از دارفور تا كنگو

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: از دارفور تا كنگو
منبع: افريكا ايونتس

سرويس ترجمه: اخيراً يك روزنامه آمريكايي به نام «آتلانتيك» به نقل از كارشناس دفتر استراتژيك خاورميانه آمريكا گفته است كه براي پايان دادن به حل بحران آفريقا و خاورميانه به عنوان مناطق دردسرساز، بايد به تقسيم و تجزيه آنها اقدام شود.
اين طرح و برنامه در راستاي پيمان «كمپ ديويد» و با دامن زدن به مسائل قومي، نژادي و مذهبي است كه پيامد اصلي آن جنگهاي منطقه اي است و آمريكا و اروپا براي حل مسأله به بهانه ميانجيگري وارد عمل خواهد شد و پس از زير سلطه بردن منطقه، غرب به هدف خود دست خواهد يافت. آمريكا به عنوان مدعي حقوق بشر سردمدار و پرچمدار اين برنامه هولناك است.
دارفور در غرب كشور سودان واقع است، منطقه اي با مساحتي بالغ بر يك پنجم مساحت اين كشور، برابر با پانصد هزار كيلومتر مربع و جمعيتي حدود شش ميليون نفر بيش از هفتاد قبيله صدها سال در كنار هم مسالمت آميز زندگي مي كرده اند. زبان مشترك مردم بومي عربي و لهجه هايي از آفريقاست و دين اكثريت مردم اسلام است. اقتصاد اين منطقه از ابتدا كشاورزي و دامپروري بود، اما پيدايش نفت در اين منطقه و رسيدن بوي طلاي سياه به مشام غربيها، آنها را به اين منطقه گسيل داشت. هم مرز بودن سودان با كشورهاي چاد، آفريقاي مركزي و ليبي، وضعيت جغرافيايي و منطقه اي خاصي به دارفور بخشيده است. آمريكايي ها نيز از درون اين كشورها سياستهاي خود را عليه سودان و منطقه دارفور اعمال مي كنند.
مسلح كردن اهالي دارفور توسط دولت سابق چاد كه تحت قيموميت فرانسه قرار داشت و ذخاير عظيم نفت، اورانيوم و معادن غني طلاي آن كه يكي از ثروتمندترين مناطق قاره آفريقا به شمار مي آيد، باعث دامن زدن به اختلافهاي ساكنان دارفور گرديد، تا جايي كه حدود 250 سازمان خارجي در آن منطقه مشغول فعاليت همه جانبه هستند، اما تعداد بسيار كمي از سازمانهاي عربي اسلامي در آن حضور دارند.

اوضاع كنوني آفريقا و خاورميانه نشان دهنده تلاش غرب در اين راستاست. اين نقشه كلي آمريكا و رژيم صهيونيستي براي استيلا و سيطره روزافزون بر خاورميانه است. هنگامي كه از امنيت در جهان اسلام و خاورميانه سخن به ميان مي آيد، هر جا كه تعارض و مخالفت و درگيري وجود دارد، رد پاي اسراييل و آمريكا كاملاً آشكار مي شود. غرب بر آن است كه آفريننده هرج و مرج در هر منطقه و ارائه كننده راهكار براي برقراري نظم و سر و سامان دادن به اوضاع پيش آمده باشد.
به دنبال اعلام حكومت اسلامي مستقل در سال 1983 در سودان، غرب تمام تلاش خود را براي فروپاشي اين حكومت آغاز نمود و در اين راه از دامن زدن به اختلافهاي همه جانبه خودداري نكرد. اكنون همين ماجرا به نوعي ديگر در كشور آفريقايي كنگو در جريان است.
سازمان صليب سرخ اعلام كرده است درگيري شديد ميان نيروهاي دولتي و شورشي در جمهوري دموكراتيك كنگو، باعث ايجاد يك «فاجعه انساني» شده است. تلاشهاي ديپلماتيك براي پايان دادن به اين بحران- كه نگراني از كشيده شدن آن به كشور همسايه (رواندا) وجود دارد- در حال انجام است. در شهر گوما، در شرق كنگو كه دهها هزار نفر پس از پيشروي نيروهاي شورشي به آن جا پناه برده اند، آتش بس برقرار است، اما اميد چنداني به ادامه آن نيست، زيرا ژنرال لوران آنكوندا، رهبر شورشيان تهديد كرده است كه اگر سازمان ملل متحد آتش بس را تضمين نكند نيروهاي او كنترل شهر را در دست خواهند گرفت. گزارشهايي مبني بر وقوع قتل و تجاوز در شهر گوما منتشر شده است و كمكها نيز هنوز به بي خانمانان مستقر در اين شهر نرسيده است. بيمارستان اصلي و بسياري از خانه ها و ادارات شهر غارت شده اند و سازمانهاي كمكرسان بين المللي عمليات خود را در اين شهر به حال تعليق در آورده اند.
ژنرال انكوندا پس از چندين روز درگيري، با اعلام آتش بس به نيروهاي توتسي تحت امر خود دستور داد با استقرار در 15 كيلومتري شهر گوما كه به ادعاي او شبه نظاميان قبيله هوتي با نيروهاي دولتي كنگو در كشتار زنان قبيله او (توتسي ها) دخالت دارند، كانالي را باز كنند تا از طريق آن امكان رساندن كمكهاي جهاني به هزاران نفري كه ميان نيروهاي او و نيروهاي حافظ صلح پشتيبان نيروهاي دولتي گرفتار شده اند، فراهم شود. در اين ميان، بسياري از غارتگريها به نيروهاي دولتي در حال عقب نشيني كنگو نسبت داده شده است.
در حالي كه نيروهاي سازمان ملل متحد مستقر در كنگو بزرگترين نيروي اين سازمان در جهان است، اين سازمان در حال بررسي استقرار مجدد قسمتي از نيروي 17 هزار نفري خود در كنگو است تا از 5 هزار نيروي ديگر اين سازمان در شهر گوما حمايت و پشتيباني كند.
جنگ داخلي كنگو پس از آن صورت گرفت كه كشتار اقليت قومي توتسي توسط هوتوهاي رواندا در سال 1994 به وقوع پيوست. توتسي ها بر شبه نظاميان هوتو پيروزي نظامي يافتند و آنها را توسط نيروهاي دولتي، از رواندا به آن سوي مرز كنگو بيرون راندند. لذا، لورانكوندا، رهبر شورشيان كنگو نيز توتسي و متمايل به روانداست. او مي گويد هنوز بايد تكليف باقيمانده شبه نظاميان هوتو را روشن كند. رواندا به بهانه باقي مانده شبه نظاميان هوتو، دست كم دو بار كنگو را تصرف كرده است.
اما تحليلگران آفريقايي و مسائل آفريقا مي گويند جنگ كنوني فقط در ارتباط با قوميتها نيست، بلكه گروه هاي درگير به دنبال معادن غني كنگو بويژه معادن الماس اين كشور ثروتمند و جنگ زده آفريقايي هستند و اين جنگ تلاش سازماندهي شده آمريكاييها، غربيها و صهيونيستهاست كه به دنبال كسب ثروت، و غارت منابع و درآمدهاي هنگفت و فروش سلاحهاي خود هستند.
داستان غم انگيز كنگو زماني آغاز شد كه آمريكا با سرنگوني حكومت مردمي پاتريس لومومبا و روي كار آوردن عنصري به نام موبوتونسكو به غارت منابع و معادن الماس و طلاي اين كشور فقير و گرسنه طي سه دهه اقدام كردند، تا آن كه پس از شورش مردم در اوايل دهه 80 ميلادي و فرار وي به پاريس و ترور توسط افراد ناشناس، جانشين وي لوران كابيلا كه دانش آموخته دانشگاه هاي ايالات متحده و همكلاسي مادلين البرايت وزير خارجه بيل كلينتون بود، وارد صحنه سياسي كنگو گرديد. اما پس از چندين سال سرانجام در 5 سال پيش ترور گرديد و پسرش خوان كابيلا رياست جمهوري تحت حمايت آمريكا را برعهده گرفت. اما جنگهاي داخلي كنگو نيز همچنان به ظاهر بر سر مسأله كشتار هوتي ها و توتسي ها توسط يكديگر و يا نيروهاي دولتي و تحريكات همسايگان كنگو، راهي براي سرپوش گذاشتن بر غارت منابع زر خيز اين كشور بود، به طوري كه با گذشت سالها از اين شرايط، هنوز حتي سازمان ملل و تلاشهاي اتحاديه اروپا، نتوانسته اند اين جنگ را مهار و يا كنترل كنند. كوشنر وزير خارجه فرانسه نيز از اعزام 1500 سرباز نيروي پاسدار صلح اروپايي به شرق جمهوري دموكراتيك كنگو خبر داد.
در اين ميان، دادگاه بين المللي جنايتهاي جنگي اعلام كرده است ژان پي يربمبا معاون رئيس جمهور سابق جمهوري دموكراتيك كنگو را به اتهام ارتكاب جنايتهاي جنگي و جنايت عليه بشريت در بلژيك دستگير نموده است. او كه معاون لوران كابيلا رئيس جمهور قبلي كنگو بود، به خاطر قساوت نيروهاي تحت امرش در كشتار و قتل و نسل كشي وقايع 2002 عليه قبيله توتسي تحت تعقيب بود و طي چند ماه گذشته دستگير شد. او در انتخابات رياست جمهوري سال 2006 نيز به رقابت پرداخت، اما شكست خورد و پسر كابيلا به رياست جمهوري رسيد او متهم است كه از خلع سلاح شبه نظاميان تحت امرش پس از شكست در انتخابات، خودداري كرده است. ژان پي يربمبا يكي از چهار معاون رياست جمهوري در دولت موقت پس از ترور لوران كابيلا، در فاصله سالهاي 2003 تا 2006 ميلادي بود. او رهبري يك گروه شورشي به نام «جنبش آزادي كنگو» را بر عهده داشت.
اكنون سرنوشت محتوم دارفور و كنگو مي رود تا اين قاره سياه را با يك فاجعه تراژيك و غير انساني رو به رو كند؛ غارتگران غارت كنند و به محرومان اين قاره همچنان قرباني و تاوان سنگين اين غارتگري را به بهاي گزاف بپردازند.
سه شنبه 28 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]