عضو مؤسسه مطالعات آمريكا در دانشگاه لندن در گفتگو با فارس: حضور آمريكا در عراق با امضاي توافقنامه دائمي مي‌شود

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: عضو مؤسسه مطالعات آمريكا در دانشگاه لندن در گفتگو با فارس: حضور آمريكا در عراق با امضاي توافقنامه دائمي مي‌شود
خبرگزاري فارس: "رابرت مك‌گيهان" استاد دانشگاه لندن گفت: امضاي توافقنامه بغداد و واشنگتن حضور نيروهاي آمريكايي را در عراق دائمي مي‌كند و شماري از اين نيروها همچنان براي مدت بسيار طولاني در اين كشور باقي مي‌مانند.

"رابرت مك گيهان" عضو و كارشناس مؤسسه مطالعات آمريكا در دانشگاه لندن و عضو گروه مطالعات آمريكا در مؤسسه چتم هاوس است كه در مصاحبه‌اي تفصيلي با خبرنگار خبرگزاري فارس در لندن ديدگاه‌هاي خود را درباره سياست خارجي آمريكا در عراق و توافقنامه امنيتي بغداد و واشنگتن تشريح كرده است.
وي در اين مصاحبه معتقد است نيروهاي آمريكايي بر مبناي اهدافشان در مناطق مختلف دنيا مستقر هستند زيرا بر اساس تعريف تعيين شده از سوي آمريكا، از اين طريق به منافع ملي خود و منافع متحدان آمريكا خدمت مي‌شود.
كارشناس مؤسسه مطالعات آمريكا در دانشگاه لندن تأكيد دارد كه استقرار نيروهاي آمريكايي در عراق به مراتب از بحران مالي آمريكا مهم‌تر است و اين كشور حاضر است هر كاري را براي اين امر انجام دهد و هر قانوني را زير پا بگذارد چرا كه يك مسئله سياسي استراتژيكي است.
مك گيهان همچنين معتقد است كه درباره جنگ عراق اختلافات زيادي وجود دارد و كساني كه به اوباما رأي دادند معتقدند كه اساس جنگ عراق اشتباه بود و بهانه‌هاي آمريكا براي حمله به عراق هنوز به اثبات نرسيده است.
عضو گروه مطالعات آمريكا در مؤسسه چتم هاوس معتقد است كه اگر عضو سناي آمريكا بود حتماً به نابودي صدام رأي مي‌داد چرا كه دو جنگ از جمله حمله به ايران را در كارنامه خود ثبت كرده بود و يك ديكتاتور پليدي بود كه اگر باقي مي‌ماند خاورميانه را به چالش مي كشيد و مي‌بايست نابود شود اما مسئوليت اجراي اين سياست يعني سياست خلاص شدن از دست صدام و روي كار آوردن يك رژيم جديد در عراق به افراد نالايقي واگذار شد كه بسيار بد عمل كردند به گونه‌اي كه پس از حمله به عراق آشوب و غارت به وجود آمد و اوضاع دهشتناكي در عراق امروز مشاهده مي‌شود.
اين كارشناس تأكيد دارد كه آمريكايي‌ها تا برقراري ثبات و دموكراسي در عراق مي مانند و خروج آنها بر اساس جدول زماني در حد شعار است و عملي نخواهد شد.
رابرت مك گيهان تأكيد دارد كه استقرار نيروهاي آمريكايي در عراق در عين مخالفت‌هاي گسترده مردمي با اين حضور نوعي دموكراسي آمريكايي است كه حتي بارام اوباما نيز آن را پذيرفته است درحاليكه امروزه ديگر حرفي از دموكراسي آمريكايي در كشور بحران زده و بي ثبات عراق زده نمي شود.
وي تأكيد دارد كه امضاي توافقنامه بغداد و واشنگتن حضور نيروهاي آمريكايي را در عراق دائمي مي‌كند و شماري از نيروهاي آمريكايي همچنان براي مدت بسياري طولاني اي در عراق باقي خواهند ماند.
مك گيهان در بخش ديگري از مصاحبه خود تأكيد دارد كه بدون شك و صد درصد رژيم صهيونيستي سرزمين‌هاي فلسطيني را اشغال كرده است و اوباما ممكن است در سياست‌هاي آمريكا در قبال اين رژيم تغييراتي ايجاد كند.

مشروح مصاحبه خبرنگار خبرگزاري فارس در لندن با "رابرت مك گيهان" كارشناس مؤسسه مطالعه آمريكا در دانشگاه لندن درباره حضور نيروهاي آمريكايي در عراق به بهانه دموكراسي و تحميل توافقنامه امنيتي در راستاي حضور دائمي نيروهاي خود در اين كشور در زير مي‌خوانيد.

فارس: آمريكا در شرايط كنوني در يك بحران مالي شديد به سر مي‌برد، با توجه به اينكه حضور نيروهاي نظامي آمريكا در عراق ميلياردها دلار در هر ماه براي اين كشور هزينه در بر دارد، دليل اصرار آمريكا براي ماندن در عراق چيست؟
رابرت مك گيهان: آمريكا منابع اقتصادي و نيروهاي نظامي لازم را براي استقرار در عراق در اختيار دارد همانطور كه در نقاط مختلف دنيا نيروهاي نظامي‌اش را مستقر كرده است.
در نتيجه اين مسئله يك موضوع اقتصادي نيست كه آيا آمريكا توان انجام اين كار را دارد يا خير، آمريكا نيروهاي نظامي‌اش را مستقر مي‌كند زيرا آمريكا يك تعريفي را مشخص كرده است مبني بر اينكه با استقرار نيروهاي نظامي‌اش براي دفاع از منافع خود و منافع متحدان آمريكا، به منافع ملي آمريكا خدمت مي‌شود.

فارس: پس حضور نيروهاي نظامي آمريكا در عراق آن‌قدر براي اين كشور مهم است كه مي‌تواند ضرر مالي را جبران كند؟
رابرت مك گيهان: بله دقيقاً همينطور است. آمريكا قادر است نيروهاي نظامي‌اش را در هر جايي كه منفعت ملي‌اش ايجاب مي‌كند، مستقر كند.
در ارتباط با مسئله مربوط به حضور نيروهاي آمريكايي در عراق بايد گفت كه اين مسئله با اقتصاد در ارتباط نيست بلكه يك مسئله سياسي – استراتژيكي است.
همانطور كه مي‌دانيد آمريكا در ماه مارس سال 2003 تصميم خود را براي خلاصي از دست صدام گرفت البته هنوز جنجال‌هاي بزرگي وجود دارد مبني بر اينكه آيا جنگ عراق درست بود يا نادرست و يا اينكه آيا جنگ عراق يك ايده بسيار پرهزينه‌اي بود يا نبود و سؤال‌هاي جنجال برانگيز ديگري هستند كه در ارتباط با جنگ عراق همچنان وجود دارند.
آمريكايي‌ها در ارتباط با جنگ عراق با يكديگر اختلاف نظر دارند اخيراً با انتخاب سناتور اوباما به عنوان رئيس جمهور آمريكا، مردم بيشتري در آمريكا متقاعد شدند كه جنگ عراق اصلاً از ابتدا ايده نادرستي بوده است.
اوباما از مخالفان جنگ عراق بود اگرچه حتي در سال 2003 حتي در واشنگتن دي‌سي نبود و فقط يك سناتور ساده در ايلينوي بود و خيلي فرد مهمي نبود. به هر حال اوباما با جنگ عراق مخالفت كرد و با افزايش مخالفت‌هاي خود بيشتر محبوبيت بدست آورد.
البته در سال 2003 اغلب آمريكايي‌ها مانند "هيلاري كلينتون" و افراد بسياري براي آغاز جنگ عراق و خلاص شدن از صدام رأي مثبت دادند و اگر من هم در آن موقع يك عضوي از سناي آمريكا بودم همين‌كار را مي‌كردم و به آغاز جنگ عراق رأي مثبت مي دادم زيرا صدام يك ديكتاتور پليد بود كه 2 جنگ را آغاز كرده بود، به كشور ايران حمله كرده بود، به كويت حمله كرده بود و در نظر داشت كه به عربستان سعودي نيز حمله كند و اگر به صدام اجازه داده بودند كه در كويت بماند، بر روي نفت خاورميانه كنترل پيدا مي‌كرد كه اين ايده خوبي نبود.
بنابراين دلايل خوبي وجود داشتند كه از اين ديكتاتور خلاصي پيدا شود، البته جنگ عراق خيلي خوب از آب در نيامد، نه به اين دليل كه از اول ايده خوبي براي اين جنگ وجود نداشت ، بلكه به اين دليل كه آن افرادي كه مسئوليت اجراي اين سياست يعني سياست خلاص شدن از دست دولت عراق و بر سر كار گذاشتن يك رژيم جديد در عراق را بر عهده داشتند، بسيار بد عمل كردند و خيلي بد اين سياست را اجرا كردند.
همه اين مسائل خيلي خوب مستند شده‌اند، رامسفلد وزير دفاع آمريكا و بسياري از افراد در پنتاگون واقعاً كارشان را خيلي بد انجام دادند، همه كارها را خراب انجام دادند، برنامه‌اي براي استراتژي مقطع زماني پس از حمله نداشتند، نيروي كافي براي كنترل كشور عراق نداشتند، پس از حمله به عراق آشوب و غارت به وجود آمد، به طور احمقانه‌اي ارتش عراق از هم پاشيده شد، اجزاء دولت عراق از ميان رفته بودند و در نتيجه وجود يك مديريت بد، اوضاع دهشتناكي در عراق به وجود آمد.
اما درباره ادامه يافتن حضور نيروهاي آمريكايي در عراق بايد بگويم كه آمريكا همچنان در عراق است زيرا از نظر آنها هيچ تغييري در ارتباط با اين مسئله كه آيا عراق مهم است، آيا دموكراسي در اين كشور مهم است و آيا اين مسئله كه به عراق كمك شود تا به يك دموكراسي مدرن تبديل شود مهم است، به وجود نيامده است و تمامي اين مسائلي كه اكنون نام برده شدند همچنان به عنوان بخش هايي از سياست آمريكا باقي مانده‌اند و آمريكا معقتد است كه ادامه اين روند به سود خود و به سود منطقه خاورميانه است.

فارس: آيا دولت عراق واقعاً مدافع حقيقي‌ مردم عراق به شمار مي‌رود؟ زيرا به اعتقاد بسياري از كارشناسان اين دولت تحت نفوذ آمريكايي ها است و به راحتي تحت‌الشعاع سياست‌هاي آمريكا قرار مي‌گيرد.
رابرت مك گيهان: نه من با اين عقيده موافق نيستم. به عقيده من دولت عراق خيلي به خود مطمئن است و حتي گفته‌اند كه نيروهاي آمريكايي بايد عراق را ترك كنند كه البته اين مسئله از سوي واشنگتن با استقبال روبرو نشده است و واشنگتن موضعي را در قبال اين مسئله اتخاذ كرده و گفته است كه ما در زمان مناسب عراق را در نهايت ترك خواهيم كرد يعني زمانيكه در عراق ثبات وجود داشته باشد، زمانيكه در عراق دموكراسي به طور عملي برقرار باشد و زماني كه اقتصاد عراق بهتر كار كند، در آن موقع آمريكا كشور عراق را ترك خواهد كرد.
البته آمريكا اكنون دارد بهاي اشتباهاتي را كه مرتكب شده است مي‌پردازد يعني اينكه از زمان آغاز جنگ مي‌توانست بهتر عمل كند.

فارس: آمريكا از همان ابتداي جنگ عراق به طور مداوم گفته است كه علت حضورش در عراق به خاطر برقراري دموكراسي در اين كشور بوده است. دموكراسي يعني احترام به رأي و خواسته مردم، مردم عراق با صداي بلند فرياد زده‌اند و گفته‌اند كه خواستار خروج نيروهاي آمريكايي از عراق هستند، پس چرا آمريكا كه مدعي برقراري دموكراسي درعراق است به درخواست مردم عراق بي توجهي مي‌كند. آيا اين بدين معناست كه آمريكا با بيان دموكراسي منظورش آن نوع دمكراسي‌اي است كه با سياست سلطه طلبانه آمريكا مطابقت داشته باشد؟
رابرت مك گيهان: احتمالأ اينگونه است. سؤال شما به طور يقين سؤال خيلي خوبي است، اين مسئله واضح است كه آمريكا از درخواست‌هايي كه در ارتباط با خروج آمريكا از عراق مطرح مي‌شوند، خشنود نيست، هيچ كشوري دوست ندارد كه در اشغال نيروهاي خارجي باشد حال آن نيروهاي خارجي هر كسي كه باشند ، فرقي نمي‌كند، هيچ كشوري مايل نيست كه در اشغال قرار داشته باشد.
آمريكا از اين مسئله آگاه است و از آن كارهايي كه بايد خوب انجام دهد مطلع است و من فكر مي‌كنم اكنون در تلاش است تا خيلي بهتر عمل كند. اما مخالفت سياسي درباره حضور نيروهاي آمريكايي در عراق همچنان وجود دارد، من فكر نمي‌كنم يك اجماع و توافق كلي بين همه مردم عراق درباره خروج نيروهاي آمريكايي از عراق وجود داشته باشد.
من فكر مي‌كنم مردم عراق خواستار اين هستند كه نيروهاي آمريكايي در نهايت از عراق خارج شوند اما مي خواهند ببينند كه آيا انجام چنين كاري يعني خروج نيروهاي نظامي آمريكايي از عراق كار عاقلانه‌اي هست يا خير ، مثلأ در 6 ماه يا يك سالي اين مسئله را بررسي كنند .
خروج نيروهاي آمريكايي از عراق بخشي از مبارزات سياسي آمريكا بوده است، باراك اوباما در ابتدا مي خواست خيلي سريع نيروهاي نظامي آمريكايي را از عراق خارج كند البته مي بينيم كه در مقايسه با آن موقع ، باراك اوباما اكنون ديگر در نظر ندارد به آن سرعتي كه آن اوايل مي گفت، نيروهاي نظامي آمريكايي را از عراق خارج كند ، بلكه قصد دارد تا شرايط را خوب بررسي كند و در بيانيه هايش گفته است كه مايل است هنگامي كه زمان مناسب فرا مي رسد و زماني كه همه چيز با موفقيت انجام شده باشد و ثبات برقرار شده باشد ، نيروهاي نظامي آمريكايي را از عراق خارج كند .

فارس: پس شما اين مسئله را تاييد مي‌كنيد كه آمريكا به دنبال برقراري دموكراسي در عراق نيست و هدف اصلي‌اش اين مسئله نيست؟
رابرت مك گيهان: من معتقدم آمريكايي‌ها، معناي اميدشان درباره عراق را به نوعي در قالب ديگري تعريف كرده‌اند بدين معنا كه اميد اوليه آنها ايجاد دموكراسي تقريباً در شكل ساده‌اش بود زيرا آمريكايي‌هاي بسياري بودند كه پيش از آغاز جنگ عراق فكر مي‌كردند كه آمريكايي‌ها و ديگر نيروهاي ائتلافي در عراق مورد استقبال قرار خواهند گرفت.
و شايد همينگونه هم بود و اين نيروها در آن اوايل در عراق مورد استقبال هم قرار گرفتند اما زماني طول نكشيد كه اين نيروها ديگر در عراق خيلي مورد استقبال قرار نگرفتند و علت آن اين بود كه اوضاع در عراق خيلي خوب پيش نمي‌رفت.
بنابراين آمريكايي‌ها اكنون تعريف ديگري براي اهداف خود در عراق دارند و هدف مربوط به برقراري دموكراسي را به هدف مربوط به برقراري ثبات تغيير داده‌اند زيرا حقيقت امر اين است كه شما نمي‌توانيد دموكراسي را در يك محيط بي ثبات پديد آوريد.

فارس: شما گفتيد دمكراسي بدون ثبات امكان پذير نيست. اما چگونه مي توانيم ثبات را به وجود آوريم زماني كه اشغال وجود داشته باشد زيرا اشغال يك مقاومت را به همراه مي‌آورد و مقاومت نيز خواه ناخواه بي ثباتي به دنبال دارد، بنابراين اشغال يك بي ثباتي به وجود مي آورد و تا زمانيكه نيروهاي خارجي در عراق حضور داشته باشند، يك بي‌ثباتي همچنان وجود خواهد داشت، آيا اينطور نيست؟
رابرت مك گيهان: خوب شايد اينطور باشد، اما به طور يقين اكنون در عراق ، مقاومت كمتري در مقايسه با يك سال يا يك سال و نيم قبل وجود دارد درنتيجه اين يك شرايط نسبي است و يك شرايط مطلق ناميده نمي شود .

فارس: آيا منظور شما اين است كه هر چه زمان بيشتر بگذرد، مقاومت كمتر مي شود و نيروهاي آمريكايي مي توانند در محيط آرام تري در عراق باقي بمانند؟
رابرت مك گيهان: خوب، من درباره اين مسئله چيزي نمي دانم.

فارس: نظر شما درباره توافقنامه امنيتي بين عراق و آمريكا كه همچنان بر سر آن مذاكرات چالشي ادامه دارد، چيست ؟
رابرت مك گيهان: در حال حاضر مذاكره بر روي دو نوع توافقنامه در جريان است ، يكي توافقنامه موسوم به "سوفا" (SOFA) و ديگري توافقنامه موسوم به "اس.اس.اي" (SSA) كه يك توافقنامه استراتژيكي است و اين دو توافقنامه با هم هستند يعني يكي بدون ديگري امكان پذير نيست.
من فكر مي‌كنم در نهايت يك توافقنامه‌اي مركب يعني توافقنامه SOSA حاصل خواهد شد و چنين توافقنامه اي بين آمريكا و هر كشوري كه آمريكا با آن ارتباط دارد منعقد مي‌شود و اين توافقنامه شامل استقرار يافتن نيروهاي نظامي است.
حال اگر از من سؤال شود كه آيا به عقيده شما نيروهاي نظامي آمريكا سرانجام در يك مقطع زماني، عراق را ترك خواهند كرد يا خير، من در پاسخ به اين سؤال مي گويم كه بله نيروهاي آمريكايي دير يا زود عراق را ترك خواهند كرد.
اما من معتقدم كه حتي بعد از اينكه قرارداد SOSA بين آمريكا و عراق منعقد شود و حتي پس از اين كه تمامي نيروهاي رزمي آمريكا كشور عراق را ترك كنند كه ممكن است در مدت يك سال آينده و يا يك سال و نيم آينده و يا 3 سال آينده رخ دهد و ما دقيقأ نمي دانيم كه خروج نيروهاي نظامي آمريكا از عراق چه موقع رخ خواهد داد ، بنابراين معتقدم كه شماري از نيروهاي آمريكايي همچنان براي مدت بسياري طولاني اي در عراق باقي خواهند ماند.
همانطور كه شما مي دانيد كشور عراق ، كشور خيلي بزرگي است و آمريكا احتمالاً 1 يا 2 پايگاه را در عراق برپا خواهد كرد ، البته اين پايگاه ها آشكار نخواهند بود و در منطقه سبز در بغداد برپا نخواهند شد بلكه اين پايگاه ها در منطقه اي بياباني در عراق برپا خواهند شد و اين پايگاه ها از نظر سياسي هيچ تهاجم و توهيني به احساسات ملي مردم عراق نخواهند بود.

فارس: آيا به عقيده شما باراك اوباما قادر خواهد بود تا تغييرات اساسي‌اي را در سياست خارجي آمريكا به وجود آورد؟
رابرت مك گيهان: هيچ رهبري در هيچ كشوري نمي‌تواند تغييرات اساسي‌اي را در سياست خارجي در ديگر مناطق دنيا بدون همكاري نيروهاي مهم و اصلي آن مناطق به وجود آورد.
حالا اگر سؤال شود كه آيا اين امكان وجود دارد كه راه حلي در مسئله فلسطين و اسرائيل به وجود آيد، بايد گفت كه البته كه مي تواند چنين احتمالي وجود داشته باشد اما هيچكدام از طرفين يعني فلسطينيان و اسرائيلي ها نشان نداده‌اند كه مايلند تا مصالحه‌اي را براي ايجاد يك راه حل از خود نشان دهند .
و اما اگر اين سؤال شود كه آيا يك طرف از طرف ديگر مقصر تر است ، بايد بگويم كه بله به عقيده من اينچنين است و من معتقدم كه اسرائيلي ها به طور مطلق در ارتباط با درخواست‌شان به طور مطلق نامعقول بوده‌اند.
اسرائيلي‌ها به اشغال غيرقانوني سرزمين‌هاي فلسطينيان دست زده‌اند و حتي اولمرت اخيراً گفته است كه ما اگر خواستار راه حلي هستيم، بايد خودمان را آماده كنيم تا اراضي‌اي را كه غير قانوني اشغال كرده‌ايم برگردانيم.
بنابراين چنين مشكلاتي وجود دارند و اوباما به عنوان يك رئيس جمهور جديد بدون وجود همكاري بيشتر از سوي اسرائيل ، قادر به حل اين مسائل نخواهد بود.
رئيس جمهور اوباما همانطور كه شما مي دانيد سمت رئيس اجرايي سياست خارجي آمريكا را برعهده خواهد گرفت و در نظر دارد تا كارهايي را كه رئيس جمهور بوش هرگز انجام نداد ، انجام دهد يعني پيش از توسل به نيروي نظامي ، تمامي امكانات ديپلماتيكي را مورد بررسي قرار دهد و از آنها استفاده كند.
اوباما مايل به به كارگيري روش هاي ديپلماتيك، مذاكره، سازش و مصالحه است و من در ارتباط با اوباما خوشبين‌تر هستم و وي فردي است كه تمايل دارد تا در مقايسه با بوش ، يك رويكرد بهتري را داشته باشد .
البته از سوي ديگر، بايد اين نكته را نيز به ياد داشت كه باراك اوباما يك مدير اجرايي بسيار بي‌تجربه است، هيچ تجربه اجرايي را نداشته و در نتيجه اين امكان وجود دارد كه لازم باشد تا سريع ياد بگيرد، اما اوباما نياز دارد به اينكه چگونگي رسيدگي به شرايط خطرناك را ياد بگيرد.
در واقع "جو بايدن" معاون رئيس جمهور منتخب آمريكا گفته است كه آمريكا در نخستين ماه رياست جمهوري باراك اوباما، محك زده خواهد شد تا اين مسئله مشخص شود كه آيا رئيس جمهور جديد آمريكا از دل و جرأت، توانايي، هوش و ديپلماسي لازم براي اداره بحران برخوردار است يا خير يعني همانگونه كه "جان‌اف‌كندي" در سال 1962 با يك بحران روبرو شد و توانايي‌اش به آزمون گذاشته شد.
در سال 1962 جان اف كندي رئيس جمهور وقت آمريكا با بحران ساخته شدن تاسيسات ويژه موشك بالستيك ميان برد در كوبا روبرو شد كه متعلق به اتحاد جماهير شوروي سابق بود. اين بحران از طريق مذاكرات حل شد.
"نيكيتا كروشچف" نخست وزير وقت اتحاد جماهير شوروي سابق پذيرفت تا تأسيسات موشكي را از كوبا برچيند و در مقابل از آمريكا خواست تا قول دهد كه هيچ‌گاه به كوبا تجاوز نمي‌كند و همچنين از آمريكا خواست تا تجيهزات موشكي آمريكا را از خاك تركيه برچيند.
انتهاي پيام/ق
دوشنبه 27 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]