در پي آتش‌سوزي سينما «جمهوري»؛ احمدرضا درويش: اكنون يك تن از خانواده‌ي سينما در اغما و بستري‌ست

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: در پي آتش‌سوزي سينما «جمهوري»؛ احمدرضا درويش: اكنون يك تن از خانواده‌ي سينما در اغما و بستري‌ست

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

احمدرضا درويش در پي آتش‌سوزي سينما «جمهوري» پيشنهاد داد: «در حدِ توان تا يك‌سال بليط صندليهاي سينما «جمهوري» را پيش‌خريد كنيم.»

اين كارگردان سينماي ايران در متن يادداشت‌ خود كه اختصاصا در اختيار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، قرار داد، آورده است: «انگار همين ديروز بود! خبر، بس ناگوار بود با پس‌زمينه‌ي خاكسترهاي برجاي مانده از عمارتي گويا، شنوا و زنده، وامدار صوت، تصوير و تصنيفي زيبا از شور، زندگي و ...

سينما «آزادي» در آتش سوخت.

و اكنون پس از يازده سال حسرت، تكرار دوباره‌ي تاريخ!

همان خبر ناگوار، با همان پس‌زمينه‌ي خاكسترهاي بر جاي مانده از عمارتي گويا، شنوا و ... فقط با يك تفاوت.

سينما «جمهوري» در آتش سوخت!

و يازده سال بعد...

سينما "................." در آتش سوخت!

هر حادثه‌اي كه به وقوع مي‌پيوندد كساني به ابتكار يا برحسب وظيفه دست به‌ كار مي‌شوند. پليس، آتش‌نشاني، دادگاه، بيمه، بانك‌ها، سازمانها، وزارتخانه‌ها و ... اينكه صاحب اين عمارتِ بر خاكستر نشسته كيست و اينكه آتش، بر چله‌ي كينه‌ي چه كس، سيمرغي ديگر را نشانه رفته مهم است، كه البته مدعي بسيار دارد ولي مهمتر چيز ديگري‌ست.

يازده سال طول كشيد تا «آزادي» دوباره به‌پا خواست، آنهم با هزينه‌اي گزاف، زايماني ديررس به ازاي يك عمر. انگار يازده قرن برما گذشت. به قيمتش مي‌ارزيد، حتي به پرداخت تحقيرِ ارتكابِ گناه! يا به پرداختِ هزينه‌اي بس گران به ميزان‌ِ هزاران متر تجارتِ «آزادي» با ...!

مهم آن است كه نامِ «آزادي» دوباره بر تارَكِ خياباني چشم‌نواز شد كه نامِ كسي را بر پيشاني دارد كه خود از اهاليِ بهشت بود و سروِ بلندِ «آزادي».

اينك آتش از «آزادي» عبور و به «جمهوري» سرايت كرده است! و من بيمناكم كه اين‌بار نه يازده سال كه دوباره يازده قرن بر ما بگذرد و هنوز عمري از تولد آن نگذشته، لهيب آتش، به كلمه‌اي بر تاركِ عمارتِ سينمايي ديگر، سَرَك كِشَد!

اكنون يك تن از خانواده‌ي سينما در اغما و بستري‌ست. رسمِ ما ايرانيان‌ِ سركشي به خويشان‌ِ مريض بر بالين‌ِ بيمار است. گاه يك آگهي، شاخه‌اي گل، يا ... آن مي‌كند كه پزشك از آن عاجز است.

به جاي شاخه گل يا آگهي چطور است هركدام از ما اهل سينما يا دوستداران‌ِ پرده‌ي نقره‌اي، در حدِ توان تا يك‌سال بليط صندليهاي سينما «جمهوري» را پيش‌خريد كنيم. هرچند كه ما به انتظار و تحقير و تجارت عادت كرده‌ايم ولي شايد با اين روش، بيمارِ ما زودتر از اغما برخيزد.

مديرعامل محترم «خانه‌ي سينما» اگر دست بجنباند، دستش مريزاد، اهالي «خانه» كه جاي خود دارند.»

انتهاي پيام
يکشنبه 26 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]