واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: اینکه موسیقی در ایران کپی رایت داشته باشد خوب است یا بد؟ شدنی است یا نشدنی؟ به نفع چه کسی یا کسانی است اگر موسیقی کپی رایت داشته باشد و از آنطرف به ضرر چه کسانی تمام می.شود؟
امسال هم بار دیگر بلافاصله بعد از تعطیلات عید نوروز بحث نخ نماشده. کپی رایت موسیقی در ایران به راه افتاد. ماجرایی که پیش از این طی 10 ساله گذشته بارها و بارها مطرح شده، گزارش.های زیادی درباره آن نوشته و چندین بار به مجلس هم کشانده شده است، اما هرگز این ماجرا از این مرحله جلوتر نرفته است. این در حالی است که هفته گذشته مدیر عامل انجمن موسیقی ایران اعلام کرد به مناسبت اینکه امسال سال جهاد اقتصادی است قصد پیگیری این ماجرا را دارد.
سال.هاست که کپی رایت موسیقی در ایران معنایی ندارد. سایت.ها و وبلاگ.های مختلف در اولین ساعات انتشار آلبوم.های موسیقی آنها را بدون کمترین زحمتی روی صفحه.های اصلی.شان قرار می.دهند. تنها مرجع جلوگیری.کننده از این اتفاقات خواهش و التماس.های لفظی خواننده.ها و آهنگسازان و تهیه.کننده.های موسیقی برای کپی نکردن آثار است و اینکه چقدر تا به حال برای آن هزینه کرده.اند.
این در حالی است که چندین سال است که عوامل کپی کردن فیلم.های سینمایی بلافاصله دستگیر و معرفی می.شوند. قطعا یادتان نرفته که ماجرای کپی کردن فیلم.های سینمایی هم تا همین چند سال پیش آشفته بازاری بود مثال.زدنی. سر هر کوچه و گوشه هر خیابانی بساطی پهن بود که در آن می.شد تمام فیلم.های روز اکران را به نازل.ترین قیمت خرید، اما حالا خبر از یکی از این فروشنده.های به اصطلاح غیر مجاز نیست. به این معنی که پس اگر بخواهیم و قانونی هرچند نانوشته برایش وجود داشته باشد و حربه.ای که بشود دیگران را با آن ترساند این اتفاق برای موسیقی هم قابل رخ دادن است.
بی.شک کپی رایت موسیقی نه در ایران که در خارج از ایران هم از آن دست چیزهایی است که تنها با دخالت دستگاه قضایی قابل انجام است وگرنه مدت.هاست دیگر کسی برای حرف تره هم خرد نمی.کند.
و حالا پاسخ دادن به سئوال.هایی که اول طرح شد. اینکه موسیقی در ایران کپی رایت داشته باشد خوب است یا بد؟ مسئله این است که در صورتی که موسیقی در ایران کپی رایت داشته باشد، آنوقت باید همه و همه برای موسیقی پول بدهند. به نظر امری بسیار بدیهی و اولیه می.آید. اتفاقی که اصلا اینطور نیست! تصور می.کنید کسی برای موسیقی.هایی که به صورت شبانه.روزی از صدا و سیما پخش می.شوند پول می.پردازد؟ یا موسیقی که در ایستگاه.های مترو پخش می.شود؟ یا در تمام تیزرهای تبلیغات استفاده می.شود؟ یا در فروشگاه.ها، تلویزیون.های شهری، وسایل حمل و نقل عمومی و غیره و غیره؟ جواب منفی است. جوابی که همه می.دانیم، موسیقی که همه گوش می.کنیم و پولی که همه.مان نمی.پردازیم.
سئوال بعدی؛ آیا شدنی است؟ به نظر می.رسد با عبارت «می.تواند شدنی باشد» کارمان راحت.تر راه بیفتد، اما واقعیت این است که ما به نداشتن کپی رایت چنان عادت کرده.ایم و آنقدر خوب و ردیف روزگارمان در حال سپری شدن است که اصلا نیاز به این مقوله حس نمی.شود! مگر از جانب اهل موسیقی که متضررین اصلی این ماجرا هستند. هنرمندان یا تهیه.کنندگانی که روز به روز دلسردتر می.شوند. یادم می.آید بایک چمن.آرا که اتفاقا چندی پیش به کافه خبر آمده بود زمان تقریبی کپی شدن یک آلبوم را هفت الی هشت ساعت از انتشار اولین سی دی می.دانست که این هیچ معنایی ندارد جز فاجعه!
و واقعی.ترین پاسخی که به سوال به نفع چه کسی یا کسانی است اگر موسیقی کپی رایت داشته باشد، می.شود داد سودجویانی.اند که همیشه و همه.جا هستند. در این میان ضرر اصلی تنها به بدنه موسیقی از بزرگ تا کوچک آن می.رسد، موسیقی که روز به روز رنجورتر و نحیف.تر می.شود و موسیقیدانانی که هیچوقت نمی.توانند دلشان را به فروش بالای آثارشان خوش کنند.
سئوال.ها مثل همیشه، مثل همه این .سال.ها سر جای.شان باقی.اند. پاسخ.ها هم سال.هاست که مشخص.اند. سال.هاست که تنها حلقه مفقوده این زنجیر «قانون» بوده و هست.
خبرآنلاین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 159]