- تاثيرات داروي بيهوشي بر بدن انسان در طول سفر فضايي

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

اگر به مريخ سفر كنيد, از آنجا در 140 مايل دورتر از زمين ,سياره زادگاه خود را همچون يك گوي درخشان و به رنگ سبز متمايل به آبي خواهيد ديد.اما پيش از آغاز سفر لازم است كه تمهيدات كافي برا ي مراقبتهاي پزشكي و يا حتي انجام اعمال جراحي در صورت لزوم انديشيده شود.

مساله اينجاست كه در طول سفر هاي كوتاه مدت به مدار زمين و يا ايستگاههاي فضايي در صورت بروز مشكل براي فضا نوردان اين امكان كاملا وجود دارد كه بتوان آنها را در طول يك روز به زمين بازگرداند, اما در سفر هاي طولاني مدت تر مثلا به مريخ و يا حتي به ماه اين امر امكان پذير نيست . ايستگاه هاي فضايي باتوجه به مكان قرار گيري اشان در مدار, 200تا 600 مايل دور از زمين قرار دارند در حاليكه نزديكترين سياره به زمين ( ماه) به تنهايي 238000 مايل از زمين فاصله دارد.

مريخ نيز بسته به مكان قرار گيري آن در مدار خود بر گرد خورشيد از 35 ميليون تا 200 ميليون مايل و بعبارت بهتر به طور متوسط 140 ميليون مايل از زمين فاصله دارد, يعني چنانچه بخواهيد سفري به سياره سرخ كنيد, بايد به مدت 3 سال زميني دشواري سفر را بر خود هموار كنيد .
از اين رو مراقبتهاي پزشكي از اهميت بالايي در سفر هاي فضايي بلند مدت بر خوردار هستند. بايد دانست با توجه به فقدان جاذبه در فضا بيش از آنچه كه تصور مي شود نكات تكنيكي براي تطبيق دستورالعملهاي پزشكي و بهداشتي متداول در زمين با شرايط موجود در فضا وجود داردكه لازم است به همه آنها توجه کافی شود .اين كه از چه داروي بي هوشي و با چه ميزاني استفاده شود تنها بخشي كوچكي از اين مبحث را تشكيل مي دهد.

در اين راستا مطالعات مقدماتي صورت گرفته از سوي دانشگاه فلوريدا و با همکاری گروهی از پزشکان فرانسوی نشان مي دهد که تفاوت چنداني بين تزريق شرياني ماده بيهوشي در هر دو حالت وجود جاذبه و نیز عدم جاذبه وجود ندارد .تفاوتها در حقيقت به میزان داروی مصرفی بیهوشی در بين اشخاص مختلف بستگی دارد .
براي انجام این آزمایش که در یک پرواز هوایی صورت گرفت آزمایش شوندگان برای ايجاد يك شرايط بيهوشي مجازي در يك تخت به گونه اي خوابانده شدند كه سرشان 6 درجه پايين تر از سطح افق قرار داشت . می دانید بردار جاذبه در بدن انسان از بالا به پايين (از سر به پا)است بنابراين اگر شما سر كسي را كمي پايين تر از پايش قرار دهيد. ماهيچه ها اسكلت بدن و سيستم گردش خون وضعيتي مشابه با شريط بي وزني را تجربه خواهد كرد و با آن خود را تطبيق خواهند داد و فرد حداقل احساس تهوع ناشي از بي وزني كامل را تا حدی تجربه خواهد کرد.در عمل جراحی فوق داروهاي معمول بي هوشي و از روش متدوال در تزريق استفاده شد .پيش از اين تنها اطلاعاتي كه نشان مي داد كه بي وزني چگونه و چطور بر فرايند بي هوشي اثر مي گذارد حاصل آزمايش برروي دو ميمون آزمايشگاهي بود كه به فضا فرستاده شده بودند .هنگامي كه ميمونها به زمين باز گردانده شدند جراحان بلافاصله اقدام به نمونه برداري سطحي از بدن آنها كردند كه پس از مدتي بعلت تاثيرات ناشي از بي هوشي در شرايط بي وزني یکی ازآن دو جان سپرد.

علاوه بر فهم كامل تاثيرات داروي بيهوشي بر بدن انسان در طول سفر فضايي وبعد ازآن محققان همچنين بايد جزييات بی شمار دیگری را بررسی كنند تا مطمئن شوند فضا نوردان از مراقبتهاي پزشكي مناسب برخوردار مي شوند. در روي زمين هنگام پر کردن سرنگ از داروی بیهوشی امکان دارد حبابهاي هوا به داخل سرنگ کشیده شوند وبا دارو تركيب شوند. در فضا برخلاف آن حبابهاي هوا و داروي بي هوشي با يكديگر تر كيب مي شوند و اين به صورت بالقوه باعث مي شود حباب هاي هوا به بدن بيمار تزريق شود.داروهاي غير تزريقي هم مشکلات دیگری ایجاد می کنند زيرا به علت احساس تهوع فضا نوردان مشكلات سو هاضمه براي انها بوجود مي ايد.
اگرچه اولين ماموريت انسان به مريخ ممكن است در 20 يا 30 سال بعد رخ دهد اما هنوز كارهاي زيادي هست كه در زمينه انجام مراقبتهاي پزشكي بايد صورت گيرد در این میان مهمترین نکته آن است که بدانیم چه نوع معالجاتی را در فضا باید انجام داد و چگونه.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]