چهره سيماى «شماره يك» جديد فرانسه

واضح آرشیو وب فارسی:ایران اسپورت: چهره سيماى «شماره يك» جديد فرانسه
[وصال روحانى‎/ منبع: guardian ]
ژيل سيمون فرانسوى نه تنها حالا برترين تنيس باز كشورش محسوب مى شود بلكه وارد جمع ۱۰ تنيسور اول جهان هم شده و اين به سبب نتايج بسيار خوبش ظرف ۶ ماه اخير بوده است. با اين حال فرانسوى ها بعد از فتوحات بزرگ اما كوتاه مدت شمارى از ستاره هاى تنيس خود عادت كرده اند كه به آنها ابتدا با ديده ترديد بنگرند و هر چيزى را ماندگار ندانند.
امه لى مورسمو بهترين نمونه در اين خصوص است. اين تنيس باز زن قدرتمند فرانسوى در سال ۲۰۰۶ دو گرند اسلم از ۴ تورنمنت بزرگ اين ورزش را (در اوپن استراليا و ويمبلدون) فتح كرد، اما اينك تقريباً محو شده و در عين جوانى يك سوم كارايى آن زمان را هم ندارد. يانيك نوا هم مى تواند مثالى ديگر باشد. او در سال ۱۹۸۳ اوپن فرانسه را در قسمت انفرادى مردان فتح كرد تا تنها فرانسوى مرد فاتح يك تورنمنت چهارگانه در دهه هاى اخير باشد اما پس از آن ديگر به چنان نقطه اى بازنگشت و در اوايل دهه ۱۹۹۰ به كلى بازنشسته شد. با اين حساب فرانسوى ها به جاى تمجيد افراطى از سيمون ابتدا به اين مى انديشند آيا نماينده جديدشان در Top Ten جدول جهانى تنيس مردان آمده است كه آنجا بماند و يا سريع تر از تصور محو خواهد شد و اين را نمى توان سؤالى بى رحمانه تلقى كرد.
سيمون به خودى خود به تورنمنت پايانى فصل كه همانا مسترز (اساتيد) است و با شركت ۸ تنيسور برتر فصل در شانگهاى چين جريان دارد، راه نيافت، زيرا در جدول مجموع امتيازات سال فقط يك رتبه و پله كم آورد و نهم شد، اما چون رافايل نادال نفر اول جدول به دليل مصدوميت و خستگى انصراف داده و به شرق آسيا نمى رود، سيمون به عنوان اولين گزينه جانشينى و بالاترين فرد در ميان باقى مانده ها به آنجا فراخوانده شده است. اين توفيقى است كه اين تنيسور ۲۳ ساله زاده شهر نيس فرانسه تا همين ،۷ ۸ ماه پيش خوابش را هم نمى ديد، خودش مى گويد: «فشار روحى در تنيس كشور ما، در سطحى بسيار بالا است. زيرا هم بايد پيروز شويد و هم ديگران را قانع كنيد كه ماندنى هستيد و با وجود اين همه تنيسور خوب در سطح جهان اين كار اصلاً آسان نيست. با اين حال مدتى است كه تصميم گرفته ام به همان سيستمى كه مرا تا اينجا بالا كشيده است، بازى كنم و به خاطر فشارى كه گفتم سيستم و روال كارم را تغيير ندهم.»
اهميت بالانشينى سيمون در ميان تنيسورهاى فرانسوى بيشتر بدين خاطر است كه او در اين راه از شايستگان ديگرى مانند جو ويلفريد سونگا، ريشار گاسكه و گائل مونفيلز سبقت جسته و اولى (سونگا) كسى است كه تورنمنت بين المللى اخير تنيس داخل سالن پاريس را در حضور سيمون فتح كرد و هيچ يك از اين ۳ نفر نه تنها مسن نيستند، بلكه بسيار هم جوان و از قماش خود سيمون و از نظر فنى هم در سطحى بالا هستند و همين حالا نيز در جدول «ATP» (اتحاديه تنيس حرفه اى مردان) در جمع ۲۰ نفر اول جاى دارند. با اين حال سيمون بعد از برد جالب اخير ش در برابر نادال در تورنمنت مادريد و حذف او در مقابل خيل هوادارانش اعتبارى بيشتر يافته است و خودش مى گويد: «ما كار سختى داريم، زيرا بعد از هر برد تازه اى، يك پيروزى ديگر از شما مى خواهند و شما بايد دائماً كلك هاى جديدى را رو كنيد، زيرا چنين بردهايى بدون اين تدابير تازه امكانپذير نيست. با اين حال هنوز معتقدم كه بايد سقف پرواز و نهايت توانم را در نظر داشته و كارايى فزون تر امثال نادال را باور داشته باشم و در نتيجه بازى هاى مطمئن و داراى كمترين ريسك را همچنان در دستور كار خود داشته باشم زيرا همين رويكرد بوده كه مرا به اينجا رسانده است.»
چهارشنبه 22 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران اسپورت]

[مشاهده در: www.iransport.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]