راز سر به مهر منشا ستاره های دنباله دار

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ستاره های دنباله دار که در نظر اختر شناسان و مردم عادی یکی از زیبا ترین پدیده های کیهانی به شمار می روند اجرام سرگردان و ناشناسی هستند که تا کنون منشا اصلی آنها کشف نشده است. به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره های دنباله دار اشکال کیهانی هستند که قسمت اندکی از اجرام آسمانی را تشکیل داده و در دسته پدیده های نادر به شمار می روند. برای مثال ستاره دنباله دار زیبای هالی که برای آخرین در سال 1986 در داخل منظومه خورشیدی مشاهده شد به نظر هر هفت سال یکبار خود را نمایان می سازد.
در سال 1066 و قبل از آغاز نبرد هستینگز مشاهده یک ستاره دنباله دار نشانه ای از ناکامی و بد یمنی بود و در سال 1456 پاپ کالیکستوس سوم این پدیده کیهانی را طرد کرد.

علم مدرن هم اکنون تفاسیر دقیق تری را از این پدیده ارائه کرده است. ستاره های دنباله داری مانند ستاره هالی توده ای از غبار و ذرات یخ هستند که در مسیر مرتفع و بیضوی به دور خورشید در چرخشند و دنباله درخشان آنها ناشی از جریانهای ذرات بارداری است که از سمت خورشید نشات می گیرند.
همچنین این ستاره ها به عنوان ذراتی از کمربند کیهانی کویپر شناخته می شوند که به واسطه سیاره های نپتون و اورانوس از مدار اصلی خود جدا شده اند. با این حال به دلیل اینکه ستاره های دنباله دار به ندرت در آسمان قابل مشاهده هستند باید از مداری طولانی برخوردار باشند تا بتوان کمربند کویپر را به عنوان منشا آنها عنوان کرد.
مطالعات و حدسیات اخترشناسان نشان می دهد که منظومه خورشیدی از تمامی جهات توسط هاله رقیقی از ذرات یخی محاصره شده است. ذراتی که به واسطه مجاورت با خورشید و گرانش سیاره های عظیم به این هاله پرتاب شده اند.
این سیبری کیهانی ابر اورت نامیده شده و در سال 1950 توسط اخترشناسی هلندی با همین نام شناسایی شد. با وجود اینکه این ابر در محدوده منظومه خورشیدی هیچگاه مشاهده نشده است اما تا کنون به عنوان مسیر حرکتی ستاره های دنباله دار شناسایی شده است.
این ابر بسیار کم فروغ بوده و در فاصله بسیار زیادی از زمین قرار گرفته است به همین دلیل مطالعه بر روی آن امری بسیار مشکل بوده و ردیابی آن به واسطه قدرتمندترین تلسکوپها بسیار پیچیده خواهد بود. به همین دلیل تا کنون تخمین قابل قبولی از اندازه و ابعاد این پدیده که می تواند در شبیه سازی مکان تولد خورشید و مواد تشکیل دهنده سیاره ها به اخترشناسان کمک کند، ارائه نشده است.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، تمامی اطلاعاتی که امروزه از ستاره های دنباله دار در دسترس قرار گرفته است به واسطه ستاره های سرگردانی است که در منظومه خورشیدی در حال تردد هستند و راز ستاره های دنباله دار همچنان به قوت خود باقی است.

كائناتي درون سياهچاله ها

مطالعات جديد عنوان مي كنند زمانيكه ماده توسط سياهچاله بلعيده مي شود ، ممكن است به درون كيهاني ديگري كه داخل سياهچاله قرار دارد فرو بريزد يا درون گذرگاه كرم چاله مانندي كه به سياهچاله ديگري ارتباط دارد به دام بيافتد.

يكي از يزرگترين اسرار علم فيزيك اين است كه چه چيزي درون يك سياهچاله وجود دارد. فرضيه اي كه وجود سياهچاله ها را پيش بيني كرد – نسبيت عام- عنوان مي كند كه تمام مواد درون سياهچاله با فشرده شدن تبديل به يك نقطه مركزي با چگالي بينهايت مي گردند كه "تكينگي" ناميده مي شود. كريستين بوهمر از دانشگاه لندن مي گويد" اما بعد از آن همه چيز از نظر رياضي تجزيه و خرد مي شود. ما مي خواهيم كه اين "تكينگي" از پديده سياهچاله حذف شود".

پژوهشگران زيادي بر اين عقيده هستند كه يك فرضيه جديد و جهانشمول كه گرانش و تاثيرات كوانتمي را به هم پيوند دهد قادرخواهد بود اين موضوع را حل كند. فرضيه تار از شناخته شده ترين اين جايگزين ها مي باشد.

اما بوهمر و همكاران وي از فرضيه ديگري بنام " گرانش كوانتوم حلقوي" استفاده مي كنند كه رقيب فرضيه تار مي باشد. بر اساس اين فرضيه فضا-زمان بعنوان شبكه اي از حلقه هاي انتزاعي تعريف مي شود كه بخش هاي كوچكي از فضا را به هم متصل مي كنند.

قبلا از فرضيه گرانش كوانتوم حلقوي در مقابل ايده تكينگي استفاده شده بود. اين فرضيه پيشنهاد مي كند كه بجاي يك مهبانگ ، كيهاني اوليه دچار رمبش شده و سپس طي يك "جهش بزرگ" به سمت بيرون منفجر شد.

__________________

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 254]