تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834680566
فلسفه اشك
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فلسفه اشكپژوهشى نو در باره روایات گریه و آثار گرانبهاى اشكدر عزاى امام حسین (ع)
در سلسله اشك بود گوهر مقصودگر هست ز یوسف خبر، این قافله دارد اشك موهبتى الهى است و امام صادق(ع) آن را موجب دفع رطوبت مغز انسان شمرده است. نشاط، زندهدلى، سبكبالى و طراوت روح از آثار اشك است.مردم عشقیم و در فصل فراقرود جارى مىكنیم از اشتیاقاشك من در فصل باران زاده استهقهقى دارم كه توفان زاده استرود عصمتشط اشك گرم ماستباغ عصمت در بهار شرم ماست مراجعه هر یك از افراد جامعه به متخصص و گرهگشایى اهل فن ازمشكلات اجتماعى، پدیدهاى مرسوم و براى تمامى انسانها، از هرمرز و بوم و با هر نگرشى، قابل قبول است. این مهم آنجا ارزش بیشتر مىیابد كه سلامت باورها و درستى عقاید هر یك از ما بدان وابسته باشد و تغذیه روحى و معنوىمان بدان پیوند خورد. موضوعات فراوانى در معارف دین به چشم مىخورد كه سخنان معصومان(علیهم السلام) در باره آنها از باورهاى عموم مردم دور مىنماید; گاه اغراقآمیز تلقى مىشود و درمواردى، نوعى تفاوت در تعبیر و حتى تضاد در الفاظ به ذهن مىآید، افرادى كه چنین سخنانى در حوزه فهم و تحلیل و بینش آنان نیست، با دیدى غیر اصولى و غلط به مباحث مىنگرند، اماچون همین موضوعات در دست صاحبان راى و اندیشمندان پرتجربه قرار مىگیرد، چنان لطیف و زیبا معنا مىشود كه تمامى آتش درونى و برداشتهاى ناصحیح را خاموش مىسازد. پس، پیش از هر نوع نگرشى، باید به اهل فن و ژرفنگران موضوعمراجعه كرد. یكى از این موارد، روایات گوناگونى است كه یكقطره اشك براى امام حسین(ع) را مایه خاموش درههاى عذاب الهىشمرده و كمترین ذره گریه براى آن حضرت را موجب ورود آدمى بهفردوس برین الهى معرفى كرده است. عالمان گرانمایه در برخوردبا احادیث، دو زاویه دید دارند: 1- دقت در صدور سخن و حدیث از زبان معصوم(علیهم السلام);(تحلیل سندى) 2- توجه به مراد معصوم (علیهم السلام) و ابعاد دلالت حدیث (تحلیل دلالتى) دانشى كه این مهم را به عهده دارد، «علمرجال» یا «دانش پالایش احادیث» است كه به سان كیمیایى صحیح را از ناصحیح تشخیص مىدهد و فقیه را با خاطرى آسوده، سمت مراحل دیگر استنباط و اجتهاد رهسپار مىسازد. روایاتى كه در باره گریه، آثار آن و جلوههاى جاودانه اشك دردنیا و آخرت، حقایقى گرانبها بیان كردهاند، بسیارند. و افزون بر تواتر یا كثرت بیان، كه خود دلیلى بر صدور آن از معصومان (علیهم السلام) است، عالمان فرزانه و محققان نكته سنجى به نگارش و بیان آنها پرداختهاند كه بدون اطمینان خاطر بدینكار دست نمىیازند. از اینرو، در باره اصل صدور این روایات براى اندیشمندان هیچ دغدغه خاطرى وجود ندارد و باید در بارهدلالت هر یك و مراد مجموع احادیث به بحث بنشینیم. پارهاى از ایننظرها را، كه در حوصله این نوشتار است و خوشهاى از توشهاى انبوه مىنماید، با هم بررسى مىكنیم و بقیه را به نگاه ژرفخوانندگان و دیگر صاحب نظران والاقدر وا مىنهیم:
1- ایجاد جاودانگى و پویایى حادثه كربلاحادثه سرخ كربلا و حماسه خونینى كه اندكى بیش از یك نیمروز آفریده شد، جنگ دو قدرت ستمگر و یا نبردى بر سر آب و خاكنبود، بلكه نهضتى بر خاسته از شور و شعور الهى به رهبرى دردانهاى خدایى بود كه علیه ستم پدید آمد، یك طرف، برترین انسانهاى هستى به رهبرى حجت خدا و امام معصوم(ع) و سویى دیگر،پلیدترین موجودات آفرینش به فرماندهى بدبختترین موجود هستى. چنین حادثهاى با چنان عظمتى باید همانند خورشیدى فروزان همیشهزنده و جاودان بماند تا در تیرگیهاى زندگى و صحنههاى حیرت روشنى بخش دلهاى پاك گشته، انسانهاى بىشمارى را به سوى سعادت رهنمون شود. این رسالت، با چنین ابهت و عظمت، به ابزارى نیروبخش نیاز دارد تا توان حركت و جاودانگى را بیشتر سازد. پرچمكربلا را همیشه در حال اهتزاز نگاه دارد تا اهداف سید شهیدان، راه او و چگونگى حادثه جانسوز نینوا چون آیینه شفاف در برابردیدگان انسانها استوار بماند. اشك، احساس زلال و عشق شفاف است كه از ژرفاى جان پدیدار مىشود و نشان دلدادگى و ارادت به محبوب است. آنگاه كه این ارمغان خداوندى به خاطر یكى از بهترین انسانهاى هستى نمایان شود، به دنبال خود، نسیمى از عاطفه، مهر، یكرنگى و هم سویى با امام حسین(ع) همراه مىآورد.در این صورت، حماسه سرخ حسینى همیشه زنده و بالنده مانده،حسینیان خود را در كوثر معرفت شستشو داده، با آرمانهاى مولاىخود همرنگ مى شوند. هر جا كه دلى است از غم تو بى صبر و قرار و بىسكون باد چشمى كه نه فتنه تو باشد از گوهر اشك بحر خون باد رهبر كبیر انقلاب حضرت امام خمینى(ره) در این باره مىفرماید: «گریه بر شهید، زنده نگهداشتن نهضت است. همین معنا است كه یك جمعیت كمى در مقابل امپراطور بزرگ ایستاد. آنها از همین گریهها مىترسند. هر مكتبى باید پایش عدهاى سر و سینه بزن داشته باشد تا حفظ شود.»2- سازندگى و ثمرآفرینى گریه«چشم گریان، چشمه فیض خداست. گریستن براى امام حسین(ع) زمینه ساز پیوندى قلبى است كه عطش روح را فرو مىنشاند و هر قطرهاى، گوهرى شبافروز براى سعادتخواهى و سازندگى فراهم مىسازد. ازاینرو، مسیر اشكها و گریهها به سوى حادثه خونین كربلا هدایتشده تا چنین آثار انسانسازى همیشه وجود داشته باشد. امام علىبن موسى الرضا(ع) به ریان بن شبیب فرمود: «یابن الشبیب! ان كنت باكیا لشىء فابك للحسین بن على بن ابى طالب فانه ذبح كما یذبح الكبش ...» اى پسر شبیب، اگر بر چیزى گریه مىكنى، بر حسین بن على گریه كن كه او را چونگوسفند سر بریدند... . امام حسین(ع) به خاطر ارزشهاى والاى اشك، مؤمنان را به گریستندعوت فرموده است: «انا قتیل العبره، لا یذكرنى مؤمن الا بكى» من كشته اشكم، هیچ مؤمنى مرا یاد نمىكند، مگر آنكه - به خاطر مصیبتهایم مىگرید. از اینرو، گریستن و گریاندن و نیز خود را به شكل گریهكنندگان درآوردن (تباكى) كارى ارزشمند و داراى ثواب الهىاست. مرحوم مطهرى در این باره مىفرماید: «گریه بر شهید، شركت در حماسه او و هماهنگى با روح او موافقت با نشاط او و حركت اوست... امام حسین(ع) به واسطه شخصیت عالىقدرش، به واسطه شهادت قهرمانانهاش، مالك قلبها و احساسات صدها میلیون انسان است. اگر كسانى كه بر این مخزن عظیم و گرانقدر احساسى و روحى گمارده شدهاند، یعنى سخنرانان مذهبى، بتوانند از این مخزن عظیم در جهت هم شكل كردن و همرنگ كردن و هم احساسكردن روحها با روح عظیم حسینى بهره بردارى صحیح كنند، جهانىاصلاح خواها شد.3- بزرگى مصیبت و عظمت فاجعه كربلاآنچنان كز برگ گل، عطر و گلاب آید برون تا كه نامت مىبرم از دیده آب آید برونتا نسوزد دل، نریزد اشك و خون از دیدهها آتشى باید كه خوناب كباب آید برونگر نباشد مهر تو، دل را نباشد ارزشى برگ بىحاصل شود گل، چون گلاب آید برون فاجعه كربلا در محدودهاى جغرافیایى و در مدت زمانى بسیار كوتاه اتفاق افتاد ; اما مرز تاریخ و گستره زمان را شكافت و از آغاز آفرینش حضرت آدم(ع) تا رسالت رسولان الهى و تا پایان هستى رافرا گرفت. بزرگى این مصیبت و مظلومیت چنان بود كه گویا خداوند، خود فروزش شعلههاى ستم سوز نینوا را عهده دار گشته و برترین نیكیها و بركات را در قلبى لبریز از عشق حسینى وچشمانى گریان از محبت آن حضرت ترسیم كرده است كه: «اذا اراد الله بعبد خیرا قذف فى قلبه محبة الحسین» سوزش ماجراى كربلا، اشك حضرت آدم را جارى ساخت. و نفرین حضرت موسى(ع) بر قاتل او را به گوش ملائك رساند. روزى كه سلیمان نبى(ع) بر فرش خود در حال گذر از سرزمین كربلا بود، دچار حادثهاى سخت گردید. چون از علت آن پرسید و داستان دلخراش كربلارا شنید. دستان خود را سوى آسمان بلند كرد; یزید را لعن كرد و همراه او تمامى انس و جن آمین گفتند. چون عیسى با حواریون خود از مسیرى رد مىشد. خود را با شیرى قوى پنجه رو به رو دید كه راه را بر آنان بسته و تقاضاى لعن و نفرین بر قاتلان حسین(ع) دارد. هنگامى كه حضرت مسیح در باره شخصیت امام حسین(ع) پرسید: و آن حیوان با زبانى فصیح و گویا سید شهیدان(ع) را توصیف كرد، عیسى(ع) با حزنى فراگیر، قاتلان امام را لعن كرد. تمامى حواریون آمین گفتند. پیش از میلاد ابا عبد الله(ع) در باره شباهتهاى حضرت یحیى و امام حسین(ع) سخنان بسیار به میان آمد، جبرائیل تربت كربلا را براى رسول خاتم حضرت محمد(ص) آورد و پیامبر(ص) با غمى جانسوز به انبوه ستم و بزرگى مصیبتى كه بر فرزندش وارد مىشود، گریست. آرى، قطرهاى اشك در ماتم شخصیتىچون امام حسین(ع) و به خاطر فاجعهاى همانند كربلا، چنان آثار عمیق و گستردهاى خواهد داشت كه دریاهاى آتش عذاب را خاموش و سراپرده وجود آدمى را گلستان لطف و رحمت الهى خواهد كرد. از اینرو، امام صادق(ع) فرمود: «كل الجزع و البكاء مكروه سوى الجزع و البكاء علىالحسین(ع») هر ناله و گریهاى ناپسند و مكروه است، مگر نالیدن و گریستن بر حسین(ع). چنین مصیبت هولناكى بود كه زلزلهاى طاقتسوز در پیكر مباركامام سجاد(ع) ایجاد كرد. آن حضرت، پس از ماجراى كربلا، بیستسال مىگریست و با نگاه به آب یا جوان یا ذبح حیوان و دادن آب به یاد گوشههایى از ستم ستمگران در سرزمین نینوا و عطش افراد افتاد، گریه مىكرد. حتى جمادات و حیوانات نیز از چنان صحنههاى دردآلود، تحمل از دست داده، به سوگوارى پرداختند. گویا سخن تمامى شیفتگان و درسآموزان كربلا حضور ابا عبد اللهالحسین(ع) این است: «ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است ببین كه در طلب حال مردمان چون است4- تجدید بیعت با امام حسین(ع)اشك زبان دل و فریاد مظلومیت است و رسالت گریه نوعى تجدید بیعت و همرنگى با محبوب و جلوهاى از پاسدارى از خونه شهید شیعیان و پیروان ابا عبد الله(ع) افزون بر بینش روشن خویش با منطق و استدلال، آینه قلب خود را نیز با زلال عشق و شوق غبارروبى مىكنند و با اشك خویش با امام خود براى خودسازى، خدا ترسى، گناهگریزى، اقامه و احیاى نماز، امر به معروف و نهى ازمنكر، عزت نفس، گریز از ذلت و زبونى و مبارزه با باطل و ستمگرپیمان مىبندند; و در این راه، با قاطعیت و صلابت در راه عقیده و با روحیه ایثار و شهادتطلبى به جهادى مقدس و كربلا گونه مىپردازند. بیعت سوگواران و گریستن عزاداران حسینى، بیعتى ناگستسنى درراه حفظ عقاید دینى و پاىبندى به ارزشهاى اخلاقى است; و چون امام حسین(ع) الگوى بىهمتا براى آنان است، ایجاد عاطفه و عشق با اشك چشم، زمینهساز آن بیعت و مقدمه این سنخیت و دلدادگى است. همانگونه كه سید الشهداء(ع) هنگام حركت از مكه به سوىكربلا، كسانى را به همراهى خویش در این سفر مقدس و نهضت خدایىدعوت كرد كه اهل فدا كردن جان در راه ائمه (علیهم السلام) باشد: «من كان فینا باذلا مهجته موطنا على لقاء الله نفسه فلیرحل معنا...» شیعه باید آبها را گل كند خط سوم را ز خون كامل كند خط سوم خط سرخ اولیاست كربلا بارزترین منظور ماست شیعه یعنى تشنه جام بلا شیعگى یعنى قیام كربلا شیعه یعنى امتزاج نار و نور شیعه یعنى راس خونین در تنور شیعه یعنى هفت وادى اضطراب شیعه یعنى تشنگى در شط آب آرى، اشك، سرفصل محبت و مودت و برخاسته از عشقى است كه خداوند در دلها قرار داده است. رسول خدا(ص) در این باره فرمود: «ان لقتل الحسین حراره فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا» براى شهادت حسین(ع) گرمایى در دلهاى مؤمنان است كه هرگز سرد و خاموش نمىشود. امروز اشك رابطه ما با حسین(ع) است. و ما با شورى اشكهایمان بر خوان محبت سید الشهداء نشستهایم و اشك پرورده ابا عبد الله(ع)هستیم. این مهر با شیر مادر در جان ما وارد شده، با جان هم به در مىشود. به راستى آیا مىتوان براى چنین بیعتى عشقآمیز –از دوران كودكى تا هنگام مرگ و بدرود حیات- جایگزین غیر از اشك یافت. گوهرهایى شفاف از شوق و زلال از زمزم معرفت و شعور كه چون بر صفحه صورت مىریزد، سبكبالى، طراوت، نشاط و معنویتى بیرون از توصیف به ارمغان مىآورد و ما را جرعههایى جاوید ازفرات بیدارى، بالندگى و تابندگى مىبخشد. آنان كه با اشك خود چنین بیعتى با امام حسین(ع) مىبندند،خداوند، از بىكران رحمت و عنایتخویش، آبشارى از مغفرت برآنها ریزان مىسازد; گناهانشان را آمرزیده، از گذشته آنان چشممىپوشد و آیندهاى روشن و تابناك از توفیق و معرفت نصیبشانمىسازد. آیا چنین رحمت و بركتى از پروردگارى بزرگ به خاطر محبوبى چونحسین(ع) و به پاس حفظ حماسه كربلا، عمق فاجعه عاشورا، یكرنگى و سنخیت با ابا عبد الله و تجدید بیعت با آن حضرت در راه بندگى وعبودیتخداوند، باورنكردنى و دور از واقعیت است ؟! یا آنكه بسیارى از ما نگرش كوتاه، بینشى ناقص و دیدى ضعیف داریم و از پىآمدهاى ارزشها و یا حقیقت احكام آگاهى كامل نداریم؟ بدون شك سیره معصومان (علیهم السلام) روش عالمان و اندیشمنداندینى در طول تاریخ و حركتها و عزاداریهاى سنتى و همراه با شور و حماسه، شعلههاى روشنگرى عاشورا را حفظ كرده و ستمگران عصرهاى مختلف را با توفانهاى ستمسوز مردمى رو به رو ساختهاست. اگر حضرت آیت الله العظمى حاج شیخ عبد الكریم حائرى(ره) هر روزپیش از شروع درس با ذكر مصایب امام حسین(ع) توسط ذاكر حسینى و همراه با اشك دیدگان درس خود را شروع مىكرد و یا حضرت آیتالله العظمى بروجردى(ره) هر سال به برگزارى جلسه روضه و حضور در محفل ابا عبد الله الحسین(ع) همت مىگماشت و یا حضرت امامخمینى(ره) عاشقانه بر زمین نشسته و با نخستین سلام مرحوم حجه الاسلام كوثرى به ساحت مقدس سید الشهداء گریستن آغاز مىكرد:همه و همه براى حفظ شعارهاى دینى و ارزشهایى انقلابى بوده است. مگر نه این است كه ما هر چه داریم از عاشورا و عاشورا ییانداریم ; مه بارقهاى است در شبستان حسین شب حادثهاى ز درد پنهان حسین هر صبح ز دامن افق خونآلود خورشید برآید از گریبان حسیناحمد لقمانى
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 786]
-
گوناگون
پربازدیدترینها