فقط تغيير دكوراسيون بود

واضح آرشیو وب فارسی:آریا نیوز: اخبار ويژه كيهان// خانه تكاني در مركزيت كارگزاران به نفع كدام طيف؟// راز روي كار آوردن يك سياهپوست// ترفند تازه براي استخدام تحكيمي ها در انتخابات// فقط تغيير دكوراسيون بود
خبرگزاري آريا- كيهان در شماره امروز (20 آبان)، اخبار ويژه زير را درج كرده است.

خانه تكاني در مركزيت كارگزاران به نفع كدام طيف؟ (خبر ويژه)

مركزيت حزب كارگزاران به بهانه برگزاري گردهمايي سراسري دچار خانه تكاني مي شود. بهانه اين خانه تكاني حضور كم رنگ برخي اعضاي شوراي مركزي در جلسات است و احتمالا 7 نفر از آنان بركنار و كسان ديگري جايگزين خواهند شد.

در اين باره جهانبخش خانجاني دبير حزب در تهران به مهر گفت: در گردهمايي سراسري قرار است 7 نفر از اعضاي شوراي مركزي كه حضور كمتري در جلسات داشته اند تغيير كنند و شورا ترسيم شود.

گفته مي شود ميان دو طيف در كارگزاران اختلاف هاي اساسي وجود دارد كه يك طيف با محوريت عطريانفر به دنبال راديكاليزه كردن حزب و قراردادن آن در خدمت افراطيون دوم خردادي است و طيف ديگر- افرادي نظير محمد هاشمي- با يادآوري دشمني هاي افراطيون مذكور با هاشمي رفسنجاني و اصل نظام خواستار روشن كردن مرزبندي با جريان مذكور هستند. بر سر مديريت روزنامه كارگزاران هم كه عملا به دست افراطيون اداره مي شود، اختلاف هاي شديدي وجود دارد تا آنجا كه محمد هاشمي اعلام كرده اين روزنامه ارتباطي با دفتر سياسي حزب ندارد.

اخيرا محمد هاشمي احتمال نامزدي خود در انتخابات را مجددا مطرح كرده است.

راز روي كار آوردن يك سياهپوست (خبر ويژه)

يك روزنامه آمريكايي روي كار آمدن اوباما را براي دلخوش كردن جهان دانست.

نيويورك تايمز نوشت: فعلا كسي نمي تواند شعار بدهد مرگ بر باراك اوباما. اين بيشتر مانند شعار دادن عليه مظلوم خواهد بود تا ظالم. اوباما در تعريف اسلامگرايان راديكال از يك آمريكايي نژادپرست و خونخوار نمي گنجد. اين مسئله مهمي است و فعلا اوباما به جهان فرصت خواهد داد تا خود را با اين تصوير دلخوش كنند.

روزنامه آمريكايي نوشت: دليل اينكه مردم دنيا به اين اندازه از پيروزي اوباما خوشحالند آن است كه هركس جزيي از گذشته و يا حال خود را در وي مي بيند و به همين خاطر انتظار مي رود كه ماه عسل اوباما با دنيا طولاني تر از آن چيزي باشد كه تاكنون انتظار مي رفته است. اما نبايد در اين زمينه خوش خيالي به خرج داد، زيرا به محض اين كه اوباما به عنوان رئيس جمهور آمريكا بخواهد قدرت نظامي آمريكا را در نقطه اي از جهان به نمايش بگذارد به ناگاه همه چيز عليه او تغيير خواهد كرد و به اين ترتيب محبوبيت فعلي او كه به علت شخصيت، گذشته و عزمش براي به كار بستن ديپلماسي در مورد كشوري مانند ايران حاصل شده است آسيب خواهد ديد و حتي از جرج بوش و ديك چني (معاون بوش) نيز شيطاني تر به نظر خواهد رسيد.

نيويورك تايمز افزود: بايد به تمام آن اروپايي ها، كانادايي ها، ژاپني ها، روس ها، ايراني ها، چيني ها، هندي ها، آفريقايي ها و اهالي آمريكاي لاتين كه از ديدن آمريكاي سياه اظهار خوشحالي مي كنند گفت: «عشق و لبخند را فراموش كنيد و با من درباره پول صحبت كنيد.» عشق سوزان به اوباما تنها تا زماني تداوم خواهد داشت كه اولين حمله هوايي اوباما به مواضع القاعده در پاكستان انجام بگيرد.

اين روزنامه آمريكايي در ادامه با ذكر اين كه عملكرد جرج بوش رئيس جمهوري فعلي آمريكا آن چنان بد بوده كه ايجاد موج حمايت از ادعاهاي متفاوت را براي هركسي آسان كرده است نوشت: درست است كه اوباما در ابتدا مخالف آغاز جنگ عراق بوده است، اما اكنون مسئوليت خاتمه جنگي كه بر اساس اعتقاد بسياري از تحليلگران به ايجاد اولين دموكراسي واقعي در خاورميانه انجاميد به عهده اوباما خواهد بود. اكنون دقيقا زمان آن است كه به كساني كه از پيروزي يك سياهپوست در آمريكا غرق شادي شده اند بخواهيم كه براي پيروزي او در عراق و افغانستان پول خرج كنند، نيرو بفرستند و تلاشهاي ديپلماتيك به عمل بياورند، زيرا آنها بايد بدانند كه آزادي مفت به دست نمي آيد و براي به دست آوردن آن بايد هزينه كرد.

ترفند تازه براي استخدام تحكيمي ها در انتخابات (خبر ويژه)

شعار اعضاي دفتر تحكيم مبني بر «دوري از قدرت و استقلال از احزاب براي نقد آنها» براي سران اين جريان مايل به ايفاي نقش در انتخابات دردسرساز شده است. در عين حال جريان هاي گروهكي و حزبي در جهت سوءاستفاده از طيف دانشجويي مذكور و رفع تناقض پيش آمده ترفند تازه اي انديشيده اند.

در اين زمينه طيف افراطي تحكيم اواخر هفته گذشته نشست مشتركي با حضور مصطفي تاج زاده، رضا عليجاني، بابك احمدي، احمد زيدآبادي و حاتم قادري برگزار كردند كه برخي سخنرانان نظير تاج زاده و بابك احمدي مشخصاً از لزوم حمايت از خاتمي و فعاليت به نفع خاتمي سخن گفتند و ديگر سخنرانان خواستار «طرح مطالبات و پرسشگري» به جاي حمايت از نامزد خاص و فعاليت حزبي شدند. با اين حال وجه مشترك اين سخنان، ترغيب طيف دانشجويي ياد شده به فعاليت هايي بود كه سر جمع آن در سبد جبهه ائتلافي اصلاح طلبان و نامزد مشترك احزاب و گروهك هاي التقاطي ريخته مي شود.

در نشست مذكور سخنرانان هر يك از زاويه اي كه ظاهراً با ديگري متفاوت و گاه متناقض مي نمود سعي كرد به تخطئه دولت فعلي بپردازد و از اصلاح طلبان حمايت كند. به عبارت ديگر با توجه به دلزدگي طيف دانشجويي مذكور از سوءاستفاده هاي حزبي و گروهكي انجام شده نسبت به آنان و ريزش مكرر نيروها، آنها مخير شده اند كه اگر هم فعاليت مستقيمي به نفع نامزد مشترك نمي كنند، عليه اصولگرايان فعاليت كنند كه ثمره غيرمستقيم آن فعاليت به نفع نامزد مشترك پدرخوانده هاست!

گفتني است«خبرنامه اميركبير» وابسته به طيف شبه دانشجويي ياد شده اخيراً به قلم يكي از فعالان سابق تحكيم، به فعاليت سياسي و انتخاباتي دفتر تحكيم در حد فاصل سال هاي 76 تا 83 اشاره كرد و نوشت: اگر از جنبش دانشجويي توقع رفتار در قالب يك حزب سياسي برود يك رويكرد از آن حاصل مي شود و اگر آن را يك نهاد مدني بدانيم، تفاوت هاي بسياري با فعاليت حزبي خواهد داشت. جنبش دانشجويي، جزو جامعه مدني است و نمي توان از جنبش دانشجويي انتظار رفتار حزبي داشت چرا كه هدف يك حزب به دست آوردن قدرت سياسي است. از آنجا كه ويژگي هاي جنبش دانشجويي به گونه اي است كه هدف آن به چنگ آوردن قدرت نيست و همچنين سواد آن را ندارد تا يك برنامه كلي براي اداره كشور تدوين نمايد، اصولاً چنين انتظاري از اين جنبش نمي رود و نبايد اين بار سنگين را به دوش جنبش دانشجويي نهاد كه اگر نتوانست آن را برآورده سازد نشانه شكست و ناكامي آن باشد. از سوي ديگر رفتار حزبي از سوي جنبش دانشجويي يك آفت بزرگ براي اين جنبش است. اتفاقاتي كه در سال هاي پس از خرداد 76 و مجلس ششم افتاد نشان داده بود كه از يك سو نقادي كه محور فعاليت جنبش دانشجويي است با موانع فراواني روبرو شد و نيروهاي اصلاح طلب مانع از فاصله گرفتن دانشجويان از ايشان و نقد خود توسط آن ها شدند و از سوي ديگر فعاليت دانشجويي به زمينه اي براي گرفتن پست هاي دولتي تبديل شده بود كه هر كس كه قصد گرفتن يك عنوان و يا پست دولتي را داشت از كانال فعاليت دانشجويي به دنبال آن مي گشت.

خبرنامه اميركبير مي افزايد: اگر پذيرفتيم كه جنبش دانشجويي حزب نيست و نبايد رفتار حزبي داشته باشد ابتدا به اين نتيجه مي رسيم كه حركاتي همچون ارائه كانديدا براي انتخابات، حمايت از يك كانديدا و فعاليت حزبي در ستادهاي انتخاباتي و حتي دعوت از يك شخص خاص براي ورود به عرصه كانديداتوري از يك سو و همچنين تحريم انتخابات از سوي ديگر هيچ كدام در قالب فعاليت دانشجويي نبايد انجام شود چراكه اين گونه رفتار از يك حزب سياسي انتظار مي رود و انجام آن ها در قالب فعاليت دانشجويي خلط حيطه فعاليت در جامعه مدني و حيطه فعاليت در احزاب سياسي است و به مثابه درغلتيدن به همان آفت هايي است كه ذكر آن رفت.

فقط تغيير دكوراسيون بود (خبر ويژه)

وزير ارشاد دولت اصلاحات تصريح كرد رئيس جمهور شدن باراك اوباما، فقط تغيير در نماي حكومت آمريكاست نه در بنيادهاي آن.

عطاءالله مهاجراني در وبلاگ شخصي خود مي نويسد: اين پيروزي درخشان براي دموكرات ها و اوباما و آمريكايي- آفريقايي ها بسيار بعيد است كه براي ديگران نشانه هاي اميدي در بر داشته باشد. تفاوت اوباما و بوش اين است كه اوباما اهداف آمريكا را سنجيده تر و برنامه ريزي شده تر پيگيري مي كند. او در واقع منتقد كارهاي ناتمام و محاسبه نشده بوش بود. به عنوان نمونه باور دارد مي بايست كار در افغانستان به سرانجام و سامان مي رسيد تا بعد نوبت عراق برسد! در قضيه فلسطين هم اوباما به صراحت اعلام كرد كه بيت المقدس- به زبان او و اسرائيلي ها اورشليم- پايتخت ابدي و تفكيك ناپذير اسرائيل است. بي سبب نبود كه مارتين اينديك سفير سابق آمريكا در اسرائيل كه از نظريه پردازان حزب دموكرات است، در همان بحبوحه انتخابات روز 4 نوامبر گفت: «اسرائيلي ها نبايد نگران باشند اوباما از بوش به آن ها نزديكتر است.»

وي اضافه مي كند: مي خواهم بگويم در سازمان حكومت آمريكا يك نما يا دكوراسيون وجود دارد و يك بنياد يا فونداسيون. آمدن اوباما تنها تغيير چشمگيري در نماي حكومت است و نه در بنيادهاي آن.

از سوي ديگر احمدزيدآبادي طي مقاله اي در روزنت نوشت: تحليل گران انتقادهاي بسياري را متوجه سياست دولت جرج بوش در مقابل بحران بين اسرائيل و فلسطيني ها كرده اند، اما معمولاً فراموش مي شود كه سياست بوش نسبت به سياست بيل كلينتون، گامي به پيش به نفع فلسطيني ها بوده است. آقاي كلينتون در طول زمامداري خود هرگز حاضر به كارگيري واژه «كشور فلسطين» نشد و حتي پيش نويس توافقنامه اي كه با ميانجيگري او در سال 2000 ميلادي در كمپ ديويد بين ايهود باراك و ياسر عرفات بر سر آن هفته ها بحث و مذاكره شد، چندان چنگي به دل نمي زد تا فلسطيني ها را به پذيرش آن ترغيب كند. به نظر مي رسد اوباما مي خواهد همان سياست كلينتون را در برابر بحران خاورميانه دنبال كند، چرا كه مشاوران و همكاران ارشد وي در اين مورد همان مشاوران و همكاران كلينتون هستند، افرادي نظير دنيس راس و مارتين اينديك. به نظر من، نگاه فردي مانند كاندوليزا رايس به مسأله فلسطين در مجموع مثبت تر از نگاه فردي مانند دنيس راس است، بخصوص آنكه راس بارها فلسطيني ها را سرزنش كرده است
دوشنبه 20 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آریا نیوز]

[مشاهده در: www.aryanews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]