مبارك باد طلوع مهر هشتم!

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: مبارك باد طلوع مهر هشتم!
خبرگزاري انتخاب : تاريخ، لب به خنده گشوده است! گلها و پروانه ها جشن مشترك و با شكوهي بر پا كرده اند. آسمانيان بر سر زميني ها نقل شادي مي پاشند. افلاك بر رخ خاك بوسه مي زنند! نسيم، دست نوازشگرش را شادمانه بر پيكره بوستانها مي كشد و در گوششان نجواي مهر مي كند.

تاريخ، لب به خنده گشوده است! گلها و پروانه ها جشن مشترك و با شكوهي بر پا كرده اند. آسمانيان بر سر زميني ها نقل شادي مي پاشند. افلاك بر رخ خاك بوسه مي زنند! نسيم، دست نوازشگرش را شادمانه بر پيكره بوستانها مي كشد و در گوششان نجواي مهر مي كند.

آفتاب، از سر شوق بر پهنه آسمان مي دود. ستاره ها سر از پا نمي شناسند. ابرها دست افشاني مي كنند. ماهتاب بي تاب و پاي كوبان است! تصوير هستي، بديع و زيبا شده، از همه اركان فلك و ملك، ملك و ملكوت، لاهوت و ناسوت، صداي سبز سرور مي آيد !همهمه همه هستي، ترنم عشق و شور و مستي و شادماني است.

دل من نيز از صحراي محبت عبور كرده، مي جهد، مي رقصد، هر چه ناشادي را پشت سر مي گذارد؛ آبي تر و دريايي تر مي شود و من اينك احساس مي كنم كه سراپا ترنم و شوقي وصف ناپذيرم!

همه ذرات وجودم را شهد شادي و شورانگيزي و تبسم، سبز و ديدني كرده است. هم از اين روي، نام تو را عاشقانه به لب دارم. اي آنكه مي آيي و با آمدنت دست نوازش و مهرباني بر سر ما مي كشي، ولي نعمت ما مي شوي و ما افتخار مي كنيم كه منت تو را بكشيم، به خود مي باليم كه ما را زائر خويش بخواني و ما خود را لايق نگاه و مهر تو بدانيم، خرسنديم كه خاك پايت را توتياي ديده خويشتن سازيم. مشتاقانه بر جاي گامهايت بوسه مي زنيم و در شكوهمندترين روز، روز ميلاد خجسته گل، عطر دلپذير بهشت را استشمام مي كنيم و با زبان دل و جان، بر محمد و آل محمد صلي ا... عليه و آله و سلم، سلام و صلوات مي فرستيم.

حاليا، اي گل زاد نازنين! تو روشن ترين پنجره اي هستي كه رو به حيات ما گشوده شده است و ما زينت نام زيباي تو را هماره بر جان و دل خويش مي آويزيم و به بوسه زدن بر گامهاي غزالي كه مهر مهر تو را بر پيشاني دارد، افتخار مي كنيم!
اين روح ماست كه در صحن و سراي نگاه تو، از سقاخانه لطفت سيراب مي شود. اين شكوه كاشي هاي حريم توست كه ما را به سمت اكتشاف نور، هدايت مي كند.

هنگامي كه دستهاي ياري تو، بند از سر و دست رنج ديدگان مي گشايد و دل شكستگان را به كشتي رهايي مي نشاند، لبخندهاي شاد ستاره ها؛ صداي پاك تو را تا بارگاه شوق ملائك همراهي مي كنند و آن زمان كه پاسخ سبز تو، رداي راويان رنج را تبرك مي كند، در همه قلبها «زلزله محبت» خانه مي سازد!

اي امام رئوف! هر كه تشنه محبت توست، سيري ناپذير است و آن كه طراوت ياد تو را بر لب دارد، نواي جانش هرگز به پژمردگي نمي گرايد.

تو، دستهاي بلند ربوبي را بر سر ما مي كشي، اي خورشيد هشتم !تو با همسايه هايت به خوبي خودت رفتار مي كني و كاري به اين نداري كه بدي آنها چه قدر است! تو با زائران انديشه ات رفيق هستي و مهربانتر از هر مهرباني با آنها عمل مي كني. پس بدان گاه كه سهميه بهشت را به امضايت مي رسانند، نام ما را از خاطر مبر!

وه كه چه غوغايي در سراسر اين پهنه پر از جذبه برپاست:

آواز باراني چشمهاي زائران، انتظار شكفتن گل غنچه هاي آرزو در دل پيچكهاي گره خورده بر ضريح نگاهت، بوي خوش التماس و تضرع، پويش پيوسته پرهاي فرشتگان در حريم هر پگاه در حرم، تابش طراوات خورشيد در هر بامداد از آسمان پاكت، ثمربخشي ناله هاي غريبانه عاشقان، جشنواره همه واژه هاي پاك در دفتر خاطرات دلها، چينش منظم لبها بر در و ديوار و ضريح محبت، حادثه پايان ناپذير ارادت و ايمان، خوانش همه خوبي هاي ناتمام، دستهاي آرزومند روييده به سوي آسمان، ذخيره آفتاب در دلهاي مردمان، روايت ديدارهاي عاشقانه ياران، زمانهاي مغتنم زمين، ستايش يگانه با ياد خورشيدي تو، شرمساري آفتاب و ماه و ستاره ها در برابرت، طول صفهاي دلدادگان، ظفريابي شفاخواهان، قلبهاي پرتپش عشق و ايمان، كتاب خدا و مفاتيح و لبهاي مؤمنان، گذار دمادم فرشته هاي خدا، نجواي كبوتران سپيد حرم، وداع ويژه عاشقان، سلام عاشقانه همگان، همه و همه براي اشتياق شركت در جشن تولد و بهره وري و افراز فضيلتها، محبتها، كرامتها و خوبي هاي شماست يا علي بن موسي الرضا!

آري، پنجره فولاد، زيباترين زمزمه هاي عارفانه عشاق تو را به گوش سپرده است. چلچراغ خورشيد، از شرم در برابرات عرق مي ريزد !آينه كاري هاي حرمت، حضور فرشته ها را در آستانه ات مضاعف مي كنند.

سنگهاي حريم تو نيز سخن مي گويند و راز دل سر به مهرهايي را مي جويند كه در برابر تو نماز عشق مي خوانند و مي دانند كه هر ركعت از عشق هم چندين ركوع ايمان و امان دارد و چندين سجده سادگي و صفا و چندين و چند شهادت به رويش گل در تبسم ملكوتي معنا!

هم اينك در گوش جانم، نجواي رازناكي است برآمده از صرير قلم و نشسته بر سرير جان، كه:

«رويش هشتمين گل سرخ در باغستان بي همتاي هماره سبز، بر همه سپيدانديشان و مؤمنان مبارك باد.»

و در دلم اين غنچه نيايش مي رويد كه:

اي امام رأفت و پاكي و دانايي! دستها، ديده ها و دلهاي ما را در دنيا و آخرت از دامان احسان خويشتن كوتاه مفرما و از خداوند رحمان بخواه كه اين احساسهاي عاشقانه زيبا را هرگز از وجود ما، دور نفرمايد. به حق همه زائران عارف و همه عارفان عاشقت !

* نعيمي
يکشنبه 19 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]