پاي صحبت نويسنده رمان « الطريق الي الخراسان» ؛ به گستره تمام جغرافياي انساني...

واضح آرشیو وب فارسی:سازمان خبری اقتصاد ایران: پاي صحبت نويسنده رمان « الطريق الي الخراسان» ؛ به گستره تمام جغرافياي انساني...
خبرگزاري انتخاب : عباس موسوي (كمال السيد) نويسنده رمان تاريخي زندگاني حضرت رضا(ع) با عنوان «الطريق الي الخراسان» است كه يك ترجمه آن با عنوان «از مدينه تا خراسان» و ديگري «عشق هشتم» به چاپ رسيده است، در خصوص تأليف كتبي با محوريت داستان زندگي امام رضا(ع) مي گويد: من در اين كتاب سعي كرده ام خلاءهاي تاريخي در زندگي حضرت رضا(ع) را به شيوه اي داستاني بيان كنم. هدف من جمع كردن پراكنده گويي هاي تاريخي در مورد امامان شيعه است، حوادث بشريت پراكنده است كه متأسفانه سند معتبري از زمان و مكان ندارد، ما نمي دانيم اين حوادث در كجا اتفاق افتاده و كي و كجا اين اتفاقها پديده آمده است.
عباس موسوي (كمال السيد) نويسنده رمان تاريخي زندگاني حضرت رضا(ع) با عنوان «الطريق الي الخراسان» است كه يك ترجمه آن با عنوان «از مدينه تا خراسان» و ديگري «عشق هشتم» به چاپ رسيده است، در خصوص تأليف كتبي با محوريت داستان زندگي امام رضا(ع) مي گويد: من در اين كتاب سعي كرده ام خلاءهاي تاريخي در زندگي حضرت رضا(ع) را به شيوه اي داستاني بيان كنم. هدف من جمع كردن پراكنده گويي هاي تاريخي در مورد امامان شيعه است، حوادث بشريت پراكنده است كه متأسفانه سند معتبري از زمان و مكان ندارد، ما نمي دانيم اين حوادث در كجا اتفاق افتاده و كي و كجا اين اتفاقها پديده آمده است.
وي ادامه مي دهد: ما به تمام جزئياتي كه اهل بيت(ع) در زندگي شان داشته اند نياز مبرم داريم تا اين همه پراكندگي جمع و با تاريخ مطابقت داده شود. بايد مشخص شود اين حوادث كي و كجا اتفاق افتاده. بايد زمينه جغرافيايي و تاريخي آن مد نظر باشد، در غير اين صورت خود حادثه كم رنگ و بي تأثير خواهد بود. براي مثال، روايت شده كه حضرت امام صادق(ع) نان فراواني بين فقرا تقسيم مي كردند كه بدون در نظر گرفتن جغرافياي آن و زمان آن، تأثير پذيري صفر است. ولي اگر گفته شود چرا و چگونه، مسأله تأثيرش را مي گذارد
كمال السيد با بيان اينكه نويسنده بايد سعي كند عناصر هنري را به شكل هنرمندانه اي در رمان تاريخي بگنجاند، مي افزايد: در اثر نبايد صرفاً به دنبال بازتاب مسأله تاريخي بود، بلكه نفوذ كردن در اعماق وجودي خواننده هم بسيار ضروري است.نويسنده رمان تاريخي «وكانت صديقه» در پاسخ به اين سؤال كه «آيا تاريخ اجازه استفاده از امكان هاي تاريخي همچون قضاوتگري در برخي رمانهاي مدرن كه ديده مي شود را به نويسنده مي دهد؟» تأكيد مي كند: من مخالف قضاوتگري در تاريخ هستم. اجازه بدهيد مثالي بزنم، در كتاب زندگي نامه حضرت زهرا (س) من يك راوي صرف هستم، حادثه را مي گويم و كنش شخصيتها را بازتاب مي دهم. من فقط نقل مي كنم و هيچ قضاوتي در مورد تاريخ انجام نمي دهم.او اضافه مي كند: فكر مي كنم كسي كه در اين نوع ادبي مطلب مي نويسد، در واقع تأثير خودش را از تاريخ، همزمان پيدا مي كند؛ يعني صرفاً روايت تاريخي، بيش از دوربين فيلمبرداري بايد در مخاطب نفوذ كند؛ و تحليلي از اوضاع و شرايط آن دوران را بدهد.
وي در پاسخ به اين سؤال كه «شما در روايتهاي تاريخي به دنبال جذابيتهاي تاريخ هستيد يا حواشي آن برايتان مهم است؟» اظهار مي كند: هدف اصلي من از اين كارها، كشف محتواي انساني اهل بيت(ع) است و از اين تجربه ها در مورد اهل بيت عصمت و طهارت(ع) به عنوان قهرمان نه براي مقطعي هست، نه براي مردم بخصوص بلكه براي تمام انسانها و براي تمام فصول تاريخ.
او يادآور مي شود: به نظر من، داستان بلند به خواننده اجازه لذت كشف مي دهد، بويژه اگر آن كشف و شهود برخاسته از اخلاقيات و صفات انساني و الهي باشد.
يکشنبه 19 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سازمان خبری اقتصاد ایران]

[مشاهده در: www.econews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]