نسل.ها و فناوري.هاي شبکه.هاي تلفن.همراه

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: مقدمه :
رشد سامانه.هاي تلفن سيار، افزايش كاربران اينترنت و بالا رفتن انتظار و نيازهای کاربران مثل تقاضاي دسترسي به اينترنت با كيفيت بالا از طريق سامانه.هاي بي.سيم، منجر به طراحي سامانه.هايي شده است كه بتوانند اين نيازها را برآورده كنند. کاربران خدمات مخابراتي در آينده، ترجيح مي.دهند که خدمات مشابهي را که از شبکه.هاي ثابت دريافت مي.کنند از يک محيط بي.سيم نيز در اختيار داشته باشند. البته انتظار نمي.رود که کاربران تمايل داشته باشند که عملکرد بهتر را قرباني حرکت پذيري بيشتر نمايند زيرادر هرصورت از ابزارهاي مخابراتي ساکن هم استفاده خواهند کرد. بنابراين بهترين راه.کار اين است.که سامانه.هاي بي.سيم با شبکه.هاي ثابت نيز مجتمع شده باشد، به همين منظور شبکه.هاي بي.سيم به سرعت در حال تکامل و حرکت به سمت شبکه.هاي تماما" IP هستند.
شبکه.هاي نسل 1 ، 2 و 5/2 :
امروزه شبکه.هاي گوناگون بي.سيم با ويژگي.هاي مختلف درحال ارائه خدمات به مشترکان هستند که هريک از آنها مزايا و معايب خاص خود را دارند. (اولين سامانه مخابرات سلولي جهان در سال 1983 در آمريکا با نام AMPS شروع به کار کرد؛ اين سامانه که آنالوگ بود به تدريج در اکثر مناطق جهان مورد استفاده قرار گرفت و از آن به عنوان نسل اول مخابرات سيار ياد مي.شود). شبکه.هاي تلفن همراه GSM که در سال 1990 در اروپا آغاز به کار کرد نسل دوم مخابرات سيار بودند. در اين شبکه.ها زمان برقراري تماس با شبكه تا چندين ثانيه طول مي.كشد و سرعت آن به Kbps 6/9 محدود است. اما درGPRS زمان دسترسي، كمتر از يك ثانيه است و سرعت انتقال داده.ها تا مرز kbps170 نيز مي.رسد. همچنين سرعت انتقال داده.ها درEDGE (يکي ديگر از شبکه.هاي گسترش.يافته GSM)، به kbps370 ارتقاء يافته است. در نسل سوم سرعت انتقال اطلاعات به2 تا Mbps 10 و در نسل چهارم به ٢٠ تا Mbps١٠٠ خواهد رسيد. به همين دليل از ديدگاه كاربران شبکه.های GSM، سرعت انتقال داده بسيار پايين، برقراري تماس بسيار دشوار و زمان آن طولاني است.از نظر فني مشكل از اينجا ناشي مي.شود كه خدمات بي.سيم موجود براساس سوئيچينگ مداري كار مي.كنند.
شبکه.هاي سلولي نسل دوم مانندGSM، که فقط براي انتقال صوت مورد استفاده قرار مي.گيرند، ذاتا" داراي فناوري سوئيچ مداري هستند و شبکه.هاي نسل 5/2 مانند GPRS، مدل گسترش يافته شبکه.هاي نسل دوم هستند که از فناوري سوئيچ مداري براي انتقال صوت و از سوئيچ بسته.اي براي تبادل داده استفاده مي.کنند.
در بخش رابط هوايي سوئيچينگ مداري، در كل طول تماس، يك كانال ترافيكي كامل به مشترك اختصاص داده مي.شود. اين در حالي است كه در موارد ترافيك خوشه.اي نظير اينترنت، اين كار بسيار ناكارآمد است. ولي در سامانه.های سوئيچينگ بسته.اي، يك كانال تنها در زمان مورد نياز به كاربر اختصاص داده مي.شود و بلافاصله بعد از هر ارسال بسته.اي، آزاد مي.گردد بنابراين كاربران مختلف مي.توانند از يك كانال فيزيكي بطور مشترك استفاده كنند. فناوري بسته.اي GPRS برمبناي سامانه GSM موجود براي رفع اين مشكل ابداع شده است بنابراين كاربران GPRS از سرعت دسترسي و نرخ داده بالاتري برخوردار مي.شوند.
نکته ديگر اينکه در سامانه.هاي مبتني بر سوئيچينگ مداري، كاركرد بر اساس مدت زماني كه كاربر به شبكه متصل است، محاسبه مي.شود چراکه پهناي باند فقط براي کاربر اختصاص داده شده است، بنابراين يك كاربر حتي براي زماني كه اطلاعاتي مبادله نمي.كند هم بايد هزينه بپردازد. به همين دليل اين خدمات براي بيشتر مشتركين هزينه بسيار بالايي درپي دارد. اما در GPRS كه مبتني بر سوئيچينگ بسته.اي است، كاركرد بر اساس حجم اطلاعات مبادله شده محاسبه مي.شود و مشترك مي.تواند مدت زيادي بدون اينكه بسته.اي ارسال يا دريافت كند متصل باقي بماند و فقط هزينه مربوط به بسته.هاي ارسالي و دريافتي را بپردازد زيرا فناوري سوئيچ بسته.اي، پهناي باند را بيشتر مورد استفاده قرار داده و به بسته.هاي هر کاربر اجازه رقابت براي بدست آوردن پهناي باند را مي.دهد بنابراين خدمات مختلف GPRS مثل دسترسي به پست الكترونيكي، وِب و ساير خدمات داده اي در کنار خدمات صوتي براي كاربران مقرون.به.صرفه.تر خواهد بود. با اين تفاصيل، مي.توان گفت که حرکت به سمت استفاده از سوئيچ بسته.اي و به تبع آن شبکه.هاي IP يک امر طبيعي است.
شبکه.هاي نسل 3 و 4:
شبکه.هاي نسل سوم مانند UMTS قصد داشتند مشکلات متعددي را که نسلهاي 2 و 5/2 با آن روبرو شده بودند برطرف کنند. همان طوري که گفتيم، از جمله اين مشکلات، سرعت.هاي پايين ارسال، قيمت زياد و وجود فماوري .هاي ناهمخوان و سازگارناپذير (TDMA/CDMA) در کشورهاي مختلف است. بنابراين، به منظور فعال.سازي استفاده از خدمات چندرسانه.اي جديد، حتي پهناي باندها نيز بايد با کمترين هزينه نسبت به سامانه.هاي پيشين ارائه شوند.
انتظاراتي که از نسل 3 وجود داشت، افزايش پهناي باند بهKb/s 128 در ماشين.ها وMb/s 2 در کاربردهاي ثابت بود. ولي در واقعيت، خروجي نسل سوم نه روشن بود و نه مشخص. البته يک قسمت از اين مشکل به استفاده تامين کنندگان و ارائه دهندگان شبکه.ها از استانداردهاي مجزا براي نگهداري و پشتيباني سامانه.ها برمي.گردد زيرا بدنه اين استانداردها باعث ايجاد تفاوت.هايي در فناوري واسط.هاي هوايي مي.شود. در ضمن سوالات مالي متعددي هم وجود دارد که باعث ترديد در مرغوبيت شبکه.هاي نسل 3 مي.شود و اين نگراني وجود دارد که در بسياري از کشورها، نسل 3 مورد توجه واقع نشود. اين نگراني.ها در نهايت باعث ايجاد رقابت و تمايل به استفاده از فناوري.هاي. بي.سيم .نسل چهارم شد. شبکه.هاي نسل چهارم يا G4، نامي است که به سامانه.هاي سيار مبتني.برIP که دسترسي را از طريق يک مجوعه از واسطه.هاي راديويي تامين مي.کنند، داده شده است. اين شبكه.ها متکي بر فناوري.هاي سوئيچ بسته.اي هستند و به طور کلي مبتني بر مجموعه پروتکل IP در هر دو بخش شبکه.هاي باسيم و بي.سيم هستند. شبکه G4 برقراري بهترين خدمات اتصال فراگشت بي.سيم را تعهد مي.کند و از طرف ديگر چندين واسط دسترسي راديويي مانند:HIPERLAN ،WA ، GPRS وBLUETOOTH را به يک شبکه واحد که کاربر از آن استفاده مي.کند تبديل خواهد کرد.
با اين ويژگي، کاربران خواهند توانست به خدمات مختلف دسترسي پيدا کرده و پوشش بيشتري داشته باشند در ضمن، راحتي استفاده از يک وسيله واحد را نيز تجربه کنند. از طرف ديگر يک صورتحساب را با کاهش کل هزينة دسترسي داشته و دسترسی بي.سيم قابل اعتمادي را حتي در صورت از دست دادن يک يا چند شبکه، داشته باشند. در حال حاضر G4 يکي از ابتکارات مراکز R&D براي فائق آمدن بر محدوديت.هاي موجود و برطرف کردن مشکلات G3 است که نتوانسته به وعده.هاي خود در زمينه عملکردها و خروجي های مختلف عمل کند.
جايگاه مديريت حرکت پذيري در شبکه.هاي بي.سيم:
بحث مديريت حركت.پذيري به.واسطه تامين يك ارتباط مستمر براي گره.هايي كه نقطه اتصال خود به شبكه را تغيير مي.دهند، مطرح شده است. با توجه به رشد روزافزون پايانه.هاي همراه و احتياج به جابه.جايي بين شبكه.هاي بي.سيم با فناوري.هاي مختلف، پشتيباني از حركت.پذيري (در يك .شبكه و بين شبكه.هاي .مختلف) تبديل به يكي از خدمات موردنياز و ضروري براي شبكه.هاي تجاري و نظامي شده است. بنابراين در سالهاي اخير، تلاشهاي زيادي در جهت توسعه طرح.هاي مديريت حركت پذيري موجود و ارايه روش.هاي جديد با در نظر گرفتن استانداردهايي از جملهIETF ، 3GPP و IEEEانجام گرفته و روشهاي متفاوتي براي محيط هاي مختلف پيشنهاد شده است كه اين روش.ها براي همسازي بين درجه.هاي مختلف حركت.پذيري گره.ها، مشخصات ترافيكي و احتياجات Qos طراحي شده.اند.
شبکه.های بي.سيم، حرکت پذيري و IP :
از آنجايي کهIP با هدف حرکت.پذيري طراحي نشده بود، مشکلات زيادي براي پياده.سازي شبکه.هاي بي.سيم تماما" IPبه وجود آمد. اولين مشکل اين بود که در داخل يک شبکه IP يک آدرس IP هم براي شناسايي گره و هم براي شناسايي محل آن استفاده مي.شود. بنابراين وقتي که يک گره سيار در داخل يک شبکه حرکت مي.کند، آدرس IP آن بايد تغيير کند که اين مشکل در طرح.هاي متعددي از جمله MIP عنوان شده است.
طرح.MIP سازوكاري را پيشنهاد مي.کند که در آن به گره.هاي سيار اجازه مي.دهد که نقطه اتصال خود و در نتيجه آدرس IP خود را در داخل شبکه تغيير دهند. البته بايد توجه داشت وقتي که MIP طراحي شد، شبکه هاي بي.سيم تماما" IP در نظر گرفته نشده بودند و برخي از سازوكار.هايي که به وسيله MIP استفاده مي.شود، مناسب اين گونه شبکه.ها نيست. به عنوان مثال قابل پيش بيني بود که صدا به عنوان يک سرويس مهم در شبکه.هاي بي.سيم باند پهن همچنان مطرح باشد و به منظور پشتيباني مناسب صدا بر روي IP ، شبکه بايد تاخير کم و تغييرات تاخير کم را بر بسته.هاي صدا داشته باشد که اين تاخيرهاي کم حتي در صورتيکه كاربرتلفن همراه قصد فراگشتداشته باشد نيز بايد تامين شود (يعني وقتي که از يک ايستگاهBS به ايستگاه ديگري مي.رود) بنابراين گره سيار بايد قادر باشد که به.سرعت، آدرس IP خودش را در حين انجام فراگشت تغيير دهد.
در حال حاظر رهيافت.هاي زيادي براي پشتيباني مناسب حرکت.پذيري در شبکه.هاي IP پيشنهاد شده است که به عنوان پروتکل.هايMicro Mobility شناخته مي.شوند البته گاهي اوقات مشخصات و ويژگي.هاي ناهمگن آنها، بدست .آوردن يک تصوير کلي از مشکلات را به .سختي امکان.پذير مي.سازد.
سناريوهاي آينده شبکه.هاي بي.سيم:
سناريوهاي منطقي و معقولي که دور نماي مخابرات در سال 2010 را توصيف مي.کنند، برمبناي موضوعات مختلف فني، اقتصادي و سياسي موجود طراحي شده.اند. براساس اين گرايش ها، سه سناريوي پويا به نام.هاي: «برادر بزرگتر از شما در مقابل برادران کوچکتر محافظت مي.کند», «همه چيز پيش مي.رود» «محاسبة بسته.اي», ارائه شده که تلويحاً موضوعات اصلي را در نظر داشته و در راستاي معيارهاي مطرح شدة آنها حرکت مي کنند.
البته با توجه به اينکه انتظار نمي.رود فناوري منابع تغذيه در دهة بعد پيشرفت زيادي داشته باشند، بنابراين مصرف توان در سامانه.ها بايد کاهش پيدا کند. در مجموع اگر تمامي عامل هاي محدود کننده را بتوان کنار گذاشت، هيچ محدوديت و نگراني اساسي ديگري در مورد ظرفيت کاربرهاي بي.سيم و تأمين پهناي.باند مورد نياز کاربرها وجود نخواهد داشت. به. عنوان نمونه با محدود کردن سرمايه گذاري.هاي زيرساخت (مثلاً درمورد تعداد نقاط دسترسي بي.سيم به شبکه.هاي ثابت) تأثير طيف کم شده و مصرف توان در صورت نامساعد بودن شرايط انتشار، افزايش مي.يابد.
نسل.ها و فناوري.هاي شبکه.هاي تلفن.همراه

مقدمه :
رشد سامانه.هاي تلفن سيار، افزايش كاربران اينترنت و بالا رفتن انتظار و نيازهای کاربران مثل تقاضاي دسترسي به اينترنت با كيفيت بالا از طريق سامانه.هاي بي.سيم، منجر به طراحي سامانه.هايي شده است كه بتوانند اين نيازها را برآورده كنند. کاربران خدمات مخابراتي در آينده، ترجيح مي.دهند که خدمات مشابهي را که از شبکه.هاي ثابت دريافت مي.کنند از يک محيط بي.سيم نيز در اختيار داشته باشند. البته انتظار نمي.رود که کاربران تمايل داشته باشند که عملکرد بهتر را قرباني حرکت پذيري بيشتر نمايند زيرادر هرصورت از ابزارهاي مخابراتي ساکن هم استفاده خواهند کرد. بنابراين بهترين راه.کار اين است.که سامانه.هاي بي.سيم با شبکه.هاي ثابت نيز مجتمع شده باشد، به همين منظور شبکه.هاي بي.سيم به سرعت در حال تکامل و حرکت به سمت شبکه.هاي تماما" IP هستند.
شبکه.هاي نسل 1 ، 2 و 5/2 :
امروزه شبکه.هاي گوناگون بي.سيم با ويژگي.هاي مختلف درحال ارائه خدمات به مشترکان هستند که هريک از آنها مزايا و معايب خاص خود را دارند. (اولين سامانه مخابرات سلولي جهان در سال 1983 در آمريکا با نام AMPS شروع به کار کرد؛ اين سامانه که آنالوگ بود به تدريج در اکثر مناطق جهان مورد استفاده قرار گرفت و از آن به عنوان نسل اول مخابرات سيار ياد مي.شود). شبکه.هاي تلفن همراه GSM که در سال 1990 در اروپا آغاز به کار کرد نسل دوم مخابرات سيار بودند. در اين شبکه.ها زمان برقراري تماس با شبكه تا چندين ثانيه طول مي.كشد و سرعت آن به Kbps 6/9 محدود است. اما درGPRS زمان دسترسي، كمتر از يك ثانيه است و سرعت انتقال داده.ها تا مرز kbps170 نيز مي.رسد. همچنين سرعت انتقال داده.ها درEDGE (يکي ديگر از شبکه.هاي گسترش.يافته GSM)، به kbps370 ارتقاء يافته است. در نسل سوم سرعت انتقال اطلاعات به2 تا Mbps 10 و در نسل چهارم به ٢٠ تا Mbps١٠٠ خواهد رسيد. به همين دليل از ديدگاه كاربران شبکه.های GSM، سرعت انتقال داده بسيار پايين، برقراري تماس بسيار دشوار و زمان آن طولاني است.از نظر فني مشكل از اينجا ناشي مي.شود كه خدمات بي.سيم موجود براساس سوئيچينگ مداري كار مي.كنند.
شبکه.هاي سلولي نسل دوم مانندGSM، که فقط براي انتقال صوت مورد استفاده قرار مي.گيرند، ذاتا" داراي فناوري سوئيچ مداري هستند و شبکه.هاي نسل 5/2 مانند GPRS، مدل گسترش يافته شبکه.هاي نسل دوم هستند که از فناوري سوئيچ مداري براي انتقال صوت و از سوئيچ بسته.اي براي تبادل داده استفاده مي.کنند.
در بخش رابط هوايي سوئيچينگ مداري، در كل طول تماس، يك كانال ترافيكي كامل به مشترك اختصاص داده مي.شود. اين در حالي است كه در موارد ترافيك خوشه.اي نظير اينترنت، اين كار بسيار ناكارآمد است. ولي در سامانه.های سوئيچينگ بسته.اي، يك كانال تنها در زمان مورد نياز به كاربر اختصاص داده مي.شود و بلافاصله بعد از هر ارسال بسته.اي، آزاد مي.گردد بنابراين كاربران مختلف مي.توانند از يك كانال فيزيكي بطور مشترك استفاده كنند. فناوري بسته.اي GPRS برمبناي سامانه GSM موجود براي رفع اين مشكل ابداع شده است بنابراين كاربران GPRS از سرعت دسترسي و نرخ داده بالاتري برخوردار مي.شوند.
نکته ديگر اينکه در سامانه.هاي مبتني بر سوئيچينگ مداري، كاركرد بر اساس مدت زماني كه كاربر به شبكه متصل است، محاسبه مي.شود چراکه پهناي باند فقط براي کاربر اختصاص داده شده است، بنابراين يك كاربر حتي براي زماني كه اطلاعاتي مبادله نمي.كند هم بايد هزينه بپردازد. به همين دليل اين خدمات براي بيشتر مشتركين هزينه بسيار بالايي درپي دارد. اما در GPRS كه مبتني بر سوئيچينگ بسته.اي است، كاركرد بر اساس حجم اطلاعات مبادله شده محاسبه مي.شود و مشترك مي.تواند مدت زيادي بدون اينكه بسته.اي ارسال يا دريافت كند متصل باقي بماند و فقط هزينه مربوط به بسته.هاي ارسالي و دريافتي را بپردازد زيرا فناوري سوئيچ بسته.اي، پهناي باند را بيشتر مورد استفاده قرار داده و به بسته.هاي هر کاربر اجازه رقابت براي بدست آوردن پهناي باند را مي.دهد بنابراين خدمات مختلف GPRS مثل دسترسي به پست الكترونيكي، وِب و ساير خدمات داده اي در کنار خدمات صوتي براي كاربران مقرون.به.صرفه.تر خواهد بود. با اين تفاصيل، مي.توان گفت که حرکت به سمت استفاده از سوئيچ بسته.اي و به تبع آن شبکه.هاي IP يک امر طبيعي است.
شبکه.هاي نسل 3 و 4:
شبکه.هاي نسل سوم مانند UMTS قصد داشتند مشکلات متعددي را که نسلهاي 2 و 5/2 با آن روبرو شده بودند برطرف کنند. همان طوري که گفتيم، از جمله اين مشکلات، سرعت.هاي پايين ارسال، قيمت زياد و وجود فماوري .هاي ناهمخوان و سازگارناپذير (TDMA/CDMA) در کشورهاي مختلف است. بنابراين، به منظور فعال.سازي استفاده از خدمات چندرسانه.اي جديد، حتي پهناي باندها نيز بايد با کمترين هزينه نسبت به سامانه.هاي پيشين ارائه شوند.
انتظاراتي که از نسل 3 وجود داشت، افزايش پهناي باند بهKb/s 128 در ماشين.ها وMb/s 2 در کاربردهاي ثابت بود. ولي در واقعيت، خروجي نسل سوم نه روشن بود و نه مشخص. البته يک قسمت از اين مشکل به استفاده تامين کنندگان و ارائه دهندگان شبکه.ها از استانداردهاي مجزا براي نگهداري و پشتيباني سامانه.ها برمي.گردد زيرا بدنه اين استانداردها باعث ايجاد تفاوت.هايي در فناوري واسط.هاي هوايي مي.شود. در ضمن سوالات مالي متعددي هم وجود دارد که باعث ترديد در مرغوبيت شبکه.هاي نسل 3 مي.شود و اين نگراني وجود دارد که در بسياري از کشورها، نسل 3 مورد توجه واقع نشود. اين نگراني.ها در نهايت باعث ايجاد رقابت و تمايل به استفاده از فناوري.هاي. بي.سيم .نسل چهارم شد. شبکه.هاي نسل چهارم يا G4، نامي است که به سامانه.هاي سيار مبتني.برIP که دسترسي را از طريق يک مجوعه از واسطه.هاي راديويي تامين مي.کنند، داده شده است. اين شبكه.ها متکي بر فناوري.هاي سوئيچ بسته.اي هستند و به طور کلي مبتني بر مجموعه پروتکل IP در هر دو بخش شبکه.هاي باسيم و بي.سيم هستند. شبکه G4 برقراري بهترين خدمات اتصال فراگشت بي.سيم را تعهد مي.کند و از طرف ديگر چندين واسط دسترسي راديويي مانند:HIPERLAN ،WA ، GPRS وBLUETOOTH را به يک شبکه واحد که کاربر از آن استفاده مي.کند تبديل خواهد کرد.
با اين ويژگي، کاربران خواهند توانست به خدمات مختلف دسترسي پيدا کرده و پوشش بيشتري داشته باشند در ضمن، راحتي استفاده از يک وسيله واحد را نيز تجربه کنند. از طرف ديگر يک صورتحساب را با کاهش کل هزينة دسترسي داشته و دسترسی بي.سيم قابل اعتمادي را حتي در صورت از دست دادن يک يا چند شبکه، داشته باشند. در حال حاضر G4 يکي از ابتکارات مراکز R&D براي فائق آمدن بر محدوديت.هاي موجود و برطرف کردن مشکلات G3 است که نتوانسته به وعده.هاي خود در زمينه عملکردها و خروجي های مختلف عمل کند.
جايگاه مديريت حرکت پذيري در شبکه.هاي بي.سيم:
بحث مديريت حركت.پذيري به.واسطه تامين يك ارتباط مستمر براي گره.هايي كه نقطه اتصال خود به شبكه را تغيير مي.دهند، مطرح شده است. با توجه به رشد روزافزون پايانه.هاي همراه و احتياج به جابه.جايي بين شبكه.هاي بي.سيم با فناوري.هاي مختلف، پشتيباني از حركت.پذيري (در يك .شبكه و بين شبكه.هاي .مختلف) تبديل به يكي از خدمات موردنياز و ضروري براي شبكه.هاي تجاري و نظامي شده است. بنابراين در سالهاي اخير، تلاشهاي زيادي در جهت توسعه طرح.هاي مديريت حركت پذيري موجود و ارايه روش.هاي جديد با در نظر گرفتن استانداردهايي از جملهIETF ، 3GPP و IEEEانجام گرفته و روشهاي متفاوتي براي محيط هاي مختلف پيشنهاد شده است كه اين روش.ها براي همسازي بين درجه.هاي مختلف حركت.پذيري گره.ها، مشخصات ترافيكي و احتياجات Qos طراحي شده.اند.
شبکه.های بي.سيم، حرکت پذيري و IP :
از آنجايي کهIP با هدف حرکت.پذيري طراحي نشده بود، مشکلات زيادي براي پياده.سازي شبکه.هاي بي.سيم تماما" IPبه وجود آمد. اولين مشکل اين بود که در داخل يک شبکه IP يک آدرس IP هم براي شناسايي گره و هم براي شناسايي محل آن استفاده مي.شود. بنابراين وقتي که يک گره سيار در داخل يک شبکه حرکت مي.کند، آدرس IP آن بايد تغيير کند که اين مشکل در طرح.هاي متعددي از جمله MIP عنوان شده است.
طرح.MIP سازوكاري را پيشنهاد مي.کند که در آن به گره.هاي سيار اجازه مي.دهد که نقطه اتصال خود و در نتيجه آدرس IP خود را در داخل شبکه تغيير دهند. البته بايد توجه داشت وقتي که MIP طراحي شد، شبکه هاي بي.سيم تماما" IP در نظر گرفته نشده بودند و برخي از سازوكار.هايي که به وسيله MIP استفاده مي.شود، مناسب اين گونه شبکه.ها نيست. به عنوان مثال قابل پيش بيني بود که صدا به عنوان يک سرويس مهم در شبکه.هاي بي.سيم باند پهن همچنان مطرح باشد و به منظور پشتيباني مناسب صدا بر روي IP ، شبکه بايد تاخير کم و تغييرات تاخير کم را بر بسته.هاي صدا داشته باشد که اين تاخيرهاي کم حتي در صورتيکه كاربرتلفن همراه قصد فراگشتداشته باشد نيز بايد تامين شود (يعني وقتي که از يک ايستگاهBS به ايستگاه ديگري مي.رود) بنابراين گره سيار بايد قادر باشد که به.سرعت، آدرس IP خودش را در حين انجام فراگشت تغيير دهد.
در حال حاظر رهيافت.هاي زيادي براي پشتيباني مناسب حرکت.پذيري در شبکه.هاي IP پيشنهاد شده است که به عنوان پروتکل.هايMicro Mobility شناخته مي.شوند البته گاهي اوقات مشخصات و ويژگي.هاي ناهمگن آنها، بدست .آوردن يک تصوير کلي از مشکلات را به .سختي امکان.پذير مي.سازد.
سناريوهاي آينده شبکه.هاي بي.سيم:
سناريوهاي منطقي و معقولي که دور نماي مخابرات در سال 2010 را توصيف مي.کنند، برمبناي موضوعات مختلف فني، اقتصادي و سياسي موجود طراحي شده.اند. براساس اين گرايش ها، سه سناريوي پويا به نام.هاي: «برادر بزرگتر از شما در مقابل برادران کوچکتر محافظت مي.کند», «همه چيز پيش مي.رود» «محاسبة بسته.اي», ارائه شده که تلويحاً موضوعات اصلي را در نظر داشته و در راستاي معيارهاي مطرح شدة آنها حرکت مي کنند.
البته با توجه به اينکه انتظار نمي.رود فناوري منابع تغذيه در دهة بعد پيشرفت زيادي داشته باشند، بنابراين مصرف توان در سامانه.ها بايد کاهش پيدا کند. در مجموع اگر تمامي عامل هاي محدود کننده را بتوان کنار گذاشت، هيچ محدوديت و نگراني اساسي ديگري در مورد ظرفيت کاربرهاي بي.سيم و تأمين پهناي.باند مورد نياز کاربرها وجود نخواهد داشت. به. عنوان نمونه با محدود کردن سرمايه گذاري.هاي زيرساخت (مثلاً درمورد تعداد نقاط دسترسي بي.سيم به شبکه.هاي ثابت) تأثير طيف کم شده و مصرف توان در صورت نامساعد بودن شرايط انتشار، افزايش مي.يابد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 346]