وقتی خدا لبخند می زند

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: خواستم از تو بنویسم. باز هم به صفحه ی سفید کاغذ پناه می برم، و رقص قلم، که عجیب بوی تنهایی ام را می دهد. نوشتن را دوست دارم، بازی با کلمات، عجیب آرامم می کند. من با کلمات دوست هستم، من با کلمات زندگی کرده ام. اما میدانی، از تو نوشتن سخت است!
آخر می ترسم، می ترسم نکند از تو بنویسم و کم بنویسم. از تو بنویسم و نتوانم، نتوانم بنویسم از لذت اولین پرواز پرستوی کوچک. بنویسم و نگویم از دلشوره های دوست داشتنی یک کرم برایپروانه شدن، و از شوق غنچه برای شکفتن، گل شدن. و آنوقت جوجه پرستو ها دلگیر شوند و کرم ها هم و غنچه ها، و خدا نکند که دلگیر شوند و پرواز بمیرد، و کسی دیگر کرم ها را دوست نداشته باشد و غنچه ها یادشان برود شکفتن را و گل ها فراموش شوند.
نمیدانم. نمیدانم کیستی، باور کن نمیدانم… سخت است گفتنش! آخر میدانی، سخت است توصیف چشم های خدا! مثل چشم های تو پاک و بیگناه. میدانم، خوب میدانم هیچکس باور نخواهد کرد که من، فرشته ای دیده ام. و من فرشته ای را دیده ام. و کور شوم اگر دروغ بگویم.
تو شاید آن آسمان آبی بی انتها باشی که سقفی بود برای روزهای بی پناهی ام، شاید آن رگباری از قطره های خیس باران باشی که سمفونی عاشقانه ای از سخاوت را در گوش هایم زمزمه می کرد، یا شاید خنده های معصومانه ی کودکی که بی بهانه از دیدنش خندیدم.
تو طعم آن بستنی ها، بازی ها و خنده هایی را میدهی که جز در کودکی هایمان، هیچگاه دوباره تکرار نخواهد شد. یا همان حسی هستی که عجیب مرا به کودکی هایم برد، و من دوباره کودکی ۱۰ ساله شدم… و خاطراتی که دلم برایشان تنگ است. می بینی؟ باز هم دلم بهانه ی آن روزها راگرفت!
و خدا مهربان بود. وقتی که تو اشک هایم را با دست های کوچکت پاک کردی و من آرام نمی شدم. و خدا گریه کرد، آنوقت که تو همپای من گریه کردی، تا اشک هات را ببوسم. و خدا خندید، آنوقت که خندیدی، که خندیدیم، و تو چه خوب میدانستی که طاقت دیدن اشک هایت را ندارم.
بخند. بخند، قشنگ کوچکم. که با خنده های تو، خدا هم می خندد. دست های کوچکت را به من بده، میخواهم باور کنم بودنت را. بگذار باور کنم که خواب نیستم، که رویا نیست. تو هستی، همینجا، در کنار من. من تو را دارم. آری، من فرشته ای را، من خود خدا را دیده ام. وقتی که لبخند می زد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 290]