محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853263661
دلايل ضعف كودكان در يادگيري
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: چرا ياد نميگيري؟ جام جم آنلاين: بسياري از ما ديدهايم كه كودكان و نوجوانان گاهي مسائل مختلفي را كه سابقا با آنها آشنا بوده‌اند يا ظاهرا فراگرفته بودند، ديگر به ياد نمي‌آورند. مادر احمد 10 ساله از عجيب كار كردن ذهن پسرش صحبت مي‌كرد و مي‌گفت: برايم تعجب‌آور است، وقتي احمد درس علومش را پيش از خواب مي‌‌خواند، روز بعد آن را بخوبي به ياد مي‌آورد، ولي وقتي آن را ساعت 4 بعدازظهر، بعد از آمدن از مدرسه مي‌‌خواند و بعد از آن نيز درس‌هاي ديگرش را مطالعه مي‌كرد روز بعد قسمت عمده درس علومش را به ياد نمي‌آورد. دختر 7 ساله‌اي را كه دانش‌آموز سال دوم دبستان بود ديدم، مادر و پدرش مي‌گفتند: فكر ميكنيم كه حافظه دخترمان خراب است؛ چون هر چه را ياد مي‌گيرد، بعد از مدت كوتاهي فراموش مي‌كند. انگار هيچ‌وقت اين مطالب را نياموخته است. مادر كه بشدت نگران بود، مي‌گفت: مي‌ترسم دخترم عقب‌مانده باشد و نتواند تحصيلش را ادامه دهد. مواردي كه به آنها اشاره كرديم، زياد ديده مي‌شوند. بعضي مربيان و والدين از اين كه مي‌بينند كودكان و نوجوانان مطالب را بدرستي ياد نمي‌گيرند يا آنها را فراموش ميكنند، بشدت ناراحت هستند، زيرا علاوه بر اين كه اقدامات و زحمات خود را بي‌اثر و به هدر رفته مي‌پندارند، گاه نگران مي‌شوند و اين پرسش برايشان مطرح ميشود كه نكند كودك و نوجوانشان عيب يا بيماري خاصي داشته باشد. مربيان و والدين غالبا مي‌‌پرسند: چرا كودكان و نوجوانان مطالب را فراموش ميكنند؟ چه كنم تا اين وضع پيش نيايد، يعني چگونه از ضعف در يادگيري و به ياد آوردن جلوگيري كنيم؟ بعضي مربيان و والدين، ضمن طرح پرسش‌هاي بالا، مي‌خواهند بدانند كه چگونه حافظه كودكان و نوجواناني را كه اشكالي ندارند، تقويت كنند و بر كارايي آنها بيفزايند و از آموزش‌هاي خود نتيجه بهتري بگيرند. براي يافتن جواب اين پرسش‌ها، نخست بايد علت‌هاي ياد نگرفتن و به ياد نياوردن را بشناسيم. لذا در ادامه به مورد اول يعني علت ياد نگرفتن كودكان پرداخته شده است. اميد است مفيد واقع شود. تحقق تعليم و تربيت صحيح و كارآمد، مستلزم برخورداري كودك و نوجوان از يك سلامت نسبي و قابل قبول جسمي و رواني است. برخي كودكان ما با وجود برخورداري از هوش متوسط و گاه بالاتر از عهده انجام برخي تكاليف از قبيل خواندن، نوشتن و يا حساب كردن بخوبي برنمي‌آيند. اين دسته از كودكان اصطلاحا دچار اختلال يادگيري هستند. چنين كودكاني پيش از آن كه با تكاليف تحصيلي مواجه شوند، شايد هرگز به عنوان كودكي نابهنجار تشخيص داده نشوند. اين كودكان شايد تا زمان ورود به مدرسه يا تا زمان مواجه شدن با تكاليف درسي، حتي به عنوان كودكاني شاد، سالم، اجتماعي و كارآمد شناخته شوند. مشكل از زماني آغاز ميشود كه انجام وظايف تحصيلي به عنوان يك تكليف درمي‌آيد. اينجاست كه بازدهي اندك دانش‌آموز براي معلم و اطرافيان سوال‌برانگيز ميشود. برخي مربيان و والدين بدون اطلاع از مشكلي كه كودك به آن مبتلاست، او را تحت‌فشار قرار ميدهند و تلاش بيشتر و كوشش مضاعف او را طلب ميكنند و گاه نيز با استفاده از انواع تنبيه‌ها او را در جهت كسب موفقيت بيشتر تحريض ميكنند. در صورتي كه كودك دچار اختلال يادگيري باشد، تمامي اين تلاش‌ها بدون شناخت درست مشكل نه تنها سودمند نخواهد بود، بلكه در بيشتر موارد شديد و تعميق آن نيز همراه ميشود. علت‌هاي ضعف در يادگيري هدف ايجاد انگيزه مي‌كند. وقتي هدف متناسب با علايق، توانايي‌ها و امكانات اجرايي يادگيرنده باشد، در او علاقه براي يادگيري به وجود مي‌آورد. بسياري مواقع، نداشتن هدفي مشخص، روشن، قابل دسترسي و متناسب با يادگيرنده و امكانات اجرايي او، باعث ميشود كه يادگيري بخوبي صورت نگيرد. نبودن انگيزه كافي براي يادگيري يادگيري به انگيزه (علاقه) نياز دارد. انگيزه ميل و رغبت براي رسيدن به يك هدف معين است. هر چه انگيزه بيشتر باشد، فرد در راه رسيدن به آن هدف كوشش و فعاليت بيشتري مي‌كند. بسياي از ما كودكان يا نوجواناني را مي‌شناسيم كه مثلا در درس رياضي ضعيف هستند و اطلاعات بسيار كمي درباره آن دارند؛ در حالي كه در فعاليتي مانند فوتبال وضع بسيار رضايت‌بخشي دارند، با علاقه و دقتي خاص برنامه‌هاي فوتبال را دنبال ميكنند و اغلب تعجب ميكنيم از اين كه مي‌بينيم چه اطلاعات دقيق و وسيعي در اين زمينه دارند. فرق ميان معلومات كودك يا نوجوان در زمينه درسي، مانند رياضي و فعاليتي مانند فوتبال در اين است كه فوتبال مورد علاقه و توجه او است ولي به رياضي علاقه چنداني ندارد. بنابراين هنگامي كه انگيزه براي ياد گرفتن وجود داشته باشد، فرد در راه انجام آن كوشش مي‌كند. لذا مي‌بينيم يكي از دلايلي كه كودكان و نوجوانان مطلبي را بخوبي ياد نمي‌گيرند، بي‌ميلي و نداشتن انگيزه است. توجه و دقت كافي نداشتن در آموختن طي مطالعاتي كه در تعدادي از دبستان‌هاي مدارس راهنمايي و دبيرستان‌ها انجام شده، يكي از مسائلي كه بسياري از معلمان مطرح ميكنند، بيتوجهي يا بي‌دقتي دانش‌آموزان به مطالب آموختني است. بسياري از مربيان و والدين و تعدادي از كارشناسان تعليم و تربيت، بيتوجهي و بي‌دقتي را مهم‌ترين علت ياد نگرفتن مي‌دانستند و اظهار مي‌كردند كه مربيان و والدين بايد در زمينه به وجود آوردن توجه و دقت، آگاهي بيشتر پيدا كنند و بدانند به چه وسيله توجه يادگيرندگان را افزايش دهند. براي اين كه شخص چيزي را خوب بفهمد و ياد بگيرد، بايد ابتدا به آن توجه كند. به طور كلي، هر چه بيشتر به چيزي توجه كنيم، بهتر آن را درك ميكنيم. اشخاصي كه داراي توانايي‌هاي جسمي (بينايي، شنوايي، بويايي، چشايي و بساوايي) سالمي هستند و مي‌توانند آنها را بدرستي به كار برند، اغلب به علت نديدن يا نشنيدن چيزهايي كه از محيط آنهاست فرصت‌هايي را براي يادگيري از دست ميدهند. علت اساسي اين امر در توجه كافي نداشتن است. براي چاره اين مشكل بايد بفهميم و بدانيم كه چرا يادگيرندگان به چه چيزي توجه ميكنند و از آن مهم‌تر، چرا به چيزي توجه نمي‌كنند. علل توجه نكردن توجه نكردن علل زيادي دارد. در اينجا به شرح چند علت عمده آن مي‌پردازيم. نداشتن علاقه و انگيزه كافي: معمولا اشخاص به چيزي كه بيشتر علاقه داشته باشند، بيشتر توجه ميكنند يكي از علت‌هاي توجه نداشتن و دقت نكردن بي‌علاقگي است. بايد بدانيم كه چگونه كودكان و نوجوانان را علاقه‌مند كنيم كه به آنچه مي‌خواهيم و بايد ياد بگيرند، توجه كنند. جالب نبودن محرك: بسياري مواقع مطالب طوري مطرح ميشود كه توجه را به خود جلب نميكند. يعني با اين كه كودك يا نوجوان مايل به ياد گرفتن است، به علت جالب نبودن موضوع، يا اصلا به آن توجه نميكند يا پس از مدت كمي خسته و بي‌علاقه ميشود. براي اين كه چنين اشكالي پيش نيايد، بايد آموختني‌ها جالب باشند و توجه و دقت را جلب كنند. وجود موانع و عوامل بازدارنده توجه: گاه با اين كه مطلب جالب است و يادگيرنده به آن توجه نيز دارد، اين توجه ادامه نمي‌يابد و پايدار نيست. مثلا صداي تصادف اتومبيل در خيابان، صداي بوق قطار، به هم خوردن در، زنگ تلفن، زنگ در خانه، سر و صداي بچه‌ها در خانه، ديدن يا شنيدن بازي دوستان در خيابان يا در حياط مدرسه. براي چند لحظه مانع تمركز توجه به فعاليتي مانند حل مساله يا حساب يا حفظ كردن شعر شده، موجب حواس‌پرتي ميشود، يعني يادگيرنده متوجه چيزي ميشود كه به علتي برايش از كار قبلي جالب‌تر است. اين وضع خيلي طبيعي است. فرد سالم و باهوش بايد به آنچه در اطرافش مي‌گذرد، توجه داشته باشد. معمولا اين حواس‌پرتي مدت زيادي طول نمي‌كشد و شخص مجددا متوجه كاري كه به آن مشغول بوده، ميشود. مربيان و والدين بايد شيوه كم كردن مدت اين حواس‌پرتي را بدانند. گذشته از آنچه ممكن است توجه يادگيرنده را مدتي بر هم زند، گاهي با اين اشكال روبه‌رو مي‌شويم كه كودك يا نوجواني كه با علاقه مشغول آموختن مطلب يا انجام كاري است، به علت قرار گرفتن در وضعيتي تازه، مثلا وارد شدن مهمان، پيدا كردن همبازي‌هاي جديد در خانه، دعوت شدن به بازي از طرف دوستان يا اجراي برنامه‌اي مورد علاقه در راديو يا تلويزيون، ديگر به كار قبلي خود كه با علاقه به آن مشغول بود، ادامه نمي‌دهد. پس مي‌بينيم كه بيتوجهي يادگيرنده گاه به اين علت است كه عوامل دروني (حواس‌پرتي، درد، نگراني و اضطراب، افسردگي، تخيلات، خستگي، گرسنگي و ...) يا بروني (رويدادهاي زمان درس در خانه و مدرسه و ...) مانع توجه و دقت به آموختن ميشود. رشد ناكافي جسماني رواني قدرت يادگيري به ميزان رشد جسماني و رواني (ذهني، عاطفي، اجتماعي، اخلاقي) ما بستگي دارد. تجربه نشان داده است كه بسياري از كودكان سالم، در 5 سالگي به آن درجه از رشد ذهني خود نرسيده‌اند كه مثلا مثلثات يا لگاريتم را با روش‌هاي معمول آموزش ياد بگيرند. در اين‌باره ناتواني كودك در ياد گرفتن مثلثات يا مطالب پيچيده به علت اشكال يا نقص جسماني و رواني نيست، بلكه به اين دليل است كه ذهن او هنوز رشد كافي نكرده و لذا نمي‌تواند بسياري از مسائل مشكل ذهني را بفهمد. اين مساله را درخصوص بسياري از كودكاني كه زود به مدرسه رفته و آمادگي كامل ذهني و عاطفي نداشته‌اند، مشاهده ميكنيم. ما با اين تجربه مكررا روبه‌رو بوده‌ايم كه شاگردان در كلاس خود موفق و بانشاط بوده‌اند و والدين او كوشيده‌اند با وارد كردن او به كار بيشتر، احيانا حتي در تعطيلات تابستان در يك سال 2 كلاس را طي كند. اين كار بيشتر موجب ميشود شاگرد گاهي سال بعد و در بسياري از موارد و يا 3 سال بعد، افت تحصيلي و مشكلات رفتاري از جمله پرخاشگري، افسردگي و انزوا پيدا كند. لذا، ايجاد هر نوع جهش در روند تحصيلي بايد دقيقا بررسي شود؛ زيرا اين چنين جهش‌هايي كه همراه با از دست دادن بعضي امكانات تجربي است، باعث ميشود فرد نه‌تنها در كوتاه‌مدت، بلكه در بلندمدت زندگي آينده، نيز دچار دشواري‌ها و ناسازگاري‌هاي فردي و اجتماعي شود. نداشتن زمينه قبلي (معلومات پايه) براي يادگيري توانايي فرد براي يادگيري، در موارد بسيار به زمينه يا پيشينه معلومات بستگي دارد. مثلا براي اين كه نوجوان لگاريتم را بخوبي و درستي بفهمد، بايد قبلا چهار عمل اصلي را ياد گرفته باشد. يا اگر بخواهيم به شخص راجع به رشد كودك چيزي بياموزيم، بايد ابتدا او را با اصول و مباني رشد جسماني رواني كودك آشنا و بعد مطالب پيچيده‌تر را مطرح كنيم. اگر سعي كنيم به يك نوجوان، بدون آن كه با اطلاعات پايه‌اي آشنايي داشته باشد، مطالب پيچيده‌اي را بياموزيم، نمي‌تواند آنها را بخوبي و درستي ياد بگيرد. وجود نارسايي يا اشكال در حواس حواس (بينايي، شنوايي، بويايي، چشايي و بساوايي) ابزار تماس ما با دنياي خارج است و به وسيله حواس است كه ما اطلاعاتي را از دنياي پيرامون خود مي‌گيريم، لذا در شرايطي كه فرد دچار نقص جزئي يا كلي حس باشد، نمي‌تواند اطلاعات را بدرستي از محيط بگيرد و در يادگيري با دشواري‌هايي روبه‌رو خواهد شد. به طور كلي، در شرايط عادي غيراستثنايي با افرادي برخورد ميكنيم كه يا داراي نقص جزئي حسي (مانند دوربيني، نزديك‌بيني، و ...) هستند يا عيب حسي كلي‌تري دارند. براي آن كه اين افراد بتوانند حداكثر استفاده را از امكانات حسي و حركتي موجود خود بكنند، با توجه به نوع نارسايي و اشكال و شدت آن، بايد وضعيت مناسبي براي يادگيري آنها فراهم آورد. محيط خانوادگي در اين رابطه، محيط خانوادگي عامل مهمي است. اختلالات يادگيري شما در ميان طبقات پايين‌تر و غيرمرفه متداول نيست، بلكه در خانواده‌هاي پرجمعيت نيز معمول است. عوامل اجتماعي موثر در اين امر عبارتند از: نبود كتاب در خانه يا بي‌علاقگي به خواندن آن، در دسترس نبودن وسايل بازي قبل از كتاب خواندن، مكالمه و گفتگوي كم با كودك و مدل‌هاي گفتاري بد و نامطلوب محروميت‌هاي عاطفي مي‌تواند به طرق ظريفي پيشرفت كودك را در يادگيري دچار كندي كند. همچنين نبود شادي در خانه يا مدرسه و يا هر شكل ديگري از ناامني، آسيب رساننده است. آموزش ناقص آموزش ناقص به دلايلي مانند غيبت از مدرسه، تغيير مدرسه، كلاس‌هاي پرجمعيت و روش‌هاي تدريس مي‌تواند عوامل موثري در يادگيري باشد. آنچه مسلم است، در اين رابطه بايد به روابط بين كودك و معلم نيز توجه كرد. بي‌‌مهري يا ناشكيبايي نسبت به كودكي كه در خواندن كند است، موجب تشديد وضعيت مذكور در او ميشود. ناتواني يادگيري با مشكلات عاطفي در ارتباط است مشكلات عاطفي ويژه‌اي در كودكان مبتلا به ناتواني‌هاي يادگيري، مشاهده شده است. شايد وجود مشكل در يادگيري براي عامل خطري به عنوان به وجود آمدن مشكلات عاطفي باشد. بويژه اين امكان نيز هست كه مشكلات عاطفي متاثر از تلاش كودك براي غلبه بر ناتواني يادگيري و شكست‌هاي پي در پي باشد. اختلال در يادگيري تا حد زيادي با مشكلات عاطفي مرتبط است؛ چرا كه نارسايي‌هاي بنيادي كه موجب اختلال در يادگيري مي‌شوند، رشد عاطفي و اجتماعي را نيز تحت تاثير قرار ميدهند. در نهايت اين اشكال نيز وجود دارد كه يك نابهنجاري عصبي زيربنايي سبب مشكلات عاطفي و يادگيري شود. گرچه بروشني مشخص نيست، ولي نمي‌توان يافتههاي اساسي پژوهش‌هايي را كه در رابطه با اين است كه كودكان مبتلا به ناتواني‌هاي يادگيري بسياري از مشكلات اجتماعي و رفتاري را نيز تجربه ميكنند، ناديده گرفت. صابر محمدي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1535]
-
گوناگون
پربازدیدترینها