واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: حضور پرقدرت بازیگران مطرح این هنر همچون پانتهآ بهرام كه این روزها شاهد هنرنماییاش در سریال «زیر هشت» هم هستیم، پیام دهكردی كه مثل همیشه... این زن حرف میزند جدیدترین اثر علیرضا كوشك جلالی با ترجمهای از نمایشنامه «خانه عروسك» نوشته هنریك ایبسن با نام «نورا» این روزها در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفته است. تركیب كوشك جلالی كه پیشتر از او نمایشهای «خدای كشتار» و «موسیوابراهیم و گلهای قرآن» را دیدهایم و هنریك ایبسن میتواند هر علاقهمند به تئاتری را برای تماشای این نمایش ترغیب كند و شاید همین توقع بالاست كه از اواسط نمایش به سراغ مخاطب میآید و او را با خودش درگیر میكند. «نورا» داستان زنی (پانتهآ بهرام) به همین نام است كه درگذشته برای نجات شوهرش (پیام دهكردی) جعل امضا كرده است و به این كار جسورانه خویش بینهایت افتخار میكند ولی زمانی كه رازش عیان میشود شوهرش با خودخواهی و خشونت با او برخورد میكند. پس از این شوك،نورا برای شناخت خودش و جامعه، همسر و فرزندانش را ترك میكند. حضور پرقدرت بازیگران مطرح این هنر همچون پانتهآ بهرام كه این روزها شاهد هنرنماییاش در سریال «زیر هشت» هم هستیم، پیام دهكردی كه مثل همیشه روی صحنه قوی و پرانرژی كار میكند و احمد ساعتچیان با تجربه سالها فعالیت در این عرصه و بهناز جعفری از معدود نكات مثبت این نمایش است. نمایشنامه «نورا» در زمان خودش به شدت سروصدا به راه انداخت و از منظر سنتیها یك اتفاق غیرمعمول و نامبارك بود. نمایشنامهای سنت ستیز كه شاید بتوان از آن به عنوان یكی از پایههای فمینیسم در اروپا یاد كرد اما نوع و نحوه پرداخت نمایشنامه و استفاده از عناصر نمایش در این اثر در سطح بسیار نازلی روی میدهد. اتفاقی كه در كارگردانی اثر هم به چشم میخورد. استفادههای بیدلیل از نورپردازیهایی كه به نمایش هیچ كمكی نمیكند و گاه ضربه هم میزند از نكات منفی این نمایش است اما بازیهای «نورا» به شدت خوب و باورپذیر است و شاید بتوان گفت كه بازیهای روان بازیگران است كه نمایش را قابل تحمل برای مخاطب میكند. پانتهآ بهرام كه مدتهاست نشان داده كه نمیتواند خوب نباشد در این نمایش هم با توجه به پیچیدگیهای نقش درخشیده است و ما «نورا» و مشكلات و دردهایش را باور میكنیم. پیام دهكردی در نقش مردی كه به زنش علاقه دارد و از طرفی با توجه به مسئولیتش در بانك به عنوان رئیس بسیار به كارش عشق میورزد، این تناقض را به خوبی، علیالخصوص در انتهای نمایش نشان میدهد. احمد ساعتچیان هم در نقش كارمند شوهر نورا و كسی كه آن امضای جعلی را از «نورا» گرفته مثل همیشه مسلط و قوی كار كرده است. بهناز جعفری اما نسبت به دیگر آثار خوبش، معمولی ظاهر شده است. گفتوگوهای نمایشنامه هم فراز و فرود بسیاری دارد، گاه بسیار ساده و صمیمی میشوند و گاه در غالب شعارهایی برای بیان حرفهای كارگردان به شدت مخاطب را آزار میدهد. گفتوگوهایی كه آمدهاند تا تنهایی «نورا» حتی در خانهاش و كنار همسرش را نشان دهد، تنهایی كه در جشن بالماسكه كه ظاهرا همه خوشحال هستند، غم فراوانی را برای «نورا» به همراه میآورد. نمایش«نورا» بهشدت یك اثر معمولی است كه ذائقه مخاطب پیگیر و علاقهمند به آثار كوشك جلالی و ایبسن را راضی نمیكند. تمام عواملی كه در این نمایش گرد آمدهاند، آدمهای حرفهای این عرصه هستند اما شاید نكتهای كه در این میان به كلیت اثر لطمه زده است، پافشاری بیش از حد مترجم و كارگردان اثر، برای رساندن پیام است، پیام تنهایی یك زن در میان جامعه، خانواده و مذهب، بیپشتوانه بودن او در همه زمانها و مكانها و این انتقال پیام، وجه دراماتیك اثر را تحتالشعاع قرار داده است و نمایش را در حد یك بیانیه به نفع زنان پایین آورده است، به هر حال از كوشك جلالی كارهای خوبی را دیدهایم و به اعتبار همان آثار، همچنان منتظر كارهای بعدی او خواهیم ماند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 605]