حقوق مؤمنان از منظر قرآن و ائمه اطهار نسبت به همدیگر

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: 1- احتجاج: اميرمؤمنان(ع) به مردی يونانى كه پس از ديدن معجزه‏هاى خيره‏كننده بدست آن حضرت مسلمان شد فرمود: من فرمانت دهم كه با برادرانى كه با تو موافقند در تصديق محمد (ص) و تصديق من، و فرمانبرى از او و از من همدردى كنى در بخشش آنچه خدا بتو روزى كرده، و بديگران آنان تو را افزونى داده، رخنه نياز آنان را ببندى و شكستگى امورشان و نيازشان را جبران كنى، هر كدام آنها كه با تو همپايه‏اند در ايمان ميان خود و آنها برابرى كنى، و هر كدام از آنها از تو ديندارترند او را در آنچه دارى بر خود مقدم شمارى تا خدا بداند كه تو دينت را بر مالت مقدم شمارى و اينكه اولياء او ارجمندترند نزد تو از خاندان و عيالت.
2- اختصاص: امام صادق (ع) فرمود: مسلمان برادر مسلمانست، و حق مسلمان بر برادر مسلمانش اينكه سير نباشد و برادرش گرسنه بماند، و سيراب نگردد و او تشنه بماند، و جامه بر تن نباشد و او برهنه بماند وه چه بزرگ است حق مسلمان بر برادر مسلمانش، فرمود (ع) چون كسى ببرادرش اف گويد پيوند ميان آنها بريده شود و اگر گفت: تو دشمن منى يكى از آن دو كافر باشد، و اگر باو تهمت زد ايمان در دلش آب شود و نابود گردد چنانچه نمك در آب حل شود، و فرمود: خدا عبادتى نشده كه برتر باشد از اداء حق مؤمن و فرمود (ع) حق مؤمن از كعبه بزرگتر است، و فرمود (ع) دعاى مؤمن براى مؤمن دفع بلا كند و روزى او را روان سازد.
3- خصال: بسندش تا رسول خدا (ص) فرمود (ع) مؤمن بر مؤمن از جانب خدا هفت حق دارد او را در چشم خود والا نگرد، و از دل دوست بدارد، و در مالش با او همراهى كند و غيبت و بدگوئى از او را حرام شمارد، و در بيماريش از او عيادت كند، و بدنبال جنازه‏اش‏برود، و پس از مردنش جز خوبى او نگويد.
4- همان: از حميرى مانندش را آورده جز اينكه پس از ذكر: واجب از خدا عز و جل، افزوده: خدا بازپرس او است از آنچه در آنها كرده، و پس از مالش: و دوست دارد برايش آنچه براى خود دوست دارد.
5- امالى صدوق: بسندش تا امام باقر (ع) كه فرمود: برادر مسلمانت را دوست بدار، و برايش دوست دار هر چه براى خود دوست دارى و برايش بد دار هر چه براى خود بد دارى، چون نيازمند شدى از او خواهش كن، و چون او خواست باو بده، و هيچ خيرى را از او پس‏انداز مكن كه او هم از تو پس‏انداز نكند، پشتيبان او باش كه او هم پشتيبان تو است، اگر غايب شد در غيبتش او را بپا، و اگر حضور دارد او را ديدار كن، او را والا شمار و گرامى دار كه او از تو است و تو از او، و اگر از تو كار دارد از او جدا مشو تا بددلى او را و هر چه در خاطر دارد شفابخشى و برطرف كنى، و اگرش خيرى رسد خدا را بحساب او سپاس كن، و اگرش بدى كمكش كن و برايش چاره‏جوئى كن.
6- تفسير قمى: بسند از حماد از امام صادق (ع) فرمود: خدا در قرآن تحمل را واجب كرده گفتم: تحمل چه باشد؟ فرمود: اينست كه تو آبرومندتر باشى از برادرت و از او تحمل كنى، و آن قول خداست (13: آل عمران) خيرى نيست در بسيارى از نجواى شما.
7- همان: بسندش تا امير مؤمنان (ع) فرمود: خدا بر شما واجب كرده زكات جاه و آبروتان را چنانچه زكات مالتان را.
8- همان: امام ششم فرمود: راستى كه مؤمن را بر مؤمن هفت حق واجب است، از همه واجبتر اينكه بايد مؤمن حق را بگويد و گر چه بضرر خودش باشد يا پدر و مادرش، و به خاطر آنها از حق نگذرد.
9- قرب الاسناد: تا از دى كه شنيدم امام صادق (ع) بخيثمه فرمود: سلام ما را به دوستان ما برسان، و آنها را سفارش كن بتقوى از خداى بزرگ، و اينكه توانگرشان به فقيران سركشند و نيرومندشان بناتوانشان، و زنده‏هاشان بر جنازه مرده‏هاشان حضور يابند و اينكه در ميان خانه‏هاشان با هم برخورد كنند، زيرا برخورد آنها زنده شدن امر ماست سپس دست بر داشت و گفت رحمت كند خدا كسى را كه امر ما را زنده كند.
10- امالى طوسى: بسندى مانندش را آورده.
11- خصال: بسندش تا پيغمبر (ص) فرمود: چهار حق بر امتم لازم است: توبه كن رادوست باشند، و ناتوان را رحم كنند، و به نيكوكار كمك دهند، و از گنهكار درگذرند.
12- همان: بسندش تا معلى بن خنيس كه بامام ششم (ع) گفتم: حق مؤمن بر مؤمن چيست؟ فرمود: هفت حق واجب كه هر كدام واجبند كه اگر از آن درگذرد از ولايت خدا در گذشته و فرمانش را فروهشته و خدا عز و جل را در او بهره نباشد گويد: گفتم قربانت بمن بگو كه كدامند؟ فرمود: اى معلى راستش من بر تو نگرانم و ترسم آنها را ضايع كنى و با اينكه ميدانى رعايت نكنى و عمل نكنى گفتم: لا قوه الا بالله.
فرمود: آسانتر همه اينكه بخواهى بر او آنچه براى خود ميخواهى و بد دارى برايش آنچه براى خود بد دارى.
حق دوم اينكه در نياز او دوندگى كنى و رضايش بجوئى و خلافش نكنى در گفته او، حق سوم اينكه با جان و مالت با او صله كنى و با دست و پا و زبانت، حق چهارم اينكه چشم و راهنما و آئينه و پيراهنش باشى.
حق پنجم اينكه: سير نباشى و او گرسنه، و پوشيده نباشى و او برهنه، و سيراب نباشى و او تشنه.
و حق ششم: اينكه اگر همسر و خدمتكارى دارى و برادرت ندارد خدمتكاران را بفرستى تا جامه‏اش را بشويد و خوراكش را بسازد، و بسترش را بگسترد كه در همه اينها با تو شريك است.
و حق هفتم: اينكه بقسم او وفا كنى، و دعوتش را اجابت كنى و بر جنازه او حاضر شوى، و در بيماريش از او عيادت كنى، و تنت را در نياز او بكار اندازى و از او نخواهى كه از تو خواهش كند بلكه بانجام آن پيشدستى كنى، چون با او چنين كنى دوستى خود را باو وابستى و دوستى او را بخدا عز و جل.
در امالى طوسى و اختصاص هم مانند آن آمده.
13- خصال در اربعماه امير مؤمنان (ع) فرمود: مؤمن برادرش را واندارد از او چيزى بخواهد پس از آنكه نياز او را داند، پشتيبان هم، مهربان هم باشيد، بهم بخشش كنيد و منافق گونه نباشيد كه ميگويد آنچه بدان عمل نمي كند.
14- امالى طوسى: بسندش تا محمد بن مسلم كه مردى از اهل جبل نزد من آمد و به همراه او نزد امام ششم (ع) رفتيم، و هنگام بدرود بآن حضرت گفت: بمن سفارش كن، فرمود تو را سفارش كنم بتقواى از خدا و نيكى كردن به برادر مسلمانت و بخواه برايش آنچه براى‏ خود ميخواهى و بد دار برايش آنچه براى خود بد دارى، اگر از چيزى خواهد باو بده، و اگر خوددارى كرد باو پيشنهاد كن، در هيچ خوبى از او دلتنگ مشو كه او هم از تو دلتنگ شود براى او باز و باش كه او هم بازوى تو باشد، و اگر از تو دلگير شد از او جدا مشو تا خرده خرده كينه او را از دلش برآورى و اگر غائب شود در غيبتش جانب او را نگهدارى، و اگر حاضر باشد در آستانش باش و بازو و پشت او شوى، و با او مهربان باش و او را ارجمند دار زيرا تو از او باشى و او از تو.
15- همان: بسندش تا امام باقر (ع) فرمود: بايد تواناى شما كمك دهد به ناتوان شما، و توانگرتان توجه كند به فقيرتان و هر كس خيرخواه برادرش باشد بمانند خودش، و نهان داريد اسرار ما را، و مردم را بما وانداريد الخ.
16- همان: بسندش تا پيغمبر (ص) كه فرمود: مسلمان بر برادر مسلمانش شش كار خوب را بايست است: سلامش دهد چون باو برخورد، و عيادتش كند چو بيمار شود، و بخيرش گويد چون عطسه زند، و حاضرش شود چون بميرد، و پذيرايش باشد چون دعوتش كند، و بخواهد برايش آنچه براى خود خواهد، و بد دارد برايش آنچه براى خود بد دارد.
17- محاسن: بسندش تا امير مؤمنان (ع) فرمود: شش خصلت باشد كه هر كه دارد در برابر خدا باشد از سمت راست، راستى كه خدا دوست دارد مسلمانى را كه بخواهد براى برادرش آنچه براى خود خواهد، و بد دارد براى او آنچه براى خود بد دارد، و در باره ولايت باو نصيحت كند، و مقام مرا بشناسد، و بدنبال من گام بردارد، و چشم به سرانجام من داشته باشد.
18- همان: بسندش تا مالك بن اعين كه گفت: امام ششم (ع) بمن رو كرد و فرمود: اى مالك شما براستى شيعه مائيد، اى مالك بينمت كه در باره فضيلت ما پر ميگوئى؟ راستى كسى نتواند وصف خدا كند عظمت و قدرتش را بگويد، و چنانچه آن را نتواند و براى خدا برترين نمونه است همچنان كسى نتواند وصف كند رسول خدا (ص) و فضيلت ما را و آنچه را خدا از حقوق ما واجب كرده، و همچنين نتواند وصف كند حق مؤمن را و بجا آورد آن را از آنچه خدا براى مؤمن بر برادرش واجب كرده است بخدا اى مالك چون دو مؤمن بهم برخورند و با هم دست بدهند پيوسته خدا تبارك و تعالى با مهر و آمرزش بآنها نگرانست و گناهانشان از چهره و اندامهاشان فرو ريزد تا از هم جدا شوند، پس چه كسى تواند وصف كند خدا را و وصف كند كسى را كه چنين مقامى نزد خدا دارد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 200]