سناريوهاي پنجم نوامبر

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: سناريوهاي پنجم نوامبر
به نظر مي‌رسد صبح روز پنجم نوامبر يعني فرداي روزي كه انتخابات رياست جمهوري آمريكا برگزار مي‌شود، تنها يك سناريو پيش روي هر يك از نامزدهاي اين انتخابات قرار گيرد، اما واقعيت اين است كه سناريوهاي متعددي در برابر هر يك از آن دو - باراك و اوباما و جان‌مك‌كين - قرار دارد. از آن جمله خارج كردن فضاي داخلي آمريكا از حوادث 11‌سپتامبر 2001، بهبود وضعيت اين كشور در ميانه دو جنگ عراق و افغانستان و خروج از بحران اقتصادي كنوني است كه همچون ضربه‌اي مهلك بر فرق ايالات متحده فرود آمده است. اما سناريوي ديگري ممكن است صبح پنجم نوامبر، نه در مقابل اوباما و مك‌كين كه در برابر مردم آمريكا قرار گيرد و آن تكرار انتخابات سال 2000 و پيروزي جرج بوش پسر بر است؛ موضوعي كه اغلب آمريكايي‌ها اميدوارند تكرار نشود. در آن انتخابات اكثريت قريب به اتفاق نظرسنجي‌ها و اخبار گوناگون حكايت از برتري ال‌گور دموكرات بر بوش جمهوريخواه داشت اما در نهايت و در آخرين لحظات شمارش آرا، ناگهان همه چيز به نفع بوش تغيير كرد و او و پيروز انتخابات اعلام شد. اگرچه پس از آن انتخابات، حرف و حديث‌هاي فراواني مبني بر تقلب بوش و اردوگاه جمهوريخواهان مطرح بود اما مهم رسيدن به قدرت بود كه جمهوريخواهان توانسته بودند پس از هشت سال آن را از چنگ دموكرات‌ها با پايان يافتن دوره بيل كلينتون درآورند. اكنون نيز تمام نظرسنجي‌ها حتي مراكز نظرسنجي وابسته به جمهوريخواهان، حكايت از برتري اوباماي دموكرات بر مك‌كين جمهوريخواه دارد، اما بايد منتظر صبح چهارشنبه هفته جاري بود و ديد آيا اتفاق غير مترقبه سال 2000 تكرار مي‌شود يا خير؟ اكنون چند پرسش مطرح است:‌

نخستين تحركات اوباما پس از پيروزي تاريخي اش چه خواهد بود؟ و اگر در صورت پيروزي نتوانست شعارهايش را محقق سازد وضعيت او و جامعه داخلي آمريكا چگونه خواهد شد؟ موضع مك‌كين در صورتي كه ورق به نفع او برگردد و پيروز شود چگونه خواهد بود؟ اگر شكستش چنانكه انتظار مي‌رود مسجل شود ايالات متحده به كدام سو خواهد رفت؟

اوباماي 5 نوامبر

اوباما چنانچه در اين روز پيروز شود بايد جشني تاريخي در حد و‌اندازه پيروزي‌اش بگيرد، اما او در عين حال مي‌داند كه اوضاع كشورش به ويژه از لحاظ اقتصادي زياد مناسب نيست و به همين دليل فكر و تمركز خود را به جاي پرداختن به جشن و شادماني، صرف پرداختن به بهبودي وضعيت آمريكا مي‌كند. بايد نشان دهد كه آرامش چهره و توان رهبري‌اش تنها محدود به مناظره‌هاي تلويزيوني نيست. اوباما كه در آخرين سخنراني تاريخي‌اش قبل از برگزاري انتخابات، خود را اولين رئيس جمهوري سياه‌پوست آمريكا در صورت پيروزي خواند، بايد هرچه سريعتر دولت جديد خود را تشكيل دهد و همانطور كه روزنامه هرالدتريبيون به آن اشاره كرده بود، قبل از هر چيز سناتور سابق را به جاي رابرت گيتس در منصب وزارت دفاع به دليل حساسيت مسئله نظامي ايالات متحده بگمارد. به نظر مي‌رسد اوباما در صورت پيروزي، به سرعت آماده مي‌شود تا به اتفاق اكثريت دموكرات در كنگره، طرح اقتصادي خود را به اجرا درآورد. اما اكثريت دموكرات كنگره باعث نمي‌شود جمهوريخواهان داخل و خارج كنگره، اعتراضات خود را عليه وي مخفي كنند به ويژه در شرايطي كه به او انگ سوسياليسم مي‌زنند.‌

‌(لازم به ذكر است كه متهم شدن به سوسياليسم، بدترين اتهامي است كه در آمريكا به يك شخصيت سياسي زده مي‌شود.)‌

بسياري معتقدند كه ممكن است جمهوريخواهان بر سر راه طرح‌هاي اقتصادي اوباما چالش ايجاد كنند و در نهايت او مجبور به تعديل برنامه‌هايش در اين زمينه شود. اما عراق و امضاي موافقتنامه امنيتي ميان بغداد و واشنگتن يقينا اولويت نخست اين دموكرات سياه‌پوست خواهد بود. ترديدي نخواهد بود كه بسياري در داخل و خارج ايالات متحده از اينكه فردي از اقليت سياه پوست رئيس جمهوري آمريكا شود استقبال مي‌كنند. از سوي ديگر درست است كه وي ممكن نيست بتواند خواسته‌هاي بسياري از ملت‌هاي جهان از جمله خاورميانه را تحقق بخشد، اما اين توان را دارد كه جهان چندقطبي و انديشه چندسياستي را به جامعه بين‌المللي بازگرداند و به جاي نظامي‌گري، روند ديپلماتيك را در مناقشات جهاني دنبال كند. با وجود تمام اينها، كم نيستند كساني كه با شخصيت و نژاد آفريقايي اوباما به شدت مخالفند.

اما اگر مك كين پيروز شود، انتظار مي‌رود كه اوباما يك سخنراني تاريخي ايراد و در آن تاكيد كند كه فرصت تغيير همچنان وجود دارد، حتي اگر به دست كسي غير از خود او باشد.

*‌ مك كين 5 نوامبر‌

اگر مك كين در اين روز پيروز شود، يقينا نومحافظه‌كاران آمريكا سجده شكر به جا مي‌آورند. زيرا تنها يك معجزه توانسته است چنين پيروزي را رقم بزند. در آن صورت جمهوريخواهان و نومحافظه‌كاران آمريكا بهتر از هر كسي مي‌دانند كه اين پيروزي نه به خاطر شخصيت مك كين و نه به خاطر شخصيت معاونش سارا پالين، بلكه به دليل عدم پذيرش يك رئيس جمهوري سياه پوست از سوي اكثريت راي‌دهندگان بوده است. البته مك كين اگر چه رقيب سرسختي براي اوباما است و در يكي از مناظره‌هاي انتخاباتي‌اش وي را سوسياليست خوانده بود، اما در صورت پيروزي در روز چهارشنبه پنجم نوامبر، بدون ترديد به مدح اوباما خواهد پرداخت چرا كه مي‌داند بخش بزرگي از مردم آمريكا اوباما را مستحق حضور در كاخ سفيد مي‌دانند. اما مهم‌ترين موضوعاتي كه مك كين در اين روز در صورت پيروزي مطرح خواهد كرد، تاكيد بر اهميت وحدت و مصالحه ملي، اتخاذ مواضع تند و سخت در سياست خارجي، حمايت از امنيت آمريكا و پيروزي در تمام عرصه‌هاي چالش‌برانگيز براي ايالات متحده به ويژه عراق است. ايران نيز سهم عمده‌اي در سياست خارجي مك كين را تشكيل مي‌دهد.

اما بدون ترديد مشاورانش به او توصيه خواهند كرد سخن از جنگ با ايران بر زبان نراند. پس از تشكيل دولت در صورت پيروزي، مك كين با مشكلات زيادي در برابر كنگره داراي اكثريت دموكرات مواجه خواهد شد، اما بعيد است تنش‌هاي سختي را كه ميان بوش و كنگره وجود دارد، تكرار كند. آنگونه كه از ظواهر امر پيداست، مك كين به جاي چالش با كنگره، تلاش خواهد كرد هر چه سريعتر بحران اقتصادي آمريكا را رفع كند، اما اگر پيش‌بيني‌ها درست از آب درآيد و مك كين شكست بخورد، جمهوريخواهان به كلي قدرت را براي يك دوره زماني طولاني از دست مي‌دهند، زيرا در ‌آن صورت كاخ سفيد و كنگره و يا به تعبيري ديگر تمام كانون‌هاي تصميم‌گيري در اختيار دموكرات‌ها خواهد بود. پس از اين شكست، جمهوريخواهان درصدد بازبيني اشتباهات هشت سال گذشته و تلاش براي رفع آن برمي‌آيند تا بتوانند در دوره بعد، بار ديگر بخت خود را بيازمايند.‌

جمعه 17 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]