گفتگو با پروانه معصومی بازیگر نقش «آفاق« در «ملکوت»

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

هنگامی.که شما خوب بازی کنید، زشتی چهره دیده نمی.شود و جزئی از آن شخصیت می.شود. امیدوارم که بازیگران جوان این مقوله را جدی بگیرند که...
پایان سریال را نمی.دانم
بعد از درگذشت «حمیده خیرآبادی»، حالا دیگر به مادری دوست داشتنی معروف شده است. «معصومی» که این روزها با سریال «ملکوت» در ماه مبارک رمضان میهمان تلویزیون است عقیده دارد، هیچ وقت نقش یک زن ضعیفه را بازی نکرده ام تمام تلاش خود را کردم که آفاق فقط برای دکور در سریال نباشد. ادامه سخنان این پیشکسوت عرصه سینما و تلویزیون را از زبان خود او بخوانید.
به طور حتم شما از سریال «مثل هیچ کس» که در ماه مبارک رمضان چند سال پیش بازی کردید، رضایت داشتید که بازی در سریال «ملکوت» را پذیرفتید؟
فیلم نامه سریال «ملکوت» آماده نیست و هنوز نمی.دانم پایان این سریال چه خواهد شد. تنها خلاصه فیلم نامه ای به دستم رسیده است. برای بازی در این سریال، شاید ۲ ماه دنبال من بودند تا متقاعدم کنند. دوستان بسیار اصرار کردند و گفتند که نقش کوتاهی است و تنها ۷ جلسه در منزل «آفاق» و ۳ جلسه در بیمارستان بازی دارید. سپس خلاصه فیلم نامه را به من دادند. ابتدا تصور کردم که نقشم کم است و پذیرفتم، ولی هنگامی.که سر صحنه رفتم دیدم، نقشم فراتر از آن چیزی است که برایم تعریف کردند. اکنون که سریال را تماشا می.کنم می.بینم روی روالی افتاده است که خوشحالم این نقش را بازی کردم. قصه «ملکوت» تکان دهنده بود، سریالی که انسان حس کند مرگ بغل دستش است و هر آن ممکن است اتفاق بیفتد، کمتر ساخته شده است. قصد دفاع از سریال «ملکوت» را ندارم ولی داستان آن ملموس است. هنگامی.این سریال را بازی می.کردم که متاسفانه خواهرم (خدابیامرز) در بستر بیماری بود و به کما رفت. وقتی از کما خارج شد در حالت وهم به سر می.برد. یعنی با آدم.هایی صحبت می.کرد که ما نمی.دیدیم. به همین سبب این قصه و نقشی که بازی می.کردم، خیلی برایم پذیرفتنی بود.
از این که فیلم نامه کامل نیست مشکلی ندارید؟
برایم مشکل است، زیرا باید در رفت و آمد میان تهران و محل سکونتم (صومعه سرا) باشم. برنامه ریز سریال تلاش می.کند تا حدی که امکان دارد، قسمت.های بازی ام را رج بزند که هر دفعه ۲-۳ روز به شمال بیایم و برگردم.
برای این که به ورطه تکرار نیفتید چه ویژگی.هایی برای شخصیت «آفاق» در نظر گرفتید، تا متفاوت با دیگر نقش.هایی باشد که تاکنون ایفا کرده اید؟
نقش «آفاق» برایم خیلی مشکل بود، وقتی با کارگردان درباره نقشم صحبت کردم، به ایشان گفتم همیشه تلاش کرده ام نقش زنی که برای خودش کسی است و می.تواند روی پای خود بایستد را بازی کنم. اما این نقش در اجرا این گونه نیست. در فیلم نامه «آفاق» زنی بیچاره بود. به فرزندان خود التماس می.کرد که برای او آژانس بگیرند، تا به دیدن شوهرش برود. به کارگردان گفتم انتخاب من برای نقش «آفاق» اشتباه بوده است. وقتی همه تصمیم.ها را به «آفاق» واگذار می.کنند، چه طور او نمی.تواند حتی یک آژانس بگیرد و به دیدن شوهرش برود. یکی از ایرادهای من این بود که ما «آفاق» را بالای سر «حاج فتاح» نمی.بینیم. حتی این نکته را به کارگردان گفتم و ایشان پاسخ داد: «درباره «پروانه معصومی» فیلم نمی.سازم!» به او گفتم دقیقا من هم این نظر را دارم. هیچ وقت نقش یک زن ضعیفه را بازی نکرده ام. «آفاق» داشت به یک ضعیفه بدبخت تبدیل می.شد، ولی من تمام تلاش خود را کردم که او فقط برای دکور در سریال نباشد.
نوع همکاری شما با کارگردان «ملکوت» -محمدرضا آهنج- چگونه بود؟
فیلم نامه هر جلسه به دست ما می.رسد. مانند این است که شما را به مهمانی دعوت کنند و ابتدا پیش غذایی به شما بدهند. سپس بگویند تا پس فردا صبر کنید تا به شما غذا بدهیم. دو روز دیگر تحمل کنید دسر بدهیم. فاصله افتادن و دیر رسیدن فیلم نامه، برای بازیگر بد است چون تداوم حسی خود را از دست می.دهد. ما بازیگران سریال «ملکوت» شانسی بازی می.کنیم. همه منتظر هستیم که قسمت بعدی چه اتفاقی می.افتد. آیا حسی که اکنون دارم به سکانس.هایی که قرار است در آینده بازی کنم می.خورد یا نه؟ به خاطر آماده نبودن فیلم نامه خیلی مشکل داریم، ولی با آهنج راحت کنار می.آیم. چون نگران این قضیه بودم به من گفتند می.دانم که بازیگرم را بی خود خرج نکنم. این خیلی مهم است که جایگاه بازیگر را، خود کارگردان بداند کجاست و به جا از او استفاده کند. آهنج خیلی با من راه آمد. شاید اگر کارگردان دیگری بود، درباره ایرادهایی که من می.گیرم به گونه ای دیگر رفتار می.کرد.
از هم بازی شدن با بازیگرانی که سکانس.های مشترکی داشتید، بگویید.
من در گذشته در فیلم تلویزیونی «بی بی خاتون»، با «محمدرضا شریفی نیا» بازی کرده بودم. خیلی راحت با هم کار می.کنیم. «فریبا متخصص» هم بازیگر خوبی است و در سریال با ایشان بده بستان.های حسی خوبی داریم.
برخی معتقدند که جلوه.های ویژه سریال «ملکوت»، تصنعی از کار درآمده است. شما چه نظری دارید؟
برخی صحنه.ها، تصنعی از کار درآمده است. خود کارگردان هم راضی نبود، اگر «آهنج» فرصت بیشتری داشت، کار بهتری ارائه می.داد.
با این شیوه پخش که سریال.های ماه مبارک رمضان پشت سر هم پخش می.شوند، موافق هستید؟
برای ماه مبارک رمضان، چاره ای جز این ندارند. چون همه قصه.ها تم نزدیک به هم دارند. بعضی اوقات بینندگان سریال.ها را با هم اشتباه می.گیرند. به تلویزیون پیشنهاد می.کنم یکی از سریال.ها را هنگام سحر پخش کند. اگرچه مردم در این ساعات به دعا و مناجات می.پردازند. ولی اگر سریالی مناسب سحر با مدت زمان کوتاه پخش کند خیلی خوب است. مسئله رقابت سریال.ها خیلی خوب است. ولی رقابت این گونه که هرکس به من می.رسد می.پرسد که فکر می.کنید چندم می.شوید، خیلی بد است.
باور کنید دفعه اول که شنیدم شوکه شدم و پرسیدم کجا چندم می.شوم! یعنی آدم سریال بسازد که ببینند چندم می.شود! این خیلی بد است! یعنی اجر کار آدم کم می.شود، همان قدر که بیننده سریال را دوست داشته باشد و او را به تفکر وادارد که باید پاسخ گوی اعمالش باشد، برایمان کافی است.
بازخوردها را چگونه دیدید؟
به خاطر بازی در این سریال، کم تر با مردم در ارتباط هستم. اما در مراسم چهلم خواهرم دیدم که همه میهمانان مشتاق دیدن این سریال هستند. من در خانواده ای مذهبی بزرگ شده ام. برایم خوشایند بود که دیدن این سریال برای آن.ها جالب است.
ویژگی.هایی چون پشتکار، انضباط، آموزش، سخت کوشی و گزیده کاری، در رسیدن به موفقیت کنونی.تان چه نقشی ایفا کرده است؟
صددرصد تاثیر داشته است. به یاد می.آورم سریالی بازی می.کردم که چند بازیگر جوان هم، در این پروژه بودند. یک روز خصوصی به کارگردان گفتم هیچ کدام از بازیگران جوان سریال، بازیگران موفقی نخواهند شد. زیرا عقیده دارم بازیگر از زمانی که وارد صحنه می.شود، گریم می.کند و لباس خود را می.پوشد، نسبت به نقشی که می.خواهد بازی کند تعهد دارد. ۳۸ سال است که بازیگر هستم، اما از لحظه ورودم به صحنه، گوشی.ام خاموش است. اگر با کسی کاری داشته باشم، بین دو پلان در حین استراحت با او تماس می.گیرم. ولی شاهدم که بازیگر سر صحنه فیلم برداری است. ما در حال بازی هستیم اما او با تلفن همراهش در حال پیامک بازی است! این آدم چه طور می.تواند حس بازیگری بگیرد مگر او «مارلون براندو» است! البته به طور حتم «براندو» هم چنین رفتاری سرصحنه نداشته است. متاسفانه اکنون همه بازیگرهای خانم و آقا، به فکر زیبایی چهره خود هستند. گذشت آن زمانی که در سینما تنها چهره کافی بود.
مگر «آنا مانیانی» در فیلم «رم شهر بی دفاع» بازی نکرد. مگر زشت.تر از او هم داریم. اما او به اندازه.ای زیبا بازی کرد که به هیچ عنوان زشتی او به چشم نمی.آید. هنگامی.که شما خوب بازی کنید، زشتی چهره دیده نمی.شود و جزئی از آن شخصیت می.شود. امیدوارم که بازیگران جوان این مقوله را جدی بگیرند که متاسفانه نمی.گیرند!
بعد از بازی در سریال «ملکوت»، کار خاص دیگری هم دارید.
بعد از پایان فیلم برداری سریال «ملکوت»، باید کارهای ناتمام بسیاری را انجام دهم. فیلم نامه ای به نام «قصه.های روستا» نوشته ام که مربوط به مکانی است که در آن جا زندگی می.کنم. تمام قصه.هایش را براساس واقعیت نوشته ام.
آن را با موافقت شبکه باران کار خواهم کرد. علاوه بر آن، یک مستند ناتمام درباره مادر یک قهرمان ملی دارم که امیدوارم به اتمام برسانم.
اگر سخنی مانده است بگویید.
عوامل خوبی در سریال «ملکوت»، دور هم جمع شده اند و در حقیقت اگر فشردگی کاری نبود، از در کنارهم بودن و کار کردن لذت بیشتری می.بردیم.
ولی این فشردگی و نبود فیلم نامه، همه را اندکی اذیت می.کند

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 290]