چالش‌هاي فراروي نخستين رئيس جمهور سياه‌پوست آمريكا

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: چالش‌هاي فراروي نخستين رئيس جمهور سياه‌پوست آمريكا
خبرگزاري فارس: سرانجام پس از 8 سال تكيه نومحافظه‌كاران افراطي بر قدرت در واشنگتن، باراك اوباما نامزد دموكرات انتخابات رياست جمهوري آمريكا در اين انتخابات به پيروزي رسيد اما وي در چهار سالي كه در مسند قدرت با چالش‌هاي بسياري روبرو خواهد بود.

به گزارش فارس، جانشين بوش در دفتر بيضي شكل كاخ سفيد با انبوهي از چالش‌ها در زمينه‌هاي مختلف مواجه خواهد شد كه به عقيده كارشناسان جشن پيروزي رئيس جمهور منتخب را بسيار كوتاه و زودگذر خواهد كرد.
مطبوعات آمريكايي با اشاره به اين چالش‌ها به تعبيري نوشتند كه چالش‌هاي فراروي آمريكا خواب را از چشمان رئيس جمهور بعدي خواهد ربود.
جانشين بوش ماجراجو در كاخ سفيد در حقيقت ميراث‌دار ناكامي‌ها و دست گل‌هاي جمهوريخواهاني خواهد بود كه در طول تصدي خود در عرصه سياسي واشنگتن وجهه آمريكا را به طور قابل توجهي نزد جهانيان خدشه‌دار كردند.
اما مهمترين چالش‌هاي رئيس جمهور آينده آمريكا را مي‌توان در مقوله‌هاي سياست‌هاي داخلي و خارجي ايالات متحده تقسيم بندي كرد.
كارشناسان سياسي و اقتصادي در آمريكا معتقدند با توجه به بحران اقتصادي كه گريبانگير آمريكا شده است مهمترين مشكلات داخلي رئيس جمهور منتخب بن‌بست اقتصادي و امنيت ملي خواهد بود.
به عبارتي جانشين بوش در كاخ سفيد با مشكلاتي در زمينه اقتصادي كه از دهه 1930 در چنين مقياسي وجود نداشته‌اند رويارو خواهد بود.
در ادامه اين نوشتار به طور خلاصه چالش‌هاي داخلي به ويژه اقتصادي رئيس جمهور آينده و مواضع اوباما و مك‌كين آمده است:

بحران اقتصادي؛ سوغات دولت بوش از ماجراجويي‌هايش

بحران اقتصادي آمريكا كه اين روزها آنقدر گسترده شده كه مرزهاي اين كشور را درنورديده و به اروپا و كشورهاي آسيايي رسيده، اوضاع بسيار نابساماني را براي اين كشور به وجود آورده است.
اين بحران در آمريكا بدترين نوع از سال 1930 به شمار مي‌رود. كارشناسان اقتصادي بر اين باورند كه ركود در آمريكا اكنون روند رو به رشدي را به خود گرفته است و تا زمان بر سر كار آمدن رئيس جمهور جديد در ژانويه سال آينده اين حالت همچنان ادامه خواهد داشت.
بن بست اقتصادي فوق كه به علت اقدامات نومحافظه‌كاران براي اعمال تئوري اقتصاد سلطه‌ بر ديگر كشورها ايجاد شده آثار و تبعات منفي بسياري را براي مردم آمريكا و دولت اين كشور ايجاد كرده است.
بسياري از صاحب‌نظران بحران كنوني را ناشي از سياست‌هاي غلط اقتصادي و بين‌المللي بوش مي‌دانند، "نوآم چامسكي" منتقد و نظريه‌پرداز برجسته آمريكايي معتقد است بحران اقتصادي كنوني كه گريبان اكثر كشورهاي جهان را گرفته، نشان از ماهيت ضددموكراتيك سيستم مالي آمريكا دارد.
چامسكي بر اين اعتقاد است كه بحران مالي كنوني بسيار جدي و فراگير است و ركودي كه در آينده در انتظار اقتصاد جهان است بسيار بزرگتر از بحران كنوني خواهد بود.
وي رئيس جمهوري آمريكا را عامل اصلي بحران مالي كنوني اين كشور ‌دانسته و معتقد است: آمريكا بايد براي بازگشت به يك روند دموكراتيك موثر خصوصا در بحران اقتصادي كنوني به اين سوال پاسخ دهد كه «آيا ما خواستار تمركز قدرت بنگاه‌هاي اقتصادي خصوصي براي تصميم‌گيري براي منافع خودشان هستيم يا خواستار آن هستيم كه عموم مردم براي منافع عموم تصميم بگيرند؟
"پير اشتاين‌ بروك"، وزير اقتصاد آلمان نيز با اشاره به بحران اقتصادي آمريكا مي‌گويد: آمريكا موقعيت ابرقدرتيش را از لحاظ اقتصادي از دست خواهد داد، زيرا به بحران اقتصادي شديدي دچار شده است كه حتي به "وال استريت"(مركز بورس جهان) و تمام كشورها جهان اجازه نخواهد داد به وضعيت سابق خود باز گردند.
وي در ادامه گفت: نتايج طولاني مدت اين بحران، سال‌هاي بعد مشخص خواهد شد اما آنچه اكنون معلوم است اين موضوع است كه آمريكا موقعيت ابرقدرتي خود را در سيستم مالي جهان از دست خواهد داد.
رئيس جمهوري بعدي آمريكا قطعا وارث اقتصادي شكننده خواهد بود، زيرا كاخ سفيد پيش از اين افزايش شديد بيكاري را پيش‌بيني كرده و برخي از نهادهاي بخش خصوصي درباره كسري بودجه يك تريليون دلاري در سال 2009 صحبت مي‌كنند.
باراك اوباما در اين زمينه قصد دارد كه يك بسته محرك ثانويه را براي شروع جهشي اقتصاد در نظر بگيرد. اين بسته كه به ارزش 175 ميليارد دلار است شامل سرمايه گذاري در امور زيربنايي و دور ديگري از استرداد وجه چك‌ها خواهد بود.

سيستم سلامت

بي‌كفايتي نومحافظه‌كاران در تامين حداقل خدمات اجتماعي يكي از مهمترين مشكلات مردم آمريكا هزينه‌هاي بالاي خدمات درماني و پزشكي در كشورشان است بطوريكه برخي كارشناسان سلامت اعلام كرده‌اند كه اين هزينه‌ها درآمريكا دست‌كم دو برابر هزينه‌ها در كشورهاي صنعتي ديگر هستند.
اوباما با بالا دانستن هزينه‌هاي خدمات درماني در كشورشان معتقد به اعمال اصلاحاتي در سيستم بيمه سلامت به عنوان يك اولويت در برنامه اقتصادي خود است.
وي يك برنامه بيمه ملي پيشنهاد كرده است كه مطابق آن افراد حقيقي و بنگاه‌هاي تجاري كوچك اين اجازه را خواهد داشت تا خدمات سلامت مشابه به آنچه در اختيار كارمندان فدرال است را خريداري كنند. در اين زمينه براي كارفرماياني كه هيچ پوششي را در اين زمينه براي كارمندان خود ندارند ماليات‌هايي وضع خواهد شد.

انرژي

يكي از چالش‌هاي رئيس جمهور آينده آمريكا در زمينه انرژي خواهد بود. به عقيده بسياري از صاحبنظران، وابستگي آمريكا به نفت خارجي، يك تهديد اقتصادي و امنيتي تلقي مي‌شود.
افزايش تنش با روسيه به عنوان يكي از ابرقدرت‌هاي انرژي، عدم تبيين سازوكارهاي مناسب براي گسترش روابط اقتصادي با كشورهاي نفت‌خيز آمريكاي لاتين؛ مانند ونزوئلا و كوبا و همچنين عدم موفقيت شركتهاي نفتي آمريكايي براي بهره‌برداري از زيرساختهاي انرژي عراق به دليل تداوم بي ثباتي سياسي - امنيتي در اين كشور، از ديگر مشكلاتي است كه آمريكا را در تلاش خود براي مديريت قيمت انرژي در جهان ناكام كرده است.
اوباما موافق استخراج نفت و نيروگاه هسته‌اي است، اما بيشتر بر سرمايه‌گذاري در بخش انرژي تجديد شدني تاكيد مي‌كند.

ماليات‌ها؛ هزينه‌هاي جنگ تحميل شده بر مردم

به دنبال آغاز جنگ عراق و افغانستان تاكنون ماليات‌هاي سنگيني براي تامين هزينه‌هاي جنگ به مردم آمريكا تحميل شده‌‌اند. بنابراين اتخاذ سياست‌هاي مناسب در اين زمينه مورد بحث كارشناسان و محافل مختلف اقتصادي و سياسي در آمريكا بوده است. اوباما و مك‌كين بارها در اين زمينه با هم به بحث و مناظره پرداخته‌اند كه مك‌كين اوباما را متهم به پخش كردن دارايي مردم كرده بود و در عوض اوباما سياست‌هاي مك‌كين را به نفع شركت‌هاي بزرگ به جاي مردم عادي دانسته است.
اوباما با اشاره به اينكه اظهارات مك‌كين در زمينه طرح‌ مالياتي دموكرات‌ها فقط يك حربه‌اي سياسي است، اظهار داشت كه ماليات‌ها بايد از طريق اقشار مرفه و پردرآمد پرداخت شوند.
چالش‌هايي كه در بالا به آنها اشاره شد تنها گوشه‌اي از مشكلات باراك اوباما به عنوان رئيس جمهور آينده آمريكاست.
در ادامه اين گزارش به تشريح مهمترين چالش‌هاي رئيس جمهور منتخب در عرصه سياست خارجي مي‌پردازيم كه از اين قرار است:

مبارزه با تروريسم و القاعده

شبه‌نظاميان القاعده كه در مناطق قبائلي در پاكستان و در نزديكي مرز مشترك اين كشور با افغانستان قدرت گرفته‌اند، يكي از مهمترين نگراني‌هاي آمريكا در عرصه خارجي به شمار مي‌روند كه تا حدودي امنيت ملي اين كشور را نيز تحت‌الشعاع قرار مي‌دهند.
جورج بوش با ادعاي مبارزه به تروريسم در سال 2001 به افغانستان لشكركشي كرد و به دنبال آن در سال 2003 براي مبارزه با تكثير سلاح‌هاي كشتار جمعي به عراق يورش برد. اين اقدام دولت آمريكا كه مبارزه با تروريسم فقط بهانه‌اي براي آن بود، نه تنها نتوانست ريشه نهال نوپاي تروريسم را خشك كند بلكه آن را به درخت تنومندي تبديل كرد كه مقابله با آن در آينده‌اي نزديك به ويژه براي آمريكا چندان هم آسان و كم‌هزينه نخواهد بود.
اين موضوع اكنون به يكي از چالش‌هاي مهم رئيس جمهوري كه قرار است به كاخ سفيد بيايد تبديل شده است.
باراك اوباما گفته است كه اگر آمريكا اعضاي ارشد القاعده را در معرض ديد خود دارد و پاكستان ناراضي يا قادر به انجام اقدامات لازم در اين زمينه است، واشنگتن بايد آنها را از آنجا بيرون بكشد. وي همچنين اعلام كرده است كه آمريكا در صورت نياز براي مقابله با شبه نظاميان به داخل پاكستان نيز حمله خواهد كرد.

افغانستان؛ باتلاق ماشين جنگي آمريكا

يكي از موضوعات مهم در عرصه سياست خارجي به ويژه در زمينه مبارزه با تروريسم، افغانستان است.
روزنامه انگليسي "فايننشال‌تايمز" در گزارشي با اشاره به جنگ‌ نافرجام آمريكا در افغانستان نوشت: مدت زمان طولاني گذشته و تجارب تلخ بسياري كسب شده اما سياستگذاران غربي به تدريج اين نكته را مي‌فهمند كه جنگ در افغانستان غيرقابل پيروزي است.
در اين گزارش آمده است: شرايط امنيتي در افغانستان بدتر مي‌شود. وابستگي بيش از حد آمريكا و ناتو به يكديگر و تعداد ناكافي سربازان خارجي براي تامين امنيت در افغانستان به همراه حملات هوايي كه غيرنظاميان را نيز هدف قرار داده است باعث برانگيخته شدن احساسات مردم افغان و واكنش آنها به شرايط موجود شده است.
اوضاع امنيتي اين كشور و چنبره شبه‌نظاميان بر اين كشور به حدي نگران كننده است كه نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري برنامه ويژه‌اي را براي افغانستان در نظر گرفته‌اند. هر دو نامزد رياست جمهوري در آمريكا اعلام كرده‌اند كه توجه بيشتري را براي شكست طالبان در افغانستان و القاعده در مرزهاي پاكستان خواهند داشت.
در اين زمينه قرار است شمار نظاميان آمريكايي در افغانستان افزايش يابد.
در عين حال، دولت بوش به عنوان بخشي از بازبيني خود در استراتژي افغانستان، مذاكره با اعضاي سازش‌پذير طالبان را بررسي مي‌كند. اما در اين زمينه هنوز تصيمي قطعي اتخاذ نشده است و بايد منتظر اوباما يا مك‌كين بود تا اقدامات لازم را انجام دهند.

عراق و توافقنامه امنيتي

با نگاهي گذرا به دو كشور جنگ زده افغانستان و عراق در مي‌يابيم نه تنها مردمان آنها رهايي نيافته‌اند بلكه در بلايي خانمان سوزتر كه گسترش گروه‌هاي تروريستي است، دست و پنجه نرم مي‌كنند.
البته مشكل آمريكا در عراق و افغانستان به اين مورد ختم نمي‌شود،تداوم بي ثباتي امنيتي در عراق، ابهام در مورد چشم انداز حضور نيروي آمريكايي، يافت نشدن تسليحات كشتارجمعي و تقويت نفوذ نرم جمهوري اسلامي ايران در لايه هاي تصميم‌ساز عراق، به يكي از چالش‌هاي مهم پيش روي مستاجر بعدي كاخ سفيد تبديل شده است.
اوباما كه با آغاز جنگ عراق مخالف بود گفته كه طي يك زمانبندي 16 ماهه نيروهاي نظامي آمريكا را از عراق خارج خواهد كرد تا بدين وسيله بتواند تمركز بيشتري را بر افغانستان داشته باشد. مك‌كين با رد اين جدول زماني معتقد است كه آمريكا بايد تا زماني كه نياز است در عراق باقي بماند.
اين در شرايطي است كه دولت بوش تلاش مي‌كند تا با تصويب نهايي "توافقنامه امنيتي طولاني‌مدت آمريكا و عراق" امتيازهايي را از دولت نوري المالكي دريافت كند و با استقرار پايگاه‌هاي نظامي ثابت و بلندمدت در مرز ايران و عراق و نيز دادن مصونيت قضايي به نيروها و شركتهاي آمريكايي، تا حدودي بتواند از سويي در آستانه برگزاري انتخابات بر مديريت افكار عمومي آمريكا تأثير بگذارد و از سويي ديگر يكي از دغدغه‌هاي اصلي كشورش را برطرف كند.
اما با مشخص شدن رئيس جمهور جديد آمريكا و از سوي ديگر افزايش اعتراضات مردمي به توافقنامه امنيتي كه امضاي آن در دراز مدت را نيز در هاله‌اي از ابهام قرار داده است، نشان مي‌دهد كه آمريكا در اين طرح خود نيز چيزي جر شكست را رودرروي خود نديده است.

پاكستان

روابط آمريكا با پاكستان به دليل حملات نيروها و جنگنده‌هاي آمريكايي به مناطق مسكوني اين كشور كه به بهانه مبارزه با عناصر القاعده در مرز با افغانستان انجام مي‌شود، به تيرگي گرائيده است.
مردم پاكستان كه روزبروز به تعداد تلفات آنها در حملات هوايي جنگنده‌هاي آمريكايي افزوده شده است به شدت از دست سردمداران كاخ سفيد به ستوه آمده‌اند و در تظاهرات مختلف در شهرهاي اين كشور خواستار توقف فوري اين حملات و موضع‌گيري قاطع دولت پاكستان در برابر اين حملات هستند.
در همين راستا وزارت خارجه اسلام‌آباد چهارشنبه گذشته سفير آمريكا را احضار كرد و توقف فوري حمله موشكي به آنچه "مخفيگاه‌ مظنونان به همكاري با شبه‌نظاميان" در نزديكي مرز مشترك پاكستان و افغانستان نام گرفته را خواستار شد.
وزارت خارجه پاكستان با انتشار بيانيه‌اي اظهار داشت: اعتراض شديد دولت پاكستان به "آن پترسون"، سفير آمريكا در اسلام‌آباد، درباره حملات موشكي هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي در خاك ما تسليم شد.
از سويي ديگر مادلين آلبرايت وزير خارجه پيشين آمريكا در مصاحبه‌اي با سي‌ان‌ان، به جنگ آمريكا عليه طالبان و القاعده در افغانستان و پاكستان پرداخت و خطاب به دولت آمريكا گفت: پاكستان داراي تمام چيزهايي است كه شما را دچار يك سردرد شديد بين‌المللي مي‌كند.
آلبرايت افزود: پاكستان داراي تسليحات اتمي، فساد، فقر، افراط گرايي، شرايط اقتصادي بسيار بد و دولتي است كه جديدا قدرت را به دست گرفته و زياد قدرتمند نيست. و همچنين پاكستان در منطقه‌اي است كه به طور حتم تعامل آن با افغانستان ضروري است.
اوباما اعلام كرده است كه آمريكا در صورت نياز براي مقابله با شبه نظاميان به داخل پاكستان بدون اجازه اسلام‌آباد حمله خواهد كرد.

روسيه

مسكو يكي از رقباي ديرينه واشنگتن در عرصه هاي مختلف به خصوص دفاعي و نظامي بوده است.
روابط سرد واشنگتن با مسكو از ديگر دردسرهاي آمريكا است كه از زمان جنگ سرد تاكنون بي‌سابقه بوده، اصرار آمريكا بر استقرار سپر موشكي در دروازه‌هاي ورودي روسيه، تجهيز گرجستان در حمله به اوستياي جنوبي و حمايت از انقلاب‌هاي رنگي و مخملي در كشورهاي تازه‌ استقلال يافته اطراف اين كشور از سوي آمريكا از مواردي است كه نشان از آغاز جنگ سرد جديد در روند مناسبات دو كشور دارد.
از سوي ديگر روسيه نيز سعي دارد با محكم كردن پاي خود در حيات خلوت آمريكا، خواسته‌هاي خود را به اين كشور تحميل كنند، استراتژي مسكو در آمريكاي لاتين از برزيل تا آرژانتين را در بر مي‌گيرد اما ستون‌هاي اصلي آن ونزوئلا و كوبا هستند كه به گفته "ولاديمير سيماگو" نايب رئيس شوراي بازرگاني روسيه- ونزوئلا، مثلثي براي تضعيف نفوذ آمريكا را تشكيل داده‌اند.
افزايش همكاري هاي نظامي، امنيتي و اطلاعاتي ميان ونزوئلا و روسيه نگراني‌‌هاي آمريكا از اين موضوع را افزايش داده است، اين همكاري‌ها مانند برگزاري مانورهاي نظامي مشترك و يا استقرار دو بمب افكن استراتژيك تي يو 160 روسي در اين كشور و پرواز متناوب آنها برفراز درياي كارائيب و فروش جنگنده‌هاي سوخو به اين كشور است. كارشناسان معتقدند اينكه چه كسي به كاخ سفيد راه يابد تغيير چنداني در رويكرد واشنگتن در قبال مسكو روي نخواهد داد. اوباما حمله روسيه به گرجستان را محكوم كرده و از پيوستن اوكراين و گرجستان به ناتو حمايت مي‌كنند. مك‌كين به استفاده از ادبيات و سياست هاي خصمانه‌تر در برابر روسيه تاكيد مي‌كند و گفته است كه اين كشور بايد از گروه هشت كشور صنعتي جهان خارج شود.

روند صلح خاورميانه؛ از رسانه تا واقعيت

موضوع صلح در خاورميانه و ادامه مذاكرات رژيم صهيونيستي و فلسطين موضوعي است كه بعد از هفت سال تجاوز و كشتار مردم منطقه در دستور كار مقامات كاخ سفيد قرار گرفت، آنها سعي كردند با برگزاري كنفرانس "آناپوليس" و پيگيري نتايج آن صلح ميان فلسطين و اسرائيل را رقم بزنند و به اين وسيله بتوانند اندكي از فشارهاي بين‌المللي را بر خود بكاهند، البته اين تنها هدف آمريكا از ادامه مذاكرات صلح نبود، نومحافظه‌كاران كه پيش از اين ثابت كرده‌ بودند كاملا در خدمت اهداف و برنامه‌هاي رژيم صهيونيستي هستند اين بار نيز قصد داشتند با ارائه اين صلح و تشكيل دو دولت در فلسطين اشغالي موجبات به رسميت شناخته‌ شدن اسرائيل از سوي كشورهاي عربي را فراهم نمايند.
اما با اصرار مقامات تل‌آويو بر خواسته‌هاي نامشروع خود و زير بار نرفتن نيروهاي مقاومت مردمي در فلسطين گرچه به ظاهر اين مذاكرات تا حدي پيش رفت، اما از به ثمر نشستن نهايي بازماند.
اوباما و مك‌كين هر دو قول داده‌اند كه از تلاش‌هاي لازم براي برقراري صلح در خاورميانه فروگذار نكنند. همچنين هر دو آنها حمايت خود را از اسرائيل نيز اعلام كرده‌اند.

ترميم وجهه آمريكا نزد جهانيان و تقويت روابط با متحدان

عملكرد رئيس جمهور كنوني آمريكا طي 8 سال كاخ نشيني در واشنگتن رهاوردي جز تخريب چهره آمريكا نزد مزدم جهان نداشته است بطوريكه ترميم آن كاري بسيار دشوار و همراه با هزينه‌هاي سنگين خواهد بود. شايد روز يا هفته‌اي نباشد كه ما خبري درباره تظاهرات يا تجمع‌هاي ضدآمريكايي يا ضدجنگ در شهرهاي مختلف جهان نشنويم.
به اذعان كارشناسان، سياست‌هاي ناپخته بوش حتي روابط واشنگتن با متحدان سنتي آمريكا را تضعيف و تيره‌تر كرده است.
در اين زمينه نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري در آمريكا گفته‌اند كه تلاش خواهند كرد روابط خود را با متحدان خود تحكيم بخشند.

زندان گوانتانامو

زندان نيروي دريايي آمريكا در خليج گوانتانامو كه امروزه ديگر شهره عام و خاص شده مايه رسوايي و روسياهي هر چه بيشتر سردمداران كاخ سفيد شده است. شكنجه‌هاي بيرحمانه و آزار و اذيت هاي زندانيان در اين زندان حتي باعث برانگيختن خشم مردم آمريكا نيز شده است. گروه‌هاي فعال حقوق بشر طي تجمع‌هاي بي شمار خود سياست‌هاي غيرانساني دولت بوش را در زنداني كردن افرادي كه فقط بر حسب سوء‌ظن و بدون هيچگونه محاكمه در بدترين شرايط محبوس مي‌شوند، محكوم كرده و خواستار برچيدن اينگونه زندان‌هاي مخوف آمريكا در سرتاسر جهان شده‌اند.
اوباما نيز خواستار بسته شدن زندان آمريكا در خليج گوانتانامو شده‌ است. مك‌كين همچنين گفته است كه زندانيان اين زندان بايد به زندان نظامي آمريكا در "فورت ليونورث" در "كانزاس" منتقل شوند.

چين

چين كه امروز به يكي از قدرت‌هاي بزرگ در جهان تبديل شده، يكي از رقبا و نگراني‌هاي اصلي واشنگتن به شمار مي‌رود.
اوباما گفته است كه چالش‌ها و فرصت‌هايي را در ظهور چين مي‌بيند. وي تاكيد كرده كه چين را به رعايت بيشتر استانداردهاي بين‌المللي حقوق بشر دعوت خواهد كرد.
هر دو نامزد قول داده‌اند كه چين را در زمينه تجارت تحت فشار قرار دهند.

كره شمالي

كره‌ شمالي قرار است بر اساس توافقي كه در گذشته با آمريكا به عمل آورد تاسيسات هسته‌اي خود را برچيند، اما در اين ميان خلف وعده آمريكا در اثناي مذاكرات باعث خشم و نافرماني پيونگ يانگ شد. با وجود اينكه كره شمالي دوباره در زمينه توافق خود با واشنگتن به ميز مذاكرات بازگشته، اما اين موضوع تا اتمام خلع هسته‌اي پيونگ يانگ به عنوان چالشي براي كاخ سفيد مطرح خواهد بود.
اوباما توافق كره با آمريكا را گامي رو به جلو توصيف كرده اما خاطر نشان كرده است كه كره شمالي بايد عواقب همكاري نكردن را در اين زمينه را درك كند.

پيشرفت برنامه هسته‌اي و افزايش قدرت ايران؛ كابوس كاخ‌نشينان

مقابله با برنامه هسته‌اي و افزايش قدرت ايران نيز از ديگر اقداماتي بود كه جرج بوش در رسيدن به راه‌حلي براي آن ناكام ماند. او كه به هر قيمت ممكن مي‌خواست ايران را از دستيابي به حق طبيعي‌اش در استفاده از فناوري هسته‌اي بازدارد، با توسل به فشارهاي ديپلماتيك خود بر كشورهاي غربي سعي كرد آنها را عليه برنامه هسته‌اي ايران بسيج كند، فشارهاي اين كشور بر شوراي امنيت و امضاي قطعنامه‌هاي تبليغاتي و توخالي عليه برنامه هسته‌اي ايران نيز در همين راستا بود.
اما دولت بوش كه عادت نكرده بود مشكلات خود را با گفتگو حل كند، در اين اقدام خود نيز ناكام ماند و با وجود اينكه اين كشور با اعمال نفوذ خود بر مجامع بين‌المللي توانست چهار قطعنامه سطحي عليه ايران به تصويب برساند،‌ اراده آهنين ملت ايران در اصرار بر حق استفاده از انرژي صلح‌آميز هسته‌اي، به عنوان يكي از اساسي‌ترين چالشهاي فراروي آمريكا به دولت آينده اين كشور منتقل شد.
باراك اوباما اعلام كرده است كه بهترين راه حل مسئله ايران مذاكره و تعامل مستقيم با تهران است.

چپگرايان آمريكاي لاتين، سربرآورده از فشار و تحقير

شكل‌گيري دولت‌هاي مخالف با آمريكا در حيات خلوت آمريكا از ديگر نگراني‌هاي بوش بود كه تلاش او براي مقابله با آن نيز ناكام ماند، به قدرت رسيدن دولتهاي چپگرا در برخي از كشورهاي آمريكاي لاتين، افزايش تنشهاي سياسي و تحريم ديپلماتيك آمريكا توسط شش كشور بوليوي، ونزوئلا، نيكاراگوئه، آرژانتين، برزيل و هندوراس، افزايش نفوذ نرم روسيه در حيات خلوت آمريكا و در نهايت گسترش همكاري‌هاي اقتصادي - امنيتي ميان ايران و برخي از كشورهاي آمريكاي لاتين، احساس نگراني و ناامني شديدي را براي آمريكا ايجاد كرده است كه دولت آينده آمريكا بايد براي تعامل با آن نيز راهي مناسب بيابد.

تغييرات آب و هوايي

بحث درباره تغييرات آب و هوايي و گازهاي گلخانه‌‌اي از جمله مباحث مهم در عرصه بين‌الملل است كه آمريكا و برخي كشورهاي صنعتي در اين زمينه زير بار كاهش گازهاي گلخانه‌اي نمي‌روند.
هر دو نامزد انتخابات اعلام كرده‌اند كه محدوديت هايي را براي شركت‌هايي كه بيش از حد مجاز گازهاي گلخانه‌اي مي‌كنند، اعمال خواهند كرد.

چالش‌هاي فوق در شرايطي هستند كه تحليلگران معتقدند حتي در صورتيكه رئيس‌جمهور آتي آمريكا با نهايت منطق و درايت در قبال اين بحرانها موضع‌گيري كند نيز سالها براي تصحيح اين اشتباهات و ترميم چهره منفور آمريكا در ميان كشورهاي دنيا زمان نياز دارد.
انتهاي پيام/.
چهارشنبه 15 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]