استفاده از رنگ ها در نقشه های نظامی

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: سیاه: نشان دهنده فرهنگ (بشر- مصنوعات) اشکال و عوارض زمین و پدیده ها (ساختمان ها و جاده ها) است.
آجری رنگ: ترکیب قرمز و قهوه ای است نشان دهنده ویژگی ها فرهنگی، پدیده ها ی موانع عمودی و ارتفاعات است مثل قرمز روشن منحنی تراز نقشه های خواندنی.
آبی: نشان دهنده هیدروگرافی یا عوارض آبی سطح زمین است مثل دریاچه ها، باتلاق ها، رودخانه ها و زه کش ها.
سبز: گیاهانی با ویژگی هایی مثل جنگل ها، باغ میوه ها، تاکستان ها.
قرمز: عوارض فرهنگی طبقه بندی شده مثل مناطق پرجمعیت، جاده های اصلی و مرزبندی نقشه های قدیمی.
دیگر رنگ ها: هرکدام اطلاعات خاصی را نشان می دهد. این اطلاعات اکثراً جزئی و حاشیه ای است.

منحنی های تراز

چندین روش برای شناسایی ارتفاعات و relief روی نقشه وجود دارد. معمولی ترین روش منحنی تراز است.
منحنی تراز خطوط فرضی روی زمین است با توجه به اینکه همه نقاط در ارتفاع یکسان هستند.
منحنی تراز نشان دهنده فاصله عمودی بالا و پایین plane datum است.
شروع آن در سطح تراز سطح صفر است که نشان دهنده سطح دریاست. هر منحنی ترازی بیان کننده یک ارتفاع است.
فاصله عمودی بین منحنی های تراز به نام تراز فرجه است. اندازه هر تراز فرجه ای در اطلاعات حاشیه نقشه نوشته می شود.
منحنی های تراز معمولاً با رنگ قهوه ای کشیده می شود.
منحنی شاخص: هر پنج منحنی با یک خط ضخیم تر نشان داده می شود و به نام منحنی شاخص معروف است. ارتفاعات روی این خطوط نشان داده می شود.
منحنی های میانی: منحنی های تراز بین منحنی های شاخص، منحنی های میانی نامیده می شود. آنها معمولاً با خطوط کم رنگ تر کشیده می شوند و ارتفاعات در روی آن نوشته نمی شود.

کاربرد منحنی تراز

* فاصله منحنی ها را از اطلاعات حاشیه ای روی نقشه پیدا کنید.
* منحنی تراز شماره گذاری شده (یا ارتفاعات ارائه شده) را به وسیله نزدیکترین نقطه ای که ارتفاع به آن نسبت داده شده پیدا کنید.
* جهت شیب را از روی تراز منحنی شماره گذاری شده، پیدا کنید.
* تعداد منحنی های تراز را بشمارید.
* برای محاسبه تقریبی نوک ارتفاع یک کوه علامت گذاری نشده، نصف تراز فرجه به بلندترین تراز منحنی اطراف کوه اضافه کنید.
* برای محاسبه تقریبی عمق گودی ارتفاعات، نصف تراز فرجه را از کمترین مقدار منحنی اطراف گودی کم کنید.

توصیف عوارض زمین

عوارض زمین به تنهایی مدنظر نیست بلکه زمین شناختی همجوار مشابه مدنظر است. این نقشه ها از بالا به زمین نگاه می کنند. ارتفاعات را با استفاده از منحنی های تراز نشان می دهند. منحنی های تراز نشانه های گرافیکی هستند که خصوصیات و حالات ناحیه را دربردارند و داستان خود را می گویند.

علایم و رنگ های نقشه توپوگرافیک

هدف نقشه، دادن آگاهی و دیدن یک ناحیه در روی زمین است. نقشه کش از علایم و نشانه برای نشان دادن طبیعت و پدیده های ساخته بشر در روی سطح زمین استفاده می کند.

علایم توپوگرافیکی

نشانه های توپوگرافیکی برای آسان شناختن پدیده ها و عوامل نقشه با رنگ های مختلف کشیده می شود. هر رنگ بیان کننده خصوصیاتی است. رنگ ها در نقشه مختلف متنوع است اما در نقشه های استاندارد از رنگ ها و نمادهای خاص استفاده می شود مثل:
سیاه: فرهنگ و دست ساخته های بشر را نشان می دهد.
آبی: نماد آب است مثل دریاها، رودخانه ها و باتلاق ها.
سبز: رستنی ها و گیاهان مثل جنگلها و باغات.
قهوه ای: نمادها و مشخصات اصلی مثل منحنی های تراز.
قرمز: جاده های اصلی، مناطق ساختمانی و پدیده ها و نمادهای خاص.
روند کشیدن نقشه به گونه ای است که همه چیز باید از مقیاس اصلی خود به مقیاس کوچک نقشه تبدیل شود. گاهی لازم است که بعضی از نمادها واضح و روشن و دقیق نشان داده شود. این نمادها باید در مکان اصلی خود قرار گیرند. به استثنای شرایط قرار گرفتن اشکال در مجاورت راه اصلی، مگر این که عرض جاده اغراق آمیز و بزرگتر از حد خود نشان داده شود.

مسیر رشته کوه

توده پیچیده زمین از شرق به غرب یک خط رشته کوه است. مسیر رشته کوه در امتداد مناطق مرتفع است. معمولاً با توجه به زمین های مرتفع و پست تغییر میکند. تغییرات در ارتفاعات در 3 قله و 2 برآمدگی درامتداد رشته کوه وجود دارد. از بالای هر تپه ای زمین های پست ارتفاع را می توان دید. منحنی های تراز انتهای بسته U شکل دور از مناطق مرتفع هستند.

عوامل به وجود آورنده آب

شکاف: درهای کوچک است که با گذشت زمان به دره ای بزرگ تبدیل خواهد شد. منحنی های تراز اینها شبیه به هم است. معمولاً موانع زیادی در بستر آب جاری در شکاف وجود دارد.
دره: یک دره معمولاً از فرسایش رودخانه و نهر به وجود می آید. یک دره از دو طرف شیب دار است. یک شیب ملایم از منبع آب (با جایی که منبع آب بوده است). و شیب دیگر به طرف جایی است که آب در آن جریان داشته است. در روی نقشه دره های V شکل یا منحنی تراز U شکل را پیدا کنید. آب در ته این U و V جریان داشته یا جریان دارد.
آب باریکه: معمولاً از پیش رفتگی زمین به وجود می آید، زمین های بین دره های موازی که به وسیله رودخانه ها و نهرها شکل گرفته اند. آنها معمولاً از یک نوع هستند. آب باریکه ها غالباً به شکل U و V هستند.
هدف از یک بررسی کلی، شناسایی نقاط ازطریق جهت یابی در جنگل ها به وسیله نقشه و قطب نما. این روش در گروه ها حالت رقابتی دارد. هر تیمی سعی می کند تا حد ممکن سریع تر مسیر را طی کند. هر مسیر حدوداً 10 کیلومتر طول دارد.
هر مشاهده گری یک نقشه توپوگرافیکی و یک قطب نما با اختیارات مناسب و متنوع در حوزه کنترلی خود دارد. هر نقطه کنترل شده یک پرچم مخصوص دارد که با رسیدن به هریک از این مناطق امتیاز پرچم را صاحب می شوید. رقابت orienteering مستلزم رفتن از یک نقطه امتیازدار به نقطه دیگر است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 250]