زندگی نامه ی آذر بیگدلی

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: آذر بیگدلی

"لطفعلی.بیک (آذر) بیگدلی" تولد ۱۱۳۴ (قمری)
۱۱۰۱ خورشیدی
اصفهان مرگ ۱۱۹۵ (قمری)
۱۱۶۰ خورشیدی
قم لقب.ها آذر زمینه فعالیت شاعر و ادیب دوره قرن دوازدهم هجری والدین آقاخان بیگدلی شاملو آثار تذکره آتشکده یا آتشکده آذر
منظومه یوسف و زلیخا
آذر بیگدلی، لطفعلی بیگ شاملو (۱۱۳۴-۱۱۹۵ق/۱۷۲۲-۱۷۸۱م)، شاعر و تذکره‎نویس سدهٔ دوازدهم هجری.

فهرست مندرجات

۱ زندگی ۲ نمونه شعر ۳ منبع ۴ پیوند به بیرون زندگی

لطفعلی.بیک (آذر) بیگدلی، (پسر آقاخان بیگدلی شاملو) در اصفهان به دنیا آمد. در ایّام کودکی او به سبب بروز فتنهٔ محمود افغان خانواده‎اش به ناچار از اصفهان به قم مهاجرت کرد. و پس از ۱۴ سال زندگی در قم با پدر خود که به حکومت لار منصوب شده بود، به فارس رفت، ولی ۲ سال بعد، پس از مرگ پدر، با عمّ خود عازم سفر حج و زیارت عتبات شد و پس از مراجعت به خراسان رفت. در خراسان به اردوی نادرشاه پیوست و همراه اردوی نادری از راه مازندران به آذربایجان رفت. پس از این سفر، عازم عراق عجم شد و در اصفهان سکنی گزید، و چندی به خدمت دیوانی مشغول شد، لیکن سرانجام از امور دیوانی کناره گرفت و به تصوّف روی آورد و به سلوک پرداخت و در پایان عمر در شهر قم اقامت کرد و در همانجا درگذشت و به خاک سپرده شد.

آذر در آغاز شاعری «واله» و «نکهت» تخلّص می‎کرد، ولی بعداً تخلّص «آذر» را برای خود برگزید. وی با کسانی چون شعله و مشتاق و هاتف و شاعران دیگری که نهضت بازگشت ادبی را بنیاد نهاده بودند، مصاحبت و همکاری داشت و در شیوهٔ شاعری از «طرز فصحای متقدّمین» پیروی می‎کرد. آذر در بیشتر انواع شعر از غزل و قصیده و مثنوی و رباعی طبع‎آزمایی کرده است. وی قصایدی در مدح جانشینان نادر و کریم‎خان زند و برخی از معاصران خود دارد. مضمون غزلیّاتش غالباً عرفانی و اخلاقی و عاشقانه است.
وی علاوه بر دیوان اشعار، مشتمل بر ده هزار بیت، یک مثنوی به نام یوسف و زلیخا دارد که به شیوهٔ یوسف و زلیخای جامی سروده است. مثنوی دیگری نیز به نام گنجینه به تقلید بوستان سعدی به او منسوب است. مهم‎ترین اثر آذر بیگدلی تذکرهٔ عمومی معروف و مفصّل او آتشکده مشهور به آتشکدهٔ آذر است که آن را در طی ۳۰ سال به نام کریم‎خان گردآوری و تألیف کرده است.

نمونه شعر

به شیخ شهر، فقیری ز جوع برد پناه
بدین امیدکه از جود، خواهدش نان داد هزار مسئله پرسیدش از مسائل و گفت:
اگر جواب ندادی نبایدت نان داد! نداشت حال جدال آن فقیر و شیخ غیور
ببرد آبش و نانش نداد تا جان داد عجب.که با همه دانایی این نمی.دانست
که "حق" به "بنده" نه روزی به شرط ایمان داد من و ملازمت آستان پیر مغان
که جام می به کف کافر و مسلمان داد

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 280]