آیات مهدوی سورهای مدثر- مریم- نحل- نمل -نور

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: آيات مهدوي سوره مباركه مدثر
در آن چهار آيه مي باشد

آيات ۸ ـ ۹ ـ ۱۰ ـ ۳۸ الي ۴۸
۱ ـ (فاذا نقر في الناقور , فذلك يومئذ يوم عسير , علي الكافرين غير يسير)[۱]

هنگامي كه در صور دميده شود. آن روز , روز سختي است. و براي كافران آسان نيست.

مفضل از امام صادق (ع) نقل مي كند كه حضرت فرمود :

زماني كه در گوش قائم ندا شود و اجازه قيام به او داده شود او قيام ميكند پس آن روز روز گرفتاري كفار است. سپس حضرت فرمود:

در قرآ، مثلها زده شوده كه ما ميدانيم و بس , و غير از ما كسي نميداند.

آري چنين است ، قرآن داراي ابعاد زيادي است ، ظاهر و باطني دارد كه فقط راسخون در علم كه امامان معصوم u باشند بر آن واقفند . و اين حقيقت در احاديث زيادي آمده است .
۲ ـ كل نفس بما كسبت رهينه الا اصحاب اليمين في جنات يتسائلون عن المجرمين ماسلككم في سقر قالوالم نك من المطلين و ام نك نطعم المسكين و كنا نخوض مع الخائضين و كنا نكذب بيوم الدين حتي أتانا اليقين فما تنفعهم شفاعه الشافعين.

هر كسي در گرو اعمال خويش است مگر اصحاب اليمين (كه نامه اعمالشان را به نشانه ايمان و تقوي به دست راستشان ميدهند) آنها در باغهاي بهشتندو از مجرمان سئوال ميكنند:

چه چيز شما را به دوزخ فرستاد؟

مي گويند : ما از نمازگزاران نبوديم.

و مستمند را اطعام نمي كرديم و پيوسته با اهل باطل همنشين و هم صدا بوديم و همواره روز جزا را انكار ميكرديم.

تا زماني كه مرگ فرا رسيد لذا شفاعت شفاعت كنندگان به حال آنها سودي نمي بخشيد.

امام باقر فرمود:

اصحاب يمين, ما و شيعيانمان مي باشيم, و امام صادق فرمود:

شيعيان ما اهل بيت در بهشت از مجرمين (كه بيرون بهشت هستند) ميپرسند چه چيز شما را به دوزخ افكند آنها ميگويثند ما نماگزار نبوديم , يعني از شيعيان علي بن ابي طالب نبودند و باز ميگويند و به درماندگان غذا نميداديم و پيوسته با مردم گرافهگويي كرده و بيهوده به سر ميبرديم.

و اين در روز ظهور قائم ماست. كه (يوم الدين) ميباشد چنان كه ميفرمايد:

يوم الدين (روز ظهور قائم آل محمد ((عج))) را تكذيب ميكرديم تا امروز كه يقين به (روزهاي قائم) پيدا كردهايم.

شفاعت هيچ كس به حال آنها سود ندارد و پيامبر اكرم هم در روز رستاخيز از آنان شفاعت نخواهد كرد.

---------------------
[۱] مدثر آيات ۸ ـ ۹ ـ ۱۰

آيات مهدوي سوره مباركه مريم

در ان دو آيه مى باشد ايات ۳۷-۷۵
ا- (فاختلف الاحزاب من بينهم)[۱]

گروهها از ميان پيروان او اختلاف كردند.

از اميرالمؤمنين (ع) دربارة اين ايه شريفه سؤال شد، حضرت فرمود: در سه وقت منتظر فرج باشيد، پرسيدند كدام اوقات؟ فرمود:

وقت اختلاف شاميان، و امدن پرچمهاى سياه از خراسان، و حدوث فزع و بيم در ماه رمضان، گفتند: فزع چيست؟ فرمود: مگر اين آيه را نشنيد ه ايد:

اگربخواهيم نشانه هايى از آسمان برانها بفرستيم كه گردنهايشان در برابرش را خاضع شود (سوره شعراء- آيه/ ۴) اين نشانه اى است كه دختران را از پس پرده بيرون كشند و خوابها را بيدار و بيدارها را بيمناك كند.[۲]
۲- (حتى اذا راوا ما يوعدون اما العذاب و اما الساعه فسيعلمون من هو شر مكانا و اضعف جندا.)[۳]

تا زمانى كه وعدة الهى را با چشم ببينند؟ يا عذاب اين دنيا يا عذاب اخرت، ان روز است كه خواهند دانست چه كسى مكانش بدتر و چه كسى لشكرش ناتوان تر است؟.

ابوبصير از امام صادق (ع) نقل كرده، كه فرمود:

" اذا راوا ما يوعدون "، قيام قائم ماست و ان ساعتى است كه پيروان باطل خواهند ديد، و عذاب خدا را به دسمت تواناى قائم آل محمد (عج) خواهند ديد كه در پيشگاه امام زمان (عج) چه جاى بدى دارند و چقدر نا توا نند.[۴]

------------------------
[۱] مريم آيه ۳۷
[۲] اثبات الهدي ج۷ص۴۲۱
[۳] مريم آيه ۷۵
[۴] غايه المرام ص۷۴

آيات مهدوي سوره مباركه نحل
درآن سه آيه مى باشد آيات ۱- ۱۶-۴۳
ا- (أتى أمر الله فلا تستعجلوه.) [۱]

فرمان خدا (مجازات مشركان و مجرمان) فرارسيده است براى آن شتاب نكنيد.

از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمودند:

هرگاه خداوند اراده فرمايد تا قيام قائم (ع) صورت پذيرد، جبرئيل را به صورث يك پرندة سفيد درآورده كه يك پا بر كعبه و يك پا بر بيت المقدس قرار مى دهد و با بلندترين صدا فرياد مى زند :

" أتى امر الله فلا تستعجلوه " فرمان خدا آمد تعجيل مكنيد آنگاه امام صادق (ع) فرمودند: در اين هنگام حضرت قائم (ع) در كنار مقام ابراهيم حاضر مى شوند و دو ركعت نماز مى خوانند. [۲]
۲- (وعلامات وبالنجم هم يهتدون.) [۳]

و نشانه هايى قرار داده و آنها بوسيله ستارگان هدايت مى شوند.

داود جصاص گفت: از امام صادق (ع) شنيدم، كه فرمود:

مقصود از "نجم " رسول الله (ص) است، و "علامات " امامان (ع) مى باشند.[۴] (كه بارها پيامبر اسلام (ص) فرمودند: اول آنها على و آخرينشان المهدى (ع) است).
۳- (فاسألوا أهل الذكر إن كنتم لاتعلمون.) [۵]

ا گرنمى دانيد از اهل دانش سؤال كنيد.

((اهل الذكر)) آل محمد (ع) مى باشند.

مردى به نام حرث مي گويد:

از أميرالمؤمنين على (ع) دربارة اين آيه " فاسألوا اهل الذكر" سؤال نمودم حضرت فرمود: به خدا سوگند درست است كه ما " اهل ذكر" و ما اهل علم " و ما " معدن التنزيل " هستيم. از پيامبر خدا (ع) شنيدم كه مى فرمود:

منم شهر علم و على درب آن، هر كس طالب علم است از درب آن وارد شود. [۶]

از عبدالله عجلان از امام باقر(ع) تفسير كلام خدا " فاسألوا اهل الذكر " روايت شده كه رسول الله (ص) فرمود:

مقصود از "ذكر"منم و "اهل الذكر" امامان (ع) (كه اول آنها أميرالمؤمنين على (ع) و آخرينشان حضرت قائم (ع) مى باشد. [۷]

----------------------
[۱] نحل آيه ۱
[۲] غايه المرام ، ص ۷۲۷ - اثبات الهدي ، ج ۷ ص ۱۰۲
[۳] نحل ، آيه ۱۶
[۴] الف ) شواهد ا لتنزيل ، ج ۱ ص ۳۲۷ - ب ) غايه المرام ، ص ۷۳۷ - ج ) تفسير فرات بن ابراهيم كفي ، ص ۴۳۲
[۵] نحل ، ۴۳
[۶] شواهد ا لنتزيل ج ۱ ، ص ۳۳۴
[۷] الف ) اصول الكافي ، ج ۱ ص ۴۰۳ - ب) تفسير برهان ، ج ۲ ، ص ۳۷۰

آيات مهدوي سوره مباركه نمل

درآن سه آيه مى باشد آيات ۶۲- ۸۲-۸۳
ا- (أمن يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الأرض.)[۱]

چه كسى است كه دعاى گرفتار را اجابت مى كند و گرفتارى را بر طرف مى سازد، و شما را زمامداران زمين قرار مى دهد.

امام صادق (ع)فرمود:

اين آيه دربارة قائم آل محمد (ع)نازل شد، به خدا سوگند (مضطر) اوست كه در مقام ابراهيم دو ركعت نماز مى خواند و خداى عزوجل را مى خواند، پس او اجابتش مى فرمايد، و در زمين او را خليفه مى سازد. [۲]
۲- (واذا وقع القول عليهم أخرجنا لهم دآبه من الأرض تكلمهم أن الناس كانوا باياتنا لايوقنون.)[۳]

هنگامى كه فرمان عذاب آنها رسد (و در آستانه رستاخيز قرار گيرند) جنبده اى را از زمين براى آنها خارج مى كنيم كه با آنها تكلم مى كند و مى گويد: مردم به آيات ما ايمان نمى آورند.

طبرسى از پيامبر (سلام (ص) روايت كرده كه حضرت فرمود:

آن جنبده " دابه " چون ظاهر شود، عصاى موسى و انگشتر سليمان با اوست، با انگشتر روى مؤمنين را نقش و مهر كند و با عصا بينى كفار را بشكند و چون مردم در محضرش (بين كوه صفا و كعبه) جمع شوند مؤمنين و كافر را از يكديگر تميز داده و بشناسد و بر چهره مؤمنين مى نويسد اين شخص مؤمن است، و بر چهره كافر مى نويسد اين شخص كافر است.[۴]

((۱۷)) روايت در تفسير برهان پيرامون ((دابه)) ذكر شده است، و ما جهت اختصار به يك روايت اكقفا نموديم، و اينها از نشانه هاى حتمى پيش از ظهور و خروج حضرت مهدى آل محمد ارواحنا له الفداء مى باشد كه آشكار خواهد شد.
۳- (ويوم نحشر من كل امة فوجا.)[۵]

روزى را كه ما از هر افتى گروهى را محشور مى كنيم به خاطر بياوريد.

امام صادق (ع) فرمود:

گروهى از عوام مى گويند اين آيه مربوط به روز قيامت است. نه، آيا گروهى را خدا محشور مى كند و ديگران را مى گذارد، خير اين چنين نيست، بلكه اين آيه شريفه مربوط به مسئله رجعت است. [۶]

آرى مسئله رجعت از ضروريات مذهب شيعه هست. و منكر آن از ايمان خارج است.

و روايات مربوط به رجعت متواتر است و كتابهايى كه در برگيرنده مسئله رجعت است بسيار مى باشد. مفضل بن عمرو روايت كرده، كه امام صادق(ع) در معناى آيه ((و يوم نحشر من كل امة فوجا)) فرمود:

هيچ مؤمنى نيست كه كشته شود مگر آن كه در موقع رجعت به دنيا برگردد تابه مرگ طبيعي بميرد و كسى جز مؤمن خالص و يا كافر مطلق به دنيا رجعت نمي كند .[۷]

آرى مسئله رجعت از نظر قرآن و مكتب اهل بيت (ع) محرز است رجعت انبياء و امامان معصوم و مؤمنين در يارى حضرت قائم (ع) است.

و همچين امام چارم (ع) به ابوخالد كابلى در تفسير آيه ((ان الذي فرض عليك القرآن لراد إلى معاد ))، فرمود: [۸]

پيامبر اكرم (ع)و أميرالمؤمنين وائمه (ع) به سوى شما رجوع مى كنند. [۹]

-----------------
[۱] نمل آيه ۶۲
[۲] الف ) الميزان ج ۱۵ ص ۶۱۳ - ب )بحار الانوار جت ۵۱ ، ص ۴۸
[۳] نمل آيه ۸۲
[۴] الف ) تفسير جامع ج ۵ ، ص ۱۳۴ - ب) تفسير برهان ج ۳ ص ۲۱۷
[۵] نمل آيه ۸۳
[۶] تفسير قمي ، ج ۳ ص ۱۳۰
[۷] تفسير جامع ، ج ۵ ص ۱۳۷
[۸] سوره قصص ، آيه ۸۵
[۹] تفسير برهان ، ج ۴ ، ص ۲۳۹

آيات مهدوي سوره مباركه نور

درآن دو آيه مى باشد آيات ۳۵- ۵۵
۱ـ (الله نور السموات و الأرض مثل نوره كمشكوة فيها مصباح المصباح في زجاجه الزجاجه كأنها كوكب دري يوقد من شجرة مباركه زيتونة لاشرقية و لاغربيه يكاد زيتها يضيي ولو لم تمسسة نار نور على نور يهدي الله لنوره من يشاء.)[۱]

ترجمه آيه شريفه در متن حديث آمدء است.

جابربن عبدالله انصارى مى گويد داخل مسجد كوفه شدم در حالى كه امير المؤمنين (ع) مشغول نوشتن بود و مى خنديد عرض كردم يا أميرالمؤمنين چه چيز باعث خندة شما شد؟ فرمود:

تعجب مى كنم از كسي كه اين آيه را (الله نور السموات و الأرض مثل نوره كمشكوه.. !) مى خواند و معرفت به آن ندارد عرض كردم:

آرى يا أميرالمؤمنين، حضرت آيه را تلاوت فرمودند:

((الله نور السموات و الأرض مثل نوره كمشكوه))- مشكوه- محمد(ص) است " فيها مصباح "- من هستم-، (المصباح في زجاجة))- حسن و حسين- مى باشند)، كأنها كوكب دري))- على بن الحسين- است " يوقد من شجره))- محمد بن على- است، (زيتونة "- جعفر بن محمد- است (لا شرقية " ء موسى بن جعفر- است ((و لا غربية))- على بن موسى- است " يكاد زيتها يضيى "- محمد بن على- است ((و لولم تمسسه نار))- على بن محمد- است ((نور على نور))- حسن بن على- است ((يهدي الله لنوره من يشاء "- قائم ما مهدى (ع) است.[۲]
۲- (وعد الله الذين آمثوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنكم في الأرض كما استخلف الذين من قبلهم و ليمكتن لهم دينهم الذي ارتضى لهم و ليبذلنهم من بعد خوفهم امنا تعبدونني لايشركون بي شيئا. )[۳]

خداوند به كساني كه از شما ايمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند وعده مى دهد كه آنها را قطعا" خليفه روى زمين خواهد كرد، همانگونه كه پيشينيان را خلافت روي زمين بخشيد، و دين و ايينى را كه براى آنها پسنديده پا برجا و ريشه دار خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را به امنيت و آرامش مبدل مىكند. آنچنان كه تنها مرا مى پرستند و چيزى را براى من شريك نخواهند ساخت. اسحاق بن عبدالله از امام زين العابدين (ع) روايت مى كند كه حضرت فرمود:

اين آيه در شأن قائم (ع) است. [۴]

عبدالله بن سنان گويد:

از امام صادق (ع) از تفسير كلام خدا پرسيدم: " وعد الله الذين آمنوا منكم... " فرمود:

اين آيه در شأن على بن ابيطالب و امامان از نسلى او نازلى شده، ((و فيمكنن لهم دينهم الذي ارتضى " تا آخر آيه فرمود:

يعنى توسط ظهور حضرت قائم (ع) صورت مى پذيرد. [۵]
[۱] نور آيه ۳۵
[۲] غايه المرام ص ۷۴۲
[۳] نور آيه ۵۵
[۴] الف ) ينابيع الموده ص ۴۲۶ - ب ) تفسير صافي ج ۳ ص ۴۴۴
[۵] تفسير برهان ج ۳ ص

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 347]