واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: بشارت بهشت بر شیعیان حضرت زهرا(علیهاالسلام)
چنانكه رسول اكرم به شیعیان امیرالمؤمنین و فرزندان معصومش بشارت بهشت را داده است و در منقبت و عظمت مقام آنان مطالبى بیان داشتهاند، نسبت به شیعیان زهرا(علیهاالسلام) نیز عینا با ذكر همان مناقب مژدهى بهشت دادهاند. شیعه یعنى تابع و پیرو و اقتداكننده. شیعهى على كسى است كه از على (علیهالسلام) هدایت مىیابد و همراه او و متمسك و دست به دامان اوست. شیعهى فاطمه(علیهاالسلام) در اخبار عینا در ردیف شیعیان على است. گاه پیامبر اكرم در مدح شیعیان امیرالمؤمنین سخن مىگوید، و گاه در منقبت شیعیان فاطمه(سلاماللهعلیها) و همین روش رسول خدا نشانگر این است كه حضرت زهرا (علیهاالسلام) خود استقلال دارد و داراى كرامات و مقام والا و صاحب ولایت كبرى مىباشد.
اینك حدیثى از پیامبر اكرم در شان آن حضرت:
«عن جابر بن عبدالله مرفوعا لا اذا كان یوم القیامة تقبل ابنتى فاطمة على ناقة من نوق الجنة...، خطامها من لولو رطب، قوائمها من الزمرد الاخضر ... فتقدمهم فاطمة، حتى تدخلهم الجنة.»1
جابر بن عبداللَه از رسول خدا روایت مىكند كه فرمود: «هنگامى كه روز قیامت فرا رسد، دخترم فاطمه سوار بر ناقهاى از ناقههاى بهشتى وارد عرصه محشر مىشود، كه مهار آن ناقه از مروارید درخشان و چهارپاى آن از زمّرد سبز، دنبالهاش از مشك بهشتى، چشمانش از یاقوت سرخ، و بر فراز آن، قبهاى (خیمهاى) از نور، كه بیرون آن از درونش و درون آن از بیرونش نمایان است. فضاى داخل آن قبه، انوار عفو الهى و خارج آن خیمه، پرتو رحمت خدایى است. و بر فرازش تاجى از نور كه داراى هفتاد پایه است از دّر و یاقوت كه همانند ستارگان درخشان در افق آسمان نور افشانند.
فاطمه عبور مىكند و در مقابل عرش پروردگارش قرار مىگیرد، آنگاه از جانب خدا جل جلاله ندا مىشود: اى محبوبهى من، و اى دختر حبیب من، بخواه از من آنچه مىخواهى؛ تا عطایت كنم و شفاعت كن هر كس را مایلى تا قبول فرمایم. در جواب عرضه مىدارد: اى خداى من، و اى مولاى من، دریاب ذریهى مرا، شیعیان مرا، پیروان مرا، و دوستان ذریهى مرا.
از جانب راست آن مركب هفتاد هزار ملك، و از طرف چپ آن هفتاد هزار فرشته است - و جبرئیل در حالى كه مهار ناقه را گرفته است - با صداى بلندى ندا مىكند: نگاه خود را فراسوى خویش گیرید، و نظرها به پایین افكنید، این فاطمه دختر محمد است كه عبور مىكند. در آن هنگام، حتى انبیا و صدیقین و شهدا همگى از ادب، دیده فرو مىگیرند؛ تا این كه فاطمه عبور مىكند و در مقابل عرش پروردگارش قرار مىگیرد، آنگاه از جانب خدا جل جلاله ندا مىشود: اى محبوبهى من، و اى دختر حبیب من، بخواه از من آنچه مىخواهى؛ تا عطایت كنم و شفاعت كن هر كس را مایلى تا قبول فرمایم. در جواب عرضه مىدارد: اى خداى من، و اى مولاى من، دریاب ذریهى مرا، شیعیان مرا، پیروان مرا، و دوستان ذریهى مرا. بار دیگر از جانب حق خطاب مىرسد: كجا هستند ذریه فاطمه و پیروان او؟ كجایند دوستدارانش، و دوستداران ذریهى او؟ در آن هنگام جماعتى به پیش مىآیند و فرشتگان رحمت آنان را از هر سوى در میان مىگیرند. و فاطمه علیهاالسلام در حالى كه پیشگام آنهاست همگى را همراه خود به بهشت وارد مىفرماید.»
حضرت صدیقه(سلاماللهعلیها) در روز قیامت سوار بر مركبهاى متفاوت به تناسب مواقف متعدد است؛ و این كه در احادیث وارده، مركبهاى آن حضرت، متفاوت ذكر شده است، و به نظر بعضىها نوع مركب مورد اختلاف بوده است صحیح نیست. زیرا هر مركبى كه بیان شده است با مشخصات معین در موقف معین بوده و همهاش درست جاى اختلاف نیست؛ و علت اختلاف در مشخصات مركب، از این جهت است كه هنگامى كه فاطمه(علیهاالسلام) به سوى عرش الهى سیر مىكند مركب خاصى دارد، وقتی كه از مقابل عرش به جانب بهشت روان است یك مركب مخصوص دیگر؛ و همچنین هنگام ورود به بهشت و جولان و طیران در فضاى رحمت الهى - همانند جعفر طیار - داراى مركبهاى خاص و گوناگون مىباشد. در روایتى كه ذكر شد، و مشخصات یكى از مركبهاى آن حضرت بیان گردید و گفته شد كه جبرئیل مهار ناقهى بهشتى زهرا سلاماللهعلیها را در روز محشر مىگیرد. مىتوان گفت كه جبرئیل، نمایندهى خاص خداى لامكان، در هر مكان و موقفى است و در برخى از آیات و روایات كه جملهى «خدا آمد» به كار رفته است، دانشمندان همه را حمل بر آمدن جبرئیل نمایندهى حق تبارك و تعالى نمودهاند؛ لذا هنگام ورود فاطمه(علیهاالسلام) به عرصهى محشر، آن یكتا كنیز برگزیدهى خدا و بانوى بانوان عالم از اولین و آخرین، همین شایستهى اوست كه مهار مركبش را جبریل امین بگیرد و با افتخار ندا كند: «غضوا ابصاركم حتى تجوز فاطمة بنت محمد.»2
در یك روایت دیگر از رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) چنین نقل شده است كه فرمود: «... ینادى مناد من بطنان العرش، یا اهل القیامه غضوا ابصاركم، هذه فاطمه بنت محمد، تمر على الصراط، فتمر فاطمه علیها و تمر شیعتها على الصراط كالبرق الخاطف... .»3
«روز قیامت منادى از میان عرش الهى ندا مىكند: اى اهل محشر چشمان خود فرو گیرید، این فاطمه دختر محمد است كه از صراط عبور مىكند، آنگاه فاطمه با شیعیان به سرعت برق از صراط مىگذرند.»
در حدیث دیگرى از حضرت رسول اكرم(صلى الله علیه و آله و سلم) منقول است كه فرمود: «... ثم یقول جبرئیل: یا فاطمه سلى حاجتك. فتقولین: یا رب شیعتى. فیقول الله عزوجل: قد غفرت لهم. فتقولین: یا رب شیعه ولدى. فیقول اللَّه: قد غفرت لهم. فتقولین: یا رب شیعه شیعتى... .4
«پس آنگاه جبرئیل عرض مىكند: اى فاطمه، هر چه مىخواهى از خداى خویش طلب كن. فاطمه عرض مىكند: خدایا، شیعیان مرا دریاب. خطاب مىرسد: همهى شیعیان تو را آمرزیدم. عرضه مىدارد: پروردگارا، شیعهى فرزندانم را نیز نجات بده. ندا مىآید: همهى آنان را بخشیدم؛ یا فاطمه، اینك در میان اهل محشر برو و هر كسى كه به تو پناهنده شود، همراه تو به بهشت وارد خواهد شد.
پیامبر اكرم(صلى الله علیه و آله و سلم) چنین ادامه داد: در آن هنگام همهى مردم آرزو مىكنند كه اى كاش ما نیز فاطمى بودیم. یا فاطمه، در چنین روزى است كه شیعیان تو، پیروان اولاد تو، و شیعیان امیرالمؤمنین در پى تو به سلامت وارد بهشت مىشوند.»
جناب جابر در یك حدیث مفصل از حضرت باقر(سلاماللهعلیه) نقل مىكند كه فرمود: «... والله یا جابر انها ذلك الیوم لتلتقط شیعتها و محبیها كما یلتقط الطیر الحب الجید من الحب الردىء، فاذا سار شیعتها معها عند باب الجنه، یلقى الله فى قلوبهم ان یلتفتوا ... .5
«به خدا قسم یا جابر، این است همان روزى كه مادرم زهرا شیعیان خود را از میان اهل محشر جدا مىكند چنان مرغى كه دانههاى خوب را از بد جدا مىسازد. و چون همراه فاطمه شیعیانش به در بهشت مىرسند، خدا در قلب آنان چنین القاء مىفرماید كه به پشت سر خویش نگاه كنند؛ آنگاه كه به عقب سر خود نظر افكنند، از جانب خداى تعالى خطاب مىشود: سبب چیست كه شما به پشت سرتان نگاه مىكنید؟ من كه شفاعت فاطمه دختر حبیبم محمد را دربارهى شما پذیرفتم. عرض مىكنند: پروردگارا دوست مىداریم قدر و منزلت ما شیعیان فاطمه در چنین روزى شناخته شود.
پس، از جانب خداى تعالى خطاب مىشود: اى دوستان من برگردید، برگردید(به صحنهى محشر)، نظر افكنید (در میان آن جماعت و) هر كس را كه براى دوستى فاطمه شما را دوست داشته است هر كس را كه به خاطر زهرا به شما دوستداران فاطمه اطعام كرده؛ نیكى نموده، و با جرعهى آبى سیرابتان كرده، و یا از غیبت افراد دربارهى شما مانع شده است: دست او را بگیرید و به بهشت واردش كنید، سپس امام باقر (علیهالسلام) اضافه فرمود: به خدا سوگند از بركت محبت جدهام زهرا كسى بر جاى نمىماند جز آن كسى كه نسبت به مقام والاى آل محمد تردید داشته و یا كافر و یا منافق باشد.»
امام باقر (علیهالسلام) فرمود: به خدا سوگند از بركت محبت جدهام زهرا كسى بر جاى نمىماند جز آن كسى كه نسبت به مقام والاى آل محمد تردید داشته و یا كافر و یا منافق باشد.»
در «تفسیر فرات بن ابراهیم» روایتى از حضرت رسول اكرم(صلى الله علیه و آله و سلم) منقول است كه آن حضرت فرمود: «... تدخل فاطمة ابنتى الجنة و ذریتها و شیعتها...، و ذلك قوله تعالى: (لا یحزنهم الفزع الاكبر) 6
... (و هم فى ما اشتهت انفسهم خالدون)7 هى والله فاطمة و ذریتها و شیعتها... .»8
«دخترم فاطمه با ذریه و شیعیانش وارد بهشت مىشوند، و در این مورد است كه خداى تعالى مىفرماید: هرگز فزع اكبر (هول و هراس بزرگ روز قیامت) آنها را غمگین نمىسازد... و با هر چه كه بدان تمایل دارند براى همیشه متنعمند... .»
آرى، فاطمه و ذریه و شیعیان او در پناه رحمت خدا، از وحشت روز محشر در امن و امان هستند و از اینجا معلوم مىشود كه حضرت زهرا داراى شیعهى مخصوص به خود و صاحب استقلال شخصیت مىباشد.
عاصمى در كتاب زین الفتى- در بخش «الشراط الساعة»- از سلمان چنین روایت مىكند كه پیامبر اكرم فرمود:
«یا سلمان و الذى بعثنى بالنبوة لاخذن یوم القیامة بحجزة جبرئیل، و على اخذ بحجزتى، و فاطمة آخذه بحجزته، والحسن آخذ بحجزة فاطمة، والحسین آخذ بحجزة الحسن، و شیعتهم اخذه بحجزتهم... عهد به جبرئیل من عند رب العالمین.»9
«اى سلمان، قسم به وجود مقدسى كه مرا به پیامبرى مبعوث فرموده است، در روز قیامت، من دامان جبرئیل (نمایندهى خداى عز و جل را مىگیرم، و على دامان مرا، و فاطمه دامان على را، و حسن دامان فاطمه را، و حسین دامان حسن را، و شیعیانشان دست به دامان آنها هستند. یا سلمان، آیا گمان مىكنى، خداى تعالى پیامبرش را (پناهندهى خود را) كجا مىبرد؟ و پیامبر، برادرش على را؟ و على همسرش زهرا را؟ و فاطمه دو فرزندش را؟ و آنها شیعیانشان را كجا خواهند برد؟ سپس پیامبر اكرم سه بار تكرار فرمودند: اى سلمان قسم به خداى كعبه به سوى بهشت مىبرند؛ و این پیمانى است كه جبرئیل از جانب پروردگار جهانیان وعده داده است.» اعتراف و ایقان به ولایت حضرت صدیقه(سلاماللهعلیها)، و اظهار تشیع و دوستى نسبت به او، در زیارت مخصوص آن حضرت نیز با این جملات بیان شده است: «خدایا شاهد باش كه من از شیعیان زهرا و از دوستان اویم و معتقد به ولایت آن حضرت هستم.»
با توجه به این كه حضرت فاطمه صدیقه(سلاماللهعلیها) در والاترین مناقب و برترین مقامات با پدر و همسر و فرزندانش مشترك است و با در نظر گرفتن مطالبى كه نسبت به مراتب عالى آن حضرت در روز قیامت بیان شد، و بشارتهایى كه دربارهى شیعیانش از پیامبر اكرم نقل شده است، هرگز معقول نیست كه صاحب این مقامات عالیه ولیةاللَّه نباشد.
تنظیم: هدهدی، گروه دین و اندیشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]