پرندگان Birds

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: در گروه جانوری پرندگان بیش از ده هزار گونه مختلف، از مرغان مگس گرفته که تنها چند گرم وزن دارند، تا عقاب های غول آسا و شترمرغ های تندرو، می توان یافت. اگر چه پرندگان تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند، اما همه آنها تخم گذارند. جوجه پرندگان درون تخمی با پوسته سخت، دوره جوجه آوری را در محیطی غالبا" گرم سپری می کند. دوره جوجه آوری – زمانی که جوجه درون تخم رشد می کند و از پوسته بیرون می آید – از 10 تا 12 روز در پرندگان کوچک ( همچون پرندگان آواز خوان و سسک ها ) تا 84 روز در پرندگان بزرگ ( مانند آلباتروس )، متغیر است.

عقاب سر سفید / Bald Eagle / Haliaeetus leucocephalus
هر پرنده به طور عادی بدنی نیرومند و در عین حال سبک با دو پا و یک جفت بال دارد. همه پرندگان بدون استثنا پر دارند و درواقع موجوداتی پر دار هستند. پرها از پروتئینی به نام کراتین ساخته شده اند که تشکیل دهنده فلس خزندگان و مو و ناخن انسان و پستانداران است. بال پرندگان به دلایل متفاوت دارای اشکال گوناگونی است. بال های پهن و دراز شاهین ها و لاشخور ها امکان سر خوردن این پرندگان را بر جریان های هوایی فراز خشکی ها فراهم می آورد. بال های دراز و نسبتا" کم عرض آلباتروس برای پرواز در شرایط جوی اقیانوس ها مناسب است. پرندگان تند پرواز مانند چلچله ها و پرستو ها، بال های نوک تیزی دارند و بال های قرقاول برای پروازی آهسته و همراه با حرکت آن مناسب است.

مرغ گرمسیری دم قرمز / Red-tailed Tropicbird / Phaethon rubricauda
پرندگان شاخه نشین Perching birds همچون کلاغ ها، همگی پاهایی با 4 انگشت دارند؛ سه انگشت رو به جلو و یکی رو به عقب. مرغان دریایی مانند قره غازها دارای پاهای پره دار هستند. پاهای دو انگشتی شترمرغ برای دویدن مناسب است و پنجه های نیرومند عقاب برای شکار به کار می رود.

زاغ کبود / Blue Jay / Cyanocitta cristata
منقار پرندگان می تواند برای برچیدن غذا از زمین، باز کردن انواع میوه های مغز دار و دریدن گوشت استفاده شود، هر چند هر منقاری همه این کارها را انجام نمی دهد. بسته به نوع تغذیه پرندگان، منقارشان دارای اشکال متفاوتی است. منقارهای نوک سوزنی پرندگان آوازخوان کاملا" برای گرفتن حشرات مناسب است در حالیکه پرندگان شکاری مانند عقاب ها، منقاری بزرگ و چنگک مانند دارند. طوطی ها منقاری نیرومند برای شکستن پوسته سخت میوه های مغز دار دارند. پرندگان آبچر مانند سرخ پا، از منقار بلند خود برای بررسی ماسه ها و خوردن جانوران کوچک استفاده می کنند. منقار توکان ها امکان دسترسی پرنده به میوه ها را در انتهای شاخه های باریکی که تحمل وزن پرنده را ندارند، فراهم می آورد. بیشتر اردک ها از منقار خود برای سرچین کردن علف ها در کناره های رودخانه ها و فرو کردن در گل و لای در جستجوی دانه ها بهره می گیرند. اما منقار بلند مرغابی غواص برای گرفتن ماهی مناسب است. مرغان مگس منقار بلند و باریک خود را درون گل ها فرو می کنند تا به شهد شیرین گل ها در عمق آن دست یابند و سرانجام منقار نیرومند سهره ها به خوبی می تواند از عهده دانه های سخت برآید.

جغد انبار / Barn Owl / Tyto alba
پرهای پرندگان آنها را گرم نگاه می دارد. پر در برابر باد مقاوم است و گاهی در برابر آب نیز نفوذ ناپذیر است. در برخی پرندگان، پرهای رنگی با اشکال خاص، برای جذب جفت مناسب است. بزرگترین و نیرومند ترین پر ها، معمولا" برای پرواز پرنده در بال و دم کاربرد دارند و پرهای نرم تر و خارجی، پوشش دهنده بدن هستند و پرهای پایینی زیر آنها برای افزودن به گرمای بدن استفاده می شوند.

طوطي سنگالي Poicephalus senegalus / senegal parrot
اگر چه هوا مقاومت نسبتا" اندکی در برابر حرکت ایجاد می کند، اما بلند شدن پرنده و عمل پرواز، نیروی بسیار زیادی را از پرنده می گیرد. عضله های نسبتا" بزرگ سینه پرنده که به جناغ سینه متصل است، این نیرو را به استخوان اصلی بال humerus منتقل می کند. عملکرد این عضله ها با توانی بالا و در حد نیاز، گردش خونی مناسب و دستگاه تنفسی فوق العاده کارآمد را می طلبد تا اکسیژن لازم را فراهم آورد. قلب پرندگان نیز شبیه به پستانداران است، اما می تواند بسیار سریع بتپد؛ قلب گنجشک 500 بار در دقیقه و قلب مرغ مگس تا 1000 بار در دقیقه در هنگام پرواز می تپد.

مرغ گرمسیری دم قرمز / Red-tailed Tropicbird / Phaethon rubricauda
به همین ترتیب به نظر می رسد دستگاه تنفسی پرندگان نیز هوا را تا آخرین حد ظرفیت شش ها به درون می برد. شش های دوگانه با کیسه های هوای بسیار، تنها بخشی از دستگاه تنفسی گسترده و کارآمد پرنده هستند.

تاکاهه / Takahē / Porphyrio hochstetteri
در برخی خانواده های پرندگان شکل ظاهری پوشش پرهای نرها و ماده ها غالبا" به یک شکل است؛ در خانواده های دیگر ظاهر پرندگان نر و ماده متفاوت است. اگر چه موارد استثنایی جالب توجهی نیز می توان یافت ( مثلا در بسیاری از گونه های پرندگان شکاری، ماده ها از نرها بزرگ ترند )، اما معمولا" نرها بزرگتر از ماده ها هستند و پرهای رنگارنگ بیشتری دارند و پرهای ماده ها جلوه کمتری دارد که برای استتار در لانه موثرتر است. در اغلب پرندگان – اما نه همه آنها – در هر سال یک فصل تولید مثل وجود دارد. غالبا" در این فصل پرندگان نر قلمروی خود ( لانه ) را یافته، از آن مراقبت می کنند و برای ترساندن رقیب و جذب جفت ممکن است آواز خوانی و جلوه گری کنند.

ویدای بهشتی شرقی / Eastern Paradise Whydah / Vidua paradisaea
تخم پرندگان حاوی زرده بزرگی است که جنین از آن تغذیه می کند و پوسته ای سخت و معدنی دور آن را احاطه کرده است. رفته رفته که تخمک راه خود را از طریق تخمراه به بیرون از تخمدان طی می کند، تخم شکل می گیرد و لایه های پی در پی سفیده و غشای داخلی و خارجی پوسته نیز در این مسیر افزوده می شود. اکثر پرندگان تخم خود را در لانه هایی با اشکال مختلف می گذارند و در همین جاست که جوجه ها سرانجام سر از تخم بیرون می آورند. جوجه برخی از پرندگان مانند اردک ها و قرقاول ها، با پرهای کرکی سر از تخم در می آورند و در بدو تولد قادر به راه رفتن هستند، در حالیکه بقیه مانند سیه مرغ ها و بیشتر مرغان آواز خوان، بدون پر و ناتوان به دنیا می آیند و نیازمند دوره ای از تغذیه و مراقبت از سوی پدر و مادر هستند.