اكتشاف نفت

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: نحوه ي استخراج نفت اكتشاف نفت- چون معمولاْْ نفت در اعماق زمين وجود دارد، براي كندن چاه و دسترسي به آن هزينهي هنگفتي لازم است و بايد قبلاْْ با وسايل علمي تا آنجا كه ممكن است از وجود لايههاي نفتگير در زمين اطمينان حاصل كرد. در اين راه از نقشهبرداري هوايي و بررسيهاي دقيق زمينشناسي و ديرينشناسي كمك ميگيرند. با مطالعهي سطح زمين و چينخوردگيهاي آن و همچنين مطالعه روي فسيلهاي موجود، پيشبينيهاي ارزندهاي درباره لايههاي زيرزميني يك منطقه صورت ميگيرد. به كمك بررسيهاي ژئوفيزيكي به وسيله ثقلسنجي و لرزهنگاري نيز ميتوان با اطمينان بيشتري ساختمان تحتالارضي زمين را روشن نمود و تاقديسهايي را كه در زير لايههاي سطحي از نظر پنهان هستند، معلوم كرد و به اين ترتيب به وجود نفتگيرها پي برد.اساس لرزهنگاري به اين ترتيب است كه براي اكتشاف منابع نفت، به وسيله انفجار ديناميت در زمين، زلزله مصنوعي ايجاد ميكنند. امواج حاصل بر اثر انفجار، در زمين پايين رفته و پس از برخورد با طبقات مختلف زمين، منعكس ميشوند و به روي زمين باز ميگردند و دستگاههاي لرزهنگار آنها را ثبت ميكنند.

با تفسير و مطالعه خطوط روي نوار دستگاه، به ساختمان زير زمين و درنتيجه به امكان وجود منابع نفت در آن ناحيه پي ميبرند. بايد دانست كه اعمال فوق فقط ساختمان طبقات زيرزمين را مشخص ميكند. وجود يا عدم وجود نفت در هر ناحيه، فقط با كندن چاه معلوم ميشود. حفاري- براي حفر چاه از متههاي دواري استفاده ميكنند كه كار آنها مانند متههاي معمولي است. اين متهها در وسط دكلهاي حفاري پولادين كه بيش از 50 متر ارتفاع دارند، قرار گرفتهاند و به وسيلهي موتورهاي بسيار قوي ميگردند و زمين را حفر ميكنند. براي بيرون آوردن خاك و خرده سنگهاي تراشيده شده و خنك نگهداشتن سرمته، از دوغاب مخصوصي كه از نوعي گِل و آب و برخي مواد شيميايي تهيه ميشود و آن را گِل حفاري مينامند، استفاده ميكنند. اين گِل حفاري از درون لولهاي كه به سرمته مربوط است، به درون چاه وارد ميشود و خردهسنگها را با خود حمل ميكند، و از اطراف لوله خارج ميشود و بر اثر فشاري كه بر ديواره چاه وارد ميكند، از ريزش آن جلوگيري مينمايد. وقتي كه مته به لايه نفتدار نزديك ميشود، حبابهاي گاز و آثار نفت در گِل حفاري ظاهر ميشود. در اين موقع لولهاي به درون چاه ميفرستند و خروج نفت را با شيرهايي در بالاي آن كنترل ميكنند. معمولاْْ فشار دروني چاه نفت كافي است كه نفت را سالها بيرون براند، ولي هر گاه فشار كافي نباشد از تلمبه استفاده ميكنند. با به كار بردن تكنيكهاي جديد توانستهاند چاههايي به عمق 8 كيلومتر نيز حفر كنند. همچنين با نصب سكوهاي شناور و دكلهاي جديد حفاري در دريا، امكان حفر چاههاي نفت در نقاطي كه عمق آب در آن بيش از 200 متر است، فراهم گرديده است. به علت فشار زياد درون حفره نفتي، مقدار زيادي از گاز در نفت خام حل شده است. به همين دليل نفت خامي را كه از چاه بيرون ميآيد قبل از انتقال دادن به پالايشگاه، ابتدا به دستگاه تفكيك مخصوصي ميبرند تا قسمت اعظم گازهاي سبك و آب نمك آنرا جدا سازند. گازي كه مستقيماْْ از چاههاي نفت خارج ميشود با گازي كه به اين وسيله از نفت خام تفكيك ميگردد، پس از تصفيه به صورت گاز طبيعي به وسيلهي شبكهي گازرساني براي مصارف سوخت و صنايع پتروشيمي توزيع ميشود. گاز طبيعي مخلوطي از ئيدروكربنهاي سيرشده سبك مانند متان، اتان و اندكي پروپان و بوتان است. قسمت عمده اين گاز متان و مقدار كمتري اتان ميباشد.در اين گازها غالباْْ آثاري از نيتروژن، كربن دي اكسيد و گاهي ئيدروژن سولفيد و هليم وجود دارد. پس از استخراج نفت آن را پالايش ميكنند. پالايش نفت مجموعه عملياتي است كه به وسيله آنها بسياري از مواد گوناگون از جمله بنزين، نفت سفيد، نفت گاز يا گازوئيل، نفت كوره، گريس، قير و غيره از نفت خام بدست ميآيد. عمليات اساسي پالايش نفت را به سه دسته كلي تقسيم ميكنند:
الف- جدا كردن مواد ( با استفاده از تقطير جزء به جزء)
ب- تبديل ( تبديل اجزاء نارمرغوب و كممصرف به اجزاء مرغوب در پالايشگاه)
ج- تصفيه فرآوردههاي نفتي منبع: تبيان

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]