واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: از غذا لذت ببريد تا لاغر بمانيد
شايد با اندازه گيري ميزان لذت بردن مغز از غذاي صرف شده بتوان راز لاغر ماندن بعضي افراد و چاق ماندن برخي ديگر را تا حدودي توضيح داد.
انسان هايي كه اضافه وزن دارند معمولاً كمتر از افراد لاغر از خوردن غذاهاي چرب يا شيرين لذت مي برند و همين امر آنها را به خوردن بيشتر تشويق مي كند تا اين كمبود خوشي را به نوعي جبران كنند.
در آزمايشي پيرامون همين موضوع، تحقيق روي مغز تعدادي زن جوان و دختران نوجوان نشان داد تفاوت بزرگي در واكنش افراد لاغر و چاق نسبت به نوشيدن ميلك شيك، شكلات و ساير نوشيدني هاي بي مزه وجود دارد.دانشمندان با كمك اسكنر ميزان فعاليت هاي «مركز رضايتمندي» مغز را اندازه گيري كردند و پس از آن نيز از شركت كنندگان تست ژنتيكي گرفتند تا تحول ژنتيكي افراد را تشخيص دهند. آنها حتي قادر هستند با اين روش ها پيش بيني كنند كدام يك از داوطلبان در سال هاي آينده روي وزن خود مي مانند.اين نتايج از نتايج كارهاي گذشته نيز حمايت مي كند. گروهي معتقد هستند به احتمال زياد اگر كسي همچنان چاق يا لاغر مي ماند به دليل وجود «دوپامين» است كه رشته اعصاب فرستنده يي است كه در مغز در قسمت «مركز رضايتمندي» فعاليت دارد. اريك استيك از دانشگاه اورگان در اين رابطه مي گويد؛ «هر چند تحقيقات جديد نشان مي دهد افرادي كه از بيماري چاقي رنج مي برند هنگام صرف غذا لذت كمتري مي برند، بنابراين براي جبران آن بيشتر مي خورند، اما اين تنها شواهدي براي آينده است.»دانشمندان تست ژنتيكي را با شمردن گيرنده هاي دوپامين در «مركز رضايتمندي» مغز انجام دادند. به نظر مي رسيد آن دسته از زن هايي كه حامل ژن هايي با تعداد كمتر گيرنده دوپامين بودند، بيشتر مي خورند تا بتوانند همان ميزان خشنودي را داشته باشند كه زنان متولد شده با تعداد زياد گيرنده دوپامين دارند.
زماني كه دانشمندان بيش از يك سال اين داوطلبان را تحت نظر گرفتند، متوجه شدند آنهايي كه گيرنده هاي كمتري دارند شانس افزايش وزن بيشتري دارند. دكتر استيك مي افزايد؛ «افراد چاق ممكن است گيرنده دوپامين كمتري داشته باشند، بنابراين بيشتر غذا مي خورند تا اين كمبود را جبران كنند. اشخاصي كه گيرنده هايشان كمتر است به مواد جايگزين مانند غذا يا مواد مخدر نياز دارند تا بتوانند سطح خشنودي ديگران را تجربه كنند.» محققان در گامي ديگر ميزان فعاليت هاي مغزي دو گروه از خانم ها - 43 دانشجوي 18 تا 22 ساله و 33 دانش آموز 14 تا 18 ساله - را بررسي كردند. نتايج تك تك تحقيقات روي اين افراد در مجله «ساينس» به چاپ رسيده است. همچنين تمام آنها آزمايش مغايرت ژنتيكي را (با نام Taq 1A1 شناخته مي شود) انجام داده اند كه مربوط به ميزان گيرنده هاي دوپامين در مغز است.
يکشنبه 5 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 272]