گزارش خبري تحليلي مهر/قديمي ترين هنر نمايشي ايران نفسهاي آخر خود را مي كشد

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش خبري تحليلي مهر/قديمي ترين هنر نمايشي ايران نفسهاي آخر خود را مي كشد
ساري - خبرگزاري مهر: سياه بازي هنري تخصصي، حرفه اي، داراي اصالت ايراني و مفرح است كه به واسطه عدم حمايت از سوي مسئولان نفسهاي آخر را مي كشد.

به گزارش خبرنگار مهر، نخستين جشنواره سياه بازي كشور در حالي شامگاه پنج شنبه به كار خود در ساري پايان داد كه كارگردانان و پيشكسوتان اين عرصه معتقدند كه در صورت ادامه عدم حمايت از اين هنر شاد، مفرح و سنتي از سوي مسئولان مرتبط، هنر سياه بازي به مرگ مغزي دچار مي شود.

رضا بهشتي، كارگردان و هنرمند پيشكسوت هنر سياه بازي كشور معتقد است: مطالعه و آموزش بايد در راس برنامه ها براي اعتلا، باروري و ماندگاري هنر نمايشي قرار گيرد.

داوود فتحعلي بيگي، پيشكسوت نمايش هاي تخته حوضي يا سياه بازي ايران نيز معتقد است كه سياه بازي مي تواند با حضور كارشناسانه در موضوعات عرفاني، مفاهيم ديني را به زيبايي و با زباني طنز به جامعه بشناساند.

وي بيان داشت: آموزه هاي ديني از طريق هنرهاي نمايشي و در مكان هايي نظير تماشاخانه و با زبان طنزآور و شيرين سياه بازي براي جامعه اثرگذار خواهد بود.

فتحعلي بيگي اذعان داشت: ديد و بازديد و حضور در دل مردم شاخصه اصلي هنر سياه بازي است.

جواد انصافي يا همان بازيگر نقش عبدلي و از پيشكسوتان دهه گذشته هنر سياه بازي در ايران نيز به خبرنگار مهر گفت: سياه بازي قديمي ترين هنر نمايشي ايران بوده و يكي از كامل ترين نمايش هاي دنيا است.

وي با اشاره به اينكه ديدار بين بازيگر و تماشاگر در هنر سياه بازي از بين مي رود، خاطرنشان كرد: هنر سياه بازي از دوران ساساني در ايران ريشه دوانده است.

محسن احمدي نيك، كارگردان نمايش "رام كردن زن سركش" از اصفهان نيز مي گويد: با برپايي جشنواره هاي مختلف سياه بازي در كشور مي توان ميراث به جاي مانده ايرانيان را حفظ كرد.

محمد باقر عبيري، كارشناس ارشد رشته كارگرداني نيز با اشاره به اينكه نمايش هاي سياه بازي و تخت حوضي، ريشه در اساطير و سنت هاي ديرينه ايرانيان دارد، اظهار داشت: مردم از شيوه هاي نمايش هاي ايراني به خصوص نمايش هاي سياه بازي حمايت مي كنند.

به گفته عبيري، نمايش هاي سياه بازي هم پيام آور شادي ها بوده و هم زبان حال مردم مظلوم است.

مديركل ارشاد مازندران نيز با اشاره به اينكه هنر نمايشي يكي از هنرهاي تاثيرگذار و آشنا براي مخاطب ايراني است، تصريح كرد: برخي هنر نمايشي را با هنر تخته حوضي يا سياه بازي مي شناسند.

امامزاده با بيان اينكه سياه بازي مختص ايرانيان است، يادآور شد: اين هنر توسط هنرمندان مردمي شكل گرفت، به اوج رسيد و دوران طولاني خود را با معرفي شاخه اي از نمايش به ويژه كشورهاي پيراموني به ناگاه ترك كرد.

به گفته وي، در عظمت اين هنر ويژه ايراني همين بس كه "سياه" گيلماژ يا مترجم زيبايي، پرستش، نيك انديشي و تحسين كننده شاخص هاي اخلاقي جامعه است.

وي افزود: سياه خود را نماينده قشر مستضعف جامعه، پايمال، لگد خورده و انعكاس دهنده تالمات اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي قشر عظيم جامعه اسلامي مي داند.

وي با اشاره به اينكه يكي از مهم ترين دغدغه ها در دوران كنوني اين است كه هنر به عنوان زبان فرهنگ بتواند ارتباط گسترده با مخاطب اجرا كند، اظهار داشت: اگر هنر نتواند از مردم، براي مردم و دلمشغولي هاي آنان سخن نگويد آن هنر به فنا و تباهي كشيده مي شود.

امامزاده افزود: ارتباط تنگاتنگ با خواسته ها و تعلقات مردمي خصيصه اصلي هنر شرقي است زيرا هنرمند آن از متن مردم مي جوشد و ترجمان دردها، سرور و فرود و فرازهاي زندگي مردم كوچه و بازار است.

وي خاطرنشان كرد: هنرمند منتخبي است از ميان مردم كه همه دلگويه هاي مردم را با ابزار كارآمد و تاثيرگذار هنر قابل فهم براي عموم مردم بيان مي كند.

مديركل ارشاد مازندران با بيان اينكه ادبيات سياه بازي برگرفته از ادبيات توده مردم و قابل فهم است و مروج ارزش هايي است كه با روحيه شرقي ايرانيان و مهرورزي مسلمان عجين بوده است، يادآور شد: به طور قطع و يقين در فرود نابهنگام اين هنر فاخر نيازمند آسيب شناسي جدي هستيم.

امامزاده اذعان داشت: عدم اتكال هنر، مباني، قوام بخشي و تضمين آفريني موجب شده است تا هنر تخته حوضي يا سياه بازي به تدريج به وادي فراموشي سپرده شود.

به گفته وي، تامين، بستر و اعتلاي هنر سياه بازي نيازمند كالبدشكافي دقيق، آسيب شناسي عاقلانه و پژوهش محققانه است.

اين مسئول خاطرنشان كرد: مازندران نيز به سهم خود مترصد برداشتن گام حداقلي در حوزه سياه بازي است.

وي گفت: جشنواره سياه بازي در مازندران بايد تلنگر و نقطه عطفي براي همه دست اندركاران جهت آسيب شناسي هنر سياه بازي باشد.

امامزاده افزود: تكرار جشنواره سياه بازي كشور مي تواند بسترساز فضايي براي گردهم آمدن دست اندركاران اين حوزه و دلگويه هاي آنان براي بهتر شدن باشد.

به هر جهت پرداختن به هنرهاي اصيل و ايراني كه ريشه در درون مردم دارد ضرورتي انكارناپذير است كه بايد مورد توجه مسئولان امر در سطوح كشوري قرار گيرد و اين هنر و هزاران هنر اصيل ديگر استوار و پابرجا باقي نمي مانند مگر با تلاش همه دست اندركاران اين عرصه و چه بسا روزي دوباره شاهد رواج اين هنر نمايشي در كشور باشيم.
جمعه 3 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]