فيزيك جهان هستي در قرآن

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: خلاصه :

علم ستارهشناسي از قديميترين و در عين حال پيشرفتهترين علوم بشري است. از آنجا كه جهان خارج از كرة خاكي ما و مسائل آن در محدوده ستارهشناسي قرار ميگيرد، دامنة اين علم بيش از همة علوم ديگر گسترده است. از نخستين تصورات و برداشتهاي بشر اوليه نسبت به عالم لايتناهي و ماه و خورشيد و ستارگان و كهكشانها تا پيشرفتهترين سفينهها، آخرين تجهيزات فني رصدخانههاي كنوني، همگي دستاوردها و زمينههاي علم ستارهشناسي هستند. امروزه بشر نه تنها پا از سياره خود فراتر نهاده بلكه فضاپيماهاي مصنوع وي تا آخرين سيارات منظومه شمسي را نيز پشت سر گذاشتهاند و به آن سوي منظومه ما را يافتهاند. جهت خواندن به ادامه مطلب رجوع كنيد . فيزيك جهان هستي در قرآن

دكتر سيد حسين اميدياني
عضو هيئت علمي دانشكده علوم قرآني تهران عضو پيوسته انجمن فيزيك ايرانعضو پيوسته انجمن نجوم ايران

مقدمه: علم ستارهشناسي از قديميترين و در عين حال پيشرفتهترين علوم بشري است. از آنجا كه جهان خارج از كرة خاكي ما و مسائل آن در محدوده ستارهشناسي قرار ميگيرد، دامنة اين علم بيش از همة علوم ديگر گسترده است. از نخستين تصورات و برداشتهاي بشر اوليه نسبت به عالم لايتناهي و ماه و خورشيد و ستارگان و كهكشانها تا پيشرفتهترين سفينهها، آخرين تجهيزات فني رصدخانههاي كنوني، همگي دستاوردها و زمينههاي علم ستارهشناسي هستند. امروزه بشر نه تنها پا از سياره خود فراتر نهاده بلكه فضاپيماهاي مصنوع وي تا آخرين سيارات منظومه شمسي را نيز پشت سر گذاشتهاند و به آن سوي منظومه ما را يافتهاند. قرآن مجيد در آيه فوقالذكر به عظمت خلقت آسمانها و كهكشانها و ستارگان و زمين اشاره ميكند و در آيات فراواني انسان را به تفكر و تدبر در آفرينش آسمانها و ستارگان درخشان و تحولات شگرفي كه در اوضاع آنها پديد ميآيد و نظام متقني كه بر آنها حكمفرماست دعوت ميكند. درست به دليل وجود همين نظم است كه قوانين طبيعي مفهوم پيدا ميكنند. دانشمندان علوم تجربي با تكيه و اعتماد به وجود نظم در طبيعت مشتاقانه در پي كشف قوانين علمي موجود در همه زمينههاي جهان خلقت هستند. در يك سري از آيات قرآن كريم به اين مسئله كه خلقت تمام موجودات اعم از كوچكترين ذرات اتمي گرفته تا تركيب آنها و گياهان و جانداران و انسان و زمين و آسمان و كهكشانها و جريان امور همگي آنها روي حساب ميباشد و داراي اندازهاي معين و مشخص و در هر مورد قابل محاسبه دقيق ميباشند اشاره شده است. ذيلاً به برخي از اين آيات اشاره ميكنيم: «... و ما يَعزَبُ عَن رَبِّكَ مِن مِثقالِ ذره فيالأرض و لا فيالسماء و لا اَصغَرَ مِن ذلِك و لااكبَرَ اِلاّ فيكِتابٍ مُبينٍ» يونس 61
(... از علم پروردگار تو حتي هم وزن ذرهاي پوشيده نيست، نه در زمين و نه در آسمان، و هيچ كوچكتري و يا بزرگتري از آن نيست مگر آنكه در كتابي روشن ضبط است.) واما شرح مختصر آيه: در تفسير نمونه ذيل آية 40 سورة نساء در خصوص تفسير «ذرّة» چنين آمده است: ... بعضي گفتهاند «ذرّه» در اصل اجزاء فوقالعاده كوچكي از غبار است كه در هوا معلق است، و به هنگام تابش آفتاب از روزنة كوچكي به نقاط تاريك، آشكار ميشود، ... ولي تدريجاً به هر چيز كوچكي «ذرّه» گفته شده است، و امروز به «اتم» كه كوچكترين جزء اجسام است نيز ذرّه گفته ميشود- زيرا اگر در سابق آن را به ذرات غبار اطلاق ميكردند به خاطر اين بود كه آن را كوچكترين اجزاي جسم تصور مينمودند ولي امروز كه ثابت شده كوچكترين اجراي يك «جسم مركب» مولكول و كوچكترين اجزاي يك «جسم بسيط» اتمها است كه به مراتب از مولكولها كوچكترند، اين نام را در اصطلاح علمي براي «اتم» انتخاب كردهاند كه نه تنها با چشم ديده نميشود بلكه با قويترين ميكروسكوپهاي الكترونيكي نيز قابل مشاهده نيست، و وجود آن تنها از طريق فرمولهاي علمي و از طريق عكسبرداريهاي خاصي كه با وسايل فوقالعاده مجهز ]شتابدهنده[ انجام ميشود اثبات شده است،و از آنجا كه «مثقال» به معني «سنگيني» است، تعبير «مثقال ذرّه» به معني سنگيني يك جسم فوقالعاده كوچك ]جرم يك اتم[ ميباشد.(1) در المنجد كلمة «ذرّه» به «اتم» معني شده است.(2) پس كوچكتر از اتم (اصغر من ذلك) در واقع شامل ذرات بنيادي عالم ميباشد. (الكترونها، پروتونها، نوترونها، فوتونها، لپتونها و كواركها و...) و با عنايت به تفسير الميزان مراد از كتاب مبين امري است كه نسبتش به موجودات، نسبت برنامة عمل است به خود عمل، و هر موجودي در اين كتاب يك نوع اندازه و تقدير دارد. از اين جهت ميتوان حدس زد كه مراد از كتاب مبين، مرتبه واقعي اشياء و تحقق خارجي آنها ميباشد كه قابل پذيرفتن هيچگونه تغيير نيست.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]