واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: شورش گرسنگان در مصر
ژوئل بينين: در مصر، دستمزدها عملاً كاهش و بيكاري افزايش مي يابد. از پايان سال 2004 همراه با خراب شدن وضعيت اجتماعي تظاهرات و اعتصاب ها هر روز بيشتر مي شود. بالارفتن قيمت مواد غذايي بر تشنج اوضاع مي افزايد و كشور را در آستانه شورش قرار داده است. ژوئل بينين مدير بخش مطالعات خاورميانه اي و استاد تاريخ دانشگاه آمريكايي قاهره، استاد تاريخ دانشگاه استنفورد كاليفرنيا، در لوموند ديپلماتيك مه 2008 به اين موضوع مي پردازد.
¦
در روز ششم آوريل مردم شهر صنعتي «محله الكبري» واقع در شمال شهر قاهره توفان خشم خود از تورم سرسام آور كمبود نان سوبسيدي و نارضايتي از رژيم حسني مبارك را سرريز كردند شهر در آتش است. محمد العطار به فايزه رادي خبرنگار الاهرام مي گويد: «هزاران نفر به خيابان ها ريخته اند و در مقابل باتوم و گاز اشك آور و گلوله هاي پليس ضدشورش سنگ پرتاب مي كنند و شعار هاي ضددولتي مي دهند.»1
العطار عضو كميته اعتصابي مجتمع پارچه بافي 25 هزار نفري «ريسندگي و بافندگي مصر» يكي از بزرگ ترين كارخانه هاي دولتي مصر است. اين كميته از ماه ژانويه گذشته ششم آوريل را روز آغاز اعتصاب اعلام كرده بود. هدف از اين اعتصاب مطالبه خواسته هاي به تعويق افتاده از زمان اعتصابات دسامبر 2006 و سپتامبر 2007و وادار كردن كارخانه به عمل نمودن به قول هاي گذشته خود بود. اخطار كميته اعتصاب به زودي به فراخوان اعتصاب سراسري كارگري اعتراض به گراني افسارگسيخته مواد غذايي و خصوصاً نان و بالا بردن حداقل دستمزد از 115پوند مصري در ماه به 1200 پوند مبدل شد (يك يورو معادل 8/62 پوند مصري است). رشد قيمت مواد غذايي ميان سال هاي 2005تا 2008بين 30درصد (براي گوشت) تا 146درصد (براي مرغ) بوده و نرخ تورم تا ماه مارس سال 2008به 15/8 رسيده بود.
كمبود نان سوبسيدي
از آنجا كه نان منبع اصلي كالري غذايي مردم مصر محسوب مي شود فشار بر مردم فقير را چند برابر كرده است. بازرسان كم درآمد دولت عموماً آرد دولتي را در بازار سياه قاچاق مي كنند. زد و خورد هايي كه همه روزه در صف هاي طولاني نان صورت مي گيرد تاكنون به زخمي شدن هاي بسياري و حتي مرگ برخي ها انجاميده است. قيمت نان آزاد در طول دو سال گذشته دو برابر شده است. نيروهاي امنيتي در روز دوم آوريل به شهر «محله الكبري» ريخته،كارخانه «مصر» را اشغال كرده و با وارد آوردن فشار هاي بي سابقه به محمد العطار و سيد حبيب و ديگر اعضاي كميته رهبري اعتصاب خواستاراعلام لغو اعتصاب از سوي آنان شدند. مقامات كارخانه نيز همزمان برخي از خواسته هاي به تعويق افتاده كارگران را به جريان انداختند و از جمله دستمزد كارگران ساده را تا 350پوند، ديپلمه هاي دبيرستان ها و مدارس حرفه اي را به 375پوند و فارغ التحصيلان دانشگاه را تا 400 پوند بالا برده و كمك هزينه خوراك را از 43 پوند به 90 رسانده و تعهد كردند سرويس اتوبوس كارخانه را در آينده خيلي نزديك به كار اندازند.
ايجاد بهبود هاي شغلي پيش گفته درآمد ماهانه كارگران پر درآمد تر را در بهترين حالت به حدود 1000پوند خواهد رساند. اضافه بر اين «شوراي كشوري دستمزدها» و «فدراسيون اتحاديه هاي كارگري مصر» (وابسته به دولت) گفت وگو در مورد بالا بردن حداقل دستمزد ها در سطح كشور را آغاز كرده است. انتظار مي رود مبلغ توصيه شده توسط اين بنياد ها به مراتب كمتر از 1200پوند درخواستي كارگران «كارخانه مصر» باشد مبلغ مورد درخواست كارگران حتي با استناد به آمار بانك جهاني نيز هنوز در زير خط فقر يعني دو دلار در روز (براي يك خانواده چهار نفري) قرار دارد.
اوباش به مردم سنگ پرتاب مي كنند
تركيب تهديدها و تطميع هاي ذكر شده كميته رهبري را - برخلاف راي برخي از كارگران كه هنوز مصمم به اعتصاب بودند- به لغو اعتصاب روز ششم آوريل واداشت. جمعي از كارگران بلافاصله پس از تغيير شيفت ساعت 30:3، به جمع جوانان و دختران حاضر در ميدان اصلي شهر «محله الكبري» داخل شده و به صورت خودجوش شروع به دادن شعار كردند «اي پاشا ها، اي بيگ ها2، چار قرص نان يك پوند است.»
اوباش مزد بگير رژيم نيز به نوبه خود با سنگ به جمعيت حمله ور شده و سعي كردند آنها را متفرق سازند. از سوي ديگر نيرو هاي رسمي امنيتي به پرتاب گاز اشك آور پرداخته و با باتوم هاي كشيده آماده حمله به تظاهركنندگان و ضرب و شتم آنان شدند. تظاهركنندگان همزمان كه خشونت ها اوج بيشتري مي گرفت به پاره كردن و سوزاندن اعلاميه هاي تبليغاتي كانديدا هاي «حزب دموكراتيك ملي» براي انتخابات آينده شهرداري پرداختند. اين انتخابات از نظر مردم فاقد مشروعيت بوده و كسي راغب به شركت در آن نبود. قبلاً و در نتيجه دستگيري صدها كانديداي اخوان المسلمين در هفته هاي گذشته بزرگ ترين رقيب رژيم از صحنه انتخاباتي خارج شده بود.اغتشاشات «محله» در فرداي آن روز نيز ادامه پيدا كرد و در يك جا جمعيت چند هزار نفره اي كه به مراتب بزرگ تر از روز پيش بود شادي كنان پوستر بزرگ حسني مبارك را پاره كردند. در طول اين دو روز، نيرو هاي امنيتي 331 نفر را دستگير كردند صدها نفر را زير ضربات باتون گرفتند، ⊃1; نفر را به شدت زخمي كرده و يك نوجوان 15ساله به نام احمد علي مبارك را كه در بالكن آپارتمان خود به تماشاي تظاهركنندگان ايستاده بود با ضرب گلوله از پا در آوردند.در روز هشتم آوريل گروهي از مقامات بالاي دولتي به سرپرستي نخست وزير (احمد نظيف) به منظور بازگرداندن آرامش به محله الكبري شتافتند. احمد نظيف در همانجا اعلام كرد كه يك ماه حقوق به كارگران كارخانه «مصر» و 15 روز به كارگران كارخانه هاي نساجي ديگر به عنوان پاداش پرداخت خواهد شد. وزير تجارت نيز ضمانت داد به زودي وسايط نقليه بهتر، زياد تر شده و نانوايي هاي بيشتري به پخت نان سوبسيدي اختصاص داده شده و فروشگاه هاي تعاوني برنج و روغن و شكر و آرد سوبسيدي بازگشايي مي شود. در راستاي همين اصلاحات قرار شد كه بيمارستان شهر به وسايل پزشكي مدرن مجهز شده و به تعداد كاركنان متخصص آن افزوده شود. گفته مي شود كه وسايل پزشكي معيوب بخش قلب بيمارستان شهر محله تنها در ماه مارس باعث مرگ هشت بيمار شده است.3
كارخانه «ريسندگي و بافندگي مصر» اولين كارخانه نساجي مكانيزه اين كشور است كه در سال 1927تاسيس شده است. اين كارخانه در سال 1960ملي اعلام شد و همواره از يك اهميت سمبليك برخوردار بوده است. حركت هايي كه در اين كارخانه صورت مي گيرد عموماً خط سياست هاي مربوط به شرايط كار و ميزان دستمزد صنايع ديگر را مشخص مي كند درست به همين دليل كه دولت حاضر مي شد با هر بهايي شده كارگران اين مجتمع را ساكت كند.طرح كارگران «محله» براي اعتصاب سراسري كارگران، به زودي و با پشتيباني احزاب و گروه هايي نظير «جنبش ملي پيشرفت»، «كفايت» (اتحاديه اي متشكل از روشنفكران با تمايلات مختلف)، حزب اسلامي كارگران، حزب كرامت (ناصريست) و جامعه قضات به يك فراخوان اعتصاب سراسري مبدل شد. از سوي ديگر يك گروه اينترنتي فيس-بوك با بيش از 60هزار عضو، مردم را به خانه ماندن در روز ششم آوريل تشويق كرد.
ادامه دارد...
1-Faiza Rady, A Victory for the Workers, Al-Ahram Weekly Online, 10-16 avril2008 .
2- پاشا و بيگ اشاره به منسب هاي سلطنتي پيش از انقلاب 1952و برقراري جمهوري دارند.
3-Daily News Egypt, 7 avril2008,
سه شنبه 30 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]