واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: نقش والدين در پيشرفت تحصيلي فرزندان
در گذشته آموزش مهارت هاي زندگي به كودكان براي ورود به زندگي اجتماعي توسط خانواده ها صورت مي گرفت اما از زماني كه آموزش فرزندان به عهده نهادهاي آموزشي قرار گرفت، نقش والدين هم در امور آموزشي كودكان كم رنگ تر شد. ولي امروزه با افزايش آگاهي ها، والدين مي كوشند تا شرايط پيشرفت تحصيلي فرزندشان را خارج از محيط مدرسه نيز فراهم كنند.يك شهروند بجنوردي در اين باره مي گويد: هزينه هاي هنگفتي براي پيشرفت درسي فرزندانم صرف كرده ام ولي نتيجه چنداني نداشته است.محمد مهرپويا مي افزايد: كاش مدرسه ها براي افزايش اطلاعات و آشنايي بيشتر والدين با نحوه آموزش صحيح و كمك به پيشرفت درسي بچه ها برنامه هايي ترتيب دهند.مريم پورقربان هم عنوان مي كند: فرزندم علاقه چنداني به درس و مدرسه ندارد و با اين كه همه گونه امكانات آموزشي را در منزل براي او فراهم كرده ام روزبه روز بر بي اعتنايي او به درس و مدرسه و ناراحتي و عصبانيت ما افزوده مي شود.وي اضافه مي كند: به دليل تغيير روش تدريس و آموزش در مدارس و مشغله كاري زياد، اين روزها والدين بايد براي آموزش و كمك به درس هاي فرزندان خود، مشكلات زيادي را پشت سر بگذارند.يك كارشناس ارشد علوم اجتماعي و مشاوره در اين باره مي گويد: امروزه بهره گيري از آموزش هاي مدرسه و پيشرفت تحصيلي از اهميت به سزايي برخوردار است و خانواده ها براي موفقيت درسي و علمي فرزندان شان بسيار تلاش و مبالغ هنگفتي به اين منظور هزينه مي كنند.اعظم اكرمي مي افزايد: براي پيشرفت تحصيلي صرف هزينه هاي هنگفت و امكانات آموزشي و سيستم هاي مدرن و ... كافي نيست بلكه زمينه ها و شرايط خاصي براي پيشرفت درسي فرزندان لازم است.وي به اهميت امنيت و آرامش در محيط زندگي به عنوان اولين شرط در پيشرفت تحصيلي اشاره مي كند و مي گويد: محيط زندگي بايد سرشار از آرامش، آسايش و امنيت باشد تا بچه ها احساس ناامني و اضطراب نكنند. وي يادآور مي شود: درس خواندن در محيط ناآرام و ناامن خانه بسيار دشوار است و والدين مي توانند با فراهم كردن محيطي سرشار از آرامش، به پيشرفت تحصيلي فرزندشان كمك كنند.وي تصريح مي كند: برخلاف تصور عموم، سكوت بيش از اندازه؛ نه تنها براي درس خواندن مناسب نيست بلكه آرامش فرد را هم مختل مي كند و تاثير هرچيزي اگر به طور متعادل باشد، بيشتر است.وي انگيزه كافي را دومين شرط پيشرفت تحصيلي مي داند و عنوان مي كند: انگيزه در پيشرفت تحصيلي اهميت ويژه اي دارد و وجود اين شرط تمام عوامل مخل و مضر را از سر راه برمي دارد. وي اظهار مي دارد: حذف عوامل مزاحم در منزل مي تواند به درس خواندن دانش آموزان كمك كند زيرا خانواده هاي پرتنش، پر سر و صدا و پررفت و آمد موانع بسياري براي پيشرفت تحصيلي فرزندان شان ايجاد مي كنند.وي توضيح مي دهد: پربودن اوقات والدين و رسيدگي نكردن به امور فرزندان مانع مهم ديگري براي پيشرفت تحصيلي است كه بايد به آن توجه ويژه اي داشت. والدين بايد براي رسيدگي به امور درسي فرزندان خود برنامه هاي منظمي داشته باشند و بين گفته ها و نظرات معلم و والدين نبايد تفاوتي وجود داشته باشد و آموزش در محيط مدرسه بايد همراه و هم گام با محيط خانه و با نظارت و هم فكري مربيان و والدين صورت گيرد زيرا هماهنگ نبودن اوليا ومربيان، دانش آموزان را دچار ترديد مي كند.وي يادآور مي شود: والدين بايد مسائلي را كه باعث كاهش انگيزه تحصيل در فرزندان شان مي شود، حذف كنند و توجه داشته باشند كه تشويق به موقع، به افزايش انگيزه دانش آموزان كمك مي كند.اكرمي معلم ها، محيط مدرسه و دوستان و هم كلاسي ها را نيز در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان موثر مي داند و عنوان مي كند: محيط مدرسه تقويت كننده اصلي انگيزه هاست و به طور حتم محيط هاي درسي كسل و خسته كننده و معلمان بدون نشاط نمي توانند انگيزه مناسبي براي تحصيل ايجاد كنند.وي مي افزايد: هرچند استفاده از وسايل كمك آموزشي، خوب است، اين وسايل بايد به گونه اي انتخاب شوند كه خلاقيت و ابتكار را از دانش آموز نگيرند بلكه آن را تقويت كنند.
وي تصريح مي كند: والدين بايد در كنار پيشرفت تحصيلي فرزندان، احساس خلاقيت و نوآوري را نيز در آن ها رشد دهند و در اين زمينه تلاش كنند.وي عنوان مي كند: متاسفانه بيشتر والدين، پيشرفت تحصيلي را فقط در درس خواندن طولاني مدت مي دانند ولي اين روش غلط باعث خستگي و كاهش علاقه و بازدهي مناسب مي شود.وي اظهار مي دارد: والدين بايد با برنامه ريزي دقيق و افزايش اطلاعات و آگاهي هاي خود، به آموزش و پيشرفت بهتر فرزندان خود كمك كنند. وي به اهميت برنامه هاي غيردرسي در پيشرفت تحصيلي اشاره مي كند و مي گويد: دانش آموزان در كنار درس خواندن نياز به تفريح، ورزش، شادي، سرگرمي و بازي دارند و والدين نبايد آن ها را از مطالعه كتب غيردرسي، برقراري ارتباط كنترل شده با دوستان و آشنايان و تفريح و بازي منع كنند.وي يادآور مي شود: حفظ تعادل در همه كارها و برنامه ريزي و دقت نظر عامل موفقيت و پيشرفت است و نبايد با سخت گيري هاي نابه جا باعث دور شدن از هدف اصلي و عدم موفقيت فرزندان خود شد.
يکشنبه 28 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]