واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: بذر مذاكره با طالبان را چه كسى كاشت ؟
با كاهش روزافزون حمايتها از حكومت حامد كرزى درافغانستان، ادارات اطلاعاتى ايالات متحده آمريكا روز به روز از تماس با رهبران جناح هايى از طالبان كه آماده اند ازالقاعده جدا شوند، بيشتر حمايت مى كنند. اين كه دراين رابطه دقيقا چه بايد كرد،اخيرا توسط احمد رشيد تحليلگر سرشناس پاكستانى وبارنت آر. روبين ، پروفسوردانشگاه نيويورك كه ديدگاه هاى شان درمورد منطقه، از وزنه زيادى در واشنگتن برخوردار است مورد بررسى قرار گرفته است.اين دو ضمن تحقيقى كه با عنوان «ازبازى بزرگ تا چانه زنى بزرگ: پايان دادن به اغتشاش درافغانستان وپاكستان» درمجله معتبر فارين افيرز انتشار يافته است، بحث مذاكره با طالبان را مطرح كرده اند.بذر اين استراتژى از همين اكنون افشانده مى شود و رئيس جمهورايالات متحده آمريكا ، چه باراك اوباما ازحزب دموكرات باشد وچه جان مك كين از حزب جمهوريخواه ، احتمالا هم روبرت گيتس وزيردفاع آمريكا و هم ژنرال ديويد پترئيس به او توصيه خواهند كرد تا ازچنين تلاشى به مثابه يك روش بسيار موثر جهت برقرارى ثبات درافغانستان حمايت كنند. اين دو شايد حتى از رئيس جمهور جديد تقاضا نمايند تا ازيك ديپلماسى وسيع منطقه اى كه هدف آن اطمينان دادن به پاكستان درمورد نگرانى هاى امنيتى اش است حمايت نمايند. اين به خاطرآن است كه نفوذ بسيارموثر هند كه دشمن ديرينه پاكستان شمرده مى شود، به يمن لشكركشى نظامى هماهنگ شده ، پس ازسقوط طالبان درسال ۲۰۰۱ درافغانستان افزايش يافته است. ناآرامى هايى كه عمدتا درمناطق پشتون نشين واقع درشرق وجنوب افغانستان و حتى در دو سال اخير درخود كابل ريشه عميق دوانيده ، بنا به عقيده اكثر كارشناسان ، نمى توان تازمانى كه اسلام آباد براى طالبان ومتحدان آن ها پناهگاه هاى محفوظ فراهم مى آورد، از بين برد. اينكه دراين باره دقيقا چه بايد كرد را احمد رشيد تحليلگر سرشناس پاكستانى وبارنت آر. روبين ، پروفسوردردانشگاه نيويورك بررسى كرده اند. احمد رشيد ، بنا به گزارش روزنامه واشنگتن پست ازجمله كارشناسان كليدى است كه اخيرا با ژنرال ديويد پترائوس و تيم مشترك ارزيابى استراتژيك وى ملاقات كرده است. اين تيم درنظر دارد كه طرح جديد لشكر كشى رابراى افغانستان كه گمان مى رود تا صد روز ورود رئيس جمهور جديد آمريكا به كاخ سفيد بيايد تقديم پترائوس كند. بنابه گزارش واشنگتن پست، پترائوس به تيم استراتژيك خود دستور داده است كه خود را روى دوموضوع عمده متمركز بسازند؛ نخست، مسئله آشتى با طالبان را تحت نظر حكومت درافغانستان وپاكستان مدنظر داشته باشد و ثانيا به كارگيرى ابتكارات ديپلماتيك واقتصادى را دررابطه با آن كشورهاى همسايه ونزديك كه درجنگ افغانستان نفوذ دارند، مورد ارزيابى قرار دهد. اينها درمقاله اى كه رشيد وبارنت آر. روبين زيرعنوان چانه زنى بزرگ آورده اند، به تفصيل مطرح شده است. ماه گذشته نيويورك تايمز ازگزارش ۱۶ دستگاه اطلاعاتى مخفى كه تحت عنوان پيش بينى اطلاعاتى ملى ياد شده است، نقل نموده بود كه درآن ازخرابى اوضاع امنيتى ، رشد فساد درحكومت كرزى، تجارت مواد مخدر كه نصف اقتصاد افغانستان را تشكيل مى دهد ، پيچيده شدن وافزايش حملات طالبان ومتحدان آنها سخن به ميان آورده بود. همچنان دگروال كارلتن اسميت فرمانده انگليس درافغانستان گفته بود كه فكرنمى كند جنگ درافغانستان برنده اى داشته باشد. هم باراك اوباما نامزد حزب دموكرات وهم سناتورجان مك كين نامزد جمهوريخواه براى رياست جمهورى آمريكا گفته اند كه نيروهاى آمريكايى وناتو درافغانستان بايد افزايش يابند. بوش شخصا وعده داده است كه۸۰۰۰ سرباز بيشتر به افغانستان بفرستد و ژنرال ديويد مك كرنان فرمانده آمريكايى درافغانستان خواهان ۱۵۰۰۰سرباز بيشتر براى افغانستان است. درحالى كه رشيد وروبين ازلفاظى هاى حكومت آمريكا درمورد جنگ ضد ترور انتقاد مى كنند، آنها در عين حال تقاضا مى كنند كه ايالات متحده آمريكا اهداف ضد تروريستى اش را مجددا تعريف نمايد. آنها پيشنهاد مى كنند كه ايالات متحده آمريكا بايد به جاى يكى پنداشتن آن دسته از اسلامگرايانى كه داراى اهداف محلى وملى اند وآنهايى كه مى خواهند ايالات متحده آمريكا ومتحدانش را مستقيما مورد حمله قرار بدهند فرق بگذارد. به نظر اين دومولف ، آمريكا بايد با آنانى كه مى خواهند روابط شان را با القاعده برهم بزنند تماس بر قرار كند. به عقيده اين دومولف هرموافقت نامه اى كه دراصول خود استفاده از قلمرو افغانستان ويا پاكستان را براى مقاصد تروريسم بين المللى رد كند ، همراه با موافقت ايالات متحده آمريكا وناتو ( چنين تضمينى مى تواند كافى باشد) مى تواند براى پايان دادن به عمليات نظامى خصمانه كافى باشد. هرموافقت نامه اى كه طالبان و يا سايرشورشيان القاعده را رد كند ، شكست استراتژيكى را براى القاعده به وجود خواهد آورد. رشيد و روبين توصيه مى كنند كه واشنگتن ومتحدانش بايد يك ابتكار ديپلماتيك سطح بالا تدوين كنند تا يك توافق راستين به منظور تامين هدف ثبات درافغانستان با توجه به دلايل مشروع احساس عدم امنيت پاكستان، به وجود آيد. اين دو از شوراى امنيت سازمان ملل متحد تقاضا مى كنند تا يك گروه تماس را متشكل از پنج عضو دايمى شوراى امنيت سازمان ملل متحد ودرصورت امكان ناتو وعربستان سعودى به وجود آورد تا مذاكرات بين هند وپاكستان درمورد افغانستان وكشمير و بين افغانستان وپاكستان درمورد تعيين خطوط مرزى آنها به راه بيندازند. هدف محورى اين است تا به پاكستان اطمينان بدهند كه جامعه بين المللى به حفظ تماميت ارضى اين كشور متعهد مى باشد. اين گروه تماس بايد به روسيه وايران درمورد نيات ايالات متحده آمريكا و ناتو اطمينان هاى امنيتى بدهد و ادغام اقتصادى منطقه اى را ترغيب كند. برخى ازجوانه هاى اين استراتژى را به ويژه مى توان درملاقات چندروزه ماه گذشته به ميزبانى شاه عبدالله پادشاه عربستان سعودى ديد، كه درآن نمايندگانى از حكومت كرزى، برخى ازمقامات پيشين طالبان و برخى نمايندگان گروه هاى شورشى حضور داشتند. هرچند گفته مى شود واشنگتن دراين مذاكرات نقشى نداشته است ، ولى روبرت گيتس وزيردفاع ايالات متحده آمريكا گفته است كه ازتماس گرفتن با آن گروههاى شورشى كه روابط شان را با القاعده برهم زنند، حمايت مى كند. ژنرال ديويد پترائوس فرمانده اسبق ايالات متحده آمريكا كه تلاش هايش درعراق ازطريق جلب شورشيان سنى به سمت نيروهاى متحد، كمك زيادى به كاهش خشونتها درسرزمين بين النهرين كرد، هفته گذشته به موسسه هريتيج گفته است كه من فكرمى كنم بايد با دشمنان مذاكره كرد.*دويچه وله
يکشنبه 28 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]