منظور از حافظه مجازى چيست؟

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: منظور از حافظه مجازى چيست؟
حافظه مجازى يكى از بخش هاى متداول در اكثر سيستم هاى عامل كامپيوترهاى شخصى است. سيستم فوق با توجه به مزاياى عمده، بسرعت متداول و با استقبال كاربران كامپيوتر مواجه شده است. اكثر كامپيوترها در حال حاضر از حافظه هاى محدود استفاده مى نمايند. حافظه موجود در اكثر كامپيوترها به منظور اجراى چندين برنامه بصورت همزمان توسط كاربر، پاسخگو نبوده و با كمبود حافظه مواجه خواهيم شد. مثلا« در صورتى كه كاربرى بطور همزمان، سيستم عامل، يك واژه پرداز، مرورگر وب و يك برنامه براى ارسال نامه الكترونيكى را فعال نمايد، اندازه حافظه، ظرفيت قابل قبولى نبوده و كاربران قادر به استفاده از خدمات ارائه شده توسط هر يك از نرم افزارهاى فوق نخواهند بود. يكى از راهكارهاى غلبه بر مشكل فوق افزايش و ارتقاى حافظه موجود است. با ارتقاى حافظه و افزايش آن ممكن است مشكل فوق در محدوده اى ديگر مجدداً بروز نمايد.يكى ديگر از راهكارهاى موجود در اين زمينه، استفاده از حافظه مجازى است. در تكنولوژى حافظه مجازى از فضاى هارد ديسك استفاده مى گردد. در چنين حالتى اطلاعات موجود در حافظه اصلى كه كمتر مورد استفاده قرار گرفته اند، از حافظه خارج و در محلى خاص بر روى هارد ديسك ذخيره مى گردند. بدين ترتيب بخشى از حافظه اصلى آزاد و زمينه استقرار يك برنامه جديد در حافظه فراهم خواهد شد. عمليات ارسال اطلاعات از حافظه اصلى بر روى هارد ديسك بصورت خودكار انجام مى گيرد. پس حافظه مجازى در واقعى حافظه نيست بلكه بخشى از فضاى هارد ديسك است كه اصطلاحا به آن حافظه مجازى گفته مى شود.
مسئله سرعت
سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات بر روى هارد ديسك بمراتب كندتر از حافظه اصلى كامپيوتر است. در صورتى كه سيستم مورد نظر داراى عملياتى حجيم در رابطه با حافظه مجازى باشد، كارائى سيستم بشدت تحت تاثير قرار خواهد گرفت. در چنين مواردى لازم است كه نسبت به افزايش حافظه موجود در سيستم، اقدام گردد. در مواردى كه سيستم عامل مجبور به جابجايى اطلاعات موجود بين حافظه اصلى و حافظه مجازى باشد (هارد ديسك)، باتوجه به تفاوت محسوس سرعت بين آنها، مدت زمان زيادى صرف عمليات جايگزينى مى گردد. در چنين حالتى سرعت سيستم بشدت افت كرده و عملاً در برخى حالات غيرقابل استفاده مى گردد. محل نگهدارى اطلاعات بر روى هارد ديسك را يك Page file مى گويند. در فايل فوق، صفحات مربوط به حافظه اصلى ذخيره و سيستم عامل در زمان مورد نظر اطلاعات فوق را مجدداً به حافظه اصلى منتقل خواهد كرد. در ماشين هايى كه از سيستم عامل ويندوز استفاده مى نمايند، فايل فوق داراى انشعاب swp است.
پيكربندى حافظه مجازى
ويندوز داراى يك برنامه هوشمند براى مديريت حافظه مجازى است. در زمان نصب ويندوز، پيكربندى و تنظيمات پيش فرض براى مديريت حافظه مجازى انجام خواهد شد. تنظيمات انجام شده در اغلب موارد پاسخگو بوده و نيازى به تغيير آنها وجود نخواهد داشت. در برخى موارد (در ويندوز ۹۸) لازم است كه پيكربندى مديريت حافظه مجازى بصورت دستى انجام گيرد. براى انجام اين كار در ويندوز ،۹۸ گزينه System را از طريق Control panel انتخاب و در ادامه گزينه Performance را فعال نمائيد. در بخش Advanced setting، گزينه Virtual memory را انتخاب نمائيد. با نمايش پنجره مربوط به Virtual Memory، گزينه«Let me specify my own virtual memory setting» را انتخاب تا زمينه مشخص نمودن مكان و ظرفيت حداقل و حداكثر فايل مربوط به حافظه مجازى فراهم گردد.در فيلد Hard disk محل ذخيره نمودن فايل و درفيلد هاى ديگر حداقل و حداكثر ظرفيت فايل را بر حسب مگابايت مشخص نماييد. براى مشخص نمودن حداكثر فضاى مورد نياز حافظه مجازى مى توان هر اندازه اى را مشخص نمود. تعريف اندازه اى به ميزان دو برابر حافظه اصلى كامپيوتر براى حداكثر ميزان حافظه مجازى توصيه مى گردد. ميزان حافظه موجود هارد ديسك كه براى حافظه مجازى در نظر گرفته خواهد شد بسيار حاير اهميت است. در صورتى كه فضاى فوق بسيار ناچيز انتخاب گردد، همواره با پيام خطائى مطابق «Out of Memory»، مواجه خواهيم شد. پيشنهاد مى گردد نسبت حافظه مجازى به حافظه اصلى دو به يك باشد. يعنى در صورتى كه حافظه اصلى موجود ۱۶ مگابايت باشد، حداكثر حافظه مجازى را ۳۲ مگابايت در نظر گرفت. يكى از روش هايى كه به منظور بهبود كارايى حافظه مجازى پيشنهاد شده است، (مخصوصاً در موارديكه حجم بالائى از حافظه مجازى مورد نياز باشد) در نظر گرفتن ظرفيت يكسان براى حداقل و حداكثر اندازه حافظه مجازى است. در چنين حالتى در زمان راه اندازى كامپيوتر، سيستم عامل تمام فضاى مورد نياز را اختصاص و در ادامه نيازى به افزايش آن همزمان با اجراى ساير برنامه ها نخواهد بود. در چنين حالتى كارايى سيستم بهبود پيدا خواهد كرد. يكى ديگر از فاكتورهاى مهم در كارائى حافظه مجازى، محل فايل مربوط به حافظه مجازى است. در صورتى كه سيستم كامپيوترى داراى چندين هارد ديسك فيزيكى باشد، (منظور چندين درايو منطقى نيست) مى توان حجم عمليات مربوط به حافظه مجازى را بين هر يك از درايوهاى فيزيكى موجود توزيع كرد. روش فوق در موارديكه از حافظه مجازى در مقياس بالائى استفاده مى گردد، كارائى مطلوبى را بدنبال خواهد داشت.
پنجشنبه 25 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 363]