محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845491974
رنجي سي ساله در گنجي مكتوب
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شاعر حماسه سرا و بزرگ ايراني، حكيم ابوالقاسم فردوسي در سال 329 هجري قمري در روستاي باژ از شهر طوس در خراسان ديده به جهان گشود و عرصه هستي را با تولد خويش پربار ساخت. پدر وي دهقان زاده بود كه در واقع يكي از مالكان روستا به شمار مي آمد. دوران كودكي و جواني فردوسي همزمان با حكومت حكمرانان ساماني بود كه از دوستداران ادب پارسي و شاعر پرور بودند. فردوسي دوران كودكيش را با علاقه وافر به كسب علم و دانش سپري كرد. علاقه به داستانهاي كهن وي را برآن داشت تا شاهنامه را به نظم درآورد. وي پس از مدتها جستجو و يافتن دستمايه اصلي داستانهاي شاهنامه، به مدت سي سال از بهترين ايام زندگي خود را وقف اين كار كرد كه خود او در اين مورد مي گويد: بسي رنج بردم بدين سال سي عجم زنده كردم بدين پارسي به نظم در آوردن شاهنامه در سال 370 آغاز شد، اگرچه انگيزه اصلي فردوسي در اين كار علاقه فراوان به سرودن شعرهاي حماسي در شاهنامه بود و اين فعاليت را قبل از سلطنت سلطان محمود آغاز كرده بود اما پس از گذران دوران جواني و از دست دادن ثروت خويش تصميم گرفت كه آن را به نام پادشاهي بزرگ ثبت كند. اما سلطان محمود به مدايح و اشعار ستايش آميز شاعران، بيش از تاريخ و داستانهاي پهلواني علاقه داشت، لذا قدر سخن فردوسي را ندانست و او را چنانكه شايسته وي بود تشويق نكرد. البته در تاريخ اينگونه ذكر كرده اند كه به دليل حسد حاسدان درباري نسبت به فردوسي و تحريك شاه، اين اثر مورد توجه سلطان محمود واقع نشد. حكيم ابوالقاسم فردوسي، به مدت سي سال توانايي، هنر و طبع شعريش را براي سرودن چنين اثر حماسي برگرفته از شاهنامه ابومنصوري سپري كرد و اثري آفريد كه در تاريخ اسطوره اي ايران بي نظير است، مجموعه اي به يادگار مانده از عهد ساماني، غزنوي و مهمترين سند عظمت زبان فارسي كه بارزترين مظهر شكوه و رونق فرهنگ و تمدن ايران قديم و خزانه لغت و گنجينه ادبـيات فارسي است. از ويژگي هاي اين اثر تاريخي مي توان به بروز تحول و رشد انديشه ايرانيان باستان در آداب و رسوم سنتي آن زمان در ابيات آن اشاره كرد. آداب و رسومي كه در طول زندگي فرهنگي، اجتماعي خود هميشه مستعد پذيرش بهترين آئين ها بوده است، بخصوص آئين هايي كه منشاء الهي داشتند. در واقع فردوسي با خلق حماسه عظيم خود، مواجهه دو فرهنگ ايران و اسلام را به بهترين روش ممكن عينيت بخشيد، اثري كه سرگذشت ملتي را، كه همواره نيكي و روشنايي را ستوده و با بدي و ظلمت ستيز داشته است، در همه ادوار تاريخي تصوير كرده است. شاهنامه فردوسي منظومه مفصلي با 69 هزار بيت است كه داراي سه دوره اساطيري، پهلواني و تاريخ است. دوراني كه هركدام سرشار از زبان قصه هاي، اساطيري و آكنده از رمز و سمبل است. فردوسي پس از اتمام اين اثر تاريخي و مشاهده بي اعتنايي سلطان محمود، خسته از رنجي سي ساله غزنين را ترك گفت و در شهرهاي ديگر متواري شد و سرانجام در سال 411 هجري قمري در زادگاه خويشطوس ديده از جهان فرو بست و در باغي از سراي خويش به خاك سپرده شد و جهان علم و ادب حماسي ايران را با بار اندوهي از ناسپاسي مردم عهد خود از اين اثر جاودان ترك گفت. اين اثر تاريخي، نمايانگر پيشينه اسطوره اي ما ايرانيان است كه آداب، رسوم و فرهنگ پربار پهلوانان ايراني و درسي از اخلاق و درستكاري را به ما نشان مي دهد. امروز پس از گذشت قرن ها، در روز بزرگداشت اين بزرگ مرد خرد و ادب ايران، حكيم ابوالقاسم فردوسي؛ در مي يابيم كه او اين ابيات را پيرامون اثر جاودانه خود بي دليل نسروده است، چرا كه با تحمل رنجي سي ساله، نام خود و اثر جاودانه اش را در ادبيات و تاريخ ايران زمين زنده و پاينده كرد. پي افكندم از نظم كاخي بلند كه از باد و باران نيابد گزند بر اين نامه بر سال ها بگذرد بخواند همي هر كه دارد خرد نميرم از اين پس كه من زنده ام كه تخم سخن را پراكنده ام ك/1 380/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 375]
-
گوناگون
پربازدیدترینها