نيمه دوم سال و اما و اگرهاي موجود! خاموشي هاي توليد كننده اول برق منطقه كي تمام مي شود؟

واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: نيمه دوم سال و اما و اگرهاي موجود! خاموشي هاي توليد كننده اول برق منطقه كي تمام مي شود؟
ماه مهر براي ما يادآور بسياري از رويدادهاست; مدرسه، بوي پاييز، شلوغي خيابان ها و... اما مهر امسال وقايع ديگر را نيز براي مان تداعي مي كند. گاهي وعده هايي از نظرمان گذر مي كند كه در هاله اي از ابهام به سر مي برند. كمي عقب تر برويم; تير، مرداد، شهريور و گرماي تابستان و خاموشي هاي برنامه ريزي شده و غير برنامه ريزي شده، به ياد آن زمان كه مي افتيم، وعده ها در ذهنمان پررنگ تر مي شود. عقب تر برويم; ارديبهشت و خرداد و خاموشي هاي گاه و بي گاه آن زمان هم هنوز خاطرمان است. وعده اتمام اين خاموشي ها را كه جامه عمل به خود نپوشيد نيز از ياد نبرده ايم. وزارت نيرو بارها پيش از تابستان تاكيد كرده بود كه هيچ برنامه اي براي خاموشي ها نداريم و با بهره مندي از مديريت منابع آب و بهره وري موثر از نيروگاه هاي حرارتي سهميه بندي نخواهيم داشت. اما اين وعده در حالي به دست فراموشي سپرده شد كه برنامه خاموشي هايي كه از آن به عنوان احتمالي ياد مي شد، از ابتداي تابستان توسط شركت توزيع نيروي برق كشور اعلام و خاموشي ها اعمال شد. پيش از پايان تابستان و زماني كه انتظار مي رفت خاموشي ها با توجه به كاهش تدريجي دما رنگ باخته و بساطش را از روي زندگي مردم جمع كند، نيز وزير نيرو وعده داد كه تا 10 مهر ماه خاموشي ها به طور كامل برطرف مي شود. اين در حالي است كه به تازگي از زبان وي گفته شده كه وضعيت تامين برق در نيمه دوم سال جاري به وضعيت بارندگي ها بستگي دارد. از آن سو خاموشي هاي احتمالي نيمه دوم سال نيز مطرح و توجيه مي شود. عباس علي آبادي معاون وزير نيرو در امور برق و انرژي در اولين نشست خبري اش از اعمال خاموشي ها در پاييز خبر داد و گفت كه تعمير نيروگاه هاي حرارتي از عوامل خاموشي هاي آينده است كه در تابستان به علت در مدار نبودن نيروگاه هاي برق آبي، كار كرده اند و نتوانسته ايم براي تعمير و بازسازي آن ها اقدامي انجام دهيم; لذا در فصل پاييز مجبور به اين تغييرات هستيم تا در تابستان آينده با مشكل روبه رو نشويم. از طرف ديگر رسول زرگر معاون سابق وزير نيرو در امور آب و آبفا از قبل اظهار كرده كه حتي با فرض نرمال بودن پاييز سال 1387 به علت كم شدن 30 تا 40 درصدي روان آب ها باز هم با مشكل كم آبي مواجه خواهيم بود. بنابراين اين سوال به وجود مي آيد كه روياي "پاياني براي خاموشي هاي برنامه ريزي" به اين زودي ها محقق مي شود؟ البته نبايد از نظر دور داشت كه خاموشي هاي پاييز بسيار كمتر از تابستان بوده، به طوري كه عليرغم اعلام برنامه خاموشي احتمالي در هفته هاي اخير ميزان تحقق اين برنامه به شدت سير نزولي داشته است; به طوري كه طبق اعلام شركت توزيع نيروي برق تهران بزرگ، در هفته گذشته فقط در يك نوبت آن هم در سطح بسيار محدود و زمان كم خاموشي اتفاق افتاد. ضمن اين كه كه مردم نيز با توجه به شرايط به وجود آمده، همكاري بهتري در كاهش مصرف برق داشتند; به طوري كه طبق اعلام، با توجه به نياز مصرف برق و كمبود توليد برق ناشي از خشكسالي، پيش بيني مي شد به طور متوسط تعداد 182 مورد خاموشي به هر مشترك در تابستان امسال اعمال شود كه با همكاري همشهريان تهراني به طور متوسط فقط 34 مورد خاموشي براي هر مشترك رخ داد.
چرا وعده هاي داده شده محقق نمي شود؟
به نظر مي رسد كه برخي وعده ها از قبل هم مشخص است كه احتمال عملي شدن شان بسيار كم است. علاوه بر اين به تازگي وزير نيرو گفته كه در حال حاضر نرخ خاموشي ها در شرايط آرامي است و تا چند روز آينده اين وضعيت مطلوب تر نيز خواهد شد. ولي سوال كارشناسان و دست اندركاران امر اين است كه آيا در اين وعده ها ديدگاه كارشناسان و صاحبنظران لحاظ شده است و يا اين كه اين وعده هاي مقطعي فقط براي كاسته شدن فشارها صورت مي پذيرد؟
به گزارش ايسنا،اگر فرض كنيم اظهارات علي آبادي درباره تعميرات نيروگاه ها و زرگر دربار ه برخورد درباره با كم آبي، دلايل كافي براي خاموشي هاي آينده باشند، آيا هنگامي كه اين وعده به مردم داده شد، مسئولان امر نمي دانستند كه نيروگاه هاي حرارتي در پاييز به تعمير نياز دارند و يا نمي دانستند كه در سال آينده نيز همچنان با معضل خشكسالي دست به گريبان هستيم؟ طبق گفته فعالان و كارشناسان اين صنعت، مسئولان امر مي گويند كه بدون همكاري مردم اتمام خاموشي ها امكان ندارد. درست است كه بايد درست مصرف كردن، صرفه جويي وهمكاري ملي را سرلوحه قرار داد، ولي آيا صحيح است كه براي تامين برق كشور نگاهمان به صرفه جويي مشتركان باشد و يا به قول برخي مسئولان، چشم به دعاي باران و نزول بركات آسماني داشته باشيم!؟ ازسوي ديگر اين سوال مطرح است كه هرچند كشورمان رتبه اول توليد اسمي برق منطقه و مقام 17 جهان را داراست، ولي آيا اين رتبه به تنهايي براي كشور مي تواند يك حسن به حساب آيد؟ با نگاهي دقيق تر به صنعت برق كشور در مقايسه با صنعت برق كشورهاي با وسعت مشابه و كشورهاي پيشرفته مي توان دريافت كه اين مقدار توليد هرچند كه در نگاه اول مي تواند براي ما حسن به حساب آيد، ولي اين كه با توليد سالانه 170 گيگاوات ساعت نتوانيم حتي برق مورد نياز داخل كشور را تامين كنيم، بايد در نحوه مديريت مصرف تجديدنظر شود. اگرچه ايران كشوري وسيعي است و تامين برق آن مشكل تر، ولي همين وسعت زياد پتانسيل هايي را همانند استفاده بيش تر از انرژي هاي نو در اختيارمان قرار داده كه اگر از آن ها به طور درست بهره برداري شود، ديگر با مشكلات كمبود انرژي مواجه نخواهيم بود و فراموش نكنيم كه همين وسعت ها و پتانسيل هاست كه باعث شده ايران از نظر توليد داراي رتبه يك در منطقه باشد. البته به گفته وزير نيرو نيروگاه هاي در دست ساخت وزارت نيرو تا پايان دولت نهم وارد مدار مي شود و در نيمه دوم سال جاري نيز نيروگاه هاي چابهار، اردبيل و خرمشهر به بهره برداري خواهد رسيد كه با وارد مدار شدن ديگر نيروگاه هاي در دست ساخت، 3 هزار مگاوات برق سال آينده وارد مدار مي شود.حال سوالي كه مطرح مي شود، اين است كه هرچند با كاهش دماي هوا و در مدار رفتن دوباره تعدادي از نيروگاه ها تا حدي وضعيت تامين برق مطلوب تر و خاموشي ها كمتر خواهد شد، ولي در اين باره آيا نبايد اقدام اساسي براي مواجهه با شرايط خاص همانند امسال تدارك ديده شود تا اگر با خشكسالي يا بروز مشكل در سوخت هاي فسيلي روبه رو شديم، آمادگي تامين مطلوب برق را داشته باشيم؟
چهارشنبه 24 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابتکار]

[مشاهده در: www.ebtekarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]