109 استاد برجسته در بيانيه يي در مورد توسعه علمي كشور اعلام كردند نگراني درباره آينده دانشگاه

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: 109 استاد برجسته در بيانيه يي در مورد توسعه علمي كشور اعلام كردند نگراني درباره آينده دانشگاه
گروه سياسي؛ 109 استاد برجسته دانشگاه هاي كشور با انتشار بيانيه يي سرگشاده نگراني خود را در باب سرنوشت دانشگاه و توسعه علمي كشور بيان كردند و خواستار تجديدنظر اساسي در سياست هاي آموزشي كشور شدند. نظر به اهميت اين بيانيه متن كامل آن بدون هيچ گونه توضيح و تفسيري منتشر مي شود.اين بيانيه به عنوان گزارش جمعي از اعضاي هيات علمي از وضعيت كنوني دانشگاه ها و پاره يي نگراني ها در مورد بي توجهي به گسترش زمينه هاي فرهنگي و ساختاري توسعه علمي كشور و عدم پايبندي به قانون برنامه چهارم در خصوص استقرار «توسعه مبتني بر دانايي»، به دانشگاهيان و مردم فرهيخته ايران تقديم مي شود. اين بيانيه همچنين هشداري است به مسوولان در مورد گسترش سطحي نگري و نگاه غيرنظام مند و اتخاذ روش هاي تبليغاتي در ارائه آمار و اطلاعات علمي و تمركزگرايي از طريق ناديده گرفتن ضرورت هايي چون ارتقاي كيفيت آموزشي و پژوهشي، افزايش مشاركت دانشگاهيان، تقويت ارزش هاي حرفه يي و علمي. اين نوشتار همچنين بيانگر دغدغه هايي است در مورد عدم رعايت حريم و استقلال علمي دانشگاه، كاهش منزلت دانش و دانشمندان و برخوردهاي بعضاً امنيتي كه آرامش فكري و ذهني دانشگاهيان را با مخاطره مواجه ساخته است. در اين گزارش رخدادها و روندهاي نگران كننده مربوط به وضعيت دانشگاه ها و توسعه علمي كشور در سه محور زير بيان مي شود؛ 1- تضعيف بنيان هاي برنامه يي و ساختاري توسعه علمي، 2- دگرگون سازي فرهنگ و كاركردهاي دانشگاه و 3- كاهش مشاركت استادان و دانشجويان.

تضعيف بنيان هاي برنامه يي و ساختاري

1- در برنامه هاي سوم و چهارم توسعه ، دانشگاه ها به عنوان نهادهاي مستقل و برخوردار از اختيارات لازم به رسميت شناخته شده اند و بايد زمينه هاي توسعه آموزشي و پژوهشي خود را به منظور پيشبرد مرزهاي دانش و توسعه سرمايه انساني براي پاسخگويي به نيازهاي كنوني و ساختن آينده كشور فراهم كنند. اما گسترش تصدي گري دولتي، ناديده گرفتن استقلال دانشگاه ها و كاهش اختيارات هيات هاي امنا، دانشگاه ها را به واحدهاي ناكارآمد تبديل كرده و آنها را با محدوديت ها و مشكلات زيادي در ارتقاي كيفيت و پيشبرد برنامه هاي آموزشي و پژوهشي خود روبه رو كرده است. 2- برنامه هاي سوم و چهارم توسعه فرصتي تاريخي براي رشد متوازن بخش هاي علمي و اقتصادي كشور فراهم كرده و مسووليت بهره برداري مناسب از آن را به عهده وزارت علوم، تحقيقات و فناوري به عنوان نهادي انديشه ساز و چابك براي توسعه علوم و فناوري گذاشته است. اما متاسفانه برخلاف جهت گيري اين برنامه ها در سال هاي اخير، اتخاذ سياست هاي تصدي گرايانه وزارت علوم، تحقيقات و فناوري باعث تضعيف اصلي ترين وظيفه آن در سياستگذاري و برنامه ريزي كلان توسعه علمي شده است. 3- واگذاري برخي از وظايف و اختيارات وزارت علوم، تحقيقات و فناوري به طيفي از نهادهاي گوناگون موجب ساختارزدايي و غيرنهادينه ساختن فرآيندهاي توسعه علمي و از هم گسستگي در مديريت كلان نظام علم و فناوري شده و پويايي و انسجام لازم براي توسعه علمي را به مخاطره انداخته است.

?دگرگون سازي فرهنگ و كاركردهاي دانشگاه

1- در حال حاضر دانشگاه به مثابه سازماني تابع، منفعل و نيازمند دخالت دائمي دستگاه هاي دولتي تحت قيموميت نهادهاي غيرعلمي تلقي مي شود. اين رويكرد به تضعيف بنيان هاي علمي و دگرگون سازي فرهنگ و كاركرد دانشگاه به عنوان نهاد مستقل علمي و مولد انديشه خلاق و نقاد و اثرگذار بر روند توسعه كشور انجاميده است. 2- كاهش نقش دانش و ظرفيت هاي كارشناسي در ساماندهي امور جامعه به امري نگران كننده تبديل شده است. ناديده گرفتن هشدارهاي دانشگاهيان در زمينه هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي موجب به حاشيه رانده شدن دانشگاه ها و نخبگان، زوال سرمايه اجتماعي و آسيب پذيري جامعه ايراني در سطوح ملي و بين المللي شده است. 3- كم توجهي به ضرورت آزادي علمي در فعاليت هاي آموزشي و پژوهشي و ايجاد محدوديت در نقد علمي ديدگاه ها، سياست ها و برنامه هاي موجود نقش دانشگاه را در آفرينش هاي علمي، روشنگري اجتماعي و پشتيباني محققانه و انديشمندانه از برنامه هاي توسعه تضعيف كرده است. 4- افزايش دسترسي به آموزش عالي از سياست هاي مهم كشور به ويژه در طول برنامه هاي سوم و چهارم توسعه به شمار مي آيد، ولي گسترش بي رويه جمعيت دانشجويي بدون تامين منابع و امكانات كافي در سال هاي اخير كيفيت آموزش عالي را به مخاطره انداخته است. 5- فقدان مشاركت هاي سازمان يافته دانشگاهيان و نهادهاي علمي، تحقيقاتي و آموزشي در سياستگذاري، تعيين اولويت ها و تخصيص اعتبارات پژوهش و فناوري به توزيع ناشفاف اين اعتبارات و كاهش اثربخشي پروژه هاي تحقيقاتي انجاميده است. 6- كاهش حمايت از انجمن هاي علمي، تخصصي و حرفه يي و ايجاد محدوديت براي آنها باعث كاهش مشاركت اين نهادها در فرآيندهاي مشاوره، تصميم سازي و گسترش مشاركت هاي غيرنهادمند شده است.

كاهش مشاركت استادان و دانشجويان

1- بازنشسته كردن استادان ممتاز و نخبه كشور و ايجاد محدوديت هاي اداري و سياسي به ويژه در علوم انساني و اجتماعي موجب محروم ماندن دانشگاه ها از استادان برجسته، صاحب فكر و مستقلي شده است كه سال ها باعث افتخار و انگيزش دانشجويان بوده اند.

2- بر مبناي تجربيات دانشگاه هاي برتر، مديران سطوح مختلف دانشگاهي از يك سو بايد با مشاركت اعضاي هيات علمي تعيين شوند و از سوي ديگر فضاي دانشگاه ها در برابر تحولات روزمره از ثبات و پايداري نسبي برخوردار باشند. در سال هاي اخير كم توجهي به نقش و نظر دانشگاهيان در انتخاب مسوولان رده هاي مختلف دانشگاهي به كاهش انگيزه و بهره وري اعضاي هيات علمي انجاميده و نقش دانشگاه در فرآيندهاي گسترش پويايي و ثبات در جامعه را تقليل داده است.

3- برخلاف سنت هاي رايج دانشگاهي، جذب اعضاي هيات علمي از مقوله يي تخصصي و اداري مستقل و در صلاحيت گروه هاي آموزشي و نهادهاي درون دانشگاهي به يك پديده يي پيچيده، متمركز و حتي خارج از اختيار وزارت علوم، تحقيقات و فناوري تبديل شده است.

4- برخوردهاي امنيتي و انضباطي با تشكل هاي قانوني و منتقد دانشجويي و به تعطيلي كشاندن و تصرف فضاها و امكانات آنها و صدور احكام محروميت از تحصيل براي فعالان دانشجويي فضاي دانشگاه را دچار ركود و بي نشاطي كرده و مشاركت دانشجويان را در فعاليت هاي فرهنگي و سياسي كاهش داده است.

5- اعمال انواع سهميه هاي جنسيتي، منطقه يي، بومي و خاص در آزمون هاي سراسري و محروم ساختن بعضي از متقاضيان تحصيلات تكميلي با عنوان دانشجويان ستاره دار برخي از متقاضيان برتر را از انتخاب رشته مورد نظر خود يا اساساً از ورود به دانشگاه محروم ساخته است. ادامه اين روند موجب سلب اعتماد عمومي به فرآيندهاي سنجش علمي دانشجويان بر مبناي رقابت استعدادها و همچنين موجب كاهش اميد به آينده در ميان جوانان مي شود.

پيامدها و انتظارات

نظام اجرايي كشور با فاصله گرفتن از تفكر كارشناسي و مرجعيت دانشگاه در زمينه توسعه پايدار، عادلانه و مردم سالار، شكاف هاي تاريخي بين نخبگان و حاكميت را دامن مي زند. در جامعه ايران برمبناي مطالعات دهه گذشته، دانشگاه از جايگاه معتبر اجتماعي و دانشگاهيان از بالاترين سطح اعتماد مردم برخوردار هستند اما روندها و رخدادهاي نگران كننده مورد اشاره، پيامدهاي مخاطره آميزي در تضعيف منزلت دانشگاه به عنوان كانون توليد و اشاعه انديشه خلاق، نقاد و توسعه گرا به همراه دارد. تداوم اين رويه ها دانشگاه را به كانوني يك بعدي و تك صدايي و ناتوان از پاسخگويي به نيازهاي گسترده و مسائل پيچيده توسعه همه جانبه تبديل خواهد كرد. نخبگان علمي و دانش آموختگان دانشگاهي در شرايط محروميت از مشاركت در فرآيندهاي بهسازي جامعه يا فاقد انگيزه و بهره وري مي شوند يا چاره يي جز مهاجرت نمي يابند. كاهش انگيزش يا مهاجرت حاملان انديشه و دانش از كشور، جامعه مستعد ايراني را از بصيرت ها و نقدهاي عالمانه اين نخبگان فكري در جهت پاسخگويي خردمندانه به نيازها و چالش هاي پيش رو محروم مي سازد.

امضاكنندگان زير، اين بيانيه را به عنوان سندي از نگراني ها و هشدارهاي خود در باب سرنوشت دانشگاه و توسعه علمي كشور منتشر و قضاوت در مورد محتواي آن را به عموم مردم، به قشر فرهيخته و علاقه مند به دانش، دانشجو و دانشگاه واگذار مي كنند. اما همچنين اميدوارند مسوولان ذي ربط با مشكلات و نگراني هاي موجود برخورد شايسته يي داشته و در جهت رفع اين نگراني ها اقدامات سازنده يي را در پيش گيرند. بر اين اساس، از دست اندركاران انتظار مي رود به جاي دنبال كردن شيوه هاي غير برنامه يي، متمركز و غير مشاركتي كنوني، به تقويت دستاوردهاي چشمگير كشور به ويژه در دهه گذشته در زمينه توسعه علوم و فناوري و استقلال دانشگاه ها بپردازند و به خصوص ساز و كارهاي موثر در توسعه علمي پايدار همچون تقويت فضاي مناسب فعاليت هاي علمي و آزادي انديشه نقاد و خلاق در بين استادان و دانشجويان را بيش از پيش مورد توجه قرار دهند.

امضاكنندگان

1- دكتر عباس بهرام، 2- دكتر عزيزالله تاجيك اسماعيلي، 3- دكتر سيدحسين سراج زاده،

4- دكتر عليرضا مرادي، 5- دكتر عباس منوچهري،

6- دكتر سعيد معيدفر، 7- دكتر ناصر فكوهي،

8- دكتر نعمت الله فاضلي، 9- دكتر حميدرضا جلايي پور، 10- دكتر حسن محدثي، 11- دكتر ابراهيم صالحي عمران، 12- دكتر يعقوب موسوي، 13- دكتر احمد فشار، 14- دكتر سيدمحمد توكلي، 15- دكتر حسن آقايي 16- دكتر مهدي كشميري، 17- دكتر محمدجواد منعم 18- دكتر مقصود فراستخواه، 19- دكتر محمدامين قانعي راد، 20- دكتر روزبه معيني، 21- دكتر سيدحميد فتحي، 22- دكتر مصطفي كريميان اقبال، 23- دكتر علي محدث، 24- دكتر جواد شكراللهي مغاني، 25- دكترمحمدباقر منهاج،

26- دكتر مصطفي معين، 27- دكتر جعفر ميلي منفرد، 28- دكتر رضا فرجي دانا، 29- دكتر فخرالدين دانش، 30- دكتر فرهاد درويش، 31- دكتر سيداحمد معتمدي، 32-دكتر عبدالرضا افتخاري، 33- دكتر ناصر بورجرديان، 34- دكتر اسدالله رضوي، 35- دكتر عبدالحميد رياضي، 36- دكتر حسين عسگريان ابيانه 37-دكتر مرتضي ميرمحمد رضايي، 38- دكتر اسماعيل قافله باشي، 39- دكتر محمد شفيع صفاري، 40- دكتر عبدالجواد احمدي، 41- دكتر علي اصغر سلطاني، 42- دكتر سيدابولحسن نائيني، 43- دكتر مسعود البرزي، 44- دكتر محمدرضا رازفر 45- دكتر عباس عباسي، 46- دكتر مسعود شمس بخش، 47- دكتر مهدي قمشي، 48- دكتر محمدعلي وحدت،

49- دكتر محمدرضا آقاابراهيمي، 50- دكتر محمدعلي ناصري، 51- دكتر ابراهيم واشقاني فراهاني، 52- دكتر جعفر كامبورزيا، 53- دكتر اكبر خياطي 54- دكتر رحيم عبادي، 55- دكتر سيدناصر هاشمي، 56- دكتر علي پايا، 57- دكتر محمدهادي خوش تقاضا، 58- دكتر مسعود صفايي مقدم، 59- دكتر برات قباديان، 60- دكتر عليرضا ربيعي، 61- دكتر محمدرضا تاجيك، 62- دكتر جعفر توفيقي، 63- دكتر يوسف ثبوتي، 64- دكتر سيدصفدر حسيني، 65- دكتر هادي خانيكي، 66- دكتر فرهاد رحمتي، 67- دكتر عبدالله رمضان زاده، 68- دكتر محمدتقي صالحي، 69- دكتر مجتبي صديقي، 70- دكتر غلامرضا ظريفيان، 71- دكتر محمد ستاري فر، 72- دكتر ناصر شمس، 73- دكتر ابراهيم شيري، 74- دكتر محمدجواد رسايي، 75- دكتر علي قنبري، 76- دكتر رضا سميع زاده، 77- دكتر جلال بختياري، 78- دكتر محسن كديور، 79- دكتر محمودرضا بهبهاني، 80- دكتر غلامعلي منتظر، 81- دكتر محمود مهرمحمدي، 82- دكتر آقافخر ميرلوحي، 83- دكتر ابراهيم قاسمي نژاد،84- دكتر تقي آزادارمكي 85- دكتر علي شكفته راد، 86- دكتر پرويز احسان زاده- 87- دكتر حسن حاج قاسم، 88- دكتر علي شكوري راد، 89- دكتر بهروز وحيدي، 90- دكتر رضا صراف، 91- دكتر غلامرضا مرادي، 92- دكتر سيدحسين حسينيان،93- دكتر محسن بهشتي سرست، 94- دكتر حسن رئيسيان، 95- دكتر ذكرالله محمدي، 96- دكتر سيدعلي محمدموسوي، 97- دكتر نصرالله عسگري، 98- دكتر صفر فضلي، 99- دكتر حسين ايمانيه، 100- مهندس سيدمحمد حسين پروين نيا،101- مهندس بهروز صحابه، 102- دكتر سيدحسين صادقي، 103- دكتر رضا افضل زاده، 104- دكتر وحيد احمدي، 105- دكتر جلال بختياري، 106- دكتر ابوالحسن رياضي، 107- دكتر محمدعلي ادريس، 108- دكتر محمدمهدي سالاري راد 109- دكتر سيدعلي ميرحسني.
سه شنبه 23 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]