واضح آرشیو وب فارسی:فارس: تحليل فارس ائتلاف ميشل عون و حزبالله لبنان خنثي كننده توطئه دشمنان
خبرگزاري فارس: ائتلاف رهبر جريان آزاد ملي لبنان با حزبالله اين كشور توانسته نقش بسزايي در خنثي كردن توطئههاي كشورهاي غربي عليه سلاح مقاومت و منافع ملي لبنان داشته باشد و روند تحولات سياسي اين كشور را در مسير همگرايي گروهها براي ساختن آينده روشن قرار دهد.
به گزارش فارس، ميشل عون سالها در ارتش لبنان خدمت و در جنگهاي داخلي اين كشور سمت فرماندهي ارتش را به عهده داشت اما بهخاطر اختلافاتي كه با حافظ اسد رئيس جمهور فقيد سوريه داشت با نظاميان اين كشور در لبنان درگير شد و پس از آن مجبور به ترك بيروت شد.
جنگ داخلي با امضاي پيمان مكه از سوي گروهها و طوايف لبناني پايان يافت و ثبات و آرامش به اين كشور بازگشت ولي اين آرامش بيش از يكي دو دهه ادامه نيافت و لبنان بار ديگر دستخوش ناامني و تنشهاي سياسي شد. اين مسئله سبب شد تا ميشل عون پس از سالها اقامت در پاريس به فكر بازگشت به لبنان بيفتد و بخواهد در پايان دادن به تنشهاي سياسي و ترسيم چشم انداز تحولات آينده كشور خود نقش آفريني كند.
ميشل عون در سال 1384 وارد لبنان شد و در انتخابات پارلماني اين كشور شركت كرد و به عنوان يكي از نمايندگان طائفه ماروني به پارلمان راه يافت و با همكاري ساير نمايندگان فراكسيون "اصلاح و تغيير" را تاسيس كرد.
در اين سال، كشورهاي منطقهاي و فرامنطقهاي با بهرهگيري از گروههاي متحد خود در لبنان كوشيدند بر اختلافات دامن بزنند. آنها انگشت بر موضوعي گذاشتند كه امنيت را براي رژيم صهيونيستي به ارمغان مي آورد و مردم لبنان را در برابر اين رژيم بيدفاع مي ساخت، با مطرح شدن بحث خلع سلاح مقاومت ميشل عون جانب حزبالله و گروههاي مقاومت را گرفت.
در اين سالها عرصه سياسي لبنان به دو طيف تقسيم شده بود، جناحي خواستار خلع سلاح تمام گروه هاي شبه نظامي از جمله حزبالله لبنان بودند و جناح مقابل با استناد به تهديدات امنيتي رژيم صهيونيستي خواهان حفظ سلاح مقاومت شدند.
ايستادگي در مقابل جناحي كه از حمايت همه جانبه غرب برخوردار بود، ضرورت همكاري تنگاتنگ گروههاي حامي حفظ سلاح مقاومت را دو چندان كرد و همين مسئله سبب تعميق روابط ميشل عون با حزبالله شد. بطوري كه در جنگ 33 روزه (حمله رژيم صهيونيستي به لبنان در تابستان 2006) عون حمايت بيدريغي از يك ميليون آواره اين جنگ كرد. رهبر جريان آزاد ملي لبنان 600 هزار شيعه آواره جنگ 33 روزه را در مناطق مسيحينشين اسكان داد و اين درحالي بود كه جابجايي صدها هزار آواره در آن شرايط كاري بسيار دشوار و سخت به شمار ميرفت.
اين نكته بديهي است كه حمايت از آوارگان جنگي و تامين مايحتاج آنان از وظايف اوليه دولتهاست اما از آنجايي كه جناح حاكم لبنان ( ائتلاف 14) ميخواست طيف مقاومت را تحت فشار قراردهد دولت فواد سنيوره به بانكهاي لبنان دستور داد تا از نقد كردن چكهاي ميشل عون كه در اختيار آوارگان قرار داشت، خودداري كنند.
با وجود اين كارشكنيها، مقاومت توانست طمع تلخ شكست را به ارتش شكست ناپذير اسرائيل بچشاند.
وقتي كه حزبالله به عنوان پيروز ميدان جنگ 33 روزه درخشيد، ميشل عون نقش برجستهاي در اين درخشش داشت. اين مسئله سبب شد تا جايگاه عون در ميان مسيحيان و ساير طوايف لبناني تقويت شود، به گونهاي كه وي به يكي از چهرههاي متنفذ مسيحي تبديل شد. در اينجا مناسب است به اين نكته اشاره شود كه در لبنان معروف است بيشتر مسيحيان اين كشور در حزب آزاد ملي به رهبري ميشل عون عضويت دارند.
در حقيقت جنگ 33روزه نه تنها سبب تضعيف حاميان سلاح مقاومت نشد بلكه روابط آنها را به بهترين صورت تحكيم بخشيد. نمونه بارز اين موضوع را ميتوان در انتخاب رئيس جمهور جديد لبنان ملاحظه كرد. با وجودي كه ميشل عون از جايگاه بسيار مستحكمي در ميان مسيحيان لبناني برخوردار بود و شرايط لازم را براي احراز رياست جمهوري داشت اما به توصيه حزبالله توجه و از نامزدي در انتخابات رياست جمهوري صرف نظر كرد تا يكي ديگر از شخصيتهاي لبناني بتواند از پارلمان اين كشور راي اعتماد بگيرد چرا كه ائتلاف 14 مارس با رياست جمهوري رهبر جريان آزاد ملي مخالف بود.
در حقيقت توجه كردن ميشل عون به توصيه حزبالله سبب شد تا توافقنامه دوحه از خطر نابودي نجات پيدا كند و روند پايان دادن به بحران سياسي لبنان راه خود را ادامه دهد تا مردم اين كشور پس از سالها تحمل ناامني و بيثباتي سياسي از نعمت امنيت و آسايش برخوردار شوند.
انتهاي پيام/.
سه شنبه 23 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]