واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ستاره شناسی نامرئی
ستارگان بخاطر انتشار نور قابل رؤیت هستند. ولی در فضا انواع دیگری از تشعشع هست که نمی*توانیم آن را ببینیم. این تشعشع نامرئی حاوی اطلاعاتی درباره اجرامی نظیر حفره سیاه است. اگر چه تلسکوپهای زمینی بخشی از این تشعشع را جمع می*کنند، اما ستاره شناسان باید تجهیزاتشان را به بالای جو زمین بفرستند تا نامرئی*ترین تشعشعات را مطالعه کنند.
مشاهده امواج
تشعشع نامرئی را با ابزار گوناگون از تلسکوپهای
زمینی گرفته تا ماهواره*ها شناسایی می*کنند.
طیف الکترومغناطیسی
همه اجسام آسمانی امواج الکترومغناطیسی منتشر می*کنند. هر چه جسم گرمتر باشد، انرژی بیشتری ساطع می*کند. اجرام سماوی بسیار گرم تشعشعاتی با طول موجهای کوتاه پر انرژی و اجرام سردتر تشعشعاتی با طول موجهای بلند کم انرژی منتشر می*کنند. اشعه*های گاما پر انرژی*ترین امواج الکترومغناطیسی هستند، ولی امواج رادیویی کمترین انرژی را دارند.
ستاره شناسی اشعه ایکس
جو زمین در مقابل پرتوهای ایکس کدر است. از این رو برای مشاهده پرتوهای ایکس دستگاههای آشکارساز باید در بالای جو باشند و باید توسط موشکها یا اقمار مصنوعی به آنجا برده شوند. این خواسته اجتناب ناپذیر، ستاره شناسی پرتو ایکس را از نظر مالی در وضعیتی قرار می*دهد که با دیگر شاخه*های جدیدا توسعه یافته ستاره شناسی تفاوت دارد. مطالعات فضایی درباره اشعه ایکس توسط ماهواره*ها یا موشکها انجام می*شود. زیرا تشعشع این اشعه نمی*تواند از جو زمین بگذرد.
ستاره شناسی با مایکروویو
بر خلاف موج رادیویی ، امواج مایکرو ویو نمی*توانند به لایه*های تحتانی جو نفوذ کنند. همانند ماهواره*ها ، تلسکوپهای مستقر در قلل کوهستان نظیر مائوناکیا در هاوایی و لاسیلا در شیلی می*توانند آنها را شناسایی کنند. امواج مایکرو ویو می*توانند به ستاره شناسان بگویند چه موادی در ابرهای غباری و گازی در بین ستارگان وجود دارد. نتایج مطالعات کاوشگر تشعشع زمینه کیهانی کوبه) ، که با امواج مایکروویو کار می*کرد، در سال 1992 صحت نظریه انفجار بزرگ را تقویت کرد.
ترتیب میزان قدرت انرژی از چب به راست
ستاره شناسی با اشعه مادون قرمز
همه اجرام آسمانی مقداری امواج مادون قرمز ساطع می*کنند. بخار آب بخشهای تحتانی جو این اشعه را جذب می*کند. بنابراین برای یافتن آن باید تلسکوپها در ارتفاعات یا روی ماهواره*ها نصب شوند. ستاره شناسان می*توانند با سنجش اشعه مادون قرمز ، اجرامی را مشاهده کنند که ابرهای متراکم غبار نظیر سحابی جبار ، که محل تولد ستارگان است ، آنها را احاطه کرده*اند. آنها همچنین می*توانند حلقه*های گازی پیرامون ستارگان ، که محل تشکیل سیارات هستند ، را رصد کنند. ماهواره ستاره شناسی مادون قرمز آیراس در سال 1983 پرتاپ شد و بیش از 200 هزار منبع را برای این اشعه کشف نمود.
ستاره شناسی اشعه گاما
ستارگان بخاطر انتشار نور قابل رؤیت هستند. ولی در فضا انواع دیگری از تشعشعات هست که نمی*توانیم آن را ببینیم. این تشعشع نامرئی حاوی اطلاعاتی درباره اجرامی نظیر حفره سیاه است. اگر چه تلسکوپهای زمینی بخشی از این تشعشع را جمع می*کنند، اما ستاره شناسان باید تجهیزاتشان را به بالای جو زمین بفرستند تا نامرئی*ترین تشعشعات را مطالعه کنند.
ستاره شناسی با اشعه ماورا بنفش
ستارگان گرم از خود تشعشع ماورا بنفش ساطع می*کنند، که معمولا جو زمین مانع رسیدن آن به زمین می*شود. بنابراین همیشه تلسکوپهای ماورا بنفش بر روی ماهواره*ها نصب می*شوند. به جای شیشه که این نوع تشعشع را جذب می*کند ، با یک کانی به نام کوارتز آینه*های تلسکوپ را می*سازند. این آینه*ها پوشش مخصوصی دارند که می*توانند امواج فرابنفش را منعکس کنند. کاوشگر بین المللی ماورا بنفش IUE در سال 1978 پرتاب شد. که تا کنون موفق بوده و امکان مطالعه اجرامی نظیر ابرنواخترها را فراهم نموده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]