سلامت زنان محور سلامت خانواده

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: /۲۸ مهر روز ملي سلامت زنان/سلامت زنان محور سلامت خانواده
خبرگزاري دانشجويان ايران - منطقه يزد برخورداري از سلامت، حق همه انسان هاست بويژه براي زنان كه در تامين بهداشت و سلامت جامعه نقش موثرتر و مهمتري از مردان عهده دار هستند، از همين رو شعار امسال سازمان جهاني بهداشت اين بود كه « سلامت زنان محور سلامت خانواده».به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)-منطقه يزد، آمارها نشان مي دهد، 30 درصد از زنان بين 15 تا 49 ساله دچار كم خوني هستند يا كمبود يد در زنان ايراني دو برابر مردان است.اين نتايج گواه بر اين است كه تامين سلامت زنان نسبت به مردان بسيار مشكلتر است، عواملي نظير تبعيض، فرصت‌هاي نابرابر اقتصادي، شغلي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي، عدم دسترسي به آموزش مناسب و كافي، بويژه نداشتن سواد بهداشتي، مهمترين موانع تحقق سلامت زنان كشور را تشكيل مي دهند. با آنكه آمار، حاكي از طول عمر بيشتر زنان نسبت به مردان است ولي كيفيت زندگي آنان به گونه اي جدي و با مشكل همراه است كه زنان به نسبت بيش از مردان دچار عوارض حاد ، شرايط مزمن و معلوليت هاي طولاني مدت و كوتاه مدت مي شوند ، چنانچه اين مشكلات و مشكلاتي اعم از سوء تغذيه ، كار طاقت فرسا ، زايمان هاي مكرر و ديگر مسائل فرهنگي و اجتماعي موثر بر سلامت آنها ناديده انگاشته شود، سلامت خانواده آنان در كنار سلامت خودشان آسيب خواهد ديد لذا برنامه ريزي و انجام اقدامات عملي در جهت تامين و ارتقاي سلامت زنان با رويكردي جنسيتي و ايجاد فرصتهاي برابر براي آنها، راهكار منطقي براي حل معضلات بهداشتي سلامتي زنان است. با توجه به نقش موثر زنان در انجام مسووليت تامين بهداشت و سلامت خانواده و جامعه و با توجه به آمار كه نيمي از جمعيت كشور زنان هستند ، به همين منظور براساس سياست هاي كلي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مبني بر بهبود سلامت زنان از نظر كاهش مرگ و مير مادران حين زايمان، پيشگيري از معلوليت ها و بيماري ها، ارتقاي كيفي تغذيه، تنظيم خانواده ، مراقبت اطفال، بهداشت محيط و غيره و شاخصهاي بهداشتي بهبود داشته و در نتيجه موجب بهبود سلامت زنان شده است.شايد مهمترين عامل مرگ و مير زنان در سالهاي گذشته ، مرگ و مير مادران ناشي از بارداري بوده است كه با رشد خدمات سلامت و افزايش آگاهي بهداشتي زنان از اين مساله ، امروزه به وضعيت مطلوبي رسيده ايم. اما وضعيت زنان چه به لحاظ جمعيت شناسي و چه از نظر مسائل بهداشتي ايجاب مي كند كه يك طرح جامع و ملي براي بهبود سلامت زنان تبيين شود در همين زمينه توسعه مشاركت هاي فرهنگي اجتماعي زنان ، به ميزان 0.25 درصد با در نظر گرفتن اولويت هاي كشوري سلامت زنان در محورهاي بهداشت باروري ، بهداشت روان ، اصلاح فرهنگ تغذيه ، تقويت سازمان هاي غيردولتي زنان مرتبط با سلامت زنان و مسائل فرهنگي موثر بر سلامت دانشجويان دختر هزينه شده است. مسائل بهداشتي زنان امروز ، آسيبهاي خود را در حوزه بهداشت رواني نشان مي دهد ميزان بالاي افسردگي و خودكشي در زنان ، طلاق ، زنان خياباني و مسائلي از اين دست گواه بر اين مدعاست. از طرحهاي در دست اقدام براي ارتقاي سلامت رواني زنان ، طرحهاي مداخله اي آموزش مهارت هاي زندگي است كه هدف آن ، بررسي آموزش نحوه برقراري ارتباط بين افراد خانواده در افزايش كيفيت زندگي و تهيه مدل آموزشي متناسب با فرهنگ ايراني است. وجود فرهنگ غالب مردسالاري در جامعه و خانواده ، حضور بيشتر مردان در پستهاي مديريتي و تصميم گيري و وجود اهرم اقتصادي در دست آنان ، متاسفانه برنامه ريزي براي مشاركت مردان در عرصه سلامت نسبتا ضعيف بود لذا اثرات نامطلوبي كه موجب محدوديت پيشرفت در عرصه سلامت ما شود ، بيشتر متوجه زنان خواهد بود.از آنجا كه در فرآيند توسعه، نيروي انساني از اركان اصلي است و زنان به عنوان نيمي از جمعيت انساني از جايگاه ويژه اي برخوردارند. بنابراين عدالت اجتماعي ايجاب مي كند هيچ گونه تبعيضي وجود نداشته باشد و همه اقشار جامعه از نتايج توسعه ، يكسان بهره مند شوند ، در اين ميان ، از يك طرف وضعيت زنان و مردان به صورت متعادل نبوده و همواره زنان از نظر تاريخي يك قدم عقب تر از مردان بوده اند ، از سوي ديگر نيازهاي زنان و مردان متفاوت است لذا ضرورت نگاه جنسيتي در برنامه ريزي ها اول به دليل همين عقب ماندگي تاريخي زنان از مردان ، دوم تفاوت در نيازها و سوم به دليل تفاوت بيولوژيكي زن و مرد است. گرايش به غذاهاي آماده و انتخاب جايگزين فرنگي براي غذاهاي سنتي ايراني از جمله عواملي اند كه سلامت جسماني زنان را تهديد مي كند. البته در كنار مساله تغذيه بايد تحرك و بهره وري كم از آفتاب را هم در نظر گرفت كه به مشكلات زنان دامن مي زند، فقر حركتي در دختران به رشد آنان آسيب مي رساند ، طبق آمار اعلام شده ، سرانه فضاي ورزشي دختران در مدارس 17 سانتي متر است در حالي كه فضاي استاندارد براي اين كار ، 250 سانتي متر است.عجيب نيست اگر بدانيد قابليت جسماني زنان 18 تا 26 سال ايراني مساوي با قابليت جسماني زنان 50 ساله فرانسوي برآورد شده است.فقر حركتي در زنان كه بر اثر بالا رفتن سن ، چاقي، يائسگي و كم تحركي ايجاد مي شود، پوكي استخوان به بار مي آورد. با توجه به بهبود شاخصهاي ذكر شده كه همگي در رابطه با ارتقاي سطح سلامت زنان است و نيز براي قوانين حمايتي در خصوص سلامت زنان جامعه هنوز راه بسيار زيادي در پيش است تا به ايده آل هاي شاخصها دست يابيم، برنامه ريزي در جهت ارتقاي سطح سلامت زنان جامعه از اهميت زيادي برخوردار است، چرا كه سلامت 75 درصد از جامعه، يعني زنان و فرزندان به طور مستقيم و سلامت 25 درصد جامعه به طور غير مستقيم (مردان) لذا اگر سلامت ، محور توسعه پايدار است ، زن محور سلامت است. انتهاي پيام
يکشنبه 21 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]