واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: حكم مرگ براى مرد بدبين
گروه حوادث ـ مرد بدبين كه با طرح نقشه اى مرگبار، سناريوى قتل مرد همسايه را طراحى و اجرا كرده بود ديروز پس از محاكمه در دادگاه كيفرى استان تهران به مرگ محكوم شد.
گزارش پرونده
۲۲ تير ۸۶ مردى با مراجعه به مأموران پليس از ناپديدن شدن مرموز پسرش على خبر داد. او گفت: صبح امروز پسرم طبق معمول هميشه براى رفتن به محل كارش از خانه خارج شد اما دقايقى بعد از طريق همسايه ها متوجه شديم ماشين او در پاركينگ روشن مانده اما خبرى از خودش نبود. پس از تشكيل پرونده بازپرس شعبه دوم دادسراى امور جنايى كرج دستور داد پرينت مكالمات تلفن همراه مقتول بررسى شود. بدين ترتيب پليس تلفن خانه يكى از همسايگان را به دست آورد. از آنجايى كه مرد همسايه از زمان ناپديد شدن على كمتر به آپارتمانش رفت و آمد مى كرد، همسر وى تحت تحقيق قرار گرفت. فاطمه نيز به مأموران گفت: شوهرم به من و على مشكوك بود. به همين خاطر حدس مى زنم او على را به قتل رسانده است. بدين ترتيب شوهر اين زن نيز كه «على» نام داشت پس از دستگيرى تحت بازجويى قرار گرفت و منكر اطلاع از سرنوشت مرد همسايه شد. اما سرانجام با كشف اسلحه كمرى در خانه متهم، او وقتى خود را در برابر دلايل و مدارك محكمه پسند پليس ديد، لب به اعتراف گشود. بدين ترتيب با گذشت چند ماه، وى به قتل اعتراف كرد و جزئيات ماجرا و محل سوزاندن جسد را به مأموران نشان داد.
دادگاه
در جلسه محاكمه ديروز كه در شعبه( 71) دادگاه كيفرى استان تهران به رياست قاضى «نورالله عزيز محمدى» برگزار شد، ابتدا قاضى «حيدرى» - نماينده دادستان - پس از قرائت كيفرخواست خواستار مجازات متهم شد. سپس اولياى دم خواستار قصاص عامل مرگ پسرشان شدند. در ادامه جلسه على - متهم به قتل ۳۴ ساله - نيز به دفاع از خود پرداخت و گفت: متأسفانه با داشتن ۳ فرزند متوجه خيانت همسرم شدم.
به همين خاطر يك روز او را تهديد به مرگ كردم كه وادار به اعتراف شد. پس از آن تصميم گرفتم تا انتقام سختى از او و مرد همسايه بگيرم. به همين خاطر در پى فرصتى مناسب بودم تا اين كه صبح روز حادثه مقتول را هنگام رفتن به محل كارش ديدم. همان موقع او را به بهانه اى به داخل خانه كشاندم و در فرصتى مناسب با چاقو او را از پا درآوردم. چند ساعت بعد هم جسد را در پتو پيچيده و آن را در بيابان هاى اطراف كرج آتش زدم.
قاضى: آيا نقشه قتل همسرت را نيز داشتى
متهم: او را زجركش مى كردم. هر روز با چاقو و ميله همسرم را مى زدم.
قاضى: هنگام قتل همسرت كجا بود
متهم: او از مدت ها قبل از ترس جانش به خانه پدرم رفته بود و آنجا زندگى مى كرد.
قاضى: چرا لباس هاى مقتول را درآوردى
متهم: براى پاك كردن آثار جرم در خانه. بعد هم لباس ها را همراه جسد سوزاندم.
قاضى: تو با ادعاى دفاع از ناموس مرتكب جنايت شدى. پس چرا ۴ ماه فرارى بودى
متهم: اگر با مراجعه به پليس خودم را معرفى مى كردم، گرفتار مى شدم. در ادامه جلسه رسيدگى، فاطمه - 26 ساله - به جايگاه احضار شد و گفت: مقتول چند بار به صورت تلفنى مزاحمم شد. با تذكرهايى كه به او دادم، تماس هايش قطع شد. شوهرم مرد بداخلاقى است، من با اطلاع از ارتباط پنهانى او با فروشنده مغازه اش تصميم به طلاق داشتم. ولى شوهرم هميشه كتكم مى زد. يك بار هم وقتى در پاركينگ ساختمان با دسته جاروبرقى مرا مى زد، مقتول ما را ديد. او روز بعد با ناراحتى تماس گرفت و از رفتار خشن شوهرم ابراز نگرانى كرد. اما من به تندى جوابش را دادم. ما هيچ ارتباطى با هم نداشتيم و براى آن كه خون مردى به ناحق نريزد و تباه نشود، حاضرم سوگند بخورم. همسر و مادر مقتول هم در همان ساختمان زندگى مى كردند و من با آنها رفت و آمد داشتم. اما شوهرم كه اصرار مرا براى طلاق مى ديد، فكر مى كرد پاى شخص ديگرى در ميان است. در حالى كه انگيزه من براى جدايى رفتارهاى خطرناك شوهرم بود. قاضى عزيز محمدى و ۴ قاضى مستشار دادگاه كيفرى استان تهران پس از پايان محاكمه وارد شور شده و على را به قصاص نفس - اعدام - محكوم و فاطمه را از اتهام رابطه نامشروع تبرئه كردند.
يکشنبه 21 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 228]