کمک های اولیه در بهمن برف

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: بهمن شناسي

به توده اي از هر جامد که روي شيب ريزش کند بهمن گويند. مانند بهمن برف ، بهمن شن ، ماسه و يا سنگ. برف بهمن به چهار نوع تقسيم مي شود :
- برف شل خشک : برفي که در هواي شد مي بارد و گوله نمي شود كه مشخصات آن سبكي - دارا بودن اكسيژن زياد در درون آن - بارش آن در دماي زير صفر درجه و خطرناک ترين نوع بهمن است
- بهمن پوردي : اين نوع بهمن با ايجاد حالت خفگي و مسدود کردن مجاري تنفسي باعث مرگ فرد مي شود
- برف سفت خشک : برف شل خشکي که مدتي مانده و در اثر بخار ايجادشده از پايين و آب شدن برف رويي همراه است.
- برف شل خيس : برفي که سنگين و آبکي است كه مشخصات آن سنگيني - نداشتن اكسيژن زياد - بارش در دماي صفر درجه - چسبيدن به لباس و گتر و راحت گلوله شدن در دست ميباشد .
لايه هاي برف :

- لايه پودري روي لايه يخ زده که فشرده باشد بهمن حتمي است
- لايه يخ زده و فشرده روي هم که احتمال وقوع بهمن بسيار كم است .
عوامل تاثير گزار در برف :

در دماي كم برف يخ مي زند پس هر چه دما پايين تر و هوا سردتر باشد احتمال ريزش بهمن كم تر است . باد باعث انباشته شدن برف و ريزش آن مي شود پس افزايش وزش باد برابر با افزايش خطر بهمن است . در ارتفاع بالا برف آب نمي شود و حجم برف زياد مي شود پس احتمال بهمن بيشتر است . هر يک متر مکعب برف خالص 800 کيلوگرم وزن دارد
انواع بهمن (برف):

1- تخته اي
2- پودري يا گرده اي
3- آبکي يا شل آب
بهمن پودري : يک بهمن عظيم پوردي ، ممکن است فشاري از 5 تا 50 تن بر مت مربع ايجاد نمايد . ابر برفي گسترش يابنده ممکن است با سرعتي افزون بر 125 متر بر ثانيه (280 مايل در ساعت ) سير نموده و پيشاپيش آن يک جريان هواي نيرومند حرکت نمايد .
بهمن تخته اي : اين نوع بهمن روي يالها تشکيل مي شود . اين نوع بهمن ها نقاب ندارند . برف هاي شل خيس و سفت خشک تشکيل دهنده اين نوع بهمن مي باشند .
راه مقابله : از لحاض تئوري تنها راه مقابله با اين نوع بهمن پريدن از روي آن مي باشد.
بهمن آبکي يا شل آب : در موقع ريزش باعث منجمد شدن فرد مي شود.
زمان و مكان سقوط

بهمن چگونه در كوهستان شكل ميگشرد؟ در چه مناطقي از كوهها، بهمن سقوط ميكند؟ وزن بهمن و سرعت حركت آن به چه ميزان است و بالاخره چگونه ميتوان خود را از مسير حركت بهمن رهانيد و از مهلكه نجات يافت؟ در چه جاهايي خطر بهمن وجود دارد؟
1- شيب، يكي از عوامل بسيار مهم در سقوط بهمن است. روي شيبهاي خيلي تند (بيشتر از 50 درجه) چون برف قبل از انباشته شدن به طور طبيعي به پايين سرازير ميشود، خطر سقوط بهمن معمولاً زياد نيست. روي شيبهاي خيلي ملايم (كمتر از 25 درجه) نيز خطر بهمن معمولاً زياد نيست. تحقيقات بهمنشناسان فرانسوي نشان ميدهد كه بهمنهاي تختهاي، عمدتاً روي شيبهاي 30 تا 45 درجه است و بيشترين بهمنها از روي شيبهاي 35 تا 40 درجه سقوط كرده است. كوهنوردان و اسكيبازان امريكايي اهميت فوقالعادهاي براي عامل شيب قائل هستند. هر كوهنورد يا اسكيباز كوه، هميشه يك شيبسنج كوچك در جيب دارد تا با آن ميزان خطر ريزش بهمن را برآورد كند.
2- با تند شدن شيب، ثبات لايهفوقاني برف كاهش يافته و خطر بهمن افزايش مييابد.
3- پوشش زمين. پوشش طبيعي خاك كه ارتباط بين مانتو برفي (توده برف) و خاك را برقرار ميكند نيز البته نه به اندازه شيب، مهم است. زمينهاي صاف و صيقلي و يا بدون ستي و بلندي و شيبهايي كه داراي بوتههاي كوچك يا چمنزار و علف هستند، بهمنخيز است. به عكس، شبهاي پر سنگلاخ و به ويژه با تختهسنگهاي بزرگ و يا درخت و درختچه و يا بوتههاي بزرگ- مثل گون- معمولاً برف را به خوبي نگه ميدارند. يكنواختي شيب بسيار خطرناك است. به همين خاطر معمولاً با خاكبرداري، لين شيبها را پلهپله ميكنند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 278]