واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: پاسخ از نظر شيعه، سجده بايد بر زمين (خاك و سنگ) و چيزهاى غير خوراكى كه از زمين مى رويد باشد و سجده بر خاك از همه بهتر است. زيرا كه سجده تذلّل و خشوع در برابر پروردگار است و زمانى كه نمازگزار، پيشانى را كه اشرف اعضاى بدن است بر خاك مى مالد، عبوديت و تذلل خويش را به نهايت مى رساند.از نظر شيعه رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) و مسلمانان صدر اسلام نيز بر خاك يا سنگ يا حصير سجده مى كردند; زيرا در كف مساجد و منازل سنگ ريزه و خاك بود و حداقل مفروش به حصير بود و گاهى قطعه اى پوست گوسفندى براى نشستن خود يا ميهمان پهن مى كردند نيازى به گذاشتن چيزى نبود بلكه بر همان خاك و شن و يا حصير كف مسجد و اتاق سجده مى كردند. ولى امروزه كه تقريباً همه منازل و مساجد مفروش به فرشهاى نخى و پشمى مى باشد و از طرفى هميشه به خاك دسترسى نيست و همراه بودن آن مشكلاتى دارد، شيعيان قطعه اى از خاك پاك را به صورت مهر به همراه برمى دارند تا هم بر خاك سجده كرده باشند و هم از طهارت محل سجده از شرايط صحت نماز است اطمينان داشته باشند. شيعه براى اثبات نظر خود به روايات زيادى از ائمه اهل بيت(عليهم السلام) استدلال كرده است و معتقد است كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) و صحابه نيز بر ارض «سنگ و خاك» سجده مى كردند و به برخى از رواياتى كه در منابع اهل سنت آمده است نيز، به عنوان مؤيد همين مطلب، استناد نموده است زيرا در اين روايات كيفيّت سجده پيامبر و ياران او بيان شده است و آن حضرت از سجده كردن بر لباس و گوشه عمامه و ... منع كرده است. در اين جا به چند روايت اشاره مى شود: 1ـ احمدبن حنبل در مسند خود روايت كند كه: "عَنْ جابِربْنِ عَبْدِاللّهِ اْلاَنْصارى قالَ: كُنْتُ اَصَلّى مَعَ النَّبىِّ(صلى الله عليه وآله وسلم) فَاخِذُ قَبْضَةً مِنْ الْحِصى، فَاَجْعَلُها فى كَفّى ثُمَّ اُحَوِّلُها اِلىَ الْكَفِّ اْلاُخْرى حَتّى تَبْرُدَ ثُمَّ اضَعُها لِجِبينى، حَتّى اَسْجُدَ عَلَيْها مِنْ شَدّةِ الْحَرِّ"([1]) «جابربن عبداله انصارى گويد: من با رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) نماز ظهر را مى خواندم از شدت گرما مشتى از سنگ ريزه بر مى داشتم و در مشت خود نگه مى داشتم و سپس آن را به مشت ديگرم منتقل مى كردم تا سنگ ريزه ها سرد شود و سپس آن را در جلو خود قرار مى دادم تا بر آن سجده كنم.» و روشن است كه اگر سجده بر غير زمين جايز بود، صحابه رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)بر لباسهايشان سجده مى كردند و اين زحمات را براى سرد كردن سنگ ريزه ها متحمل نمى شدند. 2ـ "رُوِىَ اَنَّ النَّبىَ(صلى الله عليه وآله وسلم) كانَ اِذا سَجَدَ رَفَعَ العِمامَةَ عَنْ جِبْهَتِهِ"([2]) «روايت شده است كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) هرگاه سجده مى كرد عمامه را از پيشانيش بالا مى زد.» 3ـ عَنْ اِبْنَ عَبّاس: "كانَ رَسوُلُ اللّهِ(صلى الله عليه وآله وسلم) يُصَلّى عَلَى الْخُمرةِ""([3]) همچنين از انس بن مالك، عايشه، ام سلمه، ميمونه، ام سليم و عبدالله بن عمر نقل شده است كه همه آن ها گفته اند رسول خدا بر .... نماز مى خواند. اينك كه با نظريه شيعه در اين مسأله آشنا شديد مناسب است به دو نكته ديگر نيز توجه داشته باشيم. گرچه مذاهب اهل سنت سجده بر فرش و ... را جايز مى دانند ولى به اتفاق همه مذاهب اسلامى سجده كردن بر خاك و سنگ جايز است و مى توان گفت كه اختلاف شيعه و سنى در مورد محل سجده اين است كه اهل سنت توسعه بيشترى قايل هستند. نكته دوم اين كه همه مسلمانان معتقد و متفق اند كه سجده فقط خضوع و خشوع براى پروردگار جهان است سجده بر مهر و سنگ پرستش مهر و سنگ نيست همچنان كه سجده بر فرش و سجاده پرستش فرش و سجاده نيست بلكه نمازگزار براى خدا بر مهر و سنگ يا فرش سجده مى كند و فرق است بين سجده بر خاك و فرش و سجده براى خاك و فرش و ... پاورقی: 1 - مسند احمد، ج 2، ص 327 2 - الطبقات الكبرى، ج 1، ص 151 3 - مسند احمد، ج 1، ص 269 مرکز پاسخگو: موسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی http://www.mazaheb.com :
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 142]