روستای قرمز ابیانه+عکس

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: کاشان : گرم و خشک و با مردمی مذهبی. به قول بعضيها دارالمومنين با هوای گرم و خشک و خاک آلود اگه از مکان های زیبا و تاریخی و طبیعی این شهر مثل : باغ فین ، مدرسه و مسجد آقا بزرگ ، قمصر و .... دیدن کردید حتما به روستای بسیار زیبای ابیانه سر بزنید .

ابيانه يه روستای خيلی قديميه که فاصله کمی با کاشان داره. اگه فکر می کنين ممکنه شباهتی با کاشان داشته باشه سخت در اشتباهين! ابيانه يه روستای کوهستانيه. توی اون روزايی که ما از گرما توی کاشان کباب شده بوديم، توی کوچه های ابيانه هنوز برف رو زمين نشسته بود. توی راه پر از باغای انار بود. درختای بی برگی که انارهای قرمز ازشون آويزون بودن. خنکی هوا آدمو سر حال مياورد. دهکده خيلی سوت و کور بود. فقط چند تا پيرزن و پيرمرد. بعد هم اون دورترا چند تا بچه رو ديدم که دنبال هم می دويدن. همين. نه هيچ جوونی نه هيچ آدم ميانسالی!

عجيبه که آب و هوا اينقدر روی خصوصيات مردم تاثير ميذاره. روی آداب و رفتارشون، لباس پوشيدنشون و حتی خونه ساختنشون. خونه های ابيانه بی نظيرن. با يه گل اخرايی رنگ پوشيده شدن و پنجره های چوبی ارسی دارن. تمام روستا قرمزه. وسط ده يه امامزاده هست که يه حوض آب بزرگ وسطش قرار داره. آب از کوه مياد پايين رودخونه می شه، از وسط امامزاده رد می شه و بعد ميره که مزرعه های پايين رو آبياری کنه.

وقتی توی ایران سیاحت می کنی احتمالا مثل من یه سوال برات پیدا میشه که این امامزاده های وسط کوه چقدر عجيب هستند . و عجیبتر از آن محل قرار گیریشونه که از فواصل دور قابل دیدن هستند حتی در کوره راه ها و روستا های صعبول عبور و قتی به این موضوعات فکر می کنم به یاد سخن یکی از بزرگان می افتم (آیت الله کوهستانی یکی از عرفای بزرگ می فرماید : اینان "امامزاده ها" را ظالمان می خواستند در غریبی و بی کسی بکشند تا یادی و نامی از این بزرگان و پدرانشان باقی نماند آما خداوند نخاست گمنام به مانند پس به آنها عزت ابدی بخشید )

خادم امامزاده يه پيرمرد بود باصفا و با چهرهای نورانی البته چروک خورده درست مثل بقيه خادمها تو بقيه امامزاده ها. ازش پرسيدم پس جوونای روستاتون کجا هستن؟ گفت مردم ابيانه از باهوشترين افراد ايران هستن. خيلی از اونها پستهای بالای دولتی و حکومتی رو دارن. و خيلی از جوونهای ما الان تو خارج از کشور مشغول تحصيل هستن. فقط تابستونا ميان سری به پدر بزرگا و مادر بزرگاشون بزنن. بقيه زنا و مردا هم الان اون پايين توی مزرعه ها مشغول کارن.

به دره سرسبزی که زير پای کوه پهن شده بود نگاه کردم. از توی صحن امامزاده قشنگ می تونستی وايسی و به تمام دشت نگاه کنی گویی که در مرتفع ترین و به قول نظامیا منطقه صوقولجیشی ویژه ای بود.

ابيانه روستايی با خونه های قرمز رنگ و باغهای انار، روستايی با جوونهای باهوش، روستايی با پيرزنهايی که هنوز لباس محلی می پوشن، روستايی که از طرف يونسکو به عنوان يک محل حفاظت شده اعلام شده...

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1832]