تلخ‌ و شيرين خوابگاه.../ چند هشدار براي آنان كه زندگي خوابگاهي را انتخاب مي‌كنند

واضح آرشیو وب فارسی:برنا نيوز: تلخ‌ و شيرين خوابگاه.../ چند هشدار براي آنان كه زندگي خوابگاهي را انتخاب مي‌كنند
هفته اول انگار آمده‌اي اردو. هرچند همان ابتدا زيستن با 4 يا 9 يا 11 نفر در يك اتاق، زندگي ايل نشيني را به ذهنت متبادر مي‌كند... بايد براي روابط خودت حد و مرز قائل باشي. هر فردي با هر نوع خُلقي بايد ترم اول را با احتياط سپري كند تا تضميني باشد براي به سلامت گذراندن دوران زندگي خوابگاهي...اين توقع زيادي و فكر محالي است كه در خوابگاه بتوانيم براي زندگي كردن شرايط ايده‌آلي را فراهم كنيم. افراد حاضر در اتاق هرچقدر هم مهربان و دلسوز باشند نه مي‌خواهند و نه مي‌توانند از حق خود به نفع ديگري انصراف دهند...

باشگاه جواني برنا/ ليلا باقري- آنقدر دغدغه قبولي و شكستن سد كنكور را داري كه وقت كمتري براي فكر كردن به مشكلات و مصائب خوابگاه باقي مي‌ماند. البته علت ديگري هم وجود دارد آنهم خواب خوش انتقالي گرفتن و جابجايي و دست آخر جمله " يك كارش مي‌كنيم و حالا بگذار قبول شويم تا بعد...".

اما وقتي قبول شدي و بعد از ثبت‌ نام وارد مرحله گرفتن خوابگاه و به عبارتي بطن ماجرا شدي به خوبي ملتفت مي‌شوي كه هيچ راه مفري براي گريز از خوابگاه نيست، مگر انصراف و بخشيدن عطاي دانشگاه به لقاي خانه و خانواده...

هفته اول انگار آمده‌اي اردو. هرچند همان ابتدا زيستن با 4 يا 9 يا 11 نفر در يك اتاق، زندگي ايل نشيني را به ذهنت متبادر مي‌كند اما اگر فقط كمي به گپ و گفت و بريز و بپاش با دوستان خود عادت داشته باشي حداقل دو سه روز اول احساس ناراحتي به جز دلتنگي براي خانواده نداري.

با گذشت زمان است كه خوش گذشتن زندگي اردويي كم‌كم جاي خود را به لايه‌هاي زيرين اين زندگي، كه گاه چندان هم خوش نيستند، مي دهد. تا جايي كه استوارترين شخصيت‌ها هم ممكن است در مقابل اين مشكلات كم بياورند. فقط يك عده از افراد مي‌توانند زندگي خوابگاهي را تمام و كمال ادامه دهند، كساني كه رگ بي‌خيالي‌شان نسبت به مسائل ورم كرده‌تر از ديگران است. هرچند زندگي خوابگاهي بالاخره بي‌خيالترين افراد را نيز وادار به واكنش‌هاي مختلف مي‌كند. به هر حال توجه افراد به برخي مسائل رايج در خوابگاه‌ها، قبل از ورود و جهت پيشگيري و علاج واقعه قبل از وقوع مي‌تواند خالي از لطف نباشد. البته حتما مستحضر هستيد آنچه در اين گزارش بيان مي‌شود مربوط به خوابگاه دخترانه است، يقينا!

ساز ناكوك هم‌اتاقي و روابطي كه ...

شايد باورتان نشود اما اصلا نمي‌توانيد متصور شويد وقتي روزهاي اول شام جلويتان استامبولي مي‌گذارند كه از بوي بد چربي‌اش تنفس برايتان مشكل مي‌شود و هرچه سعي مي‌كنيد، نمي‌توانيد ماهيت گوشت داخل برنج را تشخيص دهيد، چه حالي بهتان دست مي‌دهد. قول مي‌دهم حتي اگر شده براي چند ثانيه با تمام وجود مي‌خواهيد چمدانتان را ببنيديد و برويد. البته اين قول را هم مي‌دهم كه چمدان شما حداقل به خاطر خوراك و مكان زندگي و ... هيچ گاه جدا به قصد انصراف بسته نمي‌شود.

مشكلاتي نظير كيفيت غذا و مكان زندگي و شلوغي اتاق تنها بخشي از مصائب است كه البته بيشتر از ساير موارد به آن پرداخته شده است. چون اولين صحنه‌اي است كه افراد با آن مواجه مي‌شوند و در ذهن قبل از ورود به خوابگاه ساخته مي‌شود. مشكلات ريز و درشتي وجود دارد كه هرچند شايد اساسي نباشند اما مثل تكه گوشتي كه لاي دندان بماند و هيچ رقمه بيرون نيايد در تمام مدت آزارت مي‌دهد، حتي اگر به حضورش عادت كني.

شلوغي اتاق و هم‌اتاقي‌هايي كه با تمام اينكه سعي شده‌است از يك شهر باشند باز هم داراي سلايق مختلف هستند، سفره مشترك، سكوتي كه فقط آخر هفته ها يافت مي‌شود،‌ ساز هم ‌اتاقي‌هايي كه قالب مواقع ناكوك نواخته مي‌شود و ... تنها بخشي از اين مشكلات است.

فرشته صابري كه تجربه زندگي خوابگاهي را داشته است در گفتگو با برنا، درباره زيستن با چند هم‌اتاقي مي‌گويد:" اين توقع زيادي و فكر محالي است كه در خوابگاه بتوانيم براي زندگي كردن شرايط ايده‌آلي را فراهم كنيم. افراد حاضر در اتاق هرچقدر هم مهربان و دلسوز باشند نه مي‌خواهند و نه مي‌توانند از حق خود به نفع ديگري انصراف دهند. اينكه گاهي مسئول خوابگاه مشخص مي‌كند كه فرضا ساعت 11 خاموشي است يعني هم اتاقي من حق دارد ساعت 11 چراغ اتاق را خاموش كند و بخوابد! هرچند كه اين اتفاق برخلاف ميل ساير هم اتاقي‌ها تنها زماني رخ مي‌دهد كه پاي لج و لجبازي در ميان باشد."

وي درباره چاره زيستن مسالمت آميز با ديگر هم اتاقي‌ها نيز مي‌گويد:" اين كه چطور بتوانيم با هم اتاقي‌ها كنار بياييم كاملا بستگي به قوانين نانوشته و ناگفته بين افراد دارد كه با برخوردهاي بين بچه‌ها در ماه اول شكل مي‌گيرد؛ اينكه افراد چقدر حاضرند خودشان را گاهي ناديده بگيرند تا پس انداز اخلاقي باشد براي زماني كه خودشان نياز دارند فرد مقابل از خود گذشتگي به خرج دهد."

وي در اين باره تصريح مي‌كند:" نكته بسيار مهمي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه افراد به اصطلاح نبايد در ماه‌هاي اول تخته گاز بروند. نه افراط و نه تفريط. كساني كه در روزهاي اول خواهان اجراي تام قوانين هستند ماههاي بعد با شرمندگي مجبور مي‌شوند از موضع خود پايين بيايند تا زندگي به كامشان تلخ نشود. آنهايي هم كه مهر و محبت مادريشان در ماه اول چنان گُل مي‌كند كه بي دريغ در حق دوستان خود لطف كرده و تا جايي كه از دستشان بر مي‌آيد كارهاي اتاق و حتي كارهاي شخصي هم اتاقي‌هاي خود را انجام مي‌دهند، ممكن است پس از مدتي كه رفتار متقابلي را مشاهده نكردند دچار سرخوردگي و حزني عميق شوند. قبول كنيد كه محبت بدون دريغ را اول خدا مي‌كند و بعد مادر."

آدم بدون خط قرمز در خوابگاه، خودش خط قرمز است

از تمام مشكلات كه بگذريم زندگي خوابگاهي شيريني‌هايي دارد كه بعد فارغ التحصيلي حسابي به مكافات‌هايش مي‌چربد و آنچه برايت به جا مي‌گذارد خاطرات خوش است. از حق نگذريم خوابگاه آدم‌ها را حسابي بزرگ مي‌كند و كلي تجربه برايت مي‌آورد تو را از كساني كه اين دوران را نگذراندند پخته‌تر و باتجربه تر مي‌كند. خوابگاه ياد مي‌دهد زودرنج نباشي، وسواس نداشته باشي، سطح توقعت را هم تا سطح يك زندگي ايل نشيني پايين بياوري. و مهم‌تر از همه اينها كلي آدم مختلف و اخلاق‌هاي متفاوت مي‌بيني و در مقابل رفتار با هركدام كمي تا قسمتي آب ديده مي‌شوي. البته اين قسمت آب ديده شدن گاه با كمي تحمل درد و جريحه دار شدن احساسات همراه است.

منيره صادقي نيز در گفتگو با برنا، با اشاره به تجربياتي كه در ارتباط با هم اتاقي‌ها و تبديل شدن آنان به دوستان صميمي براي خود دارد، مي‌گويد:" بايد براي روابط خودت حد و مرز قائل باشي. هر فردي با هر نوع خُلقي بايد ترم اول را با احتياط سپري كند تا تضميني باشد براي به سلامت گذراندن دوران زندگي خوابگاهي. در خوابگاه افرادي هستند كه آنقدر با هم صميمي مي‌شوند كه در يكديگر كاملا حل مي‌شوند. گاه دوستي‌هاي دو نفره كاملا حالت غير نرمالي به خود مي‌گيرد؛ تنظيم ساعت غذا خوردن و استحمام و اوقات بيكاري و بيرون رفتن تنها بخش ظاهري است كه منجر به عدم استقلال افراد و پيشرفتشان مي‌شود. اينكه تمام لحظات خود را با فرد ديگري بگذراني مي‌تواند عواقب چندان خوشي نداشته باشد. بوجود آمدن توقع نابجا،‌ نگراني براي نگه داشتن اين رابطه صميمي و گاه ترس از بوجود آمدن شريك و رقيب از جمله مواردي است كه مي‌تواند بار رواني زيادي براي افراد داشته باشد."

به گزارش برنا، اين درحالي است كه به عقيده روانشناسان اين گونه ارتباطهاي نزديك و بدون مرز بين دوستان ناشي از كمبود عاطفي افراد در خوابگاه و دوري از خانواده است. محبتي كه در خانه توسط افراد متعددي تامين مي‌شده، نمي‌تواند به صورت سالم و بدور از استرس توسط دوستان خوابگاهي جبران شود. علاوه بر اين موارد ذكر شده نيز زهرا حسني درباره شكل گيري اين روابط در خوابگاه معتقد است: " وقتي در محيط خانواده قرار داريم عاطفه از طرفه پدر مادر و خواهر و برادر تامين مي‌شود و روابط دلسوزانه است در حالي كه در خوابگاه ممكن است چنين روابطي خيلي هم دلسوزانه نباشد. افراد بايد قبل از ورود چارچوب روابط خود را با ديگران مشخص كنند. "

يك وجب جاي خصوصي، آنم آرزوست

بستگي دارد شانس بياوري يا نه. باور كن اين يكي ديگر اصلا دست خودت نيست كه خوابگاهت فضاي باز داشته باشد يا نه. تو در آن خوابگاه ماندگار شوي يا نه... يكي از معضلات اساسي دانشجويان در خوابگاه نداشتن فضايي است كه بتوانند تنها باشند. چه مواقعي كه حال و حوصله ندارند و چه مواقعي كه مي‌خواهند بدون مزاحمت ديگران درس بخوانند.

در بيشتر خوابگاه‌هاي دولتي چنين امكاني فراهم است البته تنها به مدت دو ترم. اكثر خوابگاههاي دولتي داراي فضاي باز و راهروهاي بزرگ و نمازخانه و سالن مطالعه هستند و افراد مي توانند علاوه بر فضاي تخت خود به مكان‌هاي ديگري هم براي خلوت كردن با خود دل ببندند. اما مشكل درست وقتي شروع مي‌شود كه بايد بقيه طول تحصيلت را در خوابگاه خصوصي بگذراني. خوابگاه خصوصي هم يعني ساختماني چند طبقه در مركز شهر. يعني در هر طبقه ممكن است تنها يك سرويس بهداشتي و حمام وجود داشته باشد و در عوض 5-4 اتاق چند تخته كه بستگي به ظرفيت دارد. اتاقهايي با معماري آپارتمان‌هاي مسكوني. يعني سقفي كوتاه و مساحتي محدود براي تخت‌هاي دو طبقه.

علاوه بر مشكلات زيستي در فضاي تنگ و خفه مي‌توان به عدم وجود امكاناتي نظير كامپيوتر و اينترنت، فضاي كافي جهت انجام‌ پروژه‌هاي عملي و نمازخانه و سالن مطالعه و ... نيز اشاره كرد.
جا دارد به اين نكته نيز اشاره كنم كه اكثر خوابگاههاي خصوصي تحت نظارت مستقيم دانشگاه مربوطه نيست و همين مسئله باعث لجام گسيختگي در كنترل شرايط خوابگاه و اتفاقاتي كه در خوابگاه رخ مي‌دهد،‌ مي‌شود. البته بسياري از دانشجويان ممكن است در اين شرايط اجاره كردن خانه را به زندگي در خوابگاه خصوصي ترجيح دهند كه آنهم در جاي خود داراي مصائب ديگري است.

با تمام اين اوصاف فردي كه با شخصيتي محكم و به دور از تزلزل و سلامت روان وارد چنين محيطي مي‌شود نه تنها مي‌تواند به سلامت اين دوران را سپري كرده و بر نكات منفي چيره شود، بلكه مي تواند شخصي مثبت و اثرگذار در دوستان هم ‌اتاقي خود نيز باشد...

***

در باشگاه جواني برنا ثبت نام كنيد: [email protected]
دوشنبه 15 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: برنا نيوز]

[مشاهده در: www.bornanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]