كيا جورابچيان و تباني هايش در گفت وگو با روزنامه «گاردين» من دلال نيستم

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: كيا جورابچيان و تباني هايش در گفت وگو با روزنامه «گاردين» من دلال نيستم
ترجمه؛ شيوا آباء

چشمان كيا جورابچيان كه روي صندلي ويژه ورزشگاه امارات، استاديوم خانگي توپچي ها نشسته از شادي برق مي زند. روبين فن پرسي گل اول تيمش را زده و همه چيز مطابق ميل آرسنالي ها پيش مي رود. «فوتبال همين است.»

«كيا» ميهمان اختصاصي براي تماشاي بازي آرسنال- پورتو در چارچوب مسابقات ليگ قهرمانان اروپا بود و براي ديدن مسابقه تيم مورد علاقه اش در جايگاه ويژه حضور داشت.

از زماني كه پسر بچه بود به آرسنال علاقه داشت؛ همان دوراني كه همزمان با انقلاب ايران از ايران رفت. در سال هاي پس از آن آرام آرام وارد حيطه تجارت شد و عمده فعاليت هايش هم واسطه گري هاي مختلف در بازار فروش نفت، بازار بورس و سهام و حتي در دوره يي در انگليس در كار خريد و فروش ماشين بود. در همان سال هاي زندگي اش در انگليس بود كه براي نخستين بار جرقه خريد سهام يك باشگاه به ذهنش خطور كرد اما اين چيزي نبود كه از عهده او برآيد. به جايش كيا جورابچيان راه ديگري را پيدا كرد كه داخل تشكيلات فوتبالي شود و باشگاه برزيلي كورينتيانس را انتخاب كرد و به واسطه آشنايي اش با چند تاجر برزيلي راهي امريكاي جنوبي شد تا در پشت پرده سيستم مديريتي باشگاه براي نقل و انتقالات بازيكنان به اين تيم كمك كند. داستان هاي پيچيده مالي او در برزيل باعث شد پليس فدرال پرونده هايش را دنبال كند و در نهايت به او اتهام فساد مالي و رشوه خواري را بزند. دادگاه هاي زيادي عليه او برگزار و تمام حساب هاي بانكي اش مسدود شد. اما در تمام مدت او با كمك وكلاي زبردست و خبره يي كه داشت تلاش كرد بي گناهي اش را در دادگاه اثبات كند و هرگز اتهام تباني و فساد مالي را در فوتبال برزيل نپذيرفت. اما در نهايت نامش به عنوان يكي از مهم ترين و بزرگ ترين دلال هاي فوتبالي كه زيرپوستي تباني هاي بي شماري در ترانسفر بازيكن به باشگاه هاي مختلف انجام مي داد، سر زبان ها افتاد.

هنگامي كه خاوير ماسچرانو و كارلوس تبس كورينتياس را به مقصد وستهام ترك كردند خيلي ها متوجه قدرت و نفوذ جورابچيان حتي در فوتبال جزيره هم شدند. در ابتدا اما ماجرا چندان مهم به نظر نمي رسيد چرا كه دو بازيكن جوان و نه چندان سرشناس از يك تيم نه چندان معروف برزيلي به تيمي در انگليس آمده بودند كه در اولين فصل بازگشتش به ليگ برتر در مكان نهم جدول ايستاده بود. اما اين معامله آينده خوبي داشت. خيلي زود روساي وستهام متوجه شدند اين دو بازيكن آرژانتيني چيزي فراتر از بازيكنان معمولي خودشان هستند، قرارداد قرضي آرژانتيني هاي وستهام بدون هيچ تبصره و قانون محكمي بسته شد و وستهام حقي بابت واگذاري شان نداشت. از سوي ديگر باشگاهي كه در راس اوليه مسووليت فروش اين دو بازيكن را به عهده داشت كورينتيانس نبود، كمپاني هاي «مديا اسپورت»، «MSI» و آژانس «GSA» به رياست كيا جورابچيان حق واگذاري و فروش آنها را به عهده داشتند و در اين ميان وستهامي ها بدون اينكه هيچ منفعتي عايدشان شود فقط نقش يك واسطه بدون سود را در اين ميان بازي كردند. با نقض قوانين ليگ برتر مسوولان وستهام هم با اتحاديه فوتبال و آژانس نقل و انتقالات درگير شدند چرا كه خاوير ماسچرانو راهي ليورپول شد و اين برخلاف قوانين فوتبال باشگاهي انگليس بود، چرا كه هيچ تبصره و قانوني در متن قرارداد ماسچرانو و تبس مبني بر اينكه باشگاه وستهام حق فروش بازيكنان آرژانتيني اش را دارد، وجود نداشت. در آوريل سال 2007 آنها معادل 5/5 ميليون پوند جريمه شدند و كيا جورابچيان هم عليه آنها شكايت كرد. اين دو بازيكن آرژانتيني متعلق به آژانس MSI وي بودند و به همين دليل تمام مذاكرات و توافقات نقل و انتقال آنها به هر باشگاهي بايد مستقيماً زير نظر جورابچيان انجام مي شد.

رئيس باشگاه وستهام بارها و بارها اعلام كرد جورابچيان را هرگز بابت مشكلات به وجود آمده براي باشگاهش نمي بخشد، در حالي كه تمام شواهد و مدارك عليه آنها بود، كيا جورابچيان معتقد بود هيچ كار اشتباه و غيرقانوني انجام نداده.

سوال هميشگي كيا در كوران مشكلات اين بود؛ «سوال من اين است كه چرا كه ما در قبال اين قراردادها و اتفاقات مسوول هستيم؟ چرا ما در برابر آنچه براي وستهام رخ داده مسووليت داريم. هيچ كس به اين سوال پاسخ نمي دهد چرا كه آنچه من و گروه همكارانم انجام داديم به هيچ عنوان غيرقانوني و برخلاف شرايط ليگ برتر نبود. ما دو بازيكن خودمان را كه به شكل قرضي در تيمي ديگر بازي مي كردند، به دو باشگاه ديگر واگذار كرديم.

ضمن اينكه قراردادمان هم با وستهام قرارداد قرضي بود و همه اينها در مفاد تفاهمنامه يي كه امضا كرديم وجود داشت. من مسوول ثبت قرارداد وستهام با ليگ برتر نيستم. من مسوول ثبت قرارداد كارلوس تبس در منچستر يونايتد با ليگ برتر هم نيستم. اين به باشگاه و افرادي كه در آن مشغول به كار هستند، مربوط مي شود. ما فقط يك معامله تجاري انجام داديم. نسبت به آنچه امضا شده اطمينان كامل دارم و مي دانم هيچ مشكلي نبود. از كارنامه و سوابق بازيكن تا تمامي اسناد و مدارك همگي قانوني بودند، ضمن اينكه آنها خودشان هم پس از بررسي ها متوجه شدند همه چيز قانوني انجام شده است.»

جورابچيان با قاطعيت تمام به حرف هايش ادامه داد؛ «حرف هاي مرا بپذيريد. اگر ما در «MSI» كاري را برخلاف قوانين موجود انجام داده بوديم، مطمئن باشيد به شدت تحت فشار قرار مي گرفتيم. اما دقت كنيد در طول اين مدت هرگز مورد پيگرد قانوني قرار نگرفتيم چرا كه تمام فعاليت هايمان درست و اصولي بوده. كمپاني سه گانه ما همه چيز را روي روال قانوني انجام داد و همين مساله هم توسط نمايندگان ليورپول و منچستريونايتد پيگيري و تاييد شد.»

اما شايد بتوان نيمي از گفته هاي جورابچيان را نيز در اين ماجرا پذيرفت، اگرچه قوانين ليگ برتر اين مجوز را به ماسچرانو و تبس هم داده بود كه به شكل قرضي به شمال لندن ملحق شوند اما از سويي همين مساله مشكلات مالي را نيز شامل مي شد كه اين از عهده مسوولان فوتبال جزيره خارج بود. در زمان امضاي قرارداد اين دو بازيكن آرژانتيني، مسوولان ليگ به اين اطمينان رسيده بودند كه قراردادها در زماني به امضا رسيده كه هيچ كدام از اين بازيكنان نمي توانستند به باشگاه ديگري واگذار شوند و در نهايت اين ليورپول و منچستر بودند كه در اولين مزايده فروش اين دو ستاره جوان آرژانتيني برگ برنده را در دست گرفتند.

اگر بخواهيم از يك بعد ديگر به اين ماجرا نگاه كنيم، مي بينيم به علت منافات داشتن قوانين عرفي فوتبال جزيره با شيوه شركت هايي مثل MSI، نگراني مسوولان فوتبال در انگليس همين عدم كنترل مستقيم روي بازيكنان در فصل نقل و انتقالات است؛ اينكه مديران باشگاه نمي توانند مستقيم با بازيكن طرف صحبت و قرارداد باشند و به اين شيوه بايد با مالكان اصلي، كساني مثل كيا جورابچيان و همكارانش به توافق برسند.

كيا جورابچيان هم مي پذيرد ممكن است اين شيوه مديريتي بازيكنان در كشورهايي مثل انگليس كه باشگاه هايشان غالباً مالكان بيليونر و سرشناس دارند با مشكلاتي اينچنيني روبه رو شود؛ «من نمي گويم رفتارها بد است يا شيوه مديريتي اشتباه است، اما خب اين احتمال وجود دارد كه به شما بگويند ناجوانمردانه عمل مي كنيد، انگليسي ها مي گويند اين شيوه در فوتبال انگليس جواب نمي دهد. خب شايد انصافاً چنين باشد. پس بهتر است با چنين شرايطي پروژه هاي اينچنين متوقف شود.»

اين مساله فقط براي انگليس دردسرساز است و جورابچيان همچنان مديريت و هدايت كمپاني اش را به عهده دارد، هنوز در حيطه ورزش سرمايه گذاري مي كند و به دنبال كشف استعدادهاي جوان است. آنها بازيكنان كمپاني شان را به باشگاه هاي ديگر قرض مي دهند و قراردادهايشان را طبق روال هميشگي مي بندند؛ «اين مدل تجارت فوتبال در امريكاي جنوبي كاملاً پذيرفته شده، ضمن اينكه در سراسر اروپا هم همين شيوه تا امروز قابل قبول بوده است.

ما روي يك بازيكن سرمايه گذاري مي كنيم و آن را به باشگاهي ديگر قرض مي دهيم. حالا اگر آن باشگاه به اين نتيجه رسيد كه بازيكن مورد نظر به اندازه كافي برايش مفيد است، خب مي تواند آن را بخرد. اگر بخواهد آن را واگذار كند خب ما خودمان اين كار را انجام مي دهيم، اما بسياري از باشگاه ها نمي خواهند چنين ريسكي را بپذيرند، خب پس اين ما هستيم كه خطرپذيري مي كنيم و با سرمايه گذاري روي بازيكن مسووليت همه چيز را مي پذيريم. درنتيجه باشگاه فقط هزينه قرض گرفتن بازيكن را مي پردازد. اگر هم در آن باشگاه موفق نباشد باز هم همه چيز براي ما باقي مي ماند. ما در امريكاي جنوبي تجارت مي كنيم و اين تجارت را در سطح اروپا هم گسترده كرده ايم و به جرات مي گويم اين تجارت واقعاً سودآور است.»

اتحاديه فوتبال انگليس عليه كيا جورابچيان و شركتش اقامه دعوي كرده است. «FA» معتقد است از آنجايي كه جورابچيان در فعاليت هاي دلالي و نقل و انتقالات در فوتبال دخالت مستقيم ندارد، درنتيجه به شكل قانوني و رسمي هم نمي تواند معاملات و قراردادهاي نقل و انتقال را فسخ كند.

«من يك دلال فوتبال نيستم و هرگز هم در نقش يك وكيل يا دلال كار نمي كنم. آژانس بازرگاني خيلي متفاوت با دلالي است. ما تجارت و بازيكنان را با حق و حقوق شان آشنا مي كنيم. به آنها پيشنهاد مي كنيم براي رشد و پيشرفت بيشتر چه كارهايي انجام دهند و همه اين كارها تماماً حرفه يي و قانوني است. وكلاي زيادي براي ما كار مي كنند. حتي دلال هاي ريز و درشت زيادي با ما و MSI در ارتباط هستند، اما من شخصاً دلالي بازيكن نمي كنم.»

كمپاني جورابچيان در كنار اين، مشاور باشگاه هاي فوتبال هم هست و به روساي باشگاه ها پيشنهاد خريد بازيكنان جوان و باآتيه فوتبال جهان را مي دهد. اما از طرفي هرگز نام سهامداران و شركاي آنها فاش نمي شود، اين چيزي است كه «كيا» خود علناً به آن اعتراف مي كند.

او هنوز طرفدار آرسنال است. هنوز هم دوست دارد به شكلي وارد تشكيلات توپچي هاي اماراتي شود. تماشاچي اختصاصي بازي هاي اروپايي اين تيم است ولي ليگ برتر او را دوست ندارد، اگرچه «كيا جورابچيان» كسي نيست كه بخواهد به سرعت به همه خواسته هايش برسد. او عادت دارد با برنامه ريزي به همه اهدافش برسد. شايد آرسنال هم در تيررس اهدافش باشد. هيچ كس نمي داند پشت نگاه هاي نافذ او چه مي گذرد.
دوشنبه 15 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]