اگر درک کنیم شخصیت زن و مرد متفاوت است...

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

مسلماً پاسخ هر یك از ما نسبت به چنین پرسشی بر اساس نوع نگرشودیدگاه ها ، شرایط اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و حتی خانوادگی كه در آن رشد كرده و پرورش یافته ایم متفاوت است. اما علیرغم تمام تفاوتهای موجود در اندیشه و عمل ، پاسخ قطعی و مشتركی نیز برای این پرسش در بطن تمام جوابها پیدا می شود و آن دست یافتن به آرامش ، شادی و احساس رضایتمندی است .
شاید بتوان ادعا كرد مهمترین كاركرد نهاد خانواده ، به عنوان كوچكترین نهاد اجتماعی ، تحقق بخشیدن به آرزوی دیرین تمام نسلها ، اقوام و نژادهای بشری استیعنی رسیدن به آرامش . صرف نظر از این كه ازدواج هر یك از ما چنین پدیده ای را در برداشته یا خیر ، در این مبحث كوتاه قصد داریم به مواردی اشاره كنیم كه رعایت آنها علاوه بر ترمیم روابط و مناسبات خانوادگی ، در باقیمانده زندگی مشتركمان نیز ، رضایت و آرامش را در جهت درك خوشبختی و رفع زمینه های سوء تفاهم به ما هدیه می كند .
نگرش ، افكار ، احساسات

یقین بدانید كه همه چیز به نگرش شما بستگی دارد . برداشتها ، طرز تلقی و باورهای شما تعیین كننده هستند. مهم است كه حوادث را چگونه تفسیر می كنید ودید شما به دیگران چگونه است. آنگاه كه نسبت به پدیده ای منفی فكر می كنید چطور می توانید از خود انتظار داشته باشید احساس خوبی درباره آن موضوعِ بخصوص پیدا كنید ؟ اگر تصور می كنید عمر زندگی مشترك شما به پایان رسیده و راهی برای ادامه آن نیست،دیگر دلیلی نمی بینید تا برای قوام و بقای آن تلاش كنید .
همه یا هیچ

ارزیابی همه یا هیچ،واقع بینانه نیست . زیرا زندگی انسان بر اساس همه چیز یا هیچ چیز قوام نیافته است . گاهی تصور می كنیم همه چیز باید مطابق میل و خواسته ما باشد و حتی كمی تخلف قابل پذیرش نیست . می اندیشیم همسر ما باید الگوی تمام و كمالی از انسانیت باشد وگرنه همسر خوبی نیست . قبول این واقعیت كه هیچ انسانی كامل نیست به ما كمك می كند تا بتوانیم خطاها و اشتباهات طرف مقابل را ببخشیم و راه لطافت و آرامش را در زندگی هموار كنیم .توقع ایده آل نداشتن ، در تمام شئونات زندگی به ما كمك می كند شرایط و موقعیت هایموجود را به راحتی پذیرفته ، خود و دیگران را آن طور كه هست ببینیم و بپذیریم. نه آن طور كه باید باشد یا آن طور كه ما می خواهیم !

تفاوت های احساسی عاطفی و شناختی بین زنان و مردان

گاهی روابط خانوادگی پر از برخورد و كشمكش است ، چون فراموش كرده ایم زنها و مردها با هم متفاوت اند. وقتی زنان و مردان تفاوت های همدیگر را بپذیرند ، به جای مقاومت در برابر یكدیگر و یا تلاش برای تغییر دادن افكار و رفتار همسر، به نقطه ای می رسند كه همكاری متقابل و همدلی را بهترین شیوه ارتباطی برای یك زندگی موفق می یابند. به عنوان مثال یكی از تفاوتهای اساسی ، شیوه برخورد این دو جنس با استرس( فشار عصبی) است . زنان در برخورد با موقعیتهای ناراحت كننده ، سعی می كنند در رابطه با موضوع صحبت كنند . تنها از این راه است كه به آرامش می رسند. بسیاریازاوقات هدف از صحبت درباره مشكل چاره اندیشی نیست . بلكه یافتن گوشی شنوا و مونس و همدمی است كه با تمام وجود افكار و احساسات او را درك كند . در حالی كه مردان تا راه حلی برای مشكلات خود نیابند در افكار خود فرو رفته و پیرامون مشكل، در ذهن می اندیشند . در چنین حالتی برای مرد دشوار است تا توجه خود را به چیزی غیر از مسئله پیش آمده جلب كند .اگر این تفاوت را از نظر دور كنیم به آنجا می رسیم كه در گلایه های زوجین می شنویم كه مرد از غرولندهای مكرر همسر شكایت دارد و زن از بی توجهی ، بی مهری و بدخلقی شوهر . در حالی كه آنچه را مردان از آن به عنوان غرولند یاد می كنند تنها تقسیم عواطف و نگرانیهای زن به منظور دستیابی به آرامش یافتن ، رفتار همدلانه و رهایی از فشار عصبی است. هدف زنان از صحبت كردن در اكثر موارد ، مقصر قلمداد كردن مرد و یا نشان دادن بی مسئولیتی و یا عدم تعهد او نیست. اگر به عنوان یك شوهر قصد حمایت از همسرتان را دارید بهترین رفتار حمایتگرانه و احترام آمیز در برخورد با چنین شرایطی آن است كه كاملاً به سخنان او گوش فرا دهید. گوش دادن همراه با نشان دادن رفتار حاكی از درك عواطف و احساسات ، به طور باور نكردنی كمك می كند تا آنچه كه احساس بهتر و آرامش می نامیم در او ایجاد شده تعادل به محیط خانواده باز گردد.

گفتیم كه مردان در برخورد با استرس سعی می كنند به فكر فرو رفته و تا زمان حل مشكل در افكار خود باقی بمانند. زنان نیز بهتر است این وضعیت را به معنای بی توجهی و نادیده گرفته شدن و یا عدم علاقه شوهر نسبت به خود تلقی نكنند.زنان باید بیاموزند كه وقتی مرد به دنیای ذهنی خود پناه می برد به طور ضمنی این پیام را اعلام می كند كه : " من مشكل دارم " " من در شرایط دشواری قرار دارم كه صحبت كردن درباره آن برایم آسان نیست "و ... . گاهی اوقات مرد واقعاً در شرایط توجه و گوش دادن نیست. در این حالت بهتر است زنان بیش از پیش پذیرای شوهران خود باشند و به جای ارائه راه حل ( كه چندان مقبول مردان نیست ) با احترام فراوان ، برای خواست او ارزش قائل شده اجازه دهند گوشه دنجی در زوایای روحش و تنها برای خود داشته باشد و بیندیشد.

زمان و مكان و روش مناسب

طبیعی است كه همسران در مورد درگیریهای ذهنی خود با هم به گفتگو بنشینند. اما وقتی می بینید همسرتان در برابر شما مقاومت می كند احتمالاً دلیلش این است كه در انتخاب زمان و شیوه برقراری ارتباط اشتباه كرده اید.
پرهیز از شیوه های خود مغلوبی

شیوه های خود مغلوبی به آن قسمت از رفتارهای ما اطلاق می شود كه با استفاده از آنها ، امكان مغلوب شدن خود ما بیش از طرف مقابل است. شیوه هایی مثل تهدید ، ارعاب و ... .

موقعیتی را در نظر بگیرید كه اختلافی پیش آمده و زن ، شوهر را به ترك منزل و یا شوهر ، همسر خود را به جدایی تهدید می كند. در چنین رابطه ای احساس شكست بر هر دو نفر مستولی شده ، احساس رنجش برای یك طرف و احساس گناه ، گریبانگیر طرف مقابل خواهد شد. در حالی كه لازمه ی یك رابطه موفق آن است كه هر دو طرف احساس پیروزی داشته باشند. اگر در چنین شرایطی قرار گرفتید خوب است شیوه هایی به جز تهدید و مشاجرات طولانی را امتحان كنید . به عنوان یك مرد بد نیست بدانید كه مهرورزی و محبت برای زن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. درك كردن ، اعتماد متقابل ، مهر ومحبت و پذیرا بودن بهترین راه حمایتگرانه و حلال مشكلات ماست. وقتی مشاجره ای در می گیرد بهتر است مردان به جای اینكه همسر را مقصر قلمداد كنند ( كه معمولاً به وخیم تر شدن اوضاع می انجامد) با محبت و سخنان حاكی از نرمی و لطافت ( به عنوان رفتار حمایتگرانه ) و گوش كردن به سخنان او حتی اگر با لحنی ملامتگر و همراه با سرزنش باشد می توانند شرایط را به گونه ای مناسب تغییر دهند. اگر تغییر مثبتی از خود نشان دهید از تغییرات خوب و رفتار همراه با ملایمت همسر خود تعجب خواهید كرد. گذشت زمان

گاهی برای ترمیم روابط، زمان به همراه تغییرات فكری و رفتاری بهترین درمان تلقی می شود . اما برخی مواقع گذشت زمان عامل فراموش كردن برخی نكات اساسی اما جزئی دیگر است. به عنوان مثال با گذشت زمان تشكر از همدیگر را فراموش می كنیم. انگار كلمه ای كه نشان از قدردانی و درك زحمات طرف مقابل باشد در ذهن و حافظه لغوی خود سراغ نداریم. در مقابل كارهای جزئی و بی اهمیت غریبه ها ، ساعتها تشكر می كنیم اما در برابر از خودگذشتگی ها و زحمات شریك زندگی خود كلامی بر زبان نمی آوریم. خوب است برای انجام كارهایی حتی به ظاهر بی اهمیت كه وظیفه همسر می دانیم ، از او قدردانی كنیم تا علاوه بر ایجاد احساس خوب و مناسب در طرف مقابل ، رمز موفقیت در زندگی ، كه همانا قدرشناسی از زحمات دیگران و تشكر از تلاش صادقانه آنهاست را به فرزندانمان نیز بیاموزیم.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 197]