; هشداري صادقانه به نسل مياني

واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: «سه زن» از زبان «منيژه حكمت»; هشداري صادقانه به نسل مياني
در فيلم «سه زن» شعاري وجود ندارد و هشداري است به نسل مياني است تا تلاش بكند و به نسل جوان برسد و اين موضوع را سعي كردم صادقانه به تصوير بكشم. «منيژه حكمت» كارگردان سينماي ايران كه اين روزها دومين ساخته بلند سينمايي اش بعد از «زندان زنان» در حال اكران است، ضمن بيان مطلب فوق، معتقد است «سه زن» فيلمي است كه بايد به آن فكر كرد و در همين راستا اظهار داشته: «وظيفه ما اين نيست 2ساعت بياييم و فقط مردم را سرگرم كنيم و به آن ها لقمه آماده بدهيم. اگر اين گونه فكر مي كردم سراغ ساخت چنين فيلم سختي نمي رفتم. من بايد «سه زن» را مي ساختم و نمي توانم بگونه ديگري فيلم بسازم.» وي با اشاره به شكل گيري اين فيلم خاطرنشان كرده: «در طرح اوليه من دختر جواني در بستر لايه هاي اجتماعي ايران به كشف و شهودي مي رسد و مادري هم كه به نسل خود من تعلق دارد، در اين طرح حضور داشت. اين خط اوليه را با داريوش عياري بعنوان مدير فيلمبرداري در ميان گذاشتم و از نغمه ثميني بعنوان سرپرست تيم نويسندگي براي همكاري دعوت كرديم.» اين كارگردان در ادامه اضافه كرده: «نغمه ثميني مادربزرگ را به اين قصه اضافه كرد و داستان روايت سه نسل شد و سرانجام همزمان تحقيقاتي هم در خصوص فرش صورت گرفت و براي رسيدن به نسل جوان هم كه برايمان خيلي مهم بود، خود پگاه آهنگراني، بابك حميديان و صابر ابر بسيار ما را كمك كردند تا اين نسل درست به تصوير كشيده شود.» حكمت به شرايط توليد سخت فيلم «سه زن» اشاره كرده و خاطر نشان مي كند: «مي دانستيم به عرصه سختي پا مي گذاريم و قرار است همه چيز را در لانگ شات ببينيم كه اين موضوع يك شرايط توليد سخت را طلب مي كرد و به همين خاطر مرحله به مرحله با گروه مشاورين و نغمه ثميني قصه و ايده ها را بررسي مي كرديم و پيشنهادات مطرح مي شد و با توجه به اين كه اين مادر و دختر همديگر را نمي ديدند، فكر مي كرديم چه كنيم تا تماشاگر باور كند اين دو نفر، مادر و دختر هستند.» اين كارگردان اظهارداشته: «بيان همچنين تعريفي از يك جامعه و سه نسل كار راحتي نبود و خيلي رئال كار كرديم. در مجموع زمان طرح تا فيلمبرداري يك سال بطول انجاميد و كار در لوكيشن هاي زيادي مقابل دوربين رفت.» حكمت وجود فرش در «سه زن» را نماد ايران، تاريخ و گذشته دانسته و گفته: «در طول تاريخ فرش هاي نيمه بافته اي داريم كه اجازه بافت آن را به ما نداده اند و نيمه كاره از دار پايين آمده اند و اين بعنوان يك هويت و تاريخ ايراني نمادي نيست كه جدا از زندگي مردم باشد و شكل بافت و نقشه اش با تمام زيبايي ها و نقش و نگار هايش در زندگي مردم تنيده شده و در فيلم بعنوان نمادي از گذشته كه هيچ وقت درست ديده نشده است، مطرح است.» وي مستند نيمه كاره «صدسال پارلمان» را در ساخت اين فيلم بسيار موثر خوانده و به ايسنا مي گويد: «هنگاميكه مشغول ساخت آن مستند بودم به اين موضوع رسيدم كه بزر گ ترين مشكل كشور ما نداشتن حافظه تاريخي است و اين دور تسلسل در تاريخ ما مدام در حال تكرارشدن است و اتفاق مي افتد. در واقع اگر حافظه داشته باشيم، تجربه ها را بدانيم و تاريخ را مرور كنيم تا به شناخت برسيم هيچ وقت دچار تكرار نمي شويم و آينده را خوب مي توانيم رهبري كنيم و روبه جلو برويم.» حكمت با اشاره به 7 سال وقفه بين ساخت فيلم اول و دومش نيز گفته: «در طول اين سال ها شرايط ساخت فيلم بلند فراهم نشد و مستندسازي مي كردم كه تجربه بسيار خوبي بود و دريچه ديگري را به روي من باز كرد. هم صداقت در گفتار و رفتار و نوع فيلمسازي و سينما را به من يادآوري كرد و هم باعث شد ديدم وسيع تر و گسترده تر شود و در نتيجه ساخت همين مستندها متوجه شدم كه بايد نگران ايران بود و حس كردم اگر مراقبت نكنيم، تنها يك مركزيت باقي خواهد ماند.» وي در پايان سخنانش با قدرداني از عوامل فيلم «سه زن» اظهار داشته: «شانس بزرگ من در سينما هميشه گروهم بوده، اين گروه با حداقل توقع آمدند و توانستيم كار خوبي را ارايه دهيم.»
شنبه 13 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابتکار]

[مشاهده در: www.ebtekarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]