كليددار بعدي كاخ سفيد چه كسي است؟

واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: كليددار بعدي كاخ سفيد چه كسي است؟
اگر بحران اقتصادي موجود در آمريكا نيز به گونه اي باشد كه نياز به مديريت شخصي مجرب را طلب كند ،تضمين پيروزي باراك اوباماي جوان چندان ساده نخواهد بود چرا كه اوباما در واقع تنها 4 سال سابقه سناتوري در مجلس سناي آمريكا را دارد كه 2 سال آن در رقابت هاي انتخاباتي مصروف شده است و لذا او تنها دو سال به صورت تمام وقت، وقت خود را در سناي ايالات متحده گذرانيده است.
عصرايران؛ مازيار آقازاده- انتخابات رياست جمهوري آمريكا در حالي حدود يك ماه ديگر در اين كشور برگزار مي شود كه بحران اقتصادي عظيمي بر جامعه آمريكا سايه افكن شده است.

از سويي دامنه و ابعاد اين بحران عظيم اقتصادي بيشتر كشورهاي اروپايي و آسيايي را در برگرفته است به طوري كه راه كار تجويزي نخبگان سياسي و اقتصادي آمريكا براي برون رفت از بحران كنوني تا حدود زيادي حتي در فروكش كردن بحران در ديگر كشورها نيز موثر خواهد بود ( و به عبارت بهتر نخبگان آمريكايي امروز در موقعيت حل يك بحران عظيم اقتصادي در جهان قرار گرفته اند )، اما از سوي ديگر شهروندان و ماليات دهندگان آمريكايي در صورت تداوم اين بحران تا روز 4 نوامبر (روز انتخابات) كاملا تحت تاثير اين بحران به پاي صندوق خواهند رفت و پرواضح است كه در اين صورت با توجه به نتايج نظرسنجي ها ، كانديداي دموكرات با شعار تغيير، موقعيت بهتري نسبت به كانديداي جمهوريخواه خواهد داشت.

اما به اين وضعيت از زاويه ديگري نيز مي توان نگريست.
لزوما شعار تغيير در شرايط بحراني (همچون بحران اقتصادي كنوني آمريكا) در پيروزي يك كانديداي انتخابات رياست جمهوري تعيين كننده نيست چرا كه در بسياري مواقع تغيير سياست ها چاره كار حل يك بحران نيست و اين "تجربه برتر و بيشت"ر است كه به كار مي آيد؛ مثلا در انگلستان همين شرايط مشابه بحران اقتصادي باعث شد تا گوردون براون نخست وزير اين كشور با توجه به تجربه اقتصادي خود بتواند تداوم رهبري خود بر حزب كارگر و نخست وزيري بر بريتانيا را تضمين كند.

بنابراين اگر بحران اقتصادي موجود در آمريكا نيز به گونه اي باشد كه نياز به مديريت شخصي مجرب را طلب كند ،تضمين پيروزي باراك اوباماي جوان چندان ساده نخواهد بود چرا كه اوباما در واقع تنها 4 سال سابقه سناتوري در مجلس سناي آمريكا را دارد كه 2 سال آن در رقابت هاي انتخاباتي مصروف شده است و لذا او تنها دو سال به صورت تمام وقت، وقت خود را در سناي ايالات متحده گذرانيده است.

نخبگان حزب دموكرات در هفته هاي گذشته انرژي خود را براين امر مصروف ساخته اند كه به جامعه آمريكا اين نكته را القا كنند كه مسبب اصلي اين بحران اقتصادي دولت بوش جمهوريخواه است كه جان مك كين نامزد جمهوريخواهان در اين دوره از انتخابات رياست جمهوري آمريكا نيز به عنوان يك جمهوريخواه همواره از سياست ها و خط مشي هاي دولت بوش حمايت كرده است.

اما در نقطه مقابل كمپين جمهوريخواهان و شخص مك كين در اين دوره از انتخابات تلاش دارد تا اولا با جدا سازي بين مك كين و نو محافظه كاران جمهوريخواه حاكم بر كاخ سفيد اين تصوير سازي دموكرات ها را خنثي كنند از اين رو جورج بوش و ديك چني معاون وي در كنوانسيون حزبي در سنت پال مينه سوتا شركت نكردند و ثانيا تلاش كمپين مك كين در اين است كه نامزد 72 ساله حزب جمهوريخواه را بيشتر به عنوان چهره اي ملي و نه حزبي معرفي كنند .

در اين راستا مشاوران تبليغاتي كمپين مك كين به وي توصيه كردند كه گه گاه پيكان حملات لفظي خود را متوجه كاخ سفيد كند و از برخي از سياست هاي بوش به صراحت انتقاد كند.

از اين رو در يك ماه گذشته در كنار انتقادهاي باراك اوباما از مقصر بودن كاخ سفيد در بحران اقتصادي آمريكا،مك كين نيز چندين بار در اظهارات انتخاباتي خود به كاخ سفيد حمله كرد و برخي سياست هاي اعمالي در 8 سال گذشته را در به وجود آمدن بحران كنوني دخيل دانست و به راي دهندگان آمريكايي قول داد كه در صورت راه يابي به كاخ سفيد اين سياست ها و رويه ها را اصلاح خواهد كرد.

از سوي ديگر كمپين مك كين براي نشان دادن اينكه نامزد 72 ساله جمهوريخواهان بيش از اينكه به انتخابات آتي فكر كند در فكر حل بحران عظيم اقتصادي در اين كشور است در هفته گذشته و دو روز قبل از اولين مناظره انتخاباتي در يك عمل تبليغاتي اعلام كرد كه مك كين به دليل بحران اقتصادي تبليغات انتخاباتي خود را متوقف ساخته است و نيز به اوباما پيشنهاد داده است كه مناظره انتخاباتي به تعويق افتد.

در واقع جمهوريخواهان با اين عمل مي خواستند به جامعه آمريكا بگويند كه مك كين بيشتر از هر چيز به فكر آمريكا و مردم اين كشور است تا پيروزي و راه يابي به كاخ سفيد.
اما در نقطه مقابل دموكرات ها اين پيشنهاد مك كين را رد كردند و بر تداوم رقابت ها و تبليغات انتخاباتي تاكيد كردند به طوري كه اولين مناظره دو نامزد برگزار شد و نتايج نظرسنجي هاي انجام شده نشان از پيش تازي اوباما در افكار عمومي آمريكاييان دارد.

ماجراي رد لايحه كمك 700 ميليارد دلاري دولت بوش به موسسات مالي و بانك هاي ورشكسته آمريكايي نيز اوضاع انتخاباتي آمريكا را پيچيده تر ساخت.

در حالي كه دو نامزدانتخاباتي و نمايندگاني از دو حزب به كاخ سفيد رفتند تا درباره اين بحران با دولت بوش و ديگر نخبگان حزبي رايزني كنند و قبلا نيز حمايت تلويحي يا صريح خود را از اين طرح بوش اعلام كرده بودند اما نمايندگان مجلس نمايندگان آمريكا در دو شنبه شب همه را غافلگير كردند و با رد اين لايحه آب پاكي را به دست دولت بوش ريختند تا همچنان بحران اقتصادي اين كشور ضربات خود را به موسسات و بانك ها و البته بازار بورس اين كشور بزند.

ارزش سهام بازار بورس آمريكا يك شبه و در پي اين اقدام مجلس نمايندگان بيش از 1200 ميليارد دلار كاهش يافت و ابرهاي ترديد درباره تداوم اين بحران اقتصادي بر بازار هاي مالي آمريكا و جهان سايه افكند.

حال سوال اصلي اين است كه در صورت تداوم بحران كنوني اقتصادي وضعيت انتخابات آتي رياست جمهوري آمريكا چگونه خواهد بود و اين بحران بخت كدام نامزد را براي راهيابي به كاخ سفيد بلند تر خواهد ساخت؟

پاسخ به اين سوال با توجه به پيچيده بودن فرآيند انتخابات رياست جمهوري آمريكا و نيز تنوع و تكثر موجود در جامعه آمريكا و اين حقيقت كه هنوز بيش از 10 در صد راي دهندگان آمريكايي تصميم به راي له يا عليه يك نامزد نگرفته اند كمي سخت است (با توجه به اينكه رقابت دو نامزد شانه به شانه و درصدي است رقم 10 درصد بسيار تعيين كننده است) اما با توجه به تجربه انتخابات گذشته در اين كشور مي توان چند نكته را به طور مشخص مورد اشاره قرار داد:

1- مشاركت سياسي در انتخابات درجامعه آمريكا به سان بسياري ديگر از نظام هاي دموكراسي در جهان در صورت بروز دو عامل افزايش مي يابد و در غير اين صورت شهروندان انگيزه كمتري براي حضور در پاي صندوق دارند و اين دو عامل در واقع هنگامي است كه شهروندان آمريكايي" امنيت" يا "رفاه" خود را در تهديد ببينند.

بحران اقتصادي موجود در آمريكا به طور مستقيم رفاه شهروندان طبقه متوسط(حدود 90 در صد جامعه)را هدف قرار داده است .از اين رو پيش بيني مي شود مشاركت شهرواندن آمريكايي در اين انتخابات بالا باشد ، بنابراين با توجه به بهتر بودن موقعيت اوباما در افكار عمومي اين كشور مي توان پيش بيني كرد كه اوباما بيش از مك كين از مشاركت بالاي شهروندان(به ويژه جوانان)آمريكايي در انتخابات منتفع خواهد شد.

2- تجربه تاريخي مبين اين حقيقت است كه دموكرات ها به عنوان حزبي شناخته مي شوند كه به طبقه متوسط،رفاه اجتماعي و داشتن برنامه هاي اقتصادي بيشتر شهره اند،بنابراين تداوم بحران اقتصادي از اين جهت مي تواند به نفع آنها باشد.

3- البته در انتخابات آمريكا اين صرفا راي عددي بالا نيست كه تعيين كننده است بلكه كسب آراي الكترال ايالت هاست كه نقش تعيين كننده دارد و هر نامزدي كه بتواند 270 راي الكترال(از 538 راي الكترال ) را كسب كند به كاخ سفيد راه مي يابد.

اين امر باعث شده است كه گه گاه نامزدي به كاخ سفيد راه يابد كه راي عددي كمتر اما راي الكترال بيشتري كسب كرده است كه آخرين نمونه آن در انتخابات سال 2000 اتفاق افتاد كه در آن جورج بوش از ال گور دموكرات راي عددي كمتري داشت اما با شمارش آراي ايالت فلوريدا(كه بسيار نيز بحث بر انگيز شد)و اختصاص يافتن آراي الكترال اين ايالت به وي، توانست به كاخ سفيد راه يابد.

در اين مرحله از انتخابات نيز علي رغم اينكه اوباماي دموكرات به لحاظ راي عددي و در نظرسنجي ها از رقيب جمهوريخواه خود پيش است اما دو نامزد به لحاظ آراي ايالت ها در وضعيتي تقريبا يكساني قرار دارند و به نظر مي رسد در اين انتخابات نيز آراي الكترال يك ايالت در نهايت تعيين كننده خواهد بود و وزنه يك نامزد را سنگين تر خواهد ساخت.

به طور سنتي دموكراتها در ايالت هاي شرقي و غربي و نيز ايالت هاي شمال شرقي و شمال غربي اين كشور وضعيت بهتري دارند(در واقع حاشيه دور آمريكا به جز ايالت هاي جنوبي) اما در مقابل جمهوريخواهان در ايالت هاي مركزي و جنوبي و برخي ايالت هاي شمالي آمريكا موقعيت بهتري دارند.در اين صورت و در انتخاباتي اين چنين شانه به شانه عموما راي ايالت هايي تعيين كننده خواهد بود كه به طور ادواري به دموكرات ها يا جمهوريخواهان راي داده اند(به اين ايالت ها "ايالت هاي در نوسان" مي گويند).

4- با توجه به بحران اقتصادي موجود در آمريكا نكته مهم در اين است كه آيا اين بحران قابليت ايجاد يك بسيج اجتماعي براي تغيير را تشديد خواهد كرد و به عبارت ديگر آيا در همه ايالت هاي امريكا و از سوي همه اقشار جامعه آمريكايي نگاهي يكسان نسبت به اين بحران و ريشه هاي آن و چگونگي حل آن به وجود خواهد آمد؟
اگر پاسخ به اين سوالات مثبت باشد مي توان پيش بيني كرد كه شانس اوباماي جوان براي راه يابي به كاخ سفيد بيشتر خواهد بود.

5- اما با همه اينها نبايد از ماه اكتبر و "سورپرايزها"ي انتخاباتي اين ماه غافل بود. وقوع حوادث خاص در ماه اكتبر مي تواند درصدي از آرا را جا به جا كند و اين بيشتر حزب در موقعيت قدرت است كه مي تواند از اين ابزار به نفع خود استفاده كند.
پنجشنبه 11 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]

[مشاهده در: www.asriran.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 222]