سلام عيد فطر/ كجا مي‌روي ماه خوب خدا؟

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: سلام عيد فطر/ كجا مي‌روي ماه خوب خدا؟
داخلي. فرهنگي. عيد فطر.

زمين چادر نمازي از گل‌هاي سپيد پوشيده است، ابر قنوت ريشه‌دار مي‌بندد ، بر آستان پنجره باز آسمان و هر قنوت پرنده‌اي مي‌شود كه سوي تو پر مي‌كشد.

منت ماه شوال را كه بر بام آمد و رخ نمود و ابرو گشود بر ما و منتظران ماه نو،اي هلال ماه حلال آمدي ،حلال‌تر همه تشهدها، حلال‌تر از سلام‌ها و تو با چراغ دل به بام آمده‌اي.

همه آسمان در قنوت اهل كبريا و جود تابش مي‌كند و ناديده سير ، نازنين مهمان زمين بار سفر مي‌بندد و در عيدي چنين توديع مي‌شود.

اي تورق شده بر سرانگشت دعا كجا مي‌روي، فرخنده پي كه خرامان مي‌روي، بگو تا رمضان بعد در انتظار تو مي‌مانيم ،اي ماه خوب خدا دلهاي ما را با خود ببر، كه اكنون لطف تمام آمد و فيض تمام رفت.

اي ماه فرخنده رويي! برگ تحويل مي‌كند رمضان و شوال در هلال سحري به عمارت برج مي‌نشيند و نور فشاني مي‌كند كه پاداش همه روزه داران اين است.

منت ماه شوال را كه با عيد فطر آمد،با فطرت و بازگشت به خويش، منت شوال را كه بر دلهامان شادماني فطريه داد و بهار رستاخيز روح را در همه جا دميد.

ستاره‌هاي سحري اينك با عيد فطر رخ مي‌پوشانند و گوشه‌اي از آسمان فرو مي‌نشيند و متكعف كهكشانها مي‌شوند تا ماه شوال بردمد و چشم افشاني كند.

منت خداوندگار شوال را خداوند فطر را كه ماه رياضت را راضي كرد و پاك و منزه چهره ماه نو را نمايانم ساخت تا چشمهامان دوباره ماه نو را ببيندد.

هلا، مبارك است پايان روزه‌داري، روز برآمدن رستاخيز روح، روز طرب و جوشش خمخانه دورن، كه "اي عاشقان،اي عاشقان دل را چراغاني كنيد ".

چاووش‌خوانان اينك بر فراز بلنداي ماه آمده، بانگ رحيل رمضان سر مي‌دهند، بانگ سفر ماه خدا و همه اينك آمدند پرسان پرسان سراغ خانه يار گرفتند و بعد دست از دنيا فرو شستند و دل از همه چيز بريدند و دامن يار گرفتند.

انگار كسي اين جماعت را براي حضور در چنين جشن بزرگي مهمان كرده بود،كه آنها برلبانشان مهر روزه زده بودند در آستانه تطهير، با جامه‌اي فاخر از نيايش و دعا ، در خانه دوست به مهماني رفتند.

آنها به جشني بزرگ آمده‌اند،جشن مطهر جشن بريدن از دنيا و دل در فراخوان دلدادگي صاف و بي‌غش كردن و زمزمه‌اي با پروردگار خويشتن داشتند.

و امروز اين جماعت فوج فوج برآستانه ماه نو نماز مي‌گذارند و چون قيام قيامت رو به پرودگار خويش خوان‌نشين ابدي الهي مي‌شوند.

و شوال، ماه نو را از رمضان تحويل مي‌گيرد و ما را تا حسرت ديدار دوباره رمضان در خويش رها مي‌گذارد و روزه يكسو شد و عيد آمد و دلها برخواست.

اين چنين است كه فطر بازگشت انسان به خويش است‌و پاداش الهي و اگر چونان ابراهيم از آتش دورن خويش اين گونه بيرون آمدي، چون عيد فطر خشنودي خواهي بود.

مردم در عيد سعيد فطر پس از يك ماه عبوديت خالصانه خداوند بر درگاه خدايي شكر مي‌گزازند و به شكرانه اين سربلندي سرافرازنه شادمان هستند.ك/‪۴‬ ‪۱۱۳۹/۶۷۱/۷۳۵۹‬
چهارشنبه 10 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 293]