انفجار اشعه گاما در لبه كائنات

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: انفجار اشعه گاما در لبه كائنات
انفجارهاي اشعه گاما درخشنده‌ترين انفجار در فضا مي‌باشد و اكثرأ زماني رخ مي دهد كه ستاره‌هاي حجيم و بزرگ، مواد سوخت هسته‌شان را تمام كنند.
سفينه فضايي سويفت ناسا انفجار اشعه گاما را در چنان فاصله دوري ضبط كرد كه قبلأ نظير نداشت.
اين انفجار از يك ستاره در حال منفجر شدن در فاصله 12.8 ميليارد سال نوري؛ يعني در لبه عالم مرئي است.
سفينه سويفت اين انفجار را به تاريخ 13 سپتامبر در ساعت 1 و 47 دقيقه به وقت محلي ثبت كرده است. همه مي‌دانند كه نور با سرعت محدود (300 هزار كيلومتر در ثانيه) حركت مي‌كند، پس نگاه كردن به دور دورها در فضا به معني نگريستن به گذشته است، بدين معني كه اين انفجار در كمتر از 825 ميليون سال بعد از آغاز جهان هستي يا زماني كه كائنات كوچك‌تر از يك هفتم درصد عمر فعلي‌اش بوده، رخ داده است. به گفته نيل جيرالز از مركز پرواز فضايي گودهارد ناسا " اين ستاره احتمالأ از نسل اولين ستاره‌هاي كائنات است".
اشعه گاما از انفجار خيلي دور، تلسكوپ مراقب انفجار سويفت را بيدار كرد و سفينه هم محل اين رويداد را در صورت فلكي نهر يا جوي (Eridanus) مشخص نمود.به گزارش آسمان كابل، تلكسوپ جهت خود را سريعأ چرخاند تا نقطه مورد نظر را بررسي كند و در مدت كمتر از دو دقيقه بعد از هشدار دريافت شده، تلسكوپ اشعه ايكس سويفت رصد نمودن از محل حادثه را آغاز نمود و در نتيجه يك منبع محو شده اشعه ايكس را كه قبلأ شناخته نشده بود، كشف كرد. اين انفجار را GRB 080913 نام نهادند.
اخترشناسان زميني هم اين هشدار را دريافت كردند و يك گروه از آنان با استفاده از تلسكوپ 2.2 متري ايسو در رصد خانه لاسيلا توانستند تا رصد‌هايشان را يك دقيقه بعد از آغاز رصد‌ها توسط سويفت آغاز كنند. حدود يك و نيم ساعت بعد، تلسكوپ بسيار بزرگ در پارانال پس‌تاب يا مشتعل شدن را هدف قرار داد.
اخترشناسان به جستجوي انتقال به سرخ اين جرم افتادند تا فاصله آن را مشخص كنند. به علت تأثير دوپلري، نوري كه از يك جرم آسماني ساطع مي‌شود به سوي سرخ يا انرژي كم طيف الكترومغناطيسي تغيير مي‌كند.
بنابراين درخشندگي يك جرم دور، افت يا سقوط ويژه را كه در نتيجه مداخله ابر گازها به وجود مي‌آيد، نشان مي دهد. هر قدر جرم دور باشد به همان اندازه طول موج هايي كه در اثر كم نور شدن اين جرم مي‌آيد، طولاني‌تر مي‌شود.
بررسي طيف‌هاي GRB 080913 انتقال به سرخ انفجار را در ميان دورترين اجرام شناخته شده، 6.7 مشخص كرد.
انفجارهاي اشعه گاما درخشنده‌ترين انفجار در فضا مي‌باشد و اكثرأ زماني رخ مي دهد كه ستاره‌هاي حجيم و بزرگ، مواد سوخت هسته‌شان را تمام كنند. از آنجايي كه هسته اين ستاره‌ها به يك سياه چاله يا يك ستاره نوتروني تبديل مي‌شود، فوران گازها كه با نفوذ از درون ستاره در فضا منفجر مي‌شود تا الان كاملأ شناخته نشده است. در اين مرحله با گازهايي كه قبلأ توسط ستاره به بيرون پرتاب شده برخورد مي كند و آن را حرارت مي‌بخشد و در نتيجه پس تاب يا تابش بعدي درخشاني را به وجود مي‌آورد.
سه شنبه 9 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]