واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: گزارش دنياياقتصاد از حراجيهاي زيرزميني آثار هنريهنرمندان و حراجيهاي اعياني
غزال صادقيحراجيهاي خصوصي هر چند موضوع چندان جديدي در دنيا نيست، اما در ايران و طي سالهاي اخير مناسبتهاي مختلف درون جامعه هنري به رشد اين حراجيها كمك زيادي كرده است.
اغلب اين حراجيهاي خصوصي در محيطهاي خصوصي مثل منازل برگزار ميشود و برخي افراد خاص جامعه هنري و علاقهمند به اثر هنرمند نيز به آن دعوت ميشوند. در ايران به دليل فقدان حراجيهاي هنري از يك سو و متناسب نبودن فضاي گالريها براي برگزاري آثار مختلف و دهها دليل ريز و درشت ديگر اين حراجيهاي خصوصي براي طيف خاصي از جامعه هنري به طور خصوصي برگزار ميشود و از قضا به دليل حضور افراد متمول رونق اين حراجيهاي خصوصي نه تنها كمتر از گالريهاي هنري بيروني نيست بلكه در موارد متعددي به مراتب درآمد اين حراجيهاي خصوصي بيشتر از قسمهاي ديگر فروش به صورت عمومي است. ارقام ميليوني كه بابت آثار ارائه شده در اين نمايشهاي خصوصي رد و بدل ميشود بازار زيرزميني قدرتمندي را به وجود آورده است كه ضعف آن عدم ارتباط با عموم و جدا كردن جامعه از آثار ارائه شده در اين بازارها است.
خريداران خود را دارم
اين نمايشگاه يا به بيان بهتر اين شوي خصوصي متعلق به خانمي بود كه در عرصه كار جواهرات و سنگهاي قيمتي فعاليت دارد و به واسطه كارگاههاي ساخت جواهرات و معماري داخلي منازل شخصي كاملا شناخته شده است و اين بار كارهاي حجمي خود را كه دستساز خود و شاگردان كارگاه معروفش است در يكي از طبقات منزل شخصي خود به نمايش گذاشته، كارها شامل مجسمههاي زينتي در ابعاد كوچك و بزرگ از شيرسنگي لرستان تا بوداي گريان تبت و هند و از سوي ديگر فرمهاي مختلفي از حوض و فوارههاي كوچك و بزرگ براي باغچهها و باغها و حتي آباژور و زيرسيگاري هستند. به خاطر استفاده از سنگهاي گران قيمت، طراحي خاص و مارك كارگاه سازنده آن كه در ايران حرف اول را ميزند كوچكترين كار كه به يك مجسمه جغد تعلق دارد قيمتي معادل 300هزار تومان است؛ اما در گوشه ديگر يك مجسمه ميترا قرار دارد كه به خاطر تراشهاي بسيار ظريف و با وجود سنگهاي جواهر با قيمت 40ميليون تومان ارائه شده است.
ميهمانان متشكل از سفيران كشورهاي خارجي، چهرههاي شناخته شده عرصه هنر، كلكسيونرهاي خرده پا و در نهايت افراد ثروتمند با سليقههاي خاص هستند. سفيران كشورهاي ديگر به خاطر علاقه شخصي خود به هنر ايراني اثاري را انتخاب ميكنند كه نزديكي زيادي به المانهاي شرقي دارد. آنها با سرعت بيشتر نسبت به بقيه ميهمانان تعدادي را انتخاب ميكنند و نكته جالب در اين ميان اين بود كه اين آثار به آنها هديه ميشد، زيرا در فرصتهاي بعدي اين سفرا هستند كه درهاي بازارها و نمايشگاهها خارجي را به راحتي براي اين هنرمند باز ميكنند. به نظر ميرسد حضور هنرمندان در اين شو خريد بيشتر براي حفظ ظاهر و بالا بردن سطح نمايشگاه است. بيشتر اين افراد فقط به ديدن كارها و اظهارنظر درباره اين آثار اكتفا ميكنند اما اين فقط شكل ظاهري جريان است. به عنوان مثال يكي از كارگردانان صاحب نام سينماي كشور كه در اين نمايشگاه حضور داشت با تعريف از حجم كوچك يك پرنده افسانه و توضيحاتي درباره آن به سادگي و در يك فرصت كوتاه يك حراج واقعي را به راه انداخت به طوريكه مجسمهاي كه با برچست قيمت 400هزار تومان ارائه شده بود در يك رقابت ميان خريداران به قيمت 600هزار تومان معامله شد. در نهايت تنها خريداران واقعي اين آثار ثروتمندان شناخته شدهاي بودند كه به خاطر داشتن سليقهاي متفاوت و مطابق ميل صاحب آثار گلچين شده بودند و كارها را ميخريدند. در روز اول اين شو سه روزه مبلغي در حدود 200ميليون رد و بدل شد. خانم صاحب اين نمايشگاه در پاسخ به اينكه چرا اين نمايشگاه را اينقدر خصوصي و با اين تعداد كم بازديدكننده برگزار ميكند، گفت: خريداران، بينندگان و در نهايت ميهماناني كه شما امروز در اين منزل ميبينيد براي من كافي هستند. زيرا از يك سو اين آثار براي عموم مردم جذاب نيستند و حاضر به پرداخت كمترين مبلغي براي آنها نميشوند و از طرف ديگر بسياري از افراد حاضر در نمايشگاه فقط در صورت خصوصي بودن آن حاضر به ورود در نمايشگاه هستند. اين هنرمند ادامه داد: از طرف ديگر گرفتن مجوز براي يك نمايشگاه تبليغات، پرداخت ماليات و ... از جمله دردسرهايي هستند كه هميشه درگير آن ميشويم و در نهايت با وجود اين مشكلات حاشيهاي كه هميشه كل را تحت تاثير قرار ميدهد، حاضر به برگزاري و اطلاعرساني درباره كارهايم نيستم. وي در پايان گفت: من اين نمايشگاه را سالي يك بار به صورت يك شو خصوصي در منزلم برگزار ميكنم چندين سال است كه همين خريداران مشخص را دارم و خوب ميدانم اگر يك نمايشگاه عمومي برگزار كنم مطابق با سليقه عمومي نيست.
طراحي خاص براي آدمهاي خاص
يكي ديگر از همين نمايشگاههاي اختصاصي كاملا خصوصي به يكي از حرفهايترين طراحان و دوزنده لباسهاي پروژههاي بزرگ سينمايي تعلق دارد. به طوري كه اگر باهنر اين خانم آشنا باشيد با ديدن يك فيلم سينمايي كه طراحي لباسش را ايشان بر عهده داشته باشد، به خاطر تفاوت و نوع پوشش خاص بازيگران به سرعت نام اين خانم برايتان يادآوري ميشود. اما اين خانم خياط آغاز هر فصل سالي دوبار يك شور خصوصي از بهترين و جديدترين كارهاي خود ترتيب ميدهد. خريداران اين لباسها هم معمولا سوپراستارهاي سينما و هنرمندان ديگر شاخهها هستند كه به صورت كاملا گزينشي انتخاب شدهاند و به صورت خصوصي به اين محل دعوت ميشوند. قيمت لباسها از 50هزار تومان شروع ميشود و در نهايت به 250هزار تومان هم ميرسد. اين طراح، پارچه لباسهايش را بيشتر از جمعهبازار تهران از خرده پارچهها انتخاب ميكند، با رنگهاي دستساز خود رنگ ميكند و در آخر روي آنها كار دست انجام ميدهد و آنها را دستدوز ميكند. نكته جالبي كه در اين ميان وجود دارد اين است كه همه خريداران از ماهيت و جزئيات كار ايشان باخبرند اما به خاطر تفاوت و خاص بودن اين لباسها در همان ساعات اوليه برگزاري شو تمام لباسها توسط بينندگان، خريداري ميشود. اين طراح درباره كار خود ميگويد: من مدتهاي زيادي را صرف طراحي اين لباسها ميكنم ولي به هيچ عنوان حاضر نيستم كه اين طرحها را در اختيار بهترين توليدكنندگان نيز بگذارم، زيرا از يك سو دوست دارم طرحهايم خاص باشند و از سوي ديگر مشتريان هم دوست دارند از لباسها و جواهراتي استفاده كنند كه عموميت پيدا نكرده است. يكي از بازيگران چهره سينما از ميهمانان اين شو لباس بود و درباره نوع انتخاب خود گفت: متاسفانه وقتي براي خريد به يك پاساژ مراجعه ميكنم آنقدر درگير حاشيه و نگاهها ميشوم كه فرصت و تمركزي براي خريد ندارم، از طرف ديگر هم حاضر نيستم از سري دوزها و مدهاي تكراري كه مانند يك موج كل شهر را در برميگيرد استفاده كنم. ولي در اينجا لباسهاي مطابق سليقه خودم را در آرامش انتخاب ميكنم و از خريدم هم بسيار رضايت دارم.
حراجي خصوصي جواهرات
يكي از سوپر استارهاي سينماي ايران نيز در سالهاي اخير چندين نمايشگاه كوچك از جواهرات را ترتيب داده كه نام ايشان و حضورشان در اين نمايشگاه به كار اين خانم هنرپيشه رونق فراواني داده است.
خريداران اختصاصي اين شو هنرپيشگان و از سوي ديگر طراحان و جواهرسازان ايراني هستند. در اين نمايشگاهها ماركهاي معروف جواهر چون «ونكليف»، «شوپارت» و «روكس» وجود داشت كه به سليقه اين خانم از كشورهاي مختلف جمعآوري شده بود. قيمت اين جواهرات در كمترين حالت با 5/3ميليون شروع ميشد و مرز 200ميليون را نيز رد ميكرد. از ويژگيهاي اين نمايشگاه خصوصي اين بود كه بدون اينكه هيچ هزينهاي براي گرفتن يك مغازه پرداخت كرده باشد و يا ماليات خاصي بپردازد معاملات ميليوني خود را در فضاي خانه شخصياش انجام ميداد. در شب اول اين نمايشگاه چيزي در حدود 300ميليون جواهرات توسط طراحان و علاقهمندان به ماركها خريداري شد.
دوشنبه 8 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]